Glidiamid (Glimepiridum)

Jak działa lek Glidiamid?

Działanie leku polega na zwiększeniu ilości insuliny wytwarzanej przez trzustkę. Insulina zmniejsza stężenie cukru we krwi.

Kiedy stosuje się lek Glidiamid?

Glidiamid jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, gdy za pomocą stosowanej diety, wysiłku fizycznego i zmniejszenia masy ciała nie można wyrównać stężenia cukru we krwi.

Jak stosować lek Glidiamid?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

• lek należy przyjmować doustnie, tuż przed lub w trakcie pierwszego posiłku dnia (zazwyczaj śniadania). Jeśli nie je się śniadania, lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Ważne jest, by nie opuszczać posiłków, jeśli stosuje się lek Glidiamid
• tabletkę należy połykać, popijając przynajmniej połową szklanki wody
• dawka leku Glidiamid zależy od stanu pacjenta i wyników oznaczeń poziomu stężenia cukru we krwi i moczu i jest określana przez lekarza
• nie należy stosować większej liczby tabletek niż zalecana przez lekarza
• dawka początkowa to zazwyczaj 1 mg glimepirydu (pół tabletki leku Glidiamid 2 mg) raz na dobę
• lekarz może zwiększyć dawkę po 1 - 2 tygodniach terapii, jeśli zachodzi taka potrzeba
• maksymalna zalecana dawka to 6 mg leku na dobę
• może być rozpoczęte stosowanie leczenia skojarzonego glimepirydu z metforminą lub glimepirydu z insuliną. W takim przypadku lekarz zaleci odpowiednie, indywidualnie określone dawki glimepirydu, metforminy i insuliny
• w przypadku zmiany masy ciała, trybu życia lub gdy pacjent jest pod wpływem stresu, należy poinformować o tym lekarza, by mógł on dostosować dawkę leku Glidiamid, jeśli zajdzie taka potrzeba
• jeśli w opinii pacjenta działanie leku jest zbyt słabe lub zbyt mocne, nie należy zmieniać dawki samodzielnie, lecz skontaktować się z lekarzem

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glidiamid

Zastosowanie zbyt dużej liczby tabletek leku Glidiamid lub przyjęcie dodatkowej dawki jest niebezpieczne, ponieważ istnieje ryzyko hipoglikemii, dlatego należy natychmiast spożyć wystarczającą ilość cukru i poinformować jak najszybciej o tym lekarza. Podczas leczenia hipoglikemii u dzieci, u których doszło do przypadkowego przyjęcia leku, ilość podanego im cukru musi być uważnie kontrolowana, aby uniknąć ryzyka wystąpienia niebezpiecznej hiperglikemii. Osobom nieprzytomnym nie wolno podawać pożywienia ani napojów.

W fazie długotrwałej hipoglikemii ważne jest, aby pacjent znajdował się pod ścisłą kontrolą do czasu, aż minie zagrożenie. Może być konieczne przyjęcie pacjenta do szpitala w celu zachowania ostrożności. Należy pokazać lekarzowi opakowanie lub pozostałe tabletki, by wiedział, jaki leki został zażyty.

Ciężkie przypadki hipoglikemii z utratą przytomności i ciężkimi zaburzeniami neurologicznymi wymagają szybkiej pomocy lekarskiej, najczęściej w szpitalu.

Pominięcie zastosowania leku Glidiamid

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Glidiamid

Po przerwaniu stosowania leku osiągnięte zmniejszenie stężenia cukru we krwi nie będzie utrzymane i choroba może ulec nasileniu. Należy stosować Glidiamid tak długo, jak zalecił lekarz.

Kiedy nie stosować leku Glidiamid?

• jeśli pacjent ma uczulenie na glimepiryd lub inne leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika (leki stosowane do zmniejszenia stężenia cukru we krwi, np. glibenklamid) lub sulfonamidów (leki stosowane w przypadku zakażeń bakteryjnych, np. sulfametoksazol)
• jeśli pacjent ma uczulenie na substancje pomocnicze
• jeśli u pacjenta występuje cukrzyca insulinozależna
• jeśli u pacjenta występuje kwasica ketonowa (powikłanie cukrzycy, powodujące zwiększenie stężenia kwasu w organizmie; mogą wówczas wystąpić następujące objawy: zmęczenie, nudności, częste oddawanie moczu i sztywnienie mięśni)
• jeśli u pacjenta występuje śpiączka cukrzycowa
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Glidiamid może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych niżej działań niepożądanych:

• reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką), które mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym oddychaniem, spadkiem ciśnienia krwi, a nawet wstrząsem
• zaburzona czynność wątroby, w tym zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), zaburzenia przepływu żółci (cholestaza), zapalenie lub niewydolność wątroby
• alergia (nadwrażliwość) skóry, objawiająca się świądem, wysypką, pokrzywką i zwiększoną wrażliwością na promieniowanie słoneczne. Pewne łagodne reakcje alergiczne mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym połykaniem i oddychaniem, obrzmienie warg, gardła lub języka
• ciężka hipoglikemia, z utratą przytomności, napadami drgawek lub śpiączką

