Citaxin (Citalopramum)

Jak działa lek Citaxin?

Citaxin to lek, który zawiera substancję czynną cytalopram. Należy on do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Citaxin wybiórczo nasila działanie jednego z przekaźników nerwowych – serotoniny.

Kiedy stosuje się lek Citaxin?

• w leczeniu depresji (w leczeniu początkowym, jak i podtrzymującym, mającym na celu zapobieganie nawrotom choroby)
• w zaburzeniach lękowych z napadami lęku (zarówno z agorafobią, czyli lękiem przed otwartą przestrzenią, jak i bez)

Jak stosować lek Citaxin?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Leczenie depresji

20 mg raz na dobę.

W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na dobę, w zależności od nasilenia objawów depresji i reakcji pacjenta na leczenie.

Leczenie zaburzenia lękowego z napadami lęku

10 mg na dobę przez pierwszy tydzień, a następnie dawka zwiększana jest do 20 - 30 mg na dobę.

W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

10 - 20 mg jeden raz na dobę.

Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat

Leku Citaxin nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 20 mg.

Sposób stosowania

Citaxin przyjmuje się w pojedynczej dawce raz na dobę.

Lek można przyjmować o każdej porze dnia, z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Tabletkę należy połknąć, popijając wodą.

Czas trwania leczenia

Poprawę uzyskuje się po paru tygodniach. Należy kontynuować stosowanie leku Citaxin, nawet jeśli upłynie trochę czasu, zanim nastąpi poprawa samopoczucia. Nie wolno zmieniać dawkowania bez konsultacji z lekarzem.

Terapia zazwyczaj trwa co najmniej 6 miesięcy.

Leczenie należy kontynuować tak długo, jak zaleci lekarz, nawet jeśli nastąpi poprawa samopoczucia. Choroba może utrzymywać się przez długi czas i jeśli leczenie zostanie przerwane za wcześnie, objawy mogą wrócić. U pacjentów z nawracającą depresją, leczenie podtrzymujące może trwać nawet kilka lat, aby zapobiec nowym epizodom depresyjnym.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Citaxin

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Citaxin należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala. Objawy przedawkowania:

• nadmierna senność
• śpiączka
• pobudzenie
• zawroty głowy
• rozszerzenie źrenic
• drgawki
• nieprawidłowa praca serca
• obniżenie ciśnienia krwi, podwyższenie ciśnienia krwi
• nudności, wymioty
• drżenia
• zespół serotoninowy

Pominięcie przyjęcia leku Citaxin

W razie pominięcia dawki leku w określonym czasie należy przyjąć ją jak najszybciej. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia następnej dawki leku, należy pominąć opuszczoną dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Citaxin

Nagłe przerwanie stosowania leku Citaxin może powodować łagodne i przemijające objawy odstawienia, takie jak zawroty głowy, uczucie kłucia, zaburzenia snu, niepokój, ból głowy, nudności, wymioty, pocenie się, niepokój psychoruchowy lub pobudzenie, drżenia, dezorientacja, chwiejność emocjonalna lub drażliwość, biegunka (luźne stolce), zaburzenia widzenia, trzepotanie lub wzmożona czynność serca (kołatanie serca). W razie zakończenia leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Citaxin przez parę tygodni.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Citaxin?

Leku Citaxin nie powinno się stosować w przypadku:

• gdy pacjent ma uczulenie na cytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• gdy pacjent przyjmuje pimozyd
• gdy pacjent przyjmuje lek z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO). Do inhibitorów monoaminooksydazy należą takie leki jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, selegilina (leczenie choroby Parkinsona), moklobemid (leczenie depresji)
• gdy pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca (tzw. wrodzone wydłużenie odstępu QT) lub w przeszłości wystąpiły u niego takie zaburzenia (stwierdzone w badaniu EKG)
• gdy pacjent przyjmuje leki regulujące rytm serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca

W razie zakończenia stosowania inhibitorów MAO należy zaczekać 2 tygodnie przed rozpoczęciem terapii lekiem Citaxin. W razie zakończenia przyjmowania moklobemidu musi upłynąć 1 dzień przed rozpoczęciem stosowania leku Citaxin. Po zakończeniu przyjmowania leku Citaxin musi upłynąć 1 tydzień (7 dni), zanim zacznie się stosować jakiekolwiek inhibitory MAO.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Citaxin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane:

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów należy natychmiast odstawić lek Citaxin i powiadomić lekarza:

