Glimepiride Aurovitas (Glimepiridum)

Jak działa lek Glimepiride Aurovitas?

Substancją czynną leku Glimepiride Aurovitas jest pochodna sulfonylomocznika - glimepiryd. Jego działanie polega na zwiększeniu ilości insuliny uwalnianej przez trzustkę, poprzez uwrażliwienie komórek beta trzustki na glukozę.

Kiedy stosuje się lek Glimepiride Aurovitas?

Lek Glimepiride Aurovitas stosuje się u pacjentów z cukrzycą typu 2, u których dieta, aktywność fizyczna czy zmniejszenie masy ciała nie powodują pożądanego obniżenia stężenia cukru we krwi. 

Jak stosować lek Glimepiride Aurovitas?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek przyjmuje się doustnie, tuż przed lub w trakcie śniadania. Tabletkę należy połknąć w całości, bez rozgryzania lub żucia, popijając minimum połową szklanki wody. Istnieje możliwość podzielenia tabletki.

Dorośli

• dawka początkowa to 1 tabletka 1 mg raz na dobę
• lekarz może zwiększyć dawkę po 1 - 2 tygodniach
• maksymalna dawka dobowa to 6 mg 
• zmiana masy ciała lub trybu życia może wymagać modyfikacji dawki

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glimepiride Aurovitas

Zastosowanie zbyt dużej lub dodatkowej dawki leku może wywołać hipoglikemię. Należy wówczas natychmiast spożyć wystarczającą ilość cukru (np. małe kostki cukru, słodki sok, posłodzoną herbatę) i pilnie skontaktować się z lekarzem. Nie dotyczy to osób nieprzytomnych. Ciężka hipoglikemia z utratą przytomności i poważną niewydolnością neurologiczną wymaga uzyskania szybkiej pomocy medycznej, zazwyczaj w szpitalu.

Pominięcie zastosowania leku Glimepiride Aurovitas

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Glimepiride Aurovitas

Po przerwaniu stosowania leku choroba może się nasilić. Leczenie należy kontynuować tak długo, jak zalecił lekarz.

Kiedy nie stosować leku Glimepiride Aurovitas?

Leku Glimepiride Aurovitas nie należy stosować, jeśli pacjent:

• jest uczulony na glimepiryd, inne leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika np. glibenklamid lub sulfonamidów np. sulfametoksazol bądź na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• ma cukrzycę insulinozależną (typu 1)
• ma kwasicę ketonową (powikłanie cukrzycy powodujące zwiększenie stężenia kwasu w organizmie)
• jest w stanie śpiączki cukrzycowej
• ma ciężkie zaburzenia czynności nerek
• choruje na ciężkie zaburzenia czynności wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Glimepiride Aurovitas może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• reakcje alergiczne (zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką), które mogą przybierać ciężki charakter z trudnościami w oddychaniu, spadkiem ciśnienia krwi, a nawet wstrząsem
• zaburzenia czynności wątroby: zażółcenie skóry i oczu, zaburzenia przepływu żółci, zapalenie lub niewydolność wątroby
• alergia skóry (świąd, wysypka, pokrzywka, nadwrażliwość na promieniowanie słoneczne), która w pewnych przypadkach może rozwijać się do ciężkich stanów z utrudnionym połykaniem i oddychaniem, obrzękiem warg, gardła lub języka
• ciężka hipoglikemia, czasem z utratą przytomności, napadami drgawek lub śpiączką

Rzadko występujące działania niepożądane (nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• hipoglikemia
• zmniejszenie liczby płytek krwi - wzrost ryzyka krwawienia lub sińców
• zmniejszenie ilości białych krwinek - wzrost ryzyka zakażeń
• zmniejszenie ilości czerwonych krwinek, objawiające się bladością skóry, osłabieniem lub brakiem tchu
• przybieranie na wadze
• utrata włosów
• zaburzenia smaku

Bardzo rzadko (nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• reakcja alergiczna (zapalenie naczyń, wysypka na skórze), która może się rozwinąć do ciężkiej reakcji z występowaniem trudności w oddychaniu, spadku ciśnienia tętniczego krwi i niekiedy wstrząsu
• nieprawidłowa czynność wątroby (zażółcenie skóry i oczu, problemy z wydzielaniem żółci, zapalenie lub niewydolność wątroby)
• nudności lub wymioty
• biegunka, uczucie pełności brzucha lub wzdęcie i ból brzucha
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi

O nieznanej częstości:

• alergia skórna (świąd, wysypka, pokrzywka i zwiększona wrażliwość na promieniowanie słoneczne), niekiedy mogą pojawić się trudności w oddychaniu, obrzęk warg, gardła lub języka
• reakcje alergiczne na pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy lub podobne leki
• zaburzenia widzenia na początku leczenia
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• ciężkie krwawienie lub siniaki pod skórą

Przed zastosowaniem leku należy omówić z lekarzem lub farmaceutą poniższe kwestie:

