Poradnik
Endoxan (Cyclophosphamidum)

Endoxan (Cyclophosphamidum)

Endoxan jest bardzo silnym lekiem cytotoksycznym (lekiem przeciwnowotworowym), który niszczy komórki rakowe, ale atakuje również prawidłowe komórki organizmu. Dlatego Endoxan może wywoływać wiele poważnych działań niepożądanych. Jego działanie polega na niszczeniu komórek rakowych. Lek Endoxan jest stosowany w leczeniu wielu różnych nowotworów. Jest on często stosowany razem z innymi lekami przeciwnowotworowymi lub radioterapią. Substancją czynną leku Endoxan jest cyklofosfamid.

Zarezerwuj w aptece
Odbiór tylko w aptece
Lek na receptę jest wyłączony ze sprzedaży wysyłkowej. Może być sprzedawany jedynie w aptekach stacjonarnych.
Odbiór w aptece
Odbierz osobiście w aptece
Rezerwacja w aplikacji Recepta Gemini
SPRAWDŹ W APLIKACJI
Zgodnie z prawem, leki na receptę mogą być sprzedawane jedynie w aptekach stacjonarnych po okazaniu ważnej recepty.
NazwaEndoxan
Nazwa międzynarodowaCyclophosphamidum
Kategoria dostępnościLeki na receptę
Dawka

Tabletki drażowane:

  • 50 mg

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań:

  • 200 mg
  • 1000 mg
PostaćTabletki drażowane, Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Skład - substancja czynna

Cyklofosfamid

Skład - substancje pomocnicze

Rdzeń tabletki drażowanej:

  • skrobia kukurydziana
  • laktoza jednowodna
  • dwuwodny fosforan wapnia
  • talk
  • stearynian magnezu
  • żelatyna
  • glicerol

Otoczka tabletki drażowanej:

  • sacharoza
  • talk
  • dwutlenek tytanu
  • węglan wapnia
  • polietylenowy glikol
  • dwutlenek krzemu
  • poliwinylopirolidon 25
  • sól sodowa karboksymetylocelulozy
  • polisorbat 20
  • wosk
Dostępne opakowania

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań:

  • 1 fiolka
  • 10 fiolek

Tabletki drażowane:

  • 50 tabletek drażowanych
Działanie / właściwości

Przeciwnowotworowe

Zastosowanie

Leczenie nowotworów.

