Diuramid (Acetazolamidum)

Jak działa lek Diuramid?

Lek Diuramid działa odwadniająco, między innymi w obrzękach, zwiększając diurezę i wydalanie sodu. Zmniejsza próg drgawkowy w ośrodkowym układzie nerwowym, dlatego znalazł zastosowanie jako pomocniczy lek w leczeniu padaczki, a także zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe, dlatego stosuje się leczeniu kilku typów jaskry.

Kiedy stosuje się lek Diuramid?

• jaskra (przewlekła z otwartym kątem przesączania, wtórna, krótkotrwałe leczenie przedoperacyjne w jaskrze z zamkniętym kątem przesączania)
• padaczka (w skojarzeniu z innymi lekami)
• obrzęki (w niewydolności krążenia, obrzęki polekowe)
• zapobieganie i leczenie ostrej choroby wysokościowej

Jak stosować lek Diuramid?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.   

Jaskra

• jaskra z otwartym kątem: 250 mg (1 tabletka) od 1 do 4 razy na dobę.
• jaskra wtórna: 250 mg (1 tabletka) co 4 godziny. U niektórych pacjentów lek jest skuteczny w dawce 250 mg (1 tabletka) 2 razy na dobę (w krótkotrwałym leczeniu)
• ostre napady jaskry 250 mg (1 tabletka) 4 razy na dobę.

Padaczka

• zwykle stosowana dawka u dorosłych i dzieci to od 8 do 30 mg/ kg masy ciała na dobę, w 1 do 4 dawek podzielonych
• optymalna dawka wynosi od 375 mg do 1000 mg (1,5 do 4 tabletek) na dobę
• leczenie kojarzone z innymi lekami przeciwdrgawkowymi zaczyna się od 250 mg (1 tabletki) raz na dobę, następnie lekarz może stopniowo zwiększy dawkę, u dzieci maksymalnie do 750 mg na dobę

Obrzęki w niewydolności krążenia i wywołane przez leki

• początkowa dawka to od 250 mg do 375 mg (1 do 1,5 tabletki) raz na dobę, rano
• optymalne działanie moczopędne występuje, jeśli lek stosuje się co drugi dzień lub przez kolejne 2 dni z jednodniową przerwą.
• podczas przyjmowania acetazolamidu należy kontynuować leczenie zalecane w niewydolności krążenia, np. stosowanie glikozydów naparstnicy, ograniczenie soli w diecie i uzupełnianie potasu
• lekarz może zalecić zmianę dawki acetazolamidu w przypadku, gdy lek podawany będzie jednocześnie z glikozydami nasercowymi lub lekami obniżającymi ciśnienie krwi

Ostra choroba wysokościowa

• zaleca się stosowanie leku w dawce od 500 mg do 1000 mg (2 do 4 tabletek) na dobę, w dawkach podzielonych
• w przypadku szybkiego zdobywania wysokości (ponad 500 m dziennie): 1000 mg (4 tabletki) na dobę w dawkach podzielonych
• lek należy stosować na 24 do 48 godzin przed planowanym wejściem na znaczną wysokość, jeżeli wystąpią objawy choroby leczenie, należy kontynuować przez następne 48 godzin lub dłużej, jeśli to konieczne.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki Diuramidu

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Diuramid należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawy związane z przedawkowaniem leku mogą być takie same jak działania niepożądane występujące podczas leczenia.

Pominięcie zastosowania leku Diuramid

W przypadku pominięcia jednej dawki leku Diuramid należy przyjąć ją najszybciej jak to możliwe, z wyjątkiem sytuacji, gdy zbliża się pora kolejnej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej lub w krótkim odstępie czasu w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza, lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Diuramid?

Nie należy stosować leku Diuramid, gdy u pacjenta występuje:

• uczulenie na acetazolamid lub inne sulfonamidy, uczulenie na pozostałe składniki leku
• zaburzenia czynności nerek i wątroby, marskość wątroby, niewydolność nadnerczy, obniżone stężenie sodu i potasu w surowicy, kwasica hipochloremiczna (związana z obniżonym stężeniem chloru w surowicy)
• długotrwałe leczenia przewlekłej niewyrównanej jaskry z zamkniętym kątem przesączania

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Diuramid może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Diuramid i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.  