• przebyty uraz, operacja, zakażenie przebiegające z gorączką lub inna sytuacja związana ze stresem, może być konieczna tymczasowa zmiana leczenia
• zaburzenia czynności wątroby lub nerek

Podczas stosowania leku może wystąpić:

• zmniejszenie stężenia hemoglobiny i rozpad czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna) u pacjentów z niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo - 6 - fosforanowej
• hipoglikemia

Objawy hipoglikemii:

• napady głodu
• ból lub zawroty głowy
• nudności, wymioty
• znużenie, senność, zaburzenia snu
• niepokój, agresja
• osłabienie koncentracji, uwagi i refleksu
• depresja, splątanie
• zaburzenia mowy i widzenia, niewyraźna mowa
• drżenie, częściowy niedowład, zaburzenia czucia
• uczucie bezradności
• pocenie się, wilgotna skóra
• lęk
• przyspieszone bicie serca
• podwyższone ciśnienie tętnicze krwi
• kołatanie serca
• nagły i silny ból w klatce piersiowej
• stan splątania (delirium), drgawki
• utrata samokontroli
• płytki oddech i zwolnienie akcji serca
• utrata przytomności 
• śpiączka

Najczęściej objawy ustępują po spożyciu słodkiego posiłku lub napoju. Jeśli stan pacjenta nie poprawia się, należy skontaktować się z lekarzem.

Czynniki mogące zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii:

• niechęć lub niezdolność do współdziałania, głównie u starszych pacjentów
• niedożywienie, nieregularne posiłki lub pomijanie posiłków
• zmiana diety
• zastosowanie większej dawki leku Glimepiride Aurovitas
• zaburzenia czynności nerek lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby, wskazana jest zmiana leku na insulinę
• schorzenia wywołane zaburzeniami hormonalnymi (zaburzenia czynności tarczycy, przysadki mózgowej, kory nadnerczy)
• spożywanie alkoholu
• jednoczesne przyjmowanie niektórych innych leków
• wykonanie większego niż zwykle wysiłku fizycznego

Podczas stosowania leku należy regularnie przeprowadzać badania poziomu glukozy we krwi lub moczu oraz ogólne badania krwi.

Lek zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, całkowitym zanikiem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Glimepiride Aurovitas w czasie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Glimepiryd może przenikać do mleka matki. Ze względu na ryzyko hipoglikemii u noworodków leku nie należy stosować podczas karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leki, które mogą nasilać działanie hipoglikemizujące glimepirydu to:

• insulina lub metformina
• fenylbutazon, azopropazon, oksyfenbutazon, leki o działaniu podobnym do kwasu acetylosalicylowego
• niektóre sulfonamidy o przedłużonym działaniu stosowane w leczeniu zakażeń dróg moczowych
• tetracykliny, chloramfenikol, flukonazol, mikonazol, antybiotyki chinolonowe, klarytromycyna 
• warfaryna 
• sterydy anaboliczne 
• leki stosowane w terapii uzupełniającej męskie hormony płciowe
• fluoksetyna, inhibitory monoaminooksydazy 
• fibraty 
• inhibitory konwertazy angiotensyny 
• dyzopiramid 
• allopurinol, probenecyd, sulfinpirazon 
• leki przeciwnowotworowe m.in. cyklofosfamidy, ifosfamidy, trofosfamidy
• fenfluramina 
• pentoksyfilina
• trytokwalina
• sympatykolityki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, niewydolności serca lub objawach choroby prostaty

Leki osłabiające działanie glimepirydu i mogące prowadzić do wystąpienia hiperglikemii to:

• estrogeny, progestageny
• diuretyki tiazydowe
• lewotyroksyna
• glikokortykoidy
• chlorpromazyna i pochodne fenotiazyny
• adrenalina i sympatykomimetyki
• kwas nikotynowy i jego pochodne 
• środki przeczyszczające (długotrwałe stosowanie)
• fenytoina 
• barbiturany
• acetazolamid
• diazoksyd
• ryfampicyna 
• glukagon

Leki zwiększające lub zmniejszające wpływ leku Glimepiride Aurovitas na stężenie glukozy we krwi to: 

• leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka (antagoniści receptora H₂)
• beta - adrenenolityki, klonidyna i rezerpina

Glimepiride Aurovitas może zwiększać lub zmniejszać działanie leków przeciwzakrzepowych np. warfaryny.

Kolesewelam modyfikuje wchłanianie leku Glimepiride Aurovitas, dlatego lek należy podawać co najmniej 4 godziny przed zastosowaniem kolesewelamu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie zaleca się stosowania leku Glimepiride Aurovitas razem z alkoholem, ze względu na możliwość nasilenia lub osłabienia działania leku. 

Badania określające wpływ leku na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn nie zostały przeprowadzone. Hipoglikemia lub hiperglikemia mogą pogarszać zdolność koncentracji, wydłużać czas reakcji i powodować zaburzenia widzenia, a w konsekwencji wpływać na bezpieczeństwo prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjent powinien ustalić z lekarzem możliwość wykonywania tych czynności.

Jak przechowywać lek Glimepride Aurovitas?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.