DicloDuo (Diclofenacum natricum)

Jak działa lek Dicloduo?

Lek Dicloduo zawiera diklofenak. Jest to niesteroidowy lek przeciwzapalny. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, jak również hamuje agregację płytek krwi. Diklofenak hamuje syntezę prostaglandyn (substancje odgrywające znaczącą rolę w rozwoju stanu zapalnego).

Kiedy stosuje się lek Dicloduo?

Lek Dicloduo stosuje się w przypadku:

• zapalnych chorób reumatycznych (np. reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowe stawów)
• reumatycznych i pourazowych stanów zapalnych ścięgien, więzadeł i tkanek miękkich okołostawowych
• bólu występującego po zabiegach chirurgicznych
• bolesnego miesiączkowania

Jak stosować lek Dicloduo?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek należy przyjmować w czasie posiłku. Kapsułek nie należy rozgryzać, ani rozdrabniać.

Zwykle zalecana dawka leku to 1 kapsułka w dawce 75 mg raz na dobę. W razie potrzeby dawkę tę można zwiększyć do 2 kapsułek na dobę (2 razy po 75 mg diklofenaku). W szczególnie ciężkich przypadkach można podawać po 2 kapsułki leku DicloDuo 75 mg 1 raz na dobę, przez krótki okres (raz 150 mg diklofenaku).

Zaburzenia czynności wątroby lub nerek

U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zwykle nie jest konieczna zmiana dawkowania.

Osoby w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowania dawki leku, jednak należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku DicloDuo

W przypadku zastosowania większej dawki niż zalecana należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Należy poinformować personel medyczny, jaki lek został użyty.

Objawy przedawkowania to:

• zawroty głowy
• szumy uszne
• drgawki
• wymioty, biegunka
• krwawienie z przewodu pokarmowego

W ciężkich przypadkach może wystąpić ostra niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby.

Nie istnieje swoiste antidotum dla tego leku. W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania lekarz zastosuje leczenie objawowe.

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Dicloduo?

Leku Dicloduo nie powinno się stosować w przypadku:

• uczulenia na diklofenek sodu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• uczulenia na ibuprofen, kwas acetylosalicylowy lub inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych
• choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, krwawienia lub perforacji przewodu pokarmowego
• krwawienia lub perforacji przewodu pokarmowego, które wystąpiły po podaniu innych leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych
• ostatniego trymestru ciąży
• niewydolności wątroby i nerek
• zastoinowej niewydolności serca
• astmy aspirynowej
• krwawienia z naczyń mózgowych lub innego czynnego krwawienia
• niewyjaśnionych zaburzeń krwiotworzenia
• zaburzeń krążenia
• choroby serca i/lub naczyń mózgowych np. po przebyciu zawału serca, udaru, mini-udaru, zatoru naczyń krwionośnych serca lub mózgu, zabiegu udrożnienia lub pomostowania zamkniętych naczyń

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Dicloduo może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Dicloduo i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• bolesne skurcze i tkliwość brzucha, pojawiające się szybko po przyjęciu leku, po których zaobserwowano krwawienia z odbytu lub biegunkę z krwią, na ogół w ciągu 24 h od pojawienia się bóli brzucha
• ból w klatce piersiowej, który może objawem poważnej reakcji alergicznej (zespół Kounisa)

Często (występują u mniej niż 1 na 10, ale u więcej niż 1 na 100 leczonych pacjentów):

• bóle w nadbrzuszu
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka, skurcze w jamie brzusznej, niestrawność, wzdęcia, brak łaknienia)
• bóle głowy, uczucie oszołomienia, zawroty głowy
• wysypki i wykwity skórne
• zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy

Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1 000, ale u więcej niż 1 na 10 000 leczonych pacjentów):

• zapalenie błony śluzowej żołądka
• krwawienia z przewodu pokarmowego (wymioty krwawe, smoliste stolce, krwawe biegunki)
• owrzodzenia przewodu pokarmowego ze współistniejącymi krwawieniami lub perforacjami
• senność, uczucie zmęczenia
• pokrzywka, obrzęki
• zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby
• reakcje nadwrażliwości (np. zaostrzenie astmy, skurcze oskrzeli lub duszność, układowe odczyny anafilaktyczne lub odczyny podobne do anafilaktycznych, w tym nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi i wstrząs)

