Poradnik
Diflucan (Fluconazolum)

Diflucan (Fluconazolum)

Lek Diflucan zawiera substancję czynną flukonazol, która należy do grupy leków przeciwgrzybiczych. Stosowany jest w leczeniu zakażeń wywołanych przez grzyby chorobotwórcze oraz w zapobieganiu zakażeniom drożdżakami.

Zarezerwuj w aptece
Odbiór tylko w aptece
Lek na receptę jest wyłączony ze sprzedaży wysyłkowej. Może być sprzedawany jedynie w aptekach stacjonarnych.
Odbiór w aptece
Odbierz osobiście w aptece
Rezerwacja w aplikacji Recepta Gemini
SPRAWDŹ W APLIKACJI
Zgodnie z prawem, leki na receptę mogą być sprzedawane jedynie w aptekach stacjonarnych po okazaniu ważnej recepty.
NazwaDiflucan
Nazwa międzynarodowaFluconazolum
Kategoria dostępnościLeki na receptę
Dawka

2 mg/ ml

PostaćRoztwór do infuzji
Skład - substancja czynna

Flukonazol

Skład - substancje pomocnicze
  • chlorek sodu
  • woda do wstrzykiwań
  • wodorotlenek sodu (do ustalenia pH)
Dostępne opakowania
  • 1 fiolka z 25 ml roztworu
  • 1 fiolka z 50 ml roztworu
  • 1 fiolka ze 100 ml roztworu
  • 1 fiolka z 200 ml roztworu
  • 1 worek PVC ze 100 ml roztworu
  • 1 worek PVC z 200 ml roztworu
Działanie / właściwości

Przeciwgrzybicze

Zastosowanie

Dorośli:

  • kryptokokowe zapalenie opon mózgowych
  • kokcydioidomikoza
  • zakażenia wywołane przez drożdżaki Candida
  • zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej


Lek Diflucan można stosować także w celu:

  • zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych
  • zapobiegania nawrotom drożdżakowych zakażeń błon śluzowych
  • zapobiegania zakażeniom drożdżakowym

Dzieci i młodzież w wieku od 0 do 17 lat:

  • zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej
  • zakażenia wywołane przez drożdżaki Candida
  • kryptokokowe zapalenie opon mózgowych


Lek Diflucan można stosować także  w celu:

  • zapobiegania zakażeniom drożdżakowym
  • zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych
Przeciwwskazania
  • uczulenie na flukonazol, inne leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  • jeśli pacjent stosuje astemizol, cyzapryd, pimozyd, chinidynę lub erytromycynę
Ostrzeżenia i środki ostrożności
  • zaburzenia czynności nerek lub wątroby
  • choroby serca, w tym zaburzenia rytmu serca
  • zaburzenia stężenia potasu, wapnia lub magnezu
  • ciężkie reakcje skórne (swędzenie, zaczerwienienie skóry, trudności w oddychaniu)
  • objawy „niewydolności kory nadnerczy”, kiedy nadnercza nie wytwarzają odpowiedniej ilości pewnych hormonów steroidowych, takich jak kortyzol (przewlekłe lub długo trwające zmęczenie, osłabienie mięśni, utrata apetytu, zmniejszenie masy ciała, ból brzucha)
Działania niepożądane / Skutki uboczne

Często (nie częściej niż u 1 na 10 osób):

  • ból głowy
  • ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty
  • wzrost wartości testów czynności wątroby
  • wysypka
Możliwe interakcje z
  • astemizolem, terfenadyną
  • cyzaprydem
  • pimozydem
  • chinidyną
  • erytromycyną
Ciąża

Nie należy stosować leku Diflucan u kobiet w ciąży, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Karmienie piersią

Karmienie piersią można kontynuować po przyjęciu pojedynczej dawki leku Diflucan 150 mg. Nie należy karmić piersią w przypadku stosowania przez pacjentkę kilku dawek leku Diflucan.

Dzieci

Lek można stosować już u dzieci od urodzenia. Dawkę leku ustala lekarz.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów

Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę, że sporadycznie mogą wystąpić drgawki bądź zawroty głowy.

Działanie i właściwości

Jak działa lek Diflucan?

Lek Diflucan zawiera substancję czynną flukonazol, która należy do grupy leków przeciwgrzybiczych. Flukonazol hamuje biosyntezę ergosterolu grzyba.

Zastosowanie / wskazania

Kiedy stosuje się lek Diflucan?