• duszności, zmiany skórne lub inne ciężkie działania niepożądane
• czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami (osutka krostkowa)

Działania niepożądane występujące na początku leczenia:

• zaburzenia czucia w kończynach (parestezje), zaburzenia słuchu lub szumy uszne
• utrata apetytu, zaburzenia smaku, nudności, wymioty, biegunka
• częste oddawanie moczu, krwiste zabarwienie moczu, cukier w moczu, pragnienie
• bóle głowy, zawroty głowy, uderzenia gorąca, depresja
• sporadycznie senność i dezorientacja, zmęczenie, drażliwość
• zmniejszenie popędu seksualnego
• przemijająca krótkowzroczność
• reakcje nadwrażliwości (np. obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu)
• pokrzywka
• nadwrażliwość na światło
• niewydolność wątroby (żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu i odbarwienie stolca), kolka wątrobowa i nerkowa
• kamica nerkowa
• pragnienie, zmęczenie, drażliwość

Działania niepożądane charakterystyczne dla sulfonamidów - grupy leków, do których należy Diuramid:

• gorączka
• wysypka
• zahamowanie czynności szpiku kostnego
• wydalanie kryształków w moczu (krystaluria)
• uszkodzenie nerek
• piorunująca martwica wątroby
• pęcherzowe reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka)

Działania niepożądane związane ze zmianami w obrazie krwi:

• zmniejszenie liczby krwinek białych, anemia,
• zmniejszenie liczby płytek krwi, wystąpienie problemów z krzepnięciem krwi objawiających się siniakami, czerwonymi lub purpurowymi plamami na skórze
• zmniejszenie liczby granulocytów
• pancytopenia, czyli niedobór wszystkich prawidłowych elementów morfotycznych krwi: erytrocytów, trombocytów i leukocytów
• kwasica metaboliczna
• zaburzenia elektrolitowe - zbyt niski poziom sodu i/ lub potasu
• niewłaściwy poziom glukozy we krwi - zbyt wysoki lub zbyt niski
• krew w kale
• niewydolność nerek
• drgawki, porażenie wiotkie mięśni

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Diuramid należy omówić następujące problemy z lekarzem lub farmaceutą:

• problemy z nerkami w postaci kamicy nerkowej
• problemy z płucami, takie jak przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma płuc
• cukrzyca lub nietolerancja glukozy
• podczas stosowania leku mogą wystąpić myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, w takiej sytuacji należy niezwłocznie powiadomić o nich lekarza
• podczas stosowania leku mogą wystąpić objawy grypopodobne i postępująca wysypka z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych, w takiej sytuacji należy przerwać leczenie i powiadomić o tym lekarza
• diuramid może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Diuramid przenika przez barierę łożyskową. W badaniach na zwierzętach wykazano toksyczne działanie na płód, nie przeprowadzono stosownych badań na kobietach w ciąży, dlatego leku nie należy stosować w ciąży, zwłaszcza w I trymestrze.

Lek Diuramid w niewielkich ilościach przenika do mleka kobiecego. Istnieje potencjalne ryzyko działań niepożądanych u karmionego dziecka, dlatego należy podjąć decyzję o zaprzestaniu karmienia piersią lub o przerwaniu leczenia.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Diuramid może wykazywać interakcje z:

• kwasem foliowym
• doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna)
• kwasem acetylosalicylowym
• glikozydami nasercowymi (np. digoksyna)
• lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi
• lekami przeciwdrgawkowymi (w szczególności: fenytoina, prymidon i karbamazepina)
• innymi lekami z grupy inhibitorów anhydrazy węglanowej (np. dorzolamid lub brynzolamid, również stosowane w leczeniu jaskry)
• amfetaminą
• metenaminą (lek stosowany w zapobieganiu i leczeniu przewlekłych lub nawracających zakażeń dolnych dróg moczowych)
• chinidyną (lek stosowany w leczeniu chorób serca i niektórych typów malarii)
• solami litu (lek stosowany w leczeniu zaburzeń maniakalno-depresyjnych)
• lekami  obniżającymi stężenie glukozy we krwi. Acetazolamid może podwyższać lub obniżać stężenie glukozy we krwi. Lekarz może u pacjentów z cukrzycą zalecić zmianę dawkowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych.
• cyklosporyną (leku stosowanego w celu ochrony przed odrzuceniem przeszczepu)
• wodorowęglanem sodu (leku stosowanego do zobojętniania nadmiaru kwasu solnego w żołądku)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Nie należy prowadzić pojazdów podczas leczenia lekiem Diuramid. Działania niepożądane wywołane przez lek zaburzają zdolność prowadzenia pojazdów.

Jak przechowywać lek Diuramid?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek ten nie wymaga specjalnych warunków przechowywania