Lamilept (Lamotriginum)

Jak działa lek Lamilept?

Lek Lamilept zawiera substancję czynną lamotryginę. Działanie Lamileptu polega na blokowaniu impulsów w mózgu wywołujących napady padaczkowe. Pozwala to na zmniejszenie ilości napadów padaczkowych oraz poprawę nastroju u osób cierpiących na zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Kiedy stosuje się lek Lamilept?

Lek Lamilept stosowany jest w leczeniu:

• padaczki
• zaburzeń afektywnych dwubiegunowych

Jak stosować lek Lamilept?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ustalenie odpowiedniej dla pacjenta dawki leku Lamilept może wymagać czasu. Jest to zależne od:

• wieku pacjenta
• czy pacjent przyjmuje lek Lamilept w skojarzeniu z innymi lekami
• czy u pacjenta występują jakiekolwiek choroby nerek lub wątroby

Lekarz prowadzący przepisze na początku małą dawkę, a następnie stopniowo, w ciągu kilku tygodni będzie ją zwiększał, aż do osiągnięcia dawki skutecznej dla pacjenta (zwanej dawką efektywną). Nie należy nigdy przyjmować większej dawki leku Lamilept niż ta zalecona przez lekarza prowadzącego.

Zazwyczaj stosowana dawka leku Lamilept u dorosłych i u dzieci w wieku 13 lat i powyżej wynosi od 100 mg do 400 mg na dobę.

U dzieci w wieku od 2 do 12 lat dawka skuteczna jest zależna od masy ciała – zwykle wynosi od 1 mg do 15 mg na każdy kilogram masy ciała dziecka, do maksymalnej dawki podtrzymującej - 200 mg na dobę.

Tabletki należy połykać w całości. Nie należy ich przełamywać, żuć ani rozkruszać.

Należy zawsze przyjmować całą dawkę przepisaną przez lekarza. Nie należy nigdy przyjmować tylko części tabletki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Przyjęcie zbyt dużej dawki leku Lamilept może zwiększać ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych, które mogą mieć skutek śmiertelny. 

U osoby, która zastosowała zbyt dużą dawkę leku Lamilept mogą wystąpić:

• szybkie, mimowolne ruchy gałek ocznych (oczopląs)
• niezborność ruchów, brak koordynacji, niemożność utrzymania równowagi (ataksja)
• zaburzenia rytmu serca (wykrywalne zazwyczaj podczas badania EKG)
• utrata przytomności, napady drgawek lub śpiączka

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub najbliższym oddziałem pomocy doraźnej.

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować dodatkowych tabletek w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.

W razie pominięcia kilku dawek leku Lamilept należy zasięgnąć porady lekarza prowadzącego odnośnie ponownego rozpoczęcia stosowania leku Lamilept.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać stosowania leku Lamilept, jeżeli nie zaleci tego lekarz. W celu przerwania stosowania leku Lamilept istotne jest, aby dawka była zmniejszana stopniowo, w ciągu około dwóch tygodni.

Kiedy nie stosować leku Lamilept?

Leku Lamilept nie należy stosować jeśli pacjent jest uczulony na lamotryginę lub którykolwiek z pozostałych składników leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lamilept może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem jeśli podczas stosowania leku Lamilept wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• reakcje skórne, które mogą się nasilać, aż do ciężkich reakcji skórnych w tym rozległej wysypki z pęcherzami i złuszczaniem naskórka, występującej szczególnie w okolicach ust, nosa, oczu i genitaliów (zespól Stevensa-Johnsona), rozległego złuszczania naskórka (obejmującego ponad 30% powierzchni ciała – martwica toksycznorozpływna naskórka) lub rozległej wysypki, której towarzyszą zmiany dotyczące wątroby, krwi i innych narządów (zespół nadwrażliwości polekowej z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi, znany również jako zespół nadwrażliwości DRESS)
• owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa lub genitaliów
• opuchlizna oczu
• gorączka
• obrzęk twarzy, powiększenie węzłów chłonnych w obrębie szyi, pod pachami i w pachwinach
• krwawienie, sinienie lub niebieskie zabarwienie palców
• podwyższony poziom enzymów wątrobowych w badaniach krwi
• zwiększona liczba białych krwinek
• ból gardła lub częściej niż zwykle występujące infekcje

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• wysypka skórna 

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• agresja lub drażliwość
• uczucie senności lub trudności z zasypianiem (bezsenność)
• zawroty głowy
• drżenie
• uczucie pobudzenia
• biegunka
• suchość w jamie ustnej
• nudności lub wymioty
• uczucie zmęczenia
• ból pleców, stawów lub ból w jakimkolwiek innym miejscu

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• niezborność ruchów i brak koordynacji (ataksja)
• podwójne lub niewyraźne widzenie
• nietypowa utrata lub przerzedzenie włosów (alopecja)

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• reakcja skórna (zespół Stevensa-Johnsona)
• grupa objawów obejmujących jednocześnie: gorączkę, nudności, wymioty, ból głowy, sztywność karku, skrajną wrażliwość na silne światło - może to być spowodowane stanem zapalnym błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych)
• szybkie, mimowolne ruchy gałek ocznych (oczopląs)
• swędzenie oczu z towarzyszącą wydzieliną (zapalenie spojówek)