Dorośli:

  • kryptokokowe zapalenie opon mózgowych – grzybicze zakażenie mózgu
  • kokcydioidomikoza – choroba układu oddechowego
  • zakażenia wywołane przez drożdżaki Candida i wykryte we krwi, narządach wewnętrznych, np. serce, płuca lub drogach moczowych
  • zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej – zakażenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła i otarć w jamie ustnej związanych ze stosowaniem protez zębowych


Lek Diflucan można stosować także w celu:

  • zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych
  • zapobiegania nawrotom drożdżakowych zakażeń błon śluzowych
  • zapobiegania zakażeniom drożdżakowym (u pacjentów z osłabionym, nieprawidłowo działającym układem odpornościowym)

Dzieci i młodzież w wieku od 0 do 17 lat:

  • zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej – zakażenia błony śluzowej jamy ustnej lub gardła
  • zakażenia wywołane przez drożdżaki Candida i wykryte we krwi, narządach wewnętrznych, np. serce, płuca lub drogach moczowych
  • kryptokokowe zapalenie opon mózgowych – grzybicze zakażenie mózgu


Lek Diflucan można stosować także w celu:

  • zapobiegania zakażeniom drożdżakowym (gdy układ odpornościowy pacjenta jest słaby i nie funkcjonuje prawidłowo)
  • zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych

Dawkowanie

Jak stosować lek Diflucan?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub pielęgniarką.

Lek Diflucan podawany jest wyłącznie przez lekarza lub pielęgniarkę w postaci powolnego wlewu do żyły (infuzja dożylna). Lek Diflucan jest dostarczany w postaci roztworu i nie będzie dalej rozcieńczany. 

Dorośli:

Leczenie kryptokokowego zapalenia opon mózgowych

400 mg w pierwszej dobie, następnie 200 mg do 400 mg raz na dobę przez 6 do 8 tygodni lub w razie konieczności dłużej. Czasami dawka jest zwiększona do 800 mg.

Zapobieganie nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych

200 mg raz na dobę do czasu, aż lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Leczenie kokcydioidomikozy

200 mg do 400 mg raz na dobę od 11 miesięcy do 24 miesięcy lub w razie konieczności dłużej. Czasami dawka może zostać zwiększona do 800 mg.

Leczenie zakażenia narządów wewnętrznych wywołanego przez drożdżaki Candida

800 mg w pierwszej dobie, następnie 400 mg raz na dobę do czasu, aż lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Leczenie zakażenia błony śluzowej jamy ustnej, gardła i otarć w jamie ustnej związanych ze stosowaniem protez zębowych

200 mg do 400 mg w pierwszej dobie, następnie 100 mg do 200 mg do czasu, aż lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej – dawka zależy od lokalizacji

50 mg do 400 mg raz na dobę przez 7 do 30 dni, do czasu, kiedy lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Zapobieganie nawrotom zakażeń błony śluzowej jamy ustnej i gardła

100 mg do 200 mg raz na dobę lub 200 mg 3 razy na tydzień, jeśli u pacjenta jest zwiększone ryzyko nawrotów zakażenia.

Zapobieganie zakażeniom drożdżakowym (jeśli układ odpornościowy pacjenta jest słaby i nie funkcjonuje prawidłowo)

200 do 400 mg raz na dobę, jeśli u pacjenta jest zwiększone ryzyko nawrotów zakażenia.

Młodzież w wieku od 12 do 17 lat:

Należy podawać dawkę zapisaną przez lekarza (jak u dorosłych i dzieci).

Dzieci w wieku do 11 lat:

Maksymalna dawka u dzieci wynosi 400 mg na dobę. Dawka ustalana jest na podstawie masy ciała dziecka w kilogramach.

Zakażenia drożdżakowe błon śluzowych jamy ustnej i gardła – dawka i długość leczenia zależą od ciężkości i miejsca zakażenia

3 mg/ kg masy ciała raz na dobę (w pierwszej dobie można podać dawkę 6 mg/ kg masy ciała).

Kryptokokowe zapalenie opon mózgowych lub drożdżakowe zakażenia narządów wewnętrznych

6 do 12 mg/ kg masy ciała raz na dobę.

Zapobieganie nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowo - rdzeniowych

6 mg/ kg masy ciała raz na dobę

Zapobieganie zakażeniom drożdżakowym u dzieci (jeśli układ odpornościowy nie funkcjonuje prawidłowo)

3 do 12 mg/ kg masy ciała raz na dobę.

Dzieci w wieku od 3 do 4 tygodnia życia:

Taka sama dawka jak wyżej, ale podawana co drugi dzień. Maksymalna dawka wynosi 12 mg/ kg masy ciała co 48 godzin.

Dzieci w wieku poniżej 2 tygodnia życia:

Ta sama dawka co powyżej podawana co 3 dni. Maksymalna dawka wynosi 12 mg/ kg masy ciała co 72 godzin.

