Coroswera (Rosuvastatinum + Ezetimibum)

Jak działa lek  Coroswera?

Rozuwastatyna wchodząca w skład leku Coroswera, należy do grupy leków nazywanych statynami. Zmniejsza stężenie cholesterolu frakcji LDL, cholesterolu całkowitego i triglicerydów oraz zwiększa stężenie cholesterolu frakcji HDL, poprzez hamowanie reduktazy HMG-CoA (enzymu uczestniczącego w produkcji cholesterolu w organizmie) oraz zwiększanie liczby wątrobowych receptorów LDL na powierzchni komórki (nasilając w ten sposób wychwyt i katabolizm LDL).

Ezetymib wchodzący w skład leku Coroswera zmniejsza stężenie lipidów i cholesterolu całkowitego poprzez hamowanie wchłaniania cholesterolu i pokrewnych steroli roślinnych w jelitach.

Statyny zmniejszają syntezę cholesterolu w wątrobie, a ezetymib hamuje jego wchłanianie w jelitach, dzięki czemu oba mechanizmy zapewniają uzupełniające się działanie zmniejszające stężenie cholesterolu.

Równoczesne stosowanie ezetymibu ze statyną jest skuteczne w obniżaniu ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i ostrym zespołem wieńcowym. 

Kiedy stosuje się lek Coroswera?

Lek Coroswera stosuje się w leczeniu:

• pierwotnej hipercholesterolemii
• homozygotycznej hipercholesterolemii rodzinnej
• substytucyjnej chorobie niedokrwiennej serca
• substytucyjnym ostrym zespole wieńcowym

Jak stosować lek Coroswera?

Lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Tabletki powlekane można przyjmować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłku, doustnie.

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Coroswera pacjent powinien stosować dietę niskocholesterolową, którą powinien kontynuować podczas leczenia.

Lek Coroswera nie jest wskazany w leczeniu początkowym. Dawkowanie leku Coroswera ustala lekarz na podstawie dawek poszczególnych składników produktu złożonego przyjmowanych w postaci oddzielnych leków, w momencie zmiany terapii.

Zwykle stosowana dawka:

• jedna tabletka na dobę

Lek Coroswera należy stosować co najmniej 2 godziny przed lub 4 godziny po podaniu leku wiążącego kwasy żółciowe.

Stosowanie leku Coroswera u pacjentów w podeszłym wieku

• Nie ma konieczności modyfikacji dawki leku
• Jako początkową dawkę rozuwastatyny zaleca się 5 mg

Stosowanie leku Coroswera u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci i młodzież poniżej 18 lat.

Specjalne stosowanie u pacjentów, którzy mają problemy z wątrobą lub nerkami

• w łagodnym zaburzeniu czynności nerek i łagodnej niewydolności wątroby dostosowanie dawki nie jest konieczne
• w umiarkowanym zaburzeniu czynności nerek zalecana dawka początkowa rozuwastatyny wynosi 5 mg
• w umiarkowanym zaburzeniu czynności nerek dawka 40 mg + 10 mg jest przeciwwskazana
• w ciężkiej niewydolności nerek stosowanie leku Coroswera jest przeciwwskazane bez względu na dawkę
• w umiarkowanej i ciężkiej niewydolności wątroby stosowanie leku Coroswera jest niezalecane
• w aktywnej chorobie wątroby stosowanie leku Coroswera jest przeciwwskazane

Stosowanie leku Coroswera u pacjentów pochodzenia azjatyckiego

• zalecaną dawką początkową rozuwastatyny jest 5 mg
• dawka 40 mg + 10 mg jest przeciwwskazana

Zaleca się stosowanie mniejszej dawki dobowej rozuwastatyny u pacjentów z polimorfizmem genetycznym, który może prowadzić do zwiększonej ekspozycji na lek.

Dawkowanie u pacjentów z predyspozycją do miopatii

• zalecana początkowa dawka rozuwastatyny wynosi 5 mg
• dawka 40 mg + 10 mg jest przeciwwskazana u niektórych pacjentów z tej grupy

Jednocześnie stosowana terapia cyklosporyną lub inhibitorami proteazy 

Stosowanie takiej terapii jest niezalecane. W przypadku, gdy nie można uniknąć jednoczesnego podawania tych produktów leczniczych i rozuwastatyny, należy rozważyć korzyści i ryzyko wynikające z ich jednoczesnego leczenia i zmodyfikować dawkowanie rozuwastatyny.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Coroswera

W razie przyjęcia większej dawki leku Coroswera niż przepisana przez lekarza należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Leczenie jest objawowe i podtrzymujące.