• wysoka gorączka, pobudzenie, zaburzenia świadomości, drżenia mięśni i gwałtowne skurcze mięśni (mogą to być objawy rzadko występującego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym, który zdarza się podczas skojarzonego stosowania leków przeciwdepresyjnych)
• obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy, trudności w oddychaniu albo połykaniu (reakcja alergiczna)
• nietypowe krwawienia (w tym krwawienia z przewodu pokarmowego)
• nudności i złe samopoczucie z osłabieniem siły mięśni lub zaburzeniami świadomości (mogą to być objawy rzadko występującego, nieprawidłowo małego stężenie sodu we krwi)
• przyspieszone, nieregularne bicie serca, omdlenia, które mogą być objawem stanu zagrażającego życiu o nazwie torsade de pointes

Wymienione poniżej działania niepożądane są zazwyczaj łagodne i ustępują po kilku dniach leczenia. Należy pamiętać, że niektóre z tych objawów mogą być również wywołane przez sam proces chorobowy i mogą ustąpić wraz z osiągnięciem poprawy.

Bardzo często (u więcej niż 1 osoby na 10):

• senność lub bezsenność
• suchość błony śluzowej jamy ustnej
• nudności
• nasilone pocenie się

Często (częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 100 pacjentów):

• zmniejszenie apetytu
• pobudzenie
• zmniejszenie popędu płciowego
• niepokój, nerwowość
• stany splątania (dezorientacji)
• drżenia
• uczucie mrowienia lub kłucia w skórze
• szumy uszne
• ziewanie
• biegunka
• wymioty
• swędzenie
• bóle mięśni, bóle stawów
• uczucie zmęczenia
• zmniejszenie masy ciała
• zaburzenie orgazmu u kobiet
• problemy ze wzwodem i wytryskiem u mężczyzn

Niezbyt często (częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 1000 pacjentów):

• zwiększenie apetytu
• agresja
• depersonalizacja (utrata poczucia własnej osobowości)
• omamy
• mania
• omdlenie
• rozszerzenie źrenic
• przyspieszenie lub spowolnienie akcji serca
• pokrzywka
• łysienie
• wysypka
• plamica
• zatrzymanie moczu
• krwotok miesiączkowy u kobiet
• obrzęk
• zwiększenie masy ciała

Rzadko (częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• napady drgawkowe
• mimowolne ruchy
• zapalenie wątroby

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• zmniejszenie liczby płytek krwi (często objawiające się jako zwiększona skłonność do wybroczyn i krwawień)
• nadwrażliwość (objawiająca się często pod postacią wysypki)
• nieadekwatne wydzielanie hormonu antydiuretycznego (objawiające się jako zwiększenie ilości wydalanego moczu)
• napady panicznego lęku
• zgrzytanie zębami
• niepokój
• myśli i zachowania samobójcze
• drgawki
• zespół serotoninowy
• uczucie niepokoju ruchowego i/lub potrzeba częstego poruszania się
• zaburzenia ruchowe
• zaburzenia widzenia
• niedociśnienie ortostatyczne (związane ze zmianą pozycji ciała na stojącą)
• krwawienie z nosa
• krwawienie z przewodu pokarmowego
• wybroczyny
• obrzęki naczynioruchowe
• krwotok z dróg rodnych u kobiet
• bolesny wzwód prącia
• mlekotok u mężczyzn
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby

Suchość błony śluzowej jamy ustnej zwiększa zagrożenie próchnicą. Należy więc myć zęby częściej, niż zazwyczaj.

U pacjentów przyjmujących leki tego typu, co Citaxin, obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Citaxin należy poinformować lekarza o następujących obecnych lub występujących w przeszłości sytuacjach:

• mania lub paniczny lęk
• choroba nerek lub wątroby
• zaburzenia czynności serca w tym również przebyty ostatnio zawał mięśnia sercowego
• powolna spoczynkowa akcja serca i/lub zmniejszone stężenie elektrolitów będące wynikiem przedłużającej się, ciężkiej biegunki, wymiotów lub stosowania leków odwadniających
• szybkie lub nieregularne bicie serca, omdlenie, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, co może wskazywać na zaburzenia czynności serca
• cukrzyca, stosowanie leku Citaxin może wpływać na stężenie glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i/lub doustnych leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi
• niepokój ruchowy i/lub potrzeba częstego poruszania się (akatyzja)
• napady drgawek lub padaczka
• małe stężenie sodu we krwi
• zwiększona skłonność do krwawień
• jaskra
• leczenie elektrowstrząsami

Leki takie, jak Citaxin (SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Myśli samobójcze oraz pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

U pacjentów z depresją i/lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami występować myśli samookaleczenia, lub samobójcze. Mogą się nasilić po rozpoczęciu stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać dopiero po pewnym czasie – zazwyczaj po dwóch tygodniach, a nawet później.