Pacjenci w podeszłym wieku

Podaje się dawkę zwykle stosowaną u dorosłych, chyba że u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Lekarz może zalecić zmianę dawkowania, w zależności od czynności nerek.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Diflucan

Jeśli pacjent jest przekonany, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku Diflucan, należy bezzwłocznie poinformować lekarza lub pielęgniarkę. Objawy ewentualnego przedawkowania, mogą obejmować:

  • zaburzenia słuchu, widzenia i czucia
  • myślenie o rzeczach nieprawdziwych (omamy i zachowania paranoidalne)

Pominięcie zastosowania leku Diflucan

W związku z tym, że lek ten stosowany jest pod ścisłą kontrolą lekarską, jest mało prawdopodobne, aby dawka leku została pominięta. Jeśli jednak pacjent przypuszcza, że dawka została pominięta, powinien powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Diflucan?

Leku Diflucan nie powinno się stosować w przypadku:

  • gdy pacjent ma uczulenie na flukonazol, inne leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Objawami mogą być swędzenie, zaczerwienienie skóry lub trudności z oddychaniem
  • jeśli pacjent stosuje astemizol czy terfenadynę (leki przeciwhistaminowe stosowane w leczeniu alergii)
  • gdy pacjent stosuje cyzapryd (w leczeniu zaburzeń żołądka)
  • jeśli pacjent stosuje pimozyd (w leczeniu zaburzeń umysłowych)
  • gdy pacjent stosuje chinidynę (w leczeniu zaburzeń rytmu serca)
  • jeśli pacjent stosuje erytromycynę (antybiotyk do leczenia zakażeń)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Działania niepożądane / skutki uboczne

Jak każdy lek, lek Diflucan może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Diflucan i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

Lek Diflucan może wywierać wpływ na wątrobę. Objawy ze strony wątroby obejmują:

  • uczucie zmęczenia
  • utratę apetytu
  • wymioty
  • zażółcenie skóry lub białkówki oka (żółtaczka)

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne. Ciężkie reakcje alergiczne są jednak rzadkie. Jeśli wystąpi którychkolwiek z poniższych objawów, należy bezzwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi:

  • nagłe sapanie
  • trudności w oddychaniu lub ucisk w piersi
  • opuchlizna powiek twarzy lub ust
  • swędzenie całego ciała, zaczerwienienie skóry lub czerwone albo swędzące krosty
  • wysypka na skórze
  • ciężkie reakcje skórne, np. wysypka z powstawaniem pęcherzy (może to również dotyczyć jamy ustnej i języka)

Inne działania niepożądane

Często (nie częściej niż u 1 na 10 osób):

  • ból głowy
  • ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty
  • wzrost wartości testów czynności wątroby
  • wysypka

Niezbyt często (nie częściej niż u 1 na 100 osób):

  • spadek liczby czerwonych krwinek, co powoduje bladość, osłabienie i duszność
  • zmniejszenie apetytu
  • bezsenność, senność
  • drgawki, zawroty głowy, zaburzenia równowagi (uczucie wirowania), zaburzenia czucia, najczęściej w postaci mrowienia, kłucia lub drętwienia, zmiany smaku
  • zaparcia, niestrawność, wzdęcia, suchość w jamie ustnej
  • ból mięśni
  • uszkodzenie wątroby oraz zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka)
  • bąble, pokrzywka, świąd, zwiększona potliwość
  • uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, gorączka

Rzadko (nie częściej niż u 1 na 1000 osób):

  • spadek liczby białych komórek krwi, które uczestniczą w obronie organizmu przed zakażeniami oraz komórek krwi pomagających powstrzymać krwawienie
  • czerwone lub purpurowe przebarwienia skóry, mogące być skutkiem spadku liczby płytek krwi lub zmiany w obrębie innych komórek krwi
  • zmiany parametrów biochemicznych krwi (wysokie stężenie cholesterolu, lipidów we krwi)
  • spadek stężenia potasu we krwi
  • drżenie
  • zaburzenia w badaniu EKG, zaburzenia rytmu serca
  • niewydolność wątroby
  • reakcje alergiczne (niekiedy ciężkie), w tym rozległa wysypka pęcherzowa i złuszczanie skóry, ciężkie reakcje skórne, opuchlizna ust lub twarzy
  • wypadanie włosów

Częstość nieznana:

  • reakcje nadwrażliwości objawiające się: wysypką skórną, gorączką, obrzękiem węzłów chłonnych, wzrostem liczby pewnego podtypu krwinek białych (eozynofilia) i zapaleniem narządów wewnętrznych (wątroba, płuca, serce, nerki i jelito grube) (reakcja lub osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi)

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed stosowaniem leku Diflucan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, gdy u pacjenta występują:

