Injectio Glucosi 5% Baxter (Glucosum)

Jak działa Injectio Glucosi 5% Baxter?

Roztwór glukozy 5% Baxter podawany pozajelitowo uzupełnia niedobory energetyczne związane z niskim stężeniem cukru we krwi pacjenta, zapobiegając tym samym ketonemii i kwasicy, które mogą rozwinąć się w wyniku zwiększenia metabolizmu tłuszczów. Organizm w ten sposób pozyskuje energię, której potrzebuje, aby zasilić komórki i tkanki. Dodatkowo roztwory glukozy działają nawadniająco, stanowią rozpuszczalnik i rozcieńczalnik dla leków podawanych we wlewach oraz krótkotrwale zwiększają objętość krwi krążącej w stanach jej utraty.

Kiedy stosuje się lek Injectio Glucosi 5% Baxter?

Injectio Glucosi 5% Baxter stosuje się:

• w odwodnieniu hipertonicznym i izotonicznym
• w niedoborze węglowodanów (cukrów)
• w hipoglikemii (np. po przedawkowaniu insuliny)
• w profilaktyce i leczeniu kwasicy ketonowej oraz kwasicy w przypadkach głodzenia
• pomocniczo w uszkodzeniu miąższu wątroby, żywieniu pozajelitowym, okresie rekonwalescencji, porfirii
• w stanach hipowolemii, jako środek krótkotrwale zwiększający objętość krwi krążącej
• jako rozpuszczalnik lub rozcieńczalnik leków (np. związków potasu, magnezu) jeśli występuje zgodność fizyczna i chemiczna

Jak stosować Injectio Glucosi 5% Baxter?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub pielęgniarki. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub pielęgniarką.

Injectio Glucosi 5% Baxter jest lekiem podawanym dożylnie przez lekarza lub pielęgniarkę. O dawce roztworu glukozy oraz czasie jego podawania decyduje lekarz, biorąc pod uwagę wiek pacjenta, masę ciała, stan, powód leczenia oraz to czy infuzja jest stosowana w celu dostarczenia lub rozcieńczenia innego leku. Na stosowaną dawkę mogą również wpływać inne równocześnie stosowane terapie.

• roztwór glukozy jest zwykle podawany przez plastikową rurkę dołączoną do igły umieszczonej w żyle
• zazwyczaj roztwór podaje się poprzez żyłę w ramieniu, jednak lekarz może zastosować inną metodę podania
• roztwór glukozy powinien być podawany wolno, aby zapobiec wytwarzaniu zbyt dużych ilości moczu (diureza osmotyczna) - zwykle podaje się go w dożylnym wlewie kroplowym z szybkością 150 kropli/minutę – 500 ml/godzinę - 2000 ml/dobę
• pozostały niewykorzystany roztwór należy wyrzucić, nie wolno podawać leku z częściowo zużytego pojemnika
• nie należy stosować leku, jeśli zawiera on widoczne cząstki lub jeśli opakowanie jest w jakikolwiek sposób uszkodzone

Pacjenci w podeszłym wieku

Przy dokonywaniu wyboru roztworu do infuzji i objętości/szybkości infuzji u pacjentów w podeszłym wieku, należy wziąć pod uwagę, że u starszych pacjentów częściej występują choroby serca, nerek, wątroby oraz inne choroby lub równocześnie stosowane są inne produkty lecznicze.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Zastosowanie zbyt dużej ilości leku Injectio Glucosi 5% Baxter lub podanie go za szybko może powodować:

• gromadzenie się płynu w tkankach co powoduje obrzęki lub zatrucie wodne z mniejszymi niż prawidłowe stężeniami sodu we krwi (hiponatremia)
• zwiększenie ilości wytwarzanego moczu (diureza osmotyczna)
• zbyt dużą gęstość krwi (hiperosmolarność)
• utratę wody z organizmu (odwodnienie)
• duże stężenie cukru we krwi (hiperglikemia)
• obecność cukru w moczu (hiperglikozuria)

Jeśli nasili się którykolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy niezwłocznie powiadomić lekarza. W takiej sytuacji lekarz przerwie lub zmniejszy infuzję. Należy podać insulinę oraz zastosować odpowiednie leczenie w zależności od objawów.

Kiedy nie stosować leku Injectio Glucosi 5% Baxter?

