Bilokord (Bisoprololi fumaras)

Jak działa lek Bilokord?

Substancja czynna leku - bisoprolol wpływa wyłącznie na funkcjonowanie serca (wybiórczo blokuje receptory beta-1 serca), obniża ciśnienie krwi, zwalnia rytm pracy serca w spoczynku i po wysiłku oraz ogranicza zużycie tlenu przez mięsień sercowy, co jest wykorzystywane w terapii choroby niedokrwiennej serca.

Kiedy stosuje się lek Bilokord?

Wskazaniem do stosowania leku Bilokord jest leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca z nieprawidłową czynnością skurczową lewej komory serca. Terapia odbywa się w skojarzeniu z inhibitorami konwertazy angiotensyny i lekami moczopędnym lub z glikozydami nasercowymi (w razie konieczności).

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

• tabletki należy zażywać rano przed, podczas lub po posiłku
• połykać tabletki w całości i popić niewielką ilością wody
• tabletki można podzielić na równe części

Leczenie przewlekłej niewydolności serca wymaga odpowiedniego dostosowania dawki przez lekarza.

Zwiększa się stosowanie leku Bilokord stopniowo w następujący sposób:

• 1,25 mg raz na dobę przez tydzień, jeśli dawka jest dobrze tolerowana, zwiększyć ją do:
• 2,5 mg raz na dobę przez następny tydzień, jeśli dawka jest dobrze tolerowana, zwiększyć ją do:
• 3,75 mg raz na dobę przez tydzień, jeśli dawka jest dobrze tolerowana, zwiększyć ją do:
• 5 mg raz na dobę przez 4 tygodnie, jeśli dawka jest dobrze tolerowana, zwiększyć ją do:
• 7,5 mg raz na dobę przez 4 tygodnie, jeśli dawka jest dobrze tolerowana, zwiększyć ją do:
• 10 mg raz na dobę w leczeniu podtrzymującym

Maksymalna dawka dobowa to 10 miligramów.

Pacjenci w podeszłym wieku

Zazwyczaj nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

Dzieci

Nie zaleca się stosowania leku Bilokord u dzieci.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby

Zwiększanie dawki u tej grupy pacjentów powinno być przeprowadzane ze szczególną ostrożnością, ze względu na brak danych dotyczących farmakokinetyki substancji leczniczej u pacjentów ze schorzeniami nerek i wątroby.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Należy skontaktować się z lekarzem, który zdecyduje o dalszym postępowaniu. Objawy przedawkowania mogą dotyczyć zawrotów głowy, uczucia "pustki" w głowie, świszczącego oddechu, czy duszności. Może wystąpić zwolnienie pracy serca, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz zmniejszenie stężenia glukozy we krwi.

Pominięcie zastosowania leku

Nie stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej. Lek należy przyjąć następnego dnia rano w zwykle stosowanej dawce.

Przerwanie stosowania leku

Nie przerywać nagle stosowania Bilokordu bez konsultacji lekarskiej, gdyż może wystąpić ostre pogorszenie stanu zdrowia. Dawkę należy zmniejszać stopniowo zgodnie z zaleceniem lekarza.

Kiedy nie stosować leku Bilokord?

• w przypadku uczulenia na fumaran bisoprololu lub którykolwiek ze składników tego leku
• w niewydolności serca lub zaostrzeniu niewydolności serca, które wymaga podawania leków dożylnych np. inotropowych
• w przypadku wstrząsu wywołanego zaburzeniami czynności serca (wstrząs kardiogenny)
• w zaburzeniach przewodzenia impulsów między przedsionkami a komorami serca (blok przedsionkowo-komorowo)
• w zespole chorego węzła zatokowo-przedsionkowego
• w przypadku znaczącego spowolnienia akcji serca (bradykardia)
• przy współwystępującym niskim ciśnieniu tętniczym
• w ciężkiej astmie oskrzelowej lub przewlekłej chorobie oskrzelowo-płucnej
• w późnym stadium choroby zarostowej tętnic obwodowych lub zespole Raynauda
• gdy występuje nieleczony guz chromochłonny rdzenia nadnerczy
• gdy występuje kwasica metaboliczna

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Bilokord może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli poniższe działania niepożądane wystąpią nagle, bądź stan pacjenta gwałtownie się pogorszy.

Większość z występujących działań niepożądanych jest związane z pracą serca. Należy do nich:

• zwolnienie akcji serca (u więcej niż 1 na 10 pacjentów)
• wolna lub nieregularna praca serca (mniej niż 1 na 100 pacjentów)
• nasilona niewydolność serca (mniej niż 1 na 10 pacjentów)

Wystąpienie zawrotów głowy, osłabienia lub trudności w oddychaniu jest wskazaniem, aby niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. 