Przeciwwskazania
  • uczulenie na cyklofosfamid
  • zaburzenia czynności szpiku kostnego
  • zakażenie dróg moczowych
  • trudności z oddawaniem moczu
  • zakażenie
  • problemy z nerkami lub pęcherzem
  • ograniczona zdolność oddawania moczu
Ostrzeżenia i środki ostrożności
  • jednoczesna radioterapia lub chemioterapia
  • cukrzyca
  • choroby wątroby lub nerek
  • usunięte gruczoły nadnerczy
  • problemy z sercem
  • osłabienie lub zły stan zdrowia
  • pacjenci w podeszłym wieku
  • wpływ cyklofosfamidu na krew i układ odpornościowy
  • zmiana liczby krwinek
  • wpływ na gojenie się ran
  • uszkodzenia tkanki pęcherza moczowego
  • stosowanie jednocześnie leku mesna
  • obecność krwi w moczu
  • zwiększone ryzyko rozwoju innych nowotworów
  • uszkodzenia serca lub wpływ na serce
  • spowodowanie zakażeń płuc
  • zagrażający wpływ na wątrobę
  • nagłe przybranie na wadze, ból wątroby, żółtaczka
  • wypadanie włosów
  • wystąpienie nudności lub wymiotów
Działania niepożądane / Skutki uboczne
  • reakcje alergiczne (duszność, świszczący oddech, wysypka, swędzenie lub obrzęk twarzy i warg
  • zmniejszenie liczby białych krwinek
  • bladość, ospałość, zmęczenie
  • krew w moczu, ból lub mniejsza ilość wydalanego moczu
  • nudności i wymioty
  • zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, włączając owrzodzenia
  • silny ból brzucha i pleców (zapalenie trzustki)
  • utrata włosów
  • zażółcenie skóry lub białek oczu (żółtaczka)
  • bladość (niedokrwistość)
  • wzmożona skłonność do powstawania siniaków
  • zmiany koloru paznokci i skóry
  • uczucie pieczenia lub ból podczas oddawania moczu
  • blizny i obkurczenie pęcherza moczowego
  • nowotwór krwi (białaczka)
  • problemy z nerkami, włączając niewydolność
  • duszność
  • zapalenie płuc
  • bliznowacenie płuc
  • przyspieszenie bicia serca, zawał serca
  • zmiany w rytmie i czynności serca przy zastosowaniu wyższych dawek
  • brak plemników w nasieniu
  • nasilenie krwawienia miesiączkowego u kobiet
  • brak miesiączki
  • osłabienie
  • utrata apetytu
  • wtórne nowotwory
  • wzdęcia i obrzęki
  • wysokie stężenie cukru we krwi
  • niskie stężenie cukru we krwi
  • powiększone krwinki czerwone
  • zwiększone stężenie pewnych substancji chemicznych zwanych enzymami
  • niskie stężenie sodu we krwi
Możliwe interakcje z
  • alkoholem
  • aprepitantem
  • bupropionem
  • busulfanem, tiotepanem
  • ciprofloksacyną, chloramfenikolem
  • flukonazolem, itrakonazolem
  • prasugrelem
  • sulfonamidami, takimi jak sufladiazyna, sulfasalazyna, sulfametoksazol
  • allopurinolem
  • azatiopryną
  • wodzianem chloralu
  • cimetydyną
  • disulfiramem 
  • aldehydem glicerynowym
  • inhibitorami proteaz
  • ondansetronem 
  • rifampicyną
  • karbamazepiną, fenobarbitalem, fenytoiną
  • zielem dziurawca
  • kortykosteroidami
  • inhibitorami konwertazy angiotensyny
  • natalizumabem
  • paklitakselem
  • tiazydowymi lekami moczopędnymi, takimi jak hydrochlorotiazyd lub chlortalidon
  • zydowudyną
  • klozapiną
  • antybiotykami antracyklinowymi, takie jak bleomycyna, doksorubicyna, epirubicyna, mitomycyna
  • cytarabiną, pentostatyną, trastuzumabem
  • amiodaronem
  • hormonami G - CSF, GM - CSF
  • amfoterycyną B
  • indometacyną
  • etanerceptem
  • metronidazolem
  • tamoksifenem
  • bupropionem
  • kumarynami, takimi jak warfaryna
  • cyklosporyną
  • sukcynylocholiną
  • digoksyną, β - acetylodigoksyną
  • szczepionkami
  • werapamilem
Ciąża

Nie należy przyjmować leku w czasie ciąży oraz w przypadku jej planowania.

Karmienie piersią

Nie należy karmić piersią podczas stosowania tego leku.

Dzieci

Brak danych.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów

Niektóre działania niepożądane cyklofosfamidu mogą wpływać na zdolność bezpiecznego prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Działanie i właściwości

Jak działa lek Endoxan?

Działanie leku Endoxan polega na niszczeniu komórek rakowych.

Zastosowanie / wskazania

Kiedy stosuje się lek Endoxan?

Lek Endoxan jest stosowany w leczeniu wielu różnych nowotworów. Jest on często stosowany razem z innymi lekami przeciwnowotworowymi lub radioterapią.

Dawkowanie

Jak stosować lek Endoxan?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. 

Tabletki drażowane

Lek Endoxan należy:

  • przyjmować doustnie (nie należy ssać tabletki)
  • popić wystarczającą ilością płynu, aby móc ją łatwo połknąć

Dawka leku wynosi zazwyczaj od 100 mg do 300 mg na dobę.

Można przyjąć od razu wszystkie tabletki drażowane przeznaczone na dany dzień, ale należy starać się przyjmować je codziennie mniej więcej o tej samej porze, najlepiej rano.

Cyklofosfamid zazwyczaj przyjmuje się przez kilka dni z rzędu jako jedną kurację, po czym następuje przerwa przed rozpoczęciem kolejnej kuracji (niekiedy konieczne jest przyjmowanie różnej ilości tabletek drażowanych co drugi dzień, na przykład, trzech tabletek drażowanych jednego dnia i czterech tabletek drażowanych następnego dnia).

Roztwór do wstrzykiwań

Cyklofosfamid jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę:

  • może być podany w postaci infuzji
  • podawany jest z dużego worka, w powolnej infuzji kroplowej bezpośrednio do żyły
  • infuzja trwa zwykle od kilku minut do godziny, w zależności od dawki
  • często podawany jest z innymi lekami przeciwnowotworowymi lub w połączeniu z radioterapią

Zwykle stosowana dawka

Dawka cyklofosfamidu zależy od:

  • rodzaju choroby
  • rozmiarów ciała (wzrostu i masy)
  • ogólnego stanu zdrowia pacjenta
  • stosowania innych leków przeciwnowotworowych lub radioterapii

Lekarz może uznać za konieczne zmianę dawki podawanego leku i ścisłe monitorowanie pacjenta jeśli:

  • pacjent ma problemy z wątrobą lub nerkami
  • pacjent jest w podeszłym wieku

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Endoxan

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego połknięcia przez dziecko jakiejkolwiek tabletki pacjenta należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym lokalnego szpitala.

