Allergovit A (Alergoidy pyłków roślin)

Jak działa lek Allergovit A?

Immunoterapia swoista jest jedynym sposobem leczenia przyczynowego alergii IgE-zależnych. Po wstrzyknięciu podskórnym zmodyfikowany alergen (alergoid) jest przyswajany przede wszystkim przez komórki skóry prezentujące antygen i prezentowany limfocytom systemu odpornościowego. Dokładne działanie immunoterapii nie zostało jeszcze dokładnie zbadane. Alergeny w preparacie ALLERGOVIT zostały zmodyfikowane w celu zmniejszenia ich reaktywności z przeciwciałami klasy IgE. Aktywacja komórek tucznych i bazofili oraz uwalnianie mediatorów zapalnych odpowiedzialnych za wyzwalanie reakcji alergicznych są mniejsze. Za to reaktywność z limfocytami T i immunogenność alergoidów zostały zachowane. Indukcja swoistych alergenowo przeciwciał klasy IgG została udokumentowana u zwierząt laboratoryjnych.

W trakcie immunoterapii swoistej wstrzykuje się podskórnie wzrastające dawki alergenu wywołującego reakcję alergiczną u pacjenta. Po osiągnięciu indywidualnej dawki maksymalnej, jest ona następnie podawana jako dawka podtrzymująca. Leczenie to ma na celu złagodzenie objawów klinicznych zależnych od danego alergenu/alergenów i zmniejszenie zużycia leków objawowych.

Kiedy stosować lek Allergovit A?

Leczenie przyczynowe schorzeń alergicznych (IgE - zależnych), przede wszystkim: kataru (nieżytu nosa) alergicznego, alergicznego zapalenia spojówek, alergicznej astmy oskrzelowa itd., wywoływane przez alergeny niemożliwe do wyeliminowania ze środowiska pacjenta.

Jak stosować lek Allergovit A?

Dawkowanie musi być indywidualnie dobrane; dawkowanie zalecane z ulotki leku jest jedynie orientacyjne. Dawkowanie musi być dostosowane do indywidualnego przebiegu terapii.

Stopień wrażliwości pacjenta jest określany na podstawie wywiadu i wyniku reakcji testowej. Należy regularnie zwiększać stężenie podawanego wstrzyknięcia. Dawkę można zwiększyć tylko w przypadku dobrej tolerancji ostatnio podanej dawki. W przeciwnym razie należy utrzymać lub zmniejszyć ostatnio stosowaną dawkę.

Przykładowy schemat postępowania:

• nasilona reakcja miejscowa: powtórzyć ostatnią dobrze tolerowaną dawkę
• łagodna reakcja uogólniona: cofnąć się w schemacie dawkowania o 2-3 dawki
• ciężka reakcja uogólniona: ponownie rozpocząć terapię od najmniejszej dawki stężenia A

Dalszy przebieg leczenia należy bezwzględnie dostosować do nasilenia alergicznych reakcji niepożądanych!

Leczenie początkowe:

W przypadku alergenów występujących sezonowo leczenie rozpoczyna się do 7 tygodni przed spodziewanym okresem pylenia. Należy je zakończyć ok. tydzień przed rozpoczęciem pylenia. Należy wziąć pod uwagę, że pylenie wcześnie kwitnących drzew (leszczyna, olcha) może wystąpić już w styczniu. Leczenie początkowe należy zawsze rozpoczynać od najmniejszej dawki niższego stężenia (stężenie A). Zwiększane dawki produktu powinny być wstrzykiwane w siedmiodniowych odstępach, które w żadnym wypadku nie mogą być skracane, ale mogą zostać ewentualnie wydłużone do dwóch tygodni. W przypadku wczesnego rozpoczęcia terapii przedsezonowej, po 14 dniach od osiągnięcia indywidualnej dawki maksymalnej można wykonać kolejną iniekcję. Jednocześnie można stopniowo wydłużać przerwę pomiędzy iniekcjami do 5 tygodni, by zakończyć je na tydzień przed spodziewanym początkiem pylenia. Jeżeli leczenie początkowe przerwano na dłużej niż 2 tygodnie, ze względów bezpieczeństwa należy leczenie kontynuować najwyżej połową ostatnio podanej dawki. Jeżeli przerwa trwała dłużej niż 4 tygodnie należy zacząć leczenie od najmniejszej dawki stężenia A. Zwiększanie dawki musi być dokonywane z dużą rozwagą, z uwzględnieniem możliwości wprowadzenia dawek pośrednich, aż do osiągnięcia indywidualnego maksymalnego 2 poziomu tolerancji. Odpowiada on indywidualnej dawce maksymalnej, której nie można przekraczać, gdyż mogłoby to prowadzić do wystąpienia alergicznych reakcji niepożądanych. Dawka maksymalna to 0,6 ml stężenia B, ale indywidualna dawka maksymalna może być mniejsza.

Leczenie podtrzymujące:

Leczenie podtrzymujące jest prowadzone najczęściej w kolejnym roku przed sezonem pylenia za pomocą nowego opakowania produktu w stężeniach A i B. W przypadku kontynuacji leczenia także w okresie kwitnienia można wstrzyknąć od 5 do 20% osiągniętej dawki maksymalnej w dwutygodniowym odstępie. Następnie przerwy pomiędzy iniekcjami można stopniowo wydłużać do 5 tygodni. Po zakończeniu kwitnienia należy podwajać tę obniżoną dawkę w dwutygodniowych odstępach, aż do ponownego osiągnięcia indywidualnej dawki maksymalnej; następnie można stopniowo wydłużać przerwę pomiędzy iniekcjami do pięciu tygodni. Jeżeli leczenie podtrzymujące zostanie przerwane na 5-6 tygodni od ostatniej iniekcji, ze względów bezpieczeństwa należy kontynuować terapię stosując co najwyżej połowę ostatnio podanej dawki. W przypadku przerwy trwającej dłużej niż sześć tygodni konieczne jest ponowne rozpoczęcie terapii za pomocą stężeń A i B (patrz Leczenie początkowe).