Nie należy stosować leku w przypadku, gdy u pacjenta występuje:

• nieodpowiednio leczona cukrzyca (niewyrównana cukrzyca)
• nietolerancja glukozy (kiedy metabolizm nie jest prawidłowy, np. z powodu ciężkiej choroby - stres metaboliczny)
• śpiączka hiperosmolarna (utrata przytomności) - ten rodzaj śpiączki może wystąpić u pacjentów z cukrzycą, którzy nie otrzymują wystarczających dawek leków
• większe niż prawidłowe stężenie cukru we krwi (hiperglikemia)
• większe niż prawidłowe stężenie mleczanów we krwi (hiperlaktatemia)
• nadwrażliwość na glukozę (np. u pacjentów uczulonych na kukurydzę)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Injectio Glucosi 5% Baxter może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• reakcje nadwrażliwości, obejmujące ciężkie reakcje alergiczne zwane anafilaksją (możliwość wystąpienia u pacjentów z alergią na kukurydzę)
• zaburzenia elektrolitowe
• większe niż prawidłowe stężenie cukru we krwi (hiperglikemia)
• odwodnienie (utrata wody w organizmie)
• nadmiar płynu w naczyniach krwionośnych (hiperwolemia)
• nadmierne oddawanie moczu (poliuria)
• niskie stężenie sodu (hiponatremia)
• podrażnienie żyły, do której podawany jest roztwór (zaczerwienienie, ból lub pieczenie i obrzęk wzdłuż żyły)
• gorączka, reakcje gorączkowe
• zakażenie w miejscu podania
• wyciek roztworu do infuzji do przestrzeni okołonaczyniowej (wynaczynienie)
• tworzenie się zakrzepów w żyłach (zakrzepica żył) w miejscu infuzji, powodujące ból, obrzęk lub zaczerwienienie w okolicy zakrzepu

Jeżeli do podawanego dożylnie roztworu zostanie dodany inny lek, może on również powodować działania niepożądane. Będą one zależały od rodzaju leku, który został podany.

Przed zastosowaniem leku Injectio Glucosi 5% Baxter należy omówić to z lekarzem, gdy u pacjenta występują:

• nadmiar wody w organizmie (zatrucie wodne)
• cukrzyca lub wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia)
• nieprawidłowa czynność nerek
• sepsa, uraz lub wstrząs
• niski poziom elektrolitów (sód, potas, fosfor, magnez) we krwi
• niedawno przebyty udar (ostry udar niedokrwienny), ponieważ zwiększone stężenie cukru we krwi może nasilić objawy udaru oraz mieć wpływ na odzyskanie zdrowia
• niedożywienie
• niska zawartość tiaminy (witamina B1) - może wystąpić u pacjentów z przewlekłą chorobą alkoholową
• alergia na kukurydzę
• stan, który może wywołać wysokie stężenie wazopresyny (np. ból, operacja, nagła i poważna choroba, zakażenia, oparzenia, choroba mózgu, choroby związane z sercem, wątrobą, nerkami lub ośrodkowym układem nerwowym)

Podczas podania roztworu glukozy, lekarz pobierze próbki krwi i moczu, aby zbadać:

• ilości elektrolitów we krwi (np. potasu)
• ilość cukru (glukozy)
• ilość płynów w organizmie (równowagę płynów)
• kwasowość krwi i moczu (zmiany równowagi kwasowo-zasadowej)

Injectio Glucosi 5% Baxter zawiera cukier, dlatego może powodować hiperglikemię. W takiej sytuacji lekarz może:

• dostosować szybkość podania wlewu
• podać insulinę w celu zmniejszenia stężenia cukru we krwi
• jeśli to konieczne, podać dodatkowo potas

Roztworu glukozy nie należy podawać za pomocą tej samej igły, która używana była do przetoczenia krwi, ponieważ może dojść do uszkodzenia czerwonych krwinek lub ich zlepiania.

Lekarz weźmie pod uwagę, czy u pacjenta stosowane jest żywienie pozajelitowe (odżywianie podawane za pomocą infuzji do żyły). Podczas długotrwałej terapii lekiem Injectio Glucosi 5% Baxter, może być konieczne zastosowanie dodatkowego odżywiania.

Stosowanie roztworu glukozy u dzieci

Roztwór glukozy u dzieci powinien być podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Dawka leku dostosowywana jest do wieku, masy i stanu pacjenta. Na ilość podawanej glukozy mają również wpływ inne leki stosowane w tym samym czasie, a także sytuacja, gdy roztwór glukozy spełnia funkcję rozcieńczenia lub dostarczenia innego leku do organizmu dziecka.

