Rokitnik znany od tysiącleci

Pierwsze wzmianki o rokitniku znajdują się w tybetańskich księgach medycznych. Rokitnik został do Europy sprowadzony przez Aleksandra Wielkiego. Karmiono nim konie, które zaczęły szybko przybierać na wadze, a ich sierść stawała się lśniąca. Wtedy to zwrócono uwagę na jego właściwości pielęgnacyjne i nadano mu nazwę Hippophae rhamnoides: hippos – koń, phos – błyszczeć, lśnić, co dosłownie znaczy "błyszczący koń".

Charakterystyka rokitnika

Rokitnik należy do rodziny krzewów oliwkowatych (Elaeagnaceae), osiąga od 4 do 6 metrów wysokości. Występuje przede wszystkim na Syberii, w Chinach, Neapolu, Indiach, Pakistanie, Afganistanie oraz w chłodniejszych rejonach Europy. Co ciekawe, rokitnik rośnie także w Polsce (np. nad Bałtykiem) i jest rośliną prawnie chronioną. Wyróżniającą cechą rokitnika są jego soczyste i aromatyczne owoce (zwane jagodami), osiągające od 0,5 do 10 gram. Charakteryzują się głęboką pomarańczową barwą. Zawierają minimalne ilości cukru, mają kwaskowaty posmak porównywalny do smaku ananasa, dlatego często nazywa się go syberyjskim ananasem. Jagody rokitnika gęsto oblepiają pędy, które sprawiają wrażenie uginania się pod ich ciężarem, stąd w Rosji mówi się na nie oblepichy. Z uwagi na ciernistość krzewu, dojrzałe owoce zbiera się wraz z nadejściem pierwszych mrozów, które umożliwiają łatwiejsze zrywanie jagód.

Bomba witaminowa

W rokitniku znajduje się ponad 190 bioaktywnych substancji, takich jak antyoksydanty, aminokwasy, flawonoidy, nienasycone kwasy tłuszczowe (takie jak omega-3 i omega-6), fosfolipidy, luteina, kwas foliowy, mikro i makroelementy (np. potas, żelazo, magnez, wapń, krzem, fosfor, sód, mangan, siarka) oraz witaminy A, C, D, E, K, P oraz witaminy z grupy B i prowitaminy. Ogółem rokitnik zawiera 14 witamin i 4 prowitaminy. Co ciekawe, ma on więcej witaminy C niż cytrusy. Pod względem zawartości witaminy C, zajmuje drugie miejsce (zaraz po owocach dzikiej róży) w świecie roślin, dlatego sok oraz herbata z rokitnika są zalecane w okresie jesienno - zimowym, kiedy należy szczególnie zadbać o odporność.

Olej z rokitnika

Najcenniejszym produktem uzyskiwanym z owoców rokitnika jest olej, charakteryzujący się czerwono-pomarańczową barwą i owocowym zapachem. Olej z owoców jest prawdziwą bombą witaminową. Zawiera witaminy A (stąd intensywny kolor), C, E, K, prowitaminę D, flawonoidy, kwas foliowy, kwasy tłuszczowe i owocowe, żelazo, mangan i bor. Dzięki temu olej z rokitnika pozyskiwany z owoców jest niezwykle ceniony w przemyśle kosmetycznym, jako że wykazuje właściwości pielęgnacyjne i odżywcze. Jest cennym składnikiem kremów i balsamów przeznaczonych do skóry przesuszonej i podrażnionej, zniszczonej, z oznakami starzenia i zmarszczkami oraz do skóry naczynkowej i z trądzikiem różowatym. Co ciekawe, kosmetyki, w których wykorzystano rokitnik, mają pomarańczowy odcień (stąd jest częstym składnikiem samoopalaczy), który z czasem traci kolor. Jest to naturalny proces utleniania się, który absolutnie nie wpływa na pogorszenie działania kosmetyków.

Właściwości prozdrowotne

Rokitnik wykazuje silne działanie przeciwzapalne. Uzupełnia niedobór witamin i minerałów. Dzięki tak dużej ilości witamin C wzmacnia układ odpornościowy. Przyspiesza metabolizm, dzięki czemu organizm łatwiej usuwa szkodliwe toksyny. Olej z owoców rokitnika stosuje się także w walce ze zgagą. Ponadto, flawonoidy zawarte w rokitniku łagodzą dolegliwości reumatyczne. Dlatego też zaleca się regularne picie soku z rokitnika lub herbaty z suszonych liści i owoców.

Przeciwwskazania do stosowania rokitnika

Oleju z rokitnika nie można stosować przy stanie zapalnym trzustki i wątroby oraz w przypadku ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego i kamicy żółciowej.

Nie bez powodu rokitnik nazywa się Złotem Syberii. Bogactwo witamin i składników odżywczych w nim zawartych sprawia, że to prawdziwy, naturalny zastrzyk młodości i witalności dla naszego organizmu.