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• mniejsze niż zazwyczaj stężenie cukru we krwi
• zmniejszenie liczby płytek krwi (co zwiększa ryzyko krwawienia lub sińców)
• zmniejszenie liczby białych krwinek (co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zakażeń)
• zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (co może powodować bladość skóry i osłabienie lub brak tchu)

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką), które mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym oddychaniem, spadkiem ciśnienia krwi, a nawet wstrząsem
• zaburzona czynność wątroby, w tym zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), zaburzenia przepływu żółci (cholestaza), zapalenie lub niewydolność wątroby
• nudności lub wymioty
• biegunka
• uczucie pełności lub wzdęcia
• ból brzucha
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• alergia (nadwrażliwość) skóry objawiająca się świądem, wysypką, pokrzywką i zwiększoną wrażliwością na promieniowanie słoneczne. Pewne reakcje alergiczne mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym połykaniem i oddychaniem, obrzmienie warg, gardła lub języka
• mogą wystąpić reakcje alergiczne na leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika, sulfonamidy lub leki pokrewne
• na początku terapii lekiem Glidiamid mogą wystąpić zaburzenia widzenia. Jest to spowodowane zmianami stężenia cukru we krwi i objawy te powinny szybko ustąpić
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• ciężkie nietypowe krwawienia lub zasinienia pod skórą

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Glidiamid należy omówić  to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

• u pacjenta wystąpił uraz, operacja, zakażenie przebiegające z gorączką lub inna sytuacja związana ze stresem; należy poinformować o tym lekarza, ponieważ niezbędna może być tymczasowa zmiana leczenia
• u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek

Jeśli pacjent nie jest pewien, czy powyższa informacja go dotyczy, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku Glidiamid.

U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo - 6 - fosforanowej, może wystąpić zmniejszenie stężenia hemoglobiny i rozpad czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna).

Ważne informacje na temat hipoglikemii (niskie stężenie cukru we krwi)

Podczas stosowania leku Glidiamid u pacjenta może wystąpić hipoglikemia (małe stężenie cukru we krwi). Poniżej znajdują się dodatkowe informacje na temat hipoglikemii, jej objawów i leczenia.

Następujące czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii:

• niedożywienie, nieregularne spożywanie posiłków, opuszczanie lub opóźnienia w spożywaniu posiłków, okresy poszczenia
• zmiany w diecie
• zastosowanie większej dawki leku Glidiamid, niż to konieczne
• zaburzenia czynności nerek
• ciężka choroba wątroby
• pewne schorzenia wywołane zaburzeniami hormonalnymi (np. zaburzenia czynności tarczycy, przysadki mózgowej, kory nadnerczy)
• spożywanie alkoholu (zwłaszcza w przypadku pominięcia posiłku)
• wykonanie większego niż zwykle wysiłku fizycznego, jeśli posiłek był niedostatecznie obfity lub pożywienie zawierało mniejszą niż zwykle ilość węglowodanów

Do objawów hipoglikemii należą:

• niepohamowany głód
• ból głowy
• nudności
• wymioty
• znużenie
• senność
• zaburzenia snu
• niepokój ruchowy
• agresywność
• zaburzenia koncentracji, czujności i czasu reakcji
• depresja
• dezorientacja
• zaburzenia mowy i widzenia
• zaburzenia zdolności mówienia
• drżenie
• niedowład części ciała
• zaburzenia czucia
• zawroty głowy
• bezradność
• pocenie się, wilgotna skóra
• lęk
• przyspieszone bicie serca
• podwyższone ciśnienie krwi
• kołatanie serca
• nagły silny ból w klatce piersiowej, który może promieniować na sąsiadujące części ciała (dusznica bolesna lub nieregularna praca serca)

Jeśli stężenie cukru we krwi nadal będzie się zmniejszać, mogą wystąpić:

• stan splątania (delirium)
• drgawki
• utrata samokontroli
• płytki oddech i zwolnione tętno
• utrata przytomności

Kliniczny obraz znacznego zmniejszenia stężenia cukru we krwi może być podobny do udaru.

Leczenie hipoglikemii:

W większości przypadków objawy zmniejszonego stężenia cukru we krwi cofają się bardzo szybko po spożyciu cukru w postaci, np. kostek cukru, słodkiego soku, posłodzonej herbaty. Należy zawsze mieć przy sobie, np. kostkę cukru. Należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala, jeśli spożycie cukru nie spowodowało ustąpienia objawów hipoglikemii.

Badania laboratoryjne

Należy regularnie kontrolować stężenie cukru we krwi lub moczu. Lekarz może również przeprowadzać regularne badania krwi. Jest to konieczne do sprawdzenia liczby krwinek i czynności wątroby.

Dzieci i młodzież

Informacje o stosowaniu leku Glidiamid u osób w wieku poniżej 18 lat są ograniczone. Nie zaleca się stosowania leku Glidiamid u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w  ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Glidiamid w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Glidiamid przenika do mleka matki. Nie należy stosować leku Glidiamid w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są przyjmowane.