W przypadku wlewu glukozy, lekarz prowadzący pobierze próbki krwi i moczu pacjenta w celu skontrolowania ilości elektrolitów we krwi, takich jak potas (elektrolity w osoczu).

Noworodki, szczególnie urodzone przed terminem oraz z niską masą ciała, są bardziej narażone na wystąpienie zbyt niskiego lub zbyt wysokiego stężenia cukru we krwi (hipo- lub hiperglikemia) i dlatego należy je szczególnie monitorować w trakcie leczenia roztworami dożylnymi glukozy celem zapewnienia odpowiedniej kontroli stężenia cukru we krwi oraz uniknięcia możliwych długotrwałych działań niepożądanych. Niskie stężenie cukru we krwi u noworodków może powodować:

• przedłużone napady drgawkowe
• śpiączkę
• uszkodzenie mózgu

Wysokie stężenie cukru we krwi wiąże się z:

• krwotokami dokomorowymi
• wystąpieniem zakażenia bakteryjnego i grzybiczego
• uszkodzeniem wzroku (retinopatia wcześniacza)
• zakażeniami przewodu pokarmowego (martwicze zapalenie jelit)
• zaburzeniami płuc (dysplazja oskrzelowo-płucna)
• przedłużonym pobytem w szpitalu oraz śmiercią

U dzieci (w tym noworodków i starszych dzieci) otrzymujących Injectio Glucosi 5% Baxter występuje wyższe ryzyko wystąpienia niskiego stężenia sodu we krwi (hiponatremia hipoosmotyczna) i zaburzeń dotyczących mózgu, ze względu na niskie stężenie sodu w osoczu (encefalopatia hiponatremiczna).

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.

Injectio Glucosi 5% Baxter może być stosowany w trakcie ciąży, jednakże należy zachować ostrożność w przypadku stosowania leku podczas porodu. Dożylne podanie roztworu glukozy matce w trakcie porodu może prowadzić do wytwarzania insuliny przez płód oraz związanego z tym ryzyka hiperglikemii i kwasicy metabolicznej u płodu, a także wystąpienia hipoglikemii „z odbicia” u noworodka.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.

Injectio Glucosi 5% Baxter może być stosowany w trakcie laktacji. Przypuszcza się, iż lek nie ma wpływu na kobiety karmiące piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Injectio Glucosi 5% Baxter nie powinien być jednocześnie przyjmowany z:

• pewnymi hormonami - katecholaminami (np. adrenaliną)
• steroidami

Stosowanie tych leków jednocześnie może doporowadzić do zwiększenia stężenia cukru we krwi (hiperglikemii). 

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem przyjmowania leku, gdyż mogą one wpływać na ilość wytwarzanej wazopresyny:

• leki przeciwcukrzycowe, takie jak chlorpropamid
• leki obniżające stężenie cholesterolu, takie jak klofibrat
• niektóre leki przeciwnowotworowe, takie jak winkrystyna, ifosamid, cyklofosamid
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu depresji)
• leki przeciwpsychotyczne
• opioidy (stosowane w leczeniu bólu)
• niesteroidowe leki przeciwzapalne
• leki naśladujące lub wzmacniające działanie wazopresyny, takie jak desmopresyna (stosowana w leczeniu zwiększonego pragnienia i ilości oddawanego moczu), terlipresyna (stosowana w leczeniu krwawienia z przełyku), oksytocyna (stosowana w celu wywołania porodu)
• leki przeciwpadaczkowe, takie jak karbamazepina, okskarbamazepina
• leki moczopędne

Injectio Glucosi 5% Baxter z jedzeniem i piciem

Należy zapytać lekarza, co można jeść i pić w trakcie leczenia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Injectio Glucosi 5% Baxter nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, natomiast należy poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed wykonywaniem wspomnianych czynności.

Jak przechowywać Injectio Glucosi 5% Baxter?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• worki o pojemności 50 ml oraz 100 ml należy przechowywać w temperaturze poniżej 30^oC
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania worków o pojemności 250 ml, 500 ml oraz 1000 ml
• nie należy przechowywać i stosować powtórnie raz otwartego opakowania
• nie wolno stosować leku, jeśli roztwór nie jest przejrzysty lub pojemnik jest uszkodzony