  • zaburzenia czynności nerek lub wątroby
  • choroby serca, w tym zaburzenia rytmu serca
  • zaburzenia stężenia potasu, wapnia lub magnezu
  • ciężkie reakcje skórne (swędzenie, zaczerwienienie skóry, trudności w oddychaniu)
  • objawy „niewydolności kory nadnerczy”, kiedy nadnercza nie wytwarzają odpowiedniej ilości pewnych hormonów steroidowych, takich jak kortyzol (przewlekłe lub długo trwające zmęczenie, osłabienie mięśni, utrata apetytu, zmniejszenie masy ciała, ból brzucha)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Diflucan a ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Diflucan u kobiet w ciąży, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Diflucan a karmienie piersią

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Karmienie piersią można kontynuować po przyjęciu pojedynczej dawki leku Diflucan 150 mg. Nie należy karmić piersią w przypadku stosowania przez pacjentkę kilku dawek leku Diflucan.

Interakcje

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu:

  • astemizolu, terfenadyny (leki przeciwhistaminowe stosowane w alergii)
  • cyzaprydu (stosowanego w zaburzeniach żołądka)
  • pimozydu (stosowanego w zaburzeniach umysłowych)
  • chinidyny (stosowanej w zaburzeniach rytmu serca)
  • erytromycyny (antybiotyku stosowanego w leczeniu infekcji)

Gdy pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, powinien się upewnić, że lekarz jest o tym poinformowany:

  • ryfampicyna lub ryfabutyna (antybiotyki do leczenia zakażeń)
  • alfentanyl, fentanyl (leki znieczulające)
  • amitryptylina, nortryptylina (leki przeciwdepresyjne)
  • amfoterycyna B, worykonazol (leki przeciwgrzybicze)
  • leki zmniejszające krzepliwość krwi, zapobiegające tworzeniu się skrzepów krwi (warfaryna, indanedion lub podobne leki)
  • benzodiazepiny (midazolam, triazolam lub inne podobne leki) ułatwiające zasypianie lub uspakajające
  • karbamazepina, fenytoina (stosowane w leczeniu padaczki)
  • nifedypina, isradypina, amlodypina, werapamil, felodypina i losartan (stosowane w leczeniu nadciśnienia)
  • olaparyb (stosowany w leczeniu raka jajnika)
  • cyklosporyna, ewerolimus, syrolimus lub takrolimus (zapobiegające odrzuceniu przeszczepów)
  • cyklofosfamid, alkaloidy barwinka (winkrystyna, winblastyna lub inne podobne leki) stosowane w leczeniu chorób nowotworowych
  • halofantryna (stosowana w leczeniu malarii)
  • statyny (atorwastatyna, symwastatyna i fluwastatyna lub inne podobne leki) stosowane w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu
  • metadon (lek przeciwbólowy)
  • celekoksyb, flurbiprofen, naproksen, ibuprofen, lornoksykam, meloksykam, diklofenak (niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ)
  • doustne środki antykoncepcyjne
  • prednizolon (steroid)
  • zydowudyna znana również jako AZT, sakwinawir (stosowane u pacjentów z HIV)
  • leki przeciwcukrzycowe, np. chlorpropamid, glibenklamid, glipizyd lub tolbutamid
  • teofilina (stosowana w astmie)
  • tofacytynib (stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów)
  • witamina A (uzupełnienie diety)
  • iwakaftor (stosowany w leczeniu mukowiscydozy)
  • amiodaron (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca - „arytmii”)
  • hydrochlorotiazyd (lek moczopędny)
  • ibrutynib (stosowany w leczeniu nowotworu krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Diflucan a alkohol

Brak danych.

Diflucan a prowadzenie pojazdów

Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę, że sporadycznie mogą wystąpić drgawki bądź zawroty głowy.

Przechowywanie

Jak przechowywać lek Diflucan?

  • przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
  • szklane fiolki: nie zamrażać
  • plastikowe worki PVC: przechowywać w temperaturze poniżej 30ºC, nie zamrażać
  • lek należy zużyć natychmiast po otwarciu
  • nie stosować tego leku, gdy zauważy się widoczne cząstki, roztwór jest mętny lub zmienił zabarwienie

Spis treści

Podstawowe informacje
Działanie i właściwości
Zastosowanie / wskazania
Dawkowanie
Przeciwwskazania
Działania niepożądane / skutki uboczne
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Diflucan a ciąża
Diflucan a karmienie piersią
Interakcje
Diflucan a alkohol
Diflucan a prowadzenie pojazdów
Przechowywanie
Dołącz do nas
Facebook logo Instagram logo
Pobierz aplikację Recepta Gemini
Rezerwuj wygodnie w aplikacji, odbieraj w pobliskich aptekach!
Google Play logo
Gemini
Regulaminy
Pomocne linki