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• zagrażająca życiu reakcja skórna - martwica toksyczno-rozpływna naskórka
• zespół nadwrażliwości polekowej z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi (DRESS)
• wysoka temperatura ciała (gorączka)
• obrzęk twarzy, powiększenie węzłów chłonnych w obrębie szyi, pod pachami i w pachwinach
• zmiany czynnościowe wątroby, które wykazano w badaniach krwi lub niewydolność wątroby
• ciężkie zaburzenie krzepnięcia krwi, które może spowodować nieoczekiwane krwawienie lub sinienie
• limfohistiocytoza hemofagocytarna (HLH)
• zmiany w wynikach badań krwi – włączając zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (anemia), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia, neutropenia, agranulocytoza), zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia) zmniejszenie liczby wszystkich krwinek (pancytopenia) oraz zaburzenie szpiku kostnego zwane niedokrwistością aplastyczną
• omamy („widzenie” lub „słyszenie” rzeczy, które nie są rzeczywiste)
• dezorientacja
• uczucie chwiejności lub braku równowagi w trakcie poruszania się
• mimowolne ruchy ciała (tiki), mimowolne skurcze mięśni dotyczące oczu, głowy i tułowia (choreoatetoza) lub inne nietypowe ruchy ciała, takie jak szarpnięcia, drżenia lub sztywność
• zwiększenie częstości napadów padaczkowych u pacjentów z wcześniej rozpoznaną padaczką
• nasilenie objawów choroby u pacjentów z rozpoznaną chorobą Parkinsona
• zespół rzekomotoczniowy (objawy mogą obejmować: ból pleców lub stawów, któremu może niekiedy towarzyszyć gorączka i (lub) ogólne złe samopoczucie
• limfohistiocytoza hemofagocytarna (HLH)

Częstość nieznana:

• zaburzenia kości obejmujące osteopenię i osteoporozę (osłabienie kości) oraz złamania
• koszmary senne
• osłabiona odporność spowodowana mniejszym stężeniem we krwi przeciwciał, nazywanych immunoglobulinami, które pomagają chronić organizm przed zakażeniami

Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• gdy pacjent cierpi na jakąkolwiek chorobę nerek
• wystąpienia kiedykolwiek zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych po zastosowaniu lamotryginy
• przyjmowania już leku zawierającego lamotryginę
• gdy u pacjenta występuje schorzenie zwane zespołem Brugadów (jest to choroba serca uwarunkowana genetycznie objawiającą się zaburzeniami czynności elektrycznej w sercu co wiąże się z zaburzeniem rytmu serca)
• wystąpienia reakcji alergicznej lub potencjalnie zagrażająca życiu reakcji skórnej np. zespół Stevensa-Johnsona (SJS), martwica toksyczno-rozpływna naskórka (TEN) oraz zespół nadwrażliwości polekowej z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi (DRESS)
• wystąpienia limfohistiocytozy hemofagocytarnej (HLH) objawiającej się gorączką, wysypką, objawami neurologicznymi (np. drżenia lub dreszcze, stan splątania, zaburzenia czynności mózgu)
• myśli samobójczych lub o samookaleczeniu występujących szczególnie u osób z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi - może dochodzić do nasilenia tych objawów podczas rozpoczęcia terapii, u osób poniżej 25 roku życia oraz u pacjentów u których już dochodziło do myśli samobójczych
• nasilenia napadów padaczkowych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy przerywać leczenia lekiem Lamilept bez uprzedniej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Jest to szczególnie ważne, jeśli pacjentka ma padaczkę. Ciąża może zmieniać skuteczność leku Lamilept, dlatego też może zaistnieć potrzeba dostosowania dawki leku Lamilept. Może nastąpić niewielki wzrost ryzyka wystąpienia wad wrodzonych, w tym rozszczepu warg i podniebienia, jeśli lek Lamilept jest przyjmowany w trakcie pierwszych trzech miesięcy ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Substancja czynna leku Lamilept przenika do mleka matki i może mieć wpływ na dziecko. Lekarz porozmawia o ryzyku i korzyściach karmienia piersią w trakcie stosowania leku Lamilept i jeżeli pacjentka zdecyduje się na karmienie piersią, będzie co jakiś czas badał dziecko, czy nie występuje u niego nadmierna senność, wysypka lub ma za mały przyrost masy ciała. Jeśli zauważy się którykolwiek z tych objawów u dziecka, należy poinformować o tym lekarza.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Niektóre leki wchodzą w interakcję z lekiem Lamilept lub zwiększają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Do tych leków należą:

• walproinian
• karbamazepina
• fenytoina, prymidon lub fenobarbital
• rysperydon
• ryfampicyna
• leki stosowane w leczeniu zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV)
• hormonalne środki antykoncepcyjne

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Lamilept może powodować zawroty głowy i podwójne widzenie. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, chyba że pacjent jest pewny, że te objawy u niego nie występują.

Jeżeli pacjent ma padaczkę, powinien porozmawiać z lekarzem o prowadzeniu pojazdów i obsłudze maszyn.

Jak przechowywać lek Lamilept?

Lek Lamilept należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.