Poniższe leki mogą zwiększać wpływ leku Glidiamid na zmniejszenie stężenia cukru we krwi, co może prowadzić do wystąpienia hipoglikemii (małe stężenie cukru we krwi):

• inne leki stosowane w leczeniu cukrzycy (insulina lub metformina)
• leki stosowane w leczeniu bólu i stanów zapalnych (azapropazon, fenylbutazon, oksyfenbutazon, leki o działaniu podobnym do kwasu acetylosalicylowego)
• leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych (tetracykliny, chloramfenikol, flukonazol, mikonazol, chinolony, klarytromycyna)
• leki hamujące tworzenie się zakrzepów (pochodne kumaryny, takie jak warfaryna)
• leki wspomagające rozbudowę masy mięśniowej (sterydy anaboliczne)
• leki stosowane w terapii uzupełniającej męskie hormony płciowe
• leki stosowane w leczeniu depresji (fluoksetyna, inhibitory MAO)
• leki zmniejszające stężenie cholesterolu (fibraty)
• leki stosowane w leczeniu zakażeń dróg moczowych (takie jak niektóre sulfonamidy o przedłużonym działaniu)
• leki obniżające wysokie ciśnienie krwi (inhibitory ACE)
• leki przeciwarytmiczne stosowane w zapobieganiu zaburzeniom rytmu serca (dyzopiramid)
• leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (allopurinol, probenecyd, sulfinpirazon)
• leki stosowane w leczeniu raka (cyklofosfamid, ifosfamid, trofosfamid)
• leki stosowane w celu zmniejszenia masy ciała (fenfluramina)
• leki stosowane w celu popraw przepływu krwi, podawane w dużych dawkach we wlewach dożylnych (pentoksyfilina)
• leki stosowane w leczeniu kataru siennego (trytokwalina)
• sympatolityki, stosowane w leczeniu nadciśnienia krwi, niewydolności serca lub objawów choroby prostaty

Poniższe leki mogą zmniejszać wpływ leku Glidiamid na zwiększenie stężenia cukru we krwi, co może prowadzić do wystąpienia hiperglikemii (duże stężenie cukru we krwi):

• leki zawierające żeńskie hormony płciowe (progestageny, estrogeny)
• leki odwadniające (tiazydy) stosowane w celu leczenia wysokiego ciśnienia krwi
• leki stosowane w celu stymulacji tarczycy (lewotyroksyna)
• leki stosowane w leczeniu alergii i stanów zapalnych (glikokortykosteroidy)
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (chlorpromazyna i inne pochodne fenotiazyny)
• leki stosowane do przyspieszenia akcji serca, w leczeniu astmy lub przekrwienia błony śluzowej nosa, lub stosowane w nagłych przypadkach zagrożenia życia (adrenalina i sympatykomimetyki)
• leki obniżające stężenie cholesterolu (kwas nikotynowy)
• długotrwale stosowane leki przeczyszczające
• leki stosowane w leczeniu padaczki (fenytoina)
• barbiturany stosowane w nerwowości i zaburzeniach snu
• leki stosowane w leczeniu zwiększonego ciśnienia w oku (acetazolamid)
• leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i zmniejszonego stężenia cukru we krwi (diazoksyd)
• leki stosowane w leczeniu gruźlicy (ryfampicyna)
• glukagon

Poniższe leki mogą zwiększać lub zmniejszać wpływ leku Glidiamid na stężenie cukru we krwi:

• antagoniści receptora H_{2 -}  leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka
• leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub niewydolności serca (beta - blokery, klonidyna, guanetydyna i rezerpina). Leki te mogą maskować objawy hipoglikemii, dlatego podczas ich stosowania należy zachować ostrożność

Glidiamid może wzmacniać lub osłabiać działanie następujących leków:

• leki hamujące tworzenie się zakrzepów (warfaryna)

Kolesewelam, lek stosowany w celu zmniejszenia stężenia choletserolu, wpływa na wchłanianie leku Glidiamid. W celu uniknięcia tego działania lek Glidiamid należy przyjmować co najmniej 4 godziny przed zastosowaniem kolesewelamu.

Glidiamid zawiera laktozę

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku.

Spożycie alkoholu może nasilić lub osłabić działanie leku w sposób nieprzewidywalny.

Zdolność do koncentracji lub szybkiej reakcji może ulec upośledzeniu z powodu zmniejszenia stężenia cukru we krwi (hipoglikemia), zwiększenia stężenia cukru we krwi (hiperglikemia) lub jeśli wystąpi pogorszenie widzenia w wyniku wahania stężenia cukru. Należy mieć na uwadze to, że pacjent może stwarzać zagrożenie dla siebie lub innych podczas prowadzenia pojazdów, lub obsługi maszyn.

Pacjenci powinni zapytać lekarza i uzyskać poradę, czy możliwe jest prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn, jeśli:

• hipoglikemia występuje u nich często
• objawy ostrzegawcze hipoglikemii są u nich osłabione lub nie występują

Jak przechowywać lek Glidiamid?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku
• nie stosować po upływie terminu ważności umieszczonego na kartoniku
• termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca
• nie stosować tego leku jeśli zauważy się zmiany w wyglądzie tabletki