Inne działania niepożądane:

Często (mniej niż 1 do 10 pacjentów):

• zawroty głowy
• bóle głowy
• pogorszenie istniejącej niewydolności serca
• osłabienie
• zmęczenie
• uczucie zimna
• drętwienia kończyn
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, biegunka, wymioty)

Niezbyt często (mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia snu
• depresja
• zaburzenia pracy serca
• skurcz oskrzeli u chorych z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc
• osłabienie mięśni
• kurcze mięśni

Rzadko (mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• koszmarne sny
• halucynacje
• zmniejszenie wydzielania łez
• upośledzenie słuchu
• alergiczny nieżyt nosa
• zapalenie wątroby
• skórne reakcje uczuleniowe
• zaburzenia potencji
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych
• zmiany w stężeniu lipidów w badaniach krwi

Bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10 000 osób):

• zapalenie spojówek
• wypadanie włosów
• pojawienie się łuskowatej wysypki na skórze (łuszczyca) lub nasilenie objawów choroby; wysypka typu łuszczycowego

• u pacjentów z cukrzycą, szczególnie ze znacznymi wahaniami stężenia glukozy we krwi, gdyż lek może maskować objawy hipoglikemii
• stosowanie ścisłej diety
• podczas leczenia odczulającego, gdyż Bilokord może nasilać reakcje anafilaktyczne
• w niektórych chorobach serca lub układu krążenia  (tzw.dławica Prinzmentela)
• u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym
• w zarostowych chorobach tętnic obwodowych może dojść do nasilenia dolegliwości
• łuszczyca
• występujący guz chromochłonny
• w przypadku astmy oskrzelowej zaleca się stosowanie leków rozszerzających oskrzela
• zabiegi chirurgiczne, ponieważ mogą wystąpić poważne interakcje z lekami znieczulającymi. Zaprzestać podawania leku przed zabiegiem: zaleca się stopniowo zmniejszać dawki i całkowite odstawienie leku na 48 h przed planowaną operacją i znieczuleniem
• u pacjentów z rzadko występującą, dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub złego wchłaniania glukozy-galaktozy

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Podanie bisoprololu może być niebezpieczne dla płodu i noworodka, również planowana ciąża wymaga konsultacji z lekarzem.

Leki z tej grupy mogą zaburzać wzrost płodu, a nawet doprowadzić do śmierci wewnątrzmacicznej, poronienia lub porodu przedwczesnego. Obniżają one stężenie glukozy we krwi i spowalniają pracę serca płodu. Dopuszcza się stosowanie leku w przypadkach absolutnie koniecznych, gdy oczekiwane korzyści dla matki, wynikające z leczenia przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu i dziecka. Niezbędny jest wówczas skrupulatny nadzór lekarski.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy karmić piersią podczas stosowania bisoprololu ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa noworodków narażonych na działanie bisoprololu.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie należy przyjmować leku Bilokord z:

• niektórymi lekami przeciwnadciśnieniowymi np. klonidyną, metyldopą, moksonidyną, rezerpiną
• niektórymi lekami przeciwarytmicznymi np. dyzopiramidomem, chinidyną, lidokainą, fenytoniną, flekainidem, propafenonem, amiodaronem, gdyż możliwe jest wystąpienie zaburzeń pracy serca
• antagonistami kanału wapniowego np. werapamilem lub diltiazemem - skutkuje to niekorzystnym wpływem na kurczliwość i przewodzenie przedsionkowo-komorowe
• niektórymi lekami przeciwnadciśnieniowymi np. klonidyną, metyldopą, moksonidyną, rylmenidyną, gdyż mogą zmniejszyć ośrodkową impulsację współczulną i doprowadzić do zmniejszenia częstości tętna i frakcji wyrzutowej oraz rozszerzenia naczyń krwionośnych

Leki, których połączenie z Bilokordem wymaga większej ostrożności (częstsza kontrola lekarza):

• antagoniści kanałów wapniowych z gr. dihydropirydyny: (ferodyminy, amlodypiny) mogą zwiększać niedociśnienie i niewydolności komór
• leki przeciwarytmiczne np. amiodaron nasila czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego
• leki parasympatykomimetyczne - ryzyko bradykardii
• beta-adrenolityki stosowane miejscowo (krople do oczu) - mogą nasilać działanie ogólnoustrojowe bisoprololu
• środki stosowane w znieczuleniu - osłabienie odruchowej tachykardii i zwiększone ryzyko niedociśnienia
• glikozydy nasercowe - wydłużają czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego i zwolnienie częstości pracy serca
• niesteroidowe leki przeciwzapalne - mogą osłabić działanie bisoprololu
• beta-sympatykomimetyki np. izoprenalina, dobutamina - może osłabić działanie obu leków
• leki sympatykomimetycznymi pobudzające receptory alfa i beta np. noradrenalina i adrenalina - skutkiem może być wzrost ciśnienia i nasilenie objawów chromania przestankowego
• meflochina, stosowana w leczeniu malarii
• niektóre leki stosowane w przypadku migreny (pochodne ergotaminy)
• inhibitory monoaminooksydazy, takie jak moklobemid

Brak danych. 

Bilokord nie zaburzał zdolności do prowadzenia pojazdów w przeprowadzonych badaniach. Jednak z uwagi na indywidualne reakcje na lek pacjentów, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługa maszyn mogą być zaburzone.

Bilokord może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn zwłaszcza na początku leczenia, przy zmianie leku oraz przy jednoczesnym spożyciu alkoholu.

Jak przechowywać lek Bilokord?

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 30^oC