Pominięcie zastosowania leku Coroswera

W razie pominięcia dawki leku następną tabletkę należy przyjąć o właściwej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Coroswera

Jeśli pacjent chce przerwać przyjmowanie leku Coroswera powinien skontaktować się z lekarzem. Po odstawieniu leku Coroswera stężenie cholesterolu może się znowu zwiększyć.

Kiedy nie stosować leku Coroswera?

Leku Coroswera nie należy stosować u pacjentów:

• z nadwrażliwością na substancje aktywne leku lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• z czynną chorobą wątroby
• z trwałym zwiększeniem aktywności aminotransferaz w surowicy
• z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek
• z miopatią
• leczonych cyklosporyną
• w ciąży i okresie karmienia piersią
• kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod zapobiegania ciąży
• w stanie sugerującym miopatię lub predysponującymi do rozwoju niewydolności nerek na tle rabdomiolizy (posocznica, niedociśnienie tętnicze, poważny zabieg chirurgiczny, uraz, ciężkie zaburzenia metaboliczne / endokrynologiczne / elektrolitowe albo niekontrolowane napady padaczkowe)

Lek Coroswera w dawce 40 mg + 10 mg jest przeciwwskazany u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii lub rabdomiolizy.
Czynniki te obejmują:

• umiarkowane zaburzenie czynności nerek
• niedoczynność tarczycy
• dziedziczne choroby układu mięśniowego w wywiadzie rodzinnym
• działanie toksyczne na mięśnie podczas leczenia innym inhibitorem reduktazy HMG - CoA 
• jednoczesne leczenie fibratami
• nadużywanie alkoholu
• sytuacje, w których może wystąpić zwiększenie stężenia leku w osoczu
• pacjentów pochodzenia azjatyckiego

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek Coroswera może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdej osoby.

Działania niepożądane zaobserwowane dla rozuwastatyny są na ogół łagodne i przemijające.

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• cukrzyca
• ból i zawroty głowy
• zaburzenia układu pokarmowego (zaparcia, nudności, bóle brzucha, biegunki, wzdęcia z oddawaniem wiatrów)
• ból mięśni
• astenia
• zmęczenie
• zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy (AlAT i AspAT) - wpływ na badania laboratoryjne

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• utrata apetytu
• parestezje
• uderzenia gorąca
• nadciśnienie tętnicze
• kaszel
• suchość w jamie ustnej
• zapalenie błony śluzowej żołądka
• niestrawność
• refluks żołądkowo - przełykowy
• zaburzenia skórne (świąd, wysypka, pokrzywka)
• zaburzenia mięśniowo - szkieletowe (ból pleców, osłabienie mięśni, ból w kończynie, skurcze mięśni, ból szyi)
• obrzęk obwodowy
• ból w klatce piersiowej
• zwiększenie stężenia kinazy kreatynowej we krwi - wpływ na badania laboratoryjne
• zwiększenie aktywności gammaglutamylotransferazy - wpływ na badania laboratoryjne
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• małopłytkowość
• obrzęk naczynioruchowy
• zapalenie trzustki
• zwiększenie aktywności aminotransferaz
• zaburzenia mięśniowo - szkieletowe (miopatia, zapalenie mięśni, rabdomioliza, zespół toczniopodobny, zerwanie mięśnia)

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10000 osób):

• polineuropatia
• utrata pamięci
• żółtaczka
• zapalenie wątroby
• ból stawów
• krwiomocz
• ginekomastia

Częstość nieznana 

• reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, wstrząs anafilaktyczny)
• depresja
• neuropatia obwodowa
• zaburzenia snu (bezsenność, koszmary senne)
• duszność
• kamica żółciowa
• zapalenie pęcherzyka żółciowego
• zespół Stevensa - Johnsona
• rumień wielopostaciowy
• immunozależna miopatia martwicza
• zaburzenia ścięgien (niekiedy powikłane zerwaniem)
• obrzęk

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę jeśli pacjent:

• jest w trakcie leczenia zaburzeń czynności wątroby i nerek
• ma niedoczynność tarczycy
• ma dziedziczne choroby układu mięśniowego w wywiadzie rodzinnym
• poddany był wcześniej leczeniu innym inhibitorem reduktazy HMG-CoA lub fibratem
• nadużywa alkoholu
• jest w wieku powyżej 70 lat
• narażony jest na zwiększenie stężenia leku w osoczu
• jednocześnie stosuje terapię fibratami

Choroby nerek

U pacjentów leczonych rozuwastatyną w dawce 40 mg należy rozważyć ocenę czynności nerek podczas rutynowej kontroli, gdyż pacjenci leczeni dużymi dawkami rozuwastatyny (40 mg) wykazywali występowanie białkomoczu, zazwyczaj pochodzenia kanalikowego, wykrywanego testem paskowym, który w większości przypadków miał charakter okresowy lub przemijający.

Mięśnie szkieletowe

Pacjenci leczeni rozuwastatyną, zwłaszcza dawkami większymi niż 20 mg, odczuwali ból mięśni, miopatię i rzadko rabdomiolizę. Po zastosowaniu ezetyminu rzadko zgłaszano miopatie i rabdomiolizy. Większość pacjentów, u których wystąpiła rabdomioliza, przyjmowało jednocześnie statynę i ezetymib. Jeśli na podstawie objawów z układu mięśniowego podejrzewa / potwierdza się miopatię, należy natychmiast odstawić ezetymib, statynę i którykolwiek z produktów leczniczych, które pacjent jednocześnie stosuje.
Każdy pacjent rozpoczynający leczenie lekiem Coroswera powinien koniecznie zgłaszać jakiegokolwiek niewyjaśnione bóle mięśni, ich tkliwości lub osłabienie lekarzowi, szczególnie jeśli towarzyszy im złe samopoczucie lub gorączka.

Kwas fusydowy

Lek Coroswera nie może być stosowany jednocześnie z kwasem fusydowym (podawanym ogólnoustrojowo) lub w ciągu 7 dni po zakończeniu jego przyjmowania. Pacjenci zmuszeni do przyjmowania ogólnoustrojowo kwasu fusydowego powinni w czasie jego stosowania przerwać leczenie statynami. Wśród pacjentów leczonych jednocześnie kwasem fusydowym i statynami zgłaszano ciężkie przypadki rabdomiolizy (także śmiertelne).
Pacjent poddawany leczeniu kwasem fusydowym i statynami, w razie wystąpienia objawów osłabienia, bólu lub tkliwości mięśni, powinien niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Leczenie statynami może zostać wznowione po upływie siedmiu dni od daty podania ostatniej dawki kwasu fusydowego.
Jednoczesne stosowanie leku Coroswera i kwasu fusydowego można rozważyć w indywidualnych przypadkach, pod ścisłym nadzorem lekarza.

Wpływ na wątrobę

Lek Coroswera należy stosować ostrożnie u pacjentów spożywających nadmierne ilości alkoholu i u pacjentów z chorobą wątroby w wywiadzie. Zaleca się wykonanie prób czynnościowych wątroby przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną oraz po 3 miesiącach od jego rozpoczęcia. Jeśli wyniki badań będą w ocenie lekarza niezadowalające, lek należy odstawić lub zmniejszyć jego dawkę. Dawka rozuwastatyny 40 mg zwiększa ryzyko incydentów wątrobowych (głównie podwyższonej aktywności aminotransferaz).
W początkowej fazie leczenia lekiem Coroswera należy przeprowadzić próby czynnościowe wątroby.

Pacjenci z wtórną hipercholesterolemią spowodowaną niedoczynnością tarczycy lub zespołem nerczycowym, przed rozpoczęciem stosowania leku Coroswera powinni wyleczyć / ustabilizować chorobę podstawową. 

Rasa

Osoby pochodzenia azjatyckiego w porównaniu z rasą kaukaską wykazały w badaniach farmakokinetycznych rozuwastatyny zwiększoną ekspozycję na lek. Badania nie wykazały istotnych klinicznie różnic między rasą kaukaską i czarną.

Inhibitory proteazy

Pacjenci otrzymujący jednocześnie rozuwastatynę i różne inhibitory proteazy w skojarzeniu z rytonawirem, wykazywali zwiększoną ekspozycję  ogólnoustrojową na rozuwastatynę.
Należy brać pod uwagę możliwość zwiększenia stężenia rozuwastatyny w osoczu na początku leczenia i podczas zwiększania dawki leku u pacjentów otrzymujących inhibitory proteazy.
Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny z inhibitorami proteazy, bez dostosowania dawki rozuwastatyny, jest niezalecane.

Śródmiąższowa choroba płuc

Podczas długotrwałego stosowania niektórych statyn wśród pacjentów zdarzały się pojedyncze przypadki śródmiąższowej choroby płuc. Objawem może być duszność, suchy kaszel oraz pogorszenie ogólnego stanu (zmęczenie, zmniejszenie masy ciała i gorączka). Jeśli istnieje podejrzenie, że u pacjenta doszło do rozwoju śródmiąższowej choroby płuc, leczenie statyną należy zakończyć.

Cukrzyca

U niektórych pacjentów z wysokim ryzykiem rozwoju cukrzycy, leczenie statynami (zwiększającymi stężenie glukozy we krwi), w przyszłości może wywołać hiperglikemię wymagającą leczenia przeciwcukrzycowego. Sytuację tę równoważy jednoczesne zmniejszanie ryzyka naczyniowego, w związku z czym nie powinno być to powodem do przerwania leczenia statynami. Pacjenci z grupy ryzyka (o glikemii na czczo 5,6 - 6,9 mmol/ l oraz BMI >30 kg/ m², zwiększonym stężeniu triglicerydów, z nadciśnieniem) powinni podlegać ocenie klinicznej i biochemicznej.

Fibraty

Brak wystarczających badań w celu ustalenia bezpieczeństwa stosowania i skuteczności ezetymibu podawanego jednocześnie z fibratami. Jeśli pacjent otrzymujący jednocześnie leki Coroswera i fenofibrat ma podejrzenie istnienia u niego kamicy żółciowej, wskazane jest przeprowadzenie badania pęcherzyka żółciowego oraz przerwanie leczenia.

Leki przeciwzakrzepowe

Należy kontrolować wartość międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) u pacjentów stosujących lek Coroswera z warfaryną, innym lekiem przeciwzakrzepowym z grupy pochodnych kumaryny lub fluindionem.

Substancje pomocnicze

Ze względu na zawartość laktozy w leku Coroswera, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poinformować o tym lekarza przed zastosowaniem leku.

Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące lek Coroswera powinny stosować odpowiednie metody zapobiegania ciąży.

Cholesterol i produkty jego biosyntezy mają duże znaczenie dla prawidłowego rozwoju płodu. Potencjalne ryzyko wynikające ze stosowania leku Coroswera w okresie ciąży przeważa nad korzyścią leczenia matki. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku Coroswera, leczenie należy natychmiast przerwać.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku w okresie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Brak danych dotyczących przenikania leku do mleka matki, jednak w badaniach na zwierzętach potwierdzono przenikanie rozuwastatyny do mleka samic, co pozwala przypuszczać, iż istnieje potencjalne ryzyko przenikania leku do mleka matki i tym samym oddziaływania na dziecko.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku w okresie karmienia piersią.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych oraz planowanych przez pacjenta lekach.

Przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie leku Coroswera z:

• cyklosporyną

Niezalecane jest jednoczesne przyjmowanie leku Coroswera z:

• inhibitorami proteazy (np. rytonawir, atazanawir)
• inhibitorami białek transportowych
• fibratami (np. gemfibrozyl, fenofibrat)
• kwasem fusydowym

Inne interakcje leku Coroswera:

• leki zobojętniające sok żołądkowy
• leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, fluindion, leki z grupy kumaryny)
• erytromycyna
• kolestyramina
• doustna antykoncepcja
• hormonalna terapia zastępcza (tzw. HTZ)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Podczas przyjmowania leku Coroswera picie alkoholu jest niezalecane, gdyż sprzyja wystąpieniu miopatii lub rabdomiolizy.

W okresie stosowania leku Coroswera można prowadzić samochód oraz obsługiwać maszyny. U niektórych pacjentów występują zawroty głowy podczas przyjmowania leku. W sytuacji wystąpienia tych objawów należy skonsultować się z lekarzem przed podjęciem próby prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Coroswera?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• chroniąc przed światłem i dostępem wilgoci