Stosowanie u dzieci

Dzieci w wieku poniżej 5 lat nie są zazwyczaj odpowiednimi kandydatami do immunoterapii ze względu na prawdopodobieństwo problemów ze współpracą i akceptacją leczenia. U dzieci w wieku powyżej 5 lat dane kliniczne w kontekście skuteczności są ograniczone i niewystarczające do jej potwierdzenia, natomiast dane o bezpieczeństwie nie wskazują na wyższe ryzyko niż u dorosłych.

Bezpieczeństwo stosowania

Po każdej iniekcji pacjent musi być obserwowany przez minimum 30 minut. W przypadku prowadzenia w jednym dniu równoległej terapii odczulającej w postaci wstrzyknięć podskórnych, należy zachować co najmniej 30-minutowy odstęp pomiędzy iniekcjami. Drugą iniekcję można wykonać dopiero po potwierdzeniu, że pierwsza iniekcja nie wywołała reakcji niepożądanej. Zalecane jest 2-3 dni odstępu pomiędzy iniekcjami, żeby uniknąć skutku kumulacji. Przerwa pomiędzy wstrzyknięciami tego samego wyciągu nie powinna trwać krócej niż siedem dni. Zaleca się podanie każdego wyciągu alergenowego w oddzielne ramię.

Wynik leczenia zależy m.in. od osiągnięcia indywidualnej dawki maksymalnej, która nie może być przekroczona.

Czas trwania leczenia wynosi na ogół 3 lata.

Kiedy nie stosować leku Allergovit A?

• nadwrażliwość na którąkolwiek z substancji pomocniczych
• niedostatecznie kontrolowana bądź lekko ciężka do ciężkiej astma
• nieodwracalne zmiany narządu, w którym zachodzi reakcja alergiczna (np. rozedma płuc, rozstrzenie oskrzeli)
• schorzenia zapalne i/lub związane z gorączką, schorzenia ciężkie ostre lub przewlekłe (w tym nowotwory)
• istotna klinicznie niewydolność serca/krążenia
• leczenie betablokerami
• choroby automimmunologiczne, np.stwardnienie rozsiane
• czynna gruźlica płuc
• ciężkie zaburzenia psychiczne

Jak każdy lek, lek Allergovit A może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

• obrzęk, rumień, ból, świąd w miejscu wstrzyknięcia
• obrzęk i świąd oczu
• kaszel
• duszność
• kichanie
• podrażnienie gardła
• świszczący oddech

Przed rozpoczęciem iniekcji pacjent nie może mieć ostrych infekcji, a także - w szczególności - dolegliwości astmatycznych.

Szczególna ostrożność jest zalecana:

• podczas leczenia ACEI
• gdy pacjent niedostatecznie stosuje się do zaleceń lekarskich 
• w ciąży (w związku z możliwością wystąpienia reakcji anafilaktycznych)

W związku z tym, że do leczenia alergicznych reakcji niepożądanych zalecana jest adrenalina, konieczne jest również uwzględnienie przeciwwskazań do jej stosowania.

W dniu iniekcji należy unikać wysiłku fizycznego oraz alkoholu, sauny, gorącego prysznica itp.

W przypadku potrzeby podania szczepionek przeciwwirusowych lub przeciwbakteryjnych należy zachować tygodniowy odstęp pomiędzy ostatnim wstrzyknięciem produktu ALLERGOVIT, a terminem szczepienia.

Podczas stosowania należy chronić leczone miejsce przed ekspozycją słoneczną.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie ma wystarczających badań dotyczących stosowania produktu leczniczego Allergovit u kobiet w ciąży i karmiących matek, dlatego nie zaleca się prowadzenia terapii odczulającej podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

O zastosowaniu w czasie karmienia piersią decyduje lekarz, indywidualnie oceniając ryzyko dla dziecka nad korzyściami dla matki.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Równoczesne leczenie objawowymi lekami przeciwalergicznymi (np. przeciwhistaminowymi, steroidami lub stabilizatorami komórek tucznych) może wpływać na stopień tolerancji alergenu przez pacjenta, a w przypadku odstawienia takiego leku może zaistnieć konieczność zmniejszenia wcześniej osiągniętej dawki Allergovitu, aby uniknąć alergicznych reakcji niepożądanych.

Jednoczesne podanie leku obniżającego ciśnienie (beta-blokera, inhibitora ACE) może wzmocnić wazodylatacyjne działanie histaminy, która może zostać uwolniona podczas reakcji anafilaktycznej.

W trakcie odczulania należy – jeżeli to możliwe - unikać alergenów wywołujących dolegliwości.

Brak danych.

Niekiedy występuje uczucie zmęczenia, na co muszą zwrócić uwagę kierowcy, osoby obsługujące maszyny i pracujący bez stałego punktu podparcia.

Jak przechowywać lek Allergovit A?

• przechowywać w lodówce (2- 8 stopni C)
• nie zamrażać
• ważność po pierwszym otwarciu: 12 miesięcy