Pominięcie zastosowania leku Endoxan

Jeśli pacjent zapomni przyjąć cyklofosfamidu należy przyjąć ją jak najszybciej (w przypadku pominięcia całej dawki dobowej należy skontaktować się z lekarzem).

Nie należy nigdy stosować większej liczby tabletek drażowanych danego dnia, niż to zostało ustalone.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Endoxan?

Nie należy stosować leku Endoxan jeśli:

  • pacjent ma uczulenie na cyklofosfamid (objawy: duszność, świszczący oddech, wysypka, swędzenie lub obrzęk twarzy i warg)
  • u pacjenta występują zaburzenia czynności szpiku kostnego
  • u pacjenta występuje zakażenie dróg moczowych, objawiające się bólem podczas oddawania moczu
  • pacjent ma trudności z oddawaniem moczu (zapalenie pęcherza moczowego)
  • u pacjenta występuje zakażenie
  • u pacjenta kiedykolwiek występowały problemy z nerkami lub pęcherzem moczowym na skutek wcześniejszej chemioterapii lub radioterapii
  • pacjent ma ograniczoną zdolność oddawania moczu (utrudnienie odpływu moczu)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Działania niepożądane / skutki uboczne

Jak każdy lek, lek Endoxan może wywołać skutki uboczne, jednak nie występują one u każdego pacjenta.

Możliwe działania niepożądane, które mogą wystąpić:

  • reakcje alergiczne, których objawami są duszność, świszczący oddech, wysypka, swędzenie lub obrzęk twarzy i warg
  • pojawianie się siniaków powstających bez uderzenia lub krwawienie z dziąseł (objaw wskazujący na zbyt niską liczbę płytek krwi)
  • zmniejszenie liczby białych krwinek, w przypadku podejrzenia zakażenia (wysoka temperatura, uczucie zimna i dreszcze lub uczucie gorąca i poty lub jakikolwiek objaw zakażenia taki jak kaszel lub piekący ból podczas oddawania moczu) pacjent może wymagać podania antybiotyków do zwalczenia zakażenia, ponieważ liczba krwinek jest mniejsza niż zwykle
  • wyraźna bladość, ospałość, zmęczenie (oznaki małej ilości czerwonych krwinek)
  • krew w moczu, ból lub mniejsza ilość wydalanego moczu
  • nudności i wymioty (mogą utrzymywać się przez około 24 godziny po przyjęciu cyklofosfamidu, pacjent może wymagać podania leków hamujących nudności i wymioty)
  • zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, włączając owrzodzenia
  • silny ból brzucha i pleców (zapalenie trzustki)
  • utrata włosów (zwiększa się wraz ze wzrostem dawki)
  • zażółcenie skóry lub białek oczu (żółtaczka), spowodowane problemami z wątrobą
  • bladość (niedokrwistość), spowodowana niską liczbą czerwonych krwinek
  • wzmożona skłonność do powstawania siniaków, spowodowana powolnym krzepnięciem krwi
  • zmiany koloru paznokci i skóry
  • uczucie pieczenia lub ból podczas oddawania moczu
  • blizny i obkurczenie pęcherza moczowego (ból i częsta potrzeba oddawania moczu)
  • nowotwór krwi (białaczka)
  • problemy z nerkami, włączając niewydolność
  • duszność
  • zapalenie płuc, powodujące duszność, kaszel i podwyższoną temperaturę
  • bliznowacenie płuc, powodujące duszność
  • przyspieszenie bicia serca, zawał serca
  • zmiany w rytmie i czynności serca przy zastosowaniu wyższych dawek
  • brak plemników w nasieniu (w niektórych przypadkach nieodwracalnie)
  • nasilenie krwawienia miesiączkowego u kobiet
  • brak miesiączki (w niektórych przypadkach nieodwracalnie)
  • osłabienie
  • utrata apetytu
  • wtórne nowotwory (czasem w obrębie pęcherza moczowego)
  • wzdęcia i obrzęki (zatrzymanie wody w organizmie)
  • wysokie stężenie cukru we krwi (pragnienie, łatwe męczenie się, podenerwowanie)
  • niskie stężenie cukru we krwi (splątanie, wzmożone pocenie się)
  • powiększone krwinki czerwone
  • zwiększone stężenie pewnych substancji chemicznych zwanych enzymami
  • niskie stężenie sodu we krwi