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 leczonych pacjentów):

• aftowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka
• zmiany w obrębie błony śluzowej przełyku
• dolegliwości ze strony dolnego odcinka jelita grubego
• zapalenie trzustki
• zaparcia
• zaburzenia czucia, parestezje
• zaburzenia pamięci, drgawki, stany lękowe, drżenie
• aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z gorączką, sztywnością karku, bólami głowy, nudnościami i wymiotami
• zaburzenia smaku
• udar naczyniowy mózgu
• zaburzenia widzenia
• szumy uszne, zaburzenia słuchu
• wykwity pęcherzowe, wyprysk, rumień wielopostaciowy
• zespół Stevensa-Johnsona
• zespół Lyella (ostra toksyczna martwica naskórka)
• erytrodermia (złuszczające zapalenie skóry)
• utrata owłosienia
• reakcje nadwrażliwości na światło
• plamica (w tym plamica alergiczna)
• rumień, świąd
• ostra niewydolność nerek
• krwiomocz, białkomocz
• śródmiąższowe zapalenie nerek
• zespół nerczycowy, martwica brodawek nerkowych
• trombocytopenia (spadek liczby płytek krwi)
• leukopenia, agranulocytoza
• niedokrwistość hemolityczna lub aplastyczna
• impotencja
• obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy)
• zapalenie naczyń
• zapalenie płuc
• kołatanie serca, bóle w klatce piersiowej, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego
• niedociśnienie tętnicze
• dezorientacja
• depresja
• bezsenność, koszmary senne
• drażliwość
• zaburzenia psychotyczne

Przed zastosowaniem leku Dicloduo należy omówić to z lekarzem, gdy u pacjenta występują:

• podeszły wiek
• astma, sezonowy nieżyt nosa, obrzęk błony śluzowej nosa
• przewlekła obturacyjna choroba płuc oraz przewlekłe zakażenia układu oddechowego
• problemy z sercem, przebyty udar
• wysokie ciśnienie tętnicze
• wysoki poziom cholesterolu
• palenie tytoniu
• zaburzenia żołądka i jelit
• choroba wrzodowa żołądka lub jelit
• wrzodziejące zapalenie okrężnicy
• choroba Crohna
• zaburzenia czynności wątroby
• porfiria wątrobowa

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Dicloduo może być stosowany w pierwszym i drugim trymestrze ciąży jedynie po konsultacji z lekarzem. Stosowanie leku w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane, gdyż stwarza ryzyko dla matki i płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować preparatu Dicloduo u kobiet karmiących piersią, gdyż diklofenak przenika do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem przyjmowania leku:

• digoksyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń i niewydolności serca)
• fenytoina (lek przeciwdrgawkowy)
• lit (lek stosowany w leczeniu chorób psychicznych)
• leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi, takie jak beta-adrenolityki, leki moczopędne, inhibitory ACE i antagoniści angiotensyny II
• inne niesteroidowe leki przeciwzapalne
• kortykosteroidy
• leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy
• leki przeciwdepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
• metotreksat (lek stosowany w leczeniu niektórych chorób zapalnych i raka)
• cyklosporyna (lek stosowany po przeszczepach)
• probenecyd i sulfinpyrazon (leki stosowane w leczeniu dny moczanowej)
• leki przeciwcukrzycowe
• leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe, takie jak warfaryna
• chinolony przeciwbakteryjne
• kolestypol i cholestyramina (leki stosowane w celu kontroli stężenia lipidów we krwi)
• worykonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• mifepryston (lek o działaniu poronnym)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie zaleca się spożywania alkoholu w trakcie terapii lekiem Dicloduo.

Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn podczas stosowania leku Dicloduo, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia, ze względu na możliwość wystąpienia objawów ze strony układu nerwowego, takich jak zmęczenie, zawroty głowy i zaburzenia widzenia.

Jak przechowywać lek Dicloduo?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25^oC.