Faxigen XL (Venlafaxinum)

Jak działa lek Faxigen XL?

Lek Faxigen XL należy do grupy leków inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Dzięki zawartości substancji czynnej wenlafaksyny wykazuje działanie przeciwdepresyjne. 

Kiedy stosuje się lek Faxigen XL?

Lek Faxigen XL jest stosowany w leczeniu u dorosłych:

• depresji
• uogólnionych zaburzeń lękowych
• fobii społecznej
• napadów lęku 

Jak stosować lek Faxigen XL? 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zwyczajowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej wynosi 75 mg na dobę. W przypadku napadów lęku leczenie rozpoczyna się od mniejszej dawki, 37,5 mg na dobę. Lekarz może zdecydować się na stopniowe zwiększenie dawki, nawet do dawki maksymalnej:

• leczenie depresji 375 mg na dobę
• leczenie zaburzeń lękowych, fobii społecznej i lęku napadowego 225 mg na dobę

Zasady stosowania leku Faxigen XL

• lek należy przyjmować codziennie o stałej porze, niezależnie od pory dnia
• kapsułki należy połykać w całości, nie dzielić, nie kruszyć, nie żuć ani rozpuszczać
• Kapsułki należy przyjmować wraz z pokarmem popijając wodą

Specjalne stosowanie u pacjentów, którzy mają problemy z wątrobą lub nerkami

Należy poinformować o tym lekarza, może być konieczna zmiana dawkowania.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Faxigen XL

W przypadku zastosowania większej dawki leku niż zalecana należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Mogą wystąpić objawy przedawkowania takie jak:

• przyspieszona czynność serca
• zaburzenia świadomości
• zaburzenia widzenia
• drgawki
• wymioty

Pominięcie zastosowania leku Faxigen XL

W przypadku pominięcia przyjęcia leku należy przyjąć pominięta kapsułkę jak najszybciej. Jednak gdy odstęp pomiędzy przyjęciem kolejnej dawki a zaległej będzie zbyt krótki, nie należy przyjmować zaległej dawki. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia. 

Przerwanie stosowania leku Faxigen XL

Nie należy przerywać leczenia ani zmniejszać dawki bez konsultacji z lekarzem. Lekarz poinformuje pacjenta jak bezpiecznie odstawić lek, stopniowo zmniejszając dawkę. Nagłe odstawienie leku może spowodować wystąpienie działań niepożądanych. 

Kiedy nie stosować leku Faxigen XL?

Nie należy stosować leku Faxigen XL w przypadku:

• uczulenia na wenlafaksynę lub którykolwiek ze składników preparatu
• jednoczesnego przyjmowania lub przyjmowania w przeciągu ostatnich 14 dni leków z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Faxigen XL może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Należy zaprzestać stosowania leku Faxigen XL i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• reakcja alergiczna, powodująca nagły obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, rąk, stóp czy innych części ciała, wysypkę swędzenie skóry lub pokrzywkę, spadek ciśnienia tętniczego prowadzący do omdlenia, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, trudności z połykaniem lub oddychaniem
• objawy zespołu serotoninowego, np. halucynacje, utrata koordynacji, przyspieszona czynność serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty
• złośliwy zespół neuroleptyczny obejmujący gorączkę, przyspieszoną czynność serca, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientacja, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach
• zaczerwienienie skóry z powstawaniem pęcherzy i łuszczeniem, toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona
• zmniejszenie liczby czerwonych lub białych krwinek bądź płytek krwi, co może prowadzić do cięższych zakażeń
• niewyjaśniony ból, tkliwość uciskowa lub osłabienie mięśni
• kaszel, świszczący oddech, duszności, wysoka temperatura, objawy zapalenia płuc (eozynofilia płucna)
• zażółcenie białkówek oczu i skóry
• nagłe wystąpienie wysypki przypominającej odrę

Inne działania niepożądane, o których należy powiedzieć lekarzowi:

Często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• niemożność oddania moczu
• drżenie, uczucie mrowienia, zwiększone napięcie mięśni
• wzrost ciśnienia tętniczego

Niezbyt często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• obrzęk pod skórą obejmujący twarz, gardło, układ trawienny, drogi oddechowe
• krwiste wymioty, czarne smoliste stolce lub krew w stolcu, objawy krwawienia wewnętrznego
• nadmierna aktywność, gonitwa myśli, zmniejszone zapotrzebowanie na sen

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• ból w nadbrzuszu, ból pleców, mdłości, wymioty spowodowane zapaleniem trzustki
• zmniejszone stężenie sodu we krwi, mdłości, bóle mięśni, napady drgawkowe, trudności w oddychaniu, stan dezorientacji psychicznej, zmęczenie, utrata apetytu, nadmierne spożycie płynów
• zaburzenia widzenia spowodowane wzrostem ciśnienia płynu w gałce ocznej (jaskra), nagły ból oka, utrata widzenia, efekt halo
• nieprawidłowy, przyspieszony lub nieregularny rytm serca, który może prowadzić do omdleń lub zmiany aktywności elektrycznej serca
• napady padaczkowe lub drgawki

Częstość nieznana

• myśli i zachowania samobójcze

Inne działania niepożądane

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• zawroty głowy, ból głowy, senność
• bezsenność
• nudności, suchość w jamie ustnej, zaparcia
• pocenie się, poty nocne

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• zmniejszenie apetytu
• uczucie splątania, oderwania od samego siebie, brak orgazmu, zmniejszenie popędu płciowego, pobudzenie, nerwowość, nietypowe sny
• drżenie uczucie niepokoju, niezdolność do usiedzenia w miejscu, mrowienie, zaburzenia smaku, zwiększenie napięcia mięśniowego
• zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice, niezdolność dostosowania ostrości widzenia do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach
• dzwonienie, szum w uszach
• przyspieszone bicie serca, kołatanie serca
• wzrost ciśnienia tętniczego krwi, uderzenia gorąca
• duszność, ziewanie
• wymioty, biegunka
• łagodna biegunka, swędzenie
• zwiększona częstotliwość oddawania moczu, zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu
• zaburzenia miesiączkowania, nasilone, nieregularne krwawienia
• zaburzenia wytrysku, orgazmu i erekcji u mężczyzn
• osłabienie, zmęczenie, dreszcze
• zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała
• zwiększone stężenie cholesterolu 

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• nadmierna aktywność, gonitwa myśli, zmniejszone zapotrzebowanie na sen (mania)
• omamy, uczucie oderwania od siebie, brak uczuć lub emocji, uczucie nadmiernego pobudzenia, zgrzytanie zębami
• omdlenia, mimowolne ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi
• zawroty głowy, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi
• krew w wymiocinach, czarne, smoliste stolce lub krew w stolcu (objawy krwotoku wewnętrznego)
• nadwrażliwość na światło, siniaki, nadmierna utrata włosów
• niekontrolowane oddawanie moczu
• sztywność, skurcze i niekontrolowane ruchy mięśni
• niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• drgawki,
• kaszel, świszczący oddech, duszność, wysoka temperatura
• dezorientacja z często występującymi omamami
• nadmierne spożycie wody
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• silny ból oczu, zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie
• nieprawidłowe, przyspieszone lub nieregularne bicie serca prowadzące do omdleń
• ciężkie bóle brzucha lub pleców
• swędzenie, żółty kolor skóry lub oczu, ciemne zabarwienie moczu, objawy grypopodobne, które są objawami zapalenia wątroby

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10000 osób):

• przedłużające się krwawienia, które mogą prowadzić do zmniejszonej liczby płytek krwi, zwiększone ryzyko siniaków lub krwawień
• nietypowe wydzielanie mleka u kobiet
• niespodziewane krwawienia, np. krwawienie z dziąseł, krew w moczu, wymiocinach, pojawienie się siniaków lub pękniętych naczyń krwionośnych