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Endoxan, należy omówić z lekarzem wszystkie przyjmowane dotychczas leki oraz występowanie reakcji alergicznych.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent:

  • jest w trakcie lub był ostatnio leczony radioterapią lub chemoterapią
  • ma cukrzycę
  • ma problemy z wątrobą lub nerkami
  • ma usunięte gruczoły nadnerczy
  • ma problemy z sercem lub był poddawany radioterapii okolic serca
  • jest osłabiony lub ogólny stan zdrowia jest zły
  • jest w podeszłym wieku

Przed zastosowaniem leku należy zwrócić uwagę:

  • cyklofosfamid może mieć wpływ na krew i układ odpornościowy
  • komórki krwi wytwarzane są w szpiku kostnym. Powstają trzy rodzaje komórek krwi (krwinki czerwone, krwinki białe, płytki krwi)
  • po przyjęciu cyklofosfamidu liczba trzech typów komórek we krwi spadnie (u większości osób liczba krwinek wraca do normy w ciągu 21 do 28 dni)
  • kiedy liczba krwinek zmniejsza się, pacjent może być bardziej narażony na zakażenia (powinien unikać bliskiego kontaktu z osobami, które mają kaszel, są przeziębione lub mają inne infekcje)
  • jeśli liczba krwinek znacznie spadnie, lekarz wdroży odpowiednie leczenie
  • cyklofosfamid może wpłynąć na gojenie się ran (należy dbać odpowiednio o powstałe rany)
  • ważne jest, aby dbać o zdrowie dziąseł, ponieważ mogą wystąpić owrzodzenia i zakażenia jamy ustnej
  • cyklofosfamid może uszkodzić tkankę wyściełającą pęcherz moczowy, powodując krwawienia z moczem oraz ból podczas oddawania moczu
  • lek mesna może być podany albo w postaci krótkiego wstrzyknięcia albo dodany do kroplówki z cyklofosfamidem lub też podany w postaci tabletek
  • u większości osób przyjmujących cyklofosfamid razem z mesną nie pojawiają się żadne problemy z pęcherzem moczowym
  • w przypadku stwierdzenia obecności krwi w moczu należy niezwłocznie powiadomić lekarza (możliwe odłożenie leku)
  • leki przeciwnowotworowe i radioterapia mogą zwiększać ryzyko rozwoju innych nowotworów (nawet po kilku latach)
  • cyklofosfamid zwiększa ryzyko powstania nowotworów w obrębie pęcherza moczowego
  • cyklofosfamid może uszkadzać serce lub wpływać na rytm bicia serca (nasila się to przy dużych dawkach cyklofosfamidu)
  • cyklofosfamid może spowodować zakażenie lub bliznowacenie płuc (może to wystąpić po ponad 6 miesiącach od zakończenia leczenia)
  • cyklofosfamid może wywierać zagrażający życiu wpływ na wątrobę
  • należy niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku nagłego przybrania na wadze, bólu wątroby i żółtaczki
  • może wystąpić wypadanie włosów prowadzące do ich przerzedzenia lub wyłysienia (włosy zaczną odrastać normalnie, choć mogą mieć inną strukturę lub kolor)
  • cyklofosfamid może powodować nudności i wymioty (może to trwać przez około 24 godziny po przyjęciu leku)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Endoxan a ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub położnej przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Endoxan w trakcie ciąży. Cyklofosfamid może powodować uszkodzenia płodu lub poronienia. Również gdy kobieta i mężczyzna planują mieć dziecko, powinni odczekać minimum 6 do 12 miesięcy po leczeniu. W tym czasie należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji. Cyklofosfamid może wpłynąć na zdolność poczęcia dziecka w przyszłości. Należy rozważyć wraz z lekarzem możliwość zamrożenia nasienia lub komórek jajowych przed rozpoczęciem leczenia.

Endoxan a karmienie piersią

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy karmić piersią podczas stosowania cyklofosfamidu.

Interakcje

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy łączyć leku Endoxan z poniższymi lekami:

zmniejszającymi skuteczność cyklofosfamidu:

  • aprepitant (stosowany w zapobieganiu wymiotom)
  • bupropion (substancja przeciwdepresyjna)
  • busulfan, tiotepa (stosowane w leczeniu nowotworów)
  • cyprofloksacyna, chloramfenikol (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych)
  • flukonazol, itrakonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych)
  • prasugrel (stosowany do rozrzedzenia krwi)
  • sulfonamidy, takie jak sufladiazyna, sulfasalazyna, sulfametoksazol (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych)

nasilającymi toksyczność cyklofosfamidu:

  • allopurinol (stosowany w leczeniu dny moczanowej)
  • azatiopryna (stosowana w celu zmniejszenia aktywności układu odpornościowego)
  • wodzian chloralu (stosowany w leczeniu bezsenności)
  • cymetydyna (stosowana w leczeniu nadkwaśności w żołądku)
  • disulfiram (stosowany w leczeniu alkoholizmu)
  • aldehyd glicerynowy (stosowany w leczeniu kurzajek)
  • inhibitory proteaz (stosowane w leczeniu zakażeń wirusowych)
  • ondansetron (stosowany w zapobieganiu wymiotom)

zwiększającymi aktywność enzymów wątrobowych:

  • ryfampicyna (stosowana w leczeniu zakażeń bakteryjnych)
  • karbamazepina, fenobarbital, fenytoina (stosowane w leczeniu padaczki)
  • ziele dziurawca (ziołowy preparat na łagodne depresje)
  • kortykosteroidy (stosowane w leczeniu stanów zapalnych)

zwiększającymi działanie toksyczne na komórki krwi i układ odpornościowy:

  • inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE; stosowane w leczeniu nadciśnienia)
  • natalizumab (stosowany w leczeniu stwardnienia rozsianego)
  • paklitaksel (stosowany w leczeniu nowotworów)
  • tiazydowe leki moczopędne takie jak hydrochlorotiazyd lub chlortalidon (stosowane w leczeniu nadciśnienia lub zatrzymania wody w organizmie)
  • zydowudyna (stosowana w leczeniu zakażeń wirusowych)
  • klozapina (stosowana w leczeniu objawów niektórych zaburzeń psychicznych)

zwiększającymi działanie toksyczne na serce:

  • antybiotyki antracyklinowe, takie jak bleomycyna, doksorubicyna, epirubicyna, mitomycyna (stosowane w leczeniu nowotworów)
  • cytarabina, pentostatyna, trastuzumab (stosowane w leczeniu nowotworów)
  • radioterapia okolic serca

zwiększającymi działanie toksyczne na płuca:

  • amiodaron (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca)
  • hormony G - CSF, GM - CSF (stosowane w celu zwiększenie liczby białych krwinek po chemioterapii)

zwiększającymi działanie toksyczne na nerki:

  • amfoterycyna B (stosowana w leczeniu zakażeń bakteryjnych)
  • indometacyna (stosowana w leczeniu bólu i stanów zapalnych)

innymi zaburzającymi działanie cyklofosfamidu lub których działanie jest zaburzane przez cyklofosfamid:

  • etanercept (stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów)
  • metronidazol (stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych i pierwotniakowych)
  • tamoksifen (stosowany w leczeniu raka piersi)
  • bupropion (stosowany pomocniczo w rzucaniu nałogu palenia)
  • kumaryny takie jak warfaryna (stosowane w celu rozrzedzenia krwi)
  • cyklosporyna (stosowana w celu zmniejszenia aktywności układu immunologicznego)
  • sukcynylocholina (stosowana w celu zwiotczenia mięśni w trakcie zabiegów medycznych)
  • digoksyna, β - acetylodigoksyna (stosowane w leczeniu chorób serca)
  • szczepionki
  • werapamil (stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dusznicy lub zaburzeń rytmu serca)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Endoxan a alkohol

Alkohol może nasilać nudności i wymioty wywołane cyklofosfamidem.

Endoxan a prowadzenie pojazdów

Niektóre działania niepożądane cyklofosfamidu mogą wpływać na zdolność bezpiecznego prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku nasilenia działań niepożądanych.

Przechowywanie

Jak przechowywać lek Endoxan?

Lek Endoxan należy przechowywać:

  • w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
  • w temperaturze poniżej 25°C

Spis treści

Podstawowe informacje
Działanie i właściwości
Zastosowanie / wskazania
Dawkowanie
Przeciwwskazania
Działania niepożądane / skutki uboczne
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Endoxan a ciąża
Endoxan a karmienie piersią
Interakcje
Endoxan a alkohol
Endoxan a prowadzenie pojazdów
Przechowywanie
Dołącz do nas
Facebook logo Instagram logo
Pobierz aplikację Recepta Gemini
Rezerwuj wygodnie w aplikacji, odbieraj w pobliskich aptekach!
Google Play logo
Gemini
Regulaminy
Pomocne linki