Większa skłonność do takich myśli może wystąpić:

• gdy u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć do samookaleczenia
• jeśli pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych pokazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy koniecznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Dobrym rozwiązaniem jest poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji, lub zaburzeniach lękowych, a także poproszenie ich o przeczytanie ulotki tego leku. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, gdy zauważą, że objawy depresji lub lęku nasiliły się, lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Dzieci i młodzież

Zasadniczo leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. U pacjentów w wieku poniżej 18. roku życia podczas stosowania leków z omawianej grupy, stwierdza się zwiększoną możliwość wystąpienia:

• prób samobójczych
• myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa (myśli samobójcze)
• wrogości (głównie zachowania agresywne, buntownicze i złość)

Jednak lekarz może zdecydować o przepisaniu leku Citaxin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, jeśli będzie to w interesie pacjenta. Jeśli lekarz przepisze lek Citaxin pacjentowi w wieku poniżej 18. roku życia i opiekun dziecka będzie chciał to przedyskutować, należy się skontaktować z lekarzem. Jeśli podczas stosowania leku Citaxin pojawi się lub nasili którykolwiek z wymienionych powyżej objawów, należy powiadomić lekarza. Dodatkowo nie potwierdzono bezpieczeństwa długotrwałego przyjmowania leku Citaxin pod względem jego wpływu na wzrost, dojrzewanie, uczenie się (funkcje poznawcze) oraz zachowanie w tej grupie wiekowej.

Lek zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Należy poinformować lekarza i/lub położną o przyjmowaniu leku Citaxin. Stosowanie takich leków podczas ciąży zwłaszcza w ostatnim trymestrze może zwiększać ryzyko ciężkich powikłań u noworodka, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN). Stan ten objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą oraz występuje zwykle w pierwszych 24 godzinach po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i/lub położną.

Pacjentki stosujące Citaxin w ostatnich 3 miesiącach ciąży aż do porodu powinny zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić objawy takie jak:

• trudności w oddychaniu
• sina skóra
• drgawki
• wahania ciepłoty ciała
• trudności w karmieniu
• wymioty
• małe stężenie cukru we krwi
• sztywność lub wiotkość mięśni
• wzmożona pobudliwość odruchowa
• drżenia, drżączka
• drażliwość, letarg, ciągły płacz
• senność i trudności w zasypianiu

Jeśli u noworodka wystąpił którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i/lub położną.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy karmić dziecka piersią w trakcie przyjmowania leku Citaxin, ponieważ niewielkie ilości leku mogą przenikać do mleka matki.

Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych leków i to może czasami powodować występowanie poważnych działań niepożądanych.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• lit (w zapobieganiu i leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) oraz tryptofan; w razie wystąpienia wysokiej gorączki i gwałtownych skurczy mięśni,  pobudzenia i dezorientacji należy natychmiast zgłosić się do lekarza
• selegilina (w chorobie Parkinsona) - dawka selegiliny nie może być większa niż 10 mg na dobę
• metoprolol (w nadciśnieniu tętniczym i/lub chorobach serca) – stężenie metoprololu we krwi zwiększa się, ale nie stwierdzono objawów nasilonego działania lub działania niepożądanego metoprololu
• sumatryptan i podobne leki (stosowanymi w leczeniu migreny) - ryzyko działań niepożądanych; jeśli wystąpią nietypowe objawy podczas skojarzonego stosowania tych leków, należy zgłosić się niezwłocznie do lekarza prowadzącego
• cymetydyna, lanzoprazol oraz omeprazol (leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka), flukonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyna (lek stosowany w celu zmniejszenia zagrożenia zawałem). Leki te mogą spowodować zwiększenie stężenia cytalopramu we krwi
• leki, które wpływają na czynność płytek krwi, np. z niektóre leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, kwas acetylosalicylowy (w lekach przeciwbólowych), niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane w zapaleniu stawów) – niewielkie zwiększenie ryzyka krwawień
• dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) – stosowany jednocześnie z lekiem Citaxin może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych

Nie wolno stosować leku podczas przyjmowania leków regulujących rytm serca oraz leków mogących zmieniać rytm serca, np. leków przeciwarytmicznych klasy IA i III, leków przeciwpsychotycznych, np. pochodnych fenotiazyny, pimozydu, haloperydolu, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, niektórych leków przeciwbakteryjnych, np. sparfloksacyny, moksyfloksacyny, erytromycyny w postaci dożylnej, pentamidyny, leków przeciw malarii – zwłaszcza halofantryny, niektórych leków przeciwhistaminowych (astemizolu, mizolastyny).

Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu.

Citaxin zazwyczaj nie powoduje senności. Jednak w przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub senności po rozpoczęciu stosowania leku Citaxin, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, do czasu ustąpienia tych objawów.

Jak przechowywać lek Citaxin?

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 30ºC w oryginalnym opakowaniu.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.