Częstość nieznana 

• myśli i zachowania samobójcze
• zachowanie agresywne
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

Podczas stosowania leku Faxigen XL zaobserwowano u dzieci i młodzieży działania niepożądane takie jak:

• wrogość
• samookaleczanie
• bóle brzucha
• niestrawność i zgagę
• bóle mięśni

Przed zastosowaniem leku Faxigen XL należy skonsultować się z lekarzem w przypadku:

• stosowania innych leków, które mogą doprowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego
• jeśli u pacjenta występują choroby oczu, np. jaskra
• jeśli w przeszłości pacjent miał wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, zaburzenia rytmu serca, drgawki, zmniejszone stężenie sodu we krwi
• pacjent ma skłonność do powstawania siniaków lub krwawień oraz jeśli przyjmuje inne leki, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia
• jeśli u pacjenta wystąpiła w przeszłości mania, zaburzenia dwubiegunowe, zachowania agresywne

Podczas pierwszych tygodni stosowania leku Faxigen XL mogą wystąpić uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia, lub ustania w miejscu. Jeśli pojawią się takie objawy, należy poinformować o tym lekarza. 

Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

Pacjenci cierpiący na depresję lub zaburzenia lękowe czasami mają myśli o samookaleczeniu, lub samobójstwie. Przez pierwsze 2 tygodnie pacjent może być bardziej narażony na takie myśli, gdyż dopiero po tym czasie leki przeciwdepresyjne zaczynają działać. Występowanie takich myśli jest częstsze u pacjentów:

• którzy w przeszłości mieli myśli o samookaleczaniu oraz samobójcze
• którzy są w wieku poniżej 25 lat

W takich przypadkach należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub zgłosić do szpitala. Pacjent powinien zostać objęty także opieką ze strony rodziny lub przyjaciół. 

Suchość w ustach

Działanie niepożądane jest zgłaszane przez około 10% pacjentów. Suchość w jamie ustnej może doprowadzić do rozwoju próchnicy. Podczas stosowania leku należy szczególnie dbać o higienę jamy ustnej. 

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku Faxigen XL podczas ciąży może doprowadzić do ciężkich powikłań u noworodka, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka. Objawia się on przyspieszonym oddechem oraz sinicą. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej dobie po porodzie. Po urodzeniu dziecka może pojawić się także problem ze ssaniem. W obu przypadkach należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku w okresie ciąży. 

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Substancja czynna leku Faxigen XL przenika do mleka kobiecego. Istnieje ryzyko wpływu leku na dziecko. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku w okresie karmienia piersią. 

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Faxigen XL łącznie z:

• inhibitorami monoaminooksydazy
• lekami zwiększającymi ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego

Przykłady takich leków:

• tryptany
• inne leki stosowane w leczeniu depresji, np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki zawierające lit
• pochodne amfetaminy
• antybiotyk linezolid
• sylbutramina
• tramadol
• błękit metylenowy
• ziele dziurawca zwyczajnego
• tryptofan
• leki przeciwpsychotyczne, leki będące antagonistami dopaminy

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą wpływać na rytm serca

• leki przeciwarytmiczne, np. chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid
• leki przeciwpsychotyczne, np. tiorydazyna
• antybiotyki, np. erytromycyna, moksyfloksacyna
• leki przeciwhistaminowe

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z lekiem Faxigen XL, należy zachować ostrożność podczas ich stosowania

• ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol
• klarytromycyna, telitromycyna
• atazanawir, indynawir, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir
• haloperydol, rysperydon
• metoprolol

Faxigen XL z jedzeniem i piciem

Lek Faxigen XL należy przyjmować łącznie z jedzeniem, popijając dużą ilością płynu. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy w trakcie leczenia lekiem Faxigen XL pić alkoholu. 

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu aż pacjent pozna wpływ działania leku na organizm. 

Jak przechowywać lek Faxigen XL?

• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku
• lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci