Letrox (Levothyroxinum natricum)

Jak działa lek Letrox?

Lek Letrox zawiera lewotyroksynę sodową, która jest syntetycznym hormonem tarczycy. Działa on identycznie jak tyroksyna, hormon naturalnie wytwarzany przez tarczycę. Ma wpływ na metabolizm, rozwój i wzrost organizmu.

Kiedy stosuje się lek Letrox?

Lek Letrox stosuje się:

• w celu uzupełnienia niedoboru hormonów tarczycy w niedoczynności tarczycy
• w celu zapobiegania nawrotom wola tarczycy po operacji u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy
• w leczeniu wola o charakterze łagodnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy
• pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami po osiągnięciu prawidłowej czynności tarczycy 
• w leczeniu nowotworów złośliwych tarczycy, szczególnie po operacji usunięcia tarczycy, w celu zahamowania wzrostu guza i uzupełnienia niedoboru hormonów tarczycy
• w badaniach oceniających czynność tarczycy

Jak stosować lek Letrox?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Całkowitą dobową dawkę leku Letrox należy przyjmować rano na czczo, przynajmniej pół godziny przed śniadaniem. Tabletkę połknąć popijając szklanką wody. W przypadku dzieci, tabletkę można rozpuścić bezpośrednio przed podaniem w 15 ml wody i podać z dodatkową, niewielką ilością płynu (około 10 ml).

Dobowa dawka leku Letrox jest ustalana przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie badań laboratoryjnych i oceny klinicznej.

Dorośli

• w leczeniu niedoczynności tarczycy dawka początkowa wynosi 25 mcg-50 mcg na dobę. Lekarz może zalecić zwiększenie dawki o 25 mcg-50 mcg w odstępach 2-4 tygodniowych, aż do osiągnięcia 100 mcg-200 mcg na dobę
• w zapobieganiu nawrotom wola tarczycy po operacji oraz w leczeniu wola o charakterze łagodnym dawka dobowa wynosi 75 mcg-200mcg
• pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami dawka dobowa wynosi 50 mcg-100 mcg 
• po operacji usunięcia tarczycy spowodowanej nowotworem złośliwym tarczycy dawka dobowa wynosi 150 mcg-300 mcg
• w badaniach oceniających czynność tarczycy podczas testu supresyjnego tarczycy dawka wynosi 200 mcg codziennie przez 14 dni (do czasu wykonania scyntygrafii)

Dzieci i młodzież

• w leczeniu długotrwałej niedoczynności tarczycy dawka podtrzymująca wynosi zwykle 100 mcg-150 mcg lewotyroksyny sodowej na m² powierzchni ciała na dobę
• w leczeniu nabytej niedoczynności tarczycy zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mcg-50 mcg na dobę. Lekarz zaleci stopniowe zwiększanie dawki w odstępach 2-4 tygodniowych, aż do uzyskania odpowiedniej dawki substytucyjnej, przy równoczesnej kontroli stężenia hormonów tarczycy i TSH we krwi
• w przypadku wrodzonej niedoczynności tarczycy u noworodków i niemowląt należy jak najszybciej podjąć leczenie, aby umożliwić prawidłowy rozwój dziecka. Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mcg-15mcg na kilogram masy ciała na dobę przez pierwsze trzy miesiące. Następnie lekarz indywidualnie dostosuje dawkę dobową na podstawie wyników badań klinicznych (zwłaszcza stężenia hormonów tarczycy i TSH we krwi)

Pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci z chorobą niedokrwienną serca, pacjenci z niedoczynnością tarczycy

U tych pacjentów leczenie powinno być rozpoczynane ostrożnie, od małej dawki początkowej. Dawka powinna być zwiększana powoli w długich odstępach czasu, przy równoczesnej i częstej kontroli stężenia hormonów tarczycy i TSH we krwi.

Pacjenci o niskiej masie ciała, pacjenci z dużym wolem

U tych pacjentów powinno być wystarczające leczenie mniejszymi dawkami.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Letrox

W przypadku zastosowania większej dawki niż zalecana należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Przedawkowanie może skutkować typowymi objawami nadczynności tarczycy.

Pominięcie dawki leku Letrox

Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następnego dnia po pominięciu dawki należy przyjąć zwykle stosowaną dawkę leku.

Przerwanie stosowania leku Letrox

Lek Letrox powinien być stosowany regularnie w zaleconej przez lekarza dawce. Nie wolno przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Letrox?

Nie należy stosować leku Letrox jeśli u pacjenta stwierdzono:

• uczulenie na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych
• nieleczoną nadczynność tarczycy
• nieleczoną niedoczynność gruczołu przysadki prowadzącą do niewydolności kory nadnerczy wymagającej leczenia
• niedoczynność nadnerczy bez odpowiedniego leczenia zastępczego
• ostry zawał mięśnia sercowego
• ostre zapalenie mięśnia sercowego
• ostre zapalenie wszystkich warstw ściany serca (zapalenie serca)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Letrox może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Letrox i natychmiast skontaktować się z lekarzem jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• utrudnione oddychanie
• świszczący oddech
• obrzęk warg, powiek lub twarzy
• gwałtowne zaczerwienienie twarzy
• świąd, wysypka

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia, są typowymi objawami nadczynności tarczycy. Wynikają z nietolerancji zaleconej dawki, przedawkowania lub zbyt gwałtownego zwiększenia dawki leku.

Bardzo często (u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• kołatanie serca
• ból głowy
• bezsenność

Często (u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• tachykardia
• nerwowość

Rzadko (u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• wzrost ciśnienia śródczaszkowego (zwłaszcza u dzieci)

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• zaburzenia rytmu serca
• nadwrażliwość
• dusznica bolesna
• skórne reakcje alergiczne
• niepokój
• kurcze mięśni, osłabienie mięśni
• gorączka
• uczucie gorąca, nietolerancja wysokiej temperatury
• zapaść naczyniowa (nagły spadek ciśnienia krwi) u wcześniaków
• osteoporoza, szczególnie u kobiet po menopauzie (dotyczy długotrwałego stosowania wysokich dawek leku)
• zaburzenia miesiączkowania
• biegunka
• wymioty
• spadek masy ciała
• nadmierna potliwość
• drżenia

Schorzenia wymagające uprzedniej konsultacji z lekarzem przed rozpoczęciem terapii lekiem Letrox:

• niedoczynność nadnerczy

Schorzenia wymagające uprzedniego wykluczenia lub leczenia przed rozpoczęciem terapii lekiem Letrox:

• choroba wieńcowa serca
• dusznica bolesna
• nadciśnienie tętnicze
• niedoczynność gruczołu przysadki, nadnerczy (ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności kory nadnerczy)
• guzek autonomiczny tarczycy - obszary w tarczycy, wytwarzające hormony w niekontrolowany sposób (lub podejrzenie jego występowania)

Schorzenia wymagające uprzedniego wykluczenia lub leczenia przed wykonaniem testu supresyjnego tarczycy lekiem Letrox:

• choroba wieńcowa serca
• dusznica bolesna
• nadciśnienie tętnicze
• niedoczynność gruczołu przysadki, nadnerczy

Schorzenia, w których należy unikać zbyt wysokiego stężenia hormonów tarczycy we krwi (w czasie terapii lekiem Letrox należy częściej kontrolować stężenie hormonów tarczycy we krwi, a w razie wystąpienia objawów nadczynności tarczycy, skonsultować to z lekarzem):

• przebyty zawał mięśnia sercowego
• choroba wieńcowa serca
• tachykardia
• zapalenie mięśnia sercowego bez ostrego przebiegu
• osłabienie mięśnia sercowego
• długotrwała niedoczynność tarczycy

• okres pomenopauzalny ze zwiększonym ryzykiem osteoporozy

Inne schorzenia wymagające zachowania szczególnej ostrożności podczas terapii lekiem Letrox:

• cukrzyca
• równoczesna terapia lekiem sewelamer, lekami przeciwzakrzepowymi (np. dikumarol) lub lekami wpływającymi na tarczycę (np. amiodaron, inhibitory kinazy tyrozynowej)
• występująca w przeszłości padaczka (zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek)

Nie wolno stosować leku Letrox w celu obniżenia masy ciała. Może wywołać to zagrażające życiu działania niepożądane (szczególnie w połączeniu z innymi środkami zmniejszającymi masę ciała).

U pacjentów w podeszłym wieku, ze schorzeniami serca, dawkę leku należy zwiększać ostrożnie, pod równoczesnym częstym nadzorem lekarza.

U wcześniaków z niską masą ciała początek terapii lekiem Letrox wymaga regularnej kontroli ciśnienia krwi ze względu na ryzyko wystąpienia nagłego spadku ciśnienia krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Terapię pacjentki w ciąży należy prowadzić nieprzerwanie, pod kontrolą lekarza prowadzącego. Podczas ciąży czynność tarczycy powinna być kontrolowana regularnie w celu odpowiedniego dostosowania dawki leku przez lekarza.

Równoczesne stosowanie leku Letrox z lekami przeciwtarczycowymi w czasie ciąży jest niedozwolone.

U kobiet w ciąży nie należy przeprowadzać testu supresyjnego tarczycy.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Terapię pacjentki karmiącej piersią należy prowadzić nieprzerwanie, pod kontrolą lekarza prowadzącego. W okresie karmienia piersią czynność tarczycy powinna być kontrolowana regularnie w celu odpowiedniego dostosowania dawki leku przez lekarza.

Ilość hormonu tarczycy, która przenika do mleka matki jest bardzo mała, nawet w przypadku stosowania przez matkę dużych dawek leku.

U kobiet karmiących piersią nie należy przeprowadzać testu supresyjnego tarczycy.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Letrox wpływa na działanie:

• leków przeciwcukrzycowych (metformina, glimepiryd, glibenklamid, insulina)- lewotyroksyna może osłabiać ich działanie, dlatego konieczna jest regularna kontrola stężenia cukru we krwi i ewentualne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych przez lekarza podczas terapii lekiem Letrox
• leków przeciwzakrzepowych (pochodne kumaryny, np. dikumarol)- lewotyroksyna może nasilać ich działanie, dlatego konieczna jest regularna kontrola parametrów krzepnięcia i ewentualne dostosowanie dawki leku przeciwzakrzepowego przez lekarza podczas terapii lekiem Letrox

Leki, które mogą osłabiać wchłanianie leku Letrox:

• leki zmniejszające stężenie tłuszczów we krwi (żywice jonowymienne, np. cholestyramina, kolestypol)- należy przyjmować 4-5 godzin po przyjęciu leku Letrox
• leki zmniejszające stężenie potasu we krwi (wapń, sole sodowe kwasu polistyrenosulfonowego)- należy przyjmować 4-5 godzin po przyjęciu leku Letrox
• lek zmniejszający wysokie stężenie cholesterolu we krwi (kolesewelam)- należy przyjmować 4 godziny po przyjęciu leku Letrox
• leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające glin, leki zawierające żelazo, leki zawierające wapń- należy przyjmować przynajmniej 2 godziny po przyjęciu leku Letrox
• leki zmniejszające stężenie fosforanów w surowicy pacjentów dializowanych (sewelamer, węglan latanu)- konieczna częstsza kontrola czynności tarczycy

Leki, które mogą osłabiać działanie leku Letrox:

• propylotiouracyl, glikokortykosteroidy, beta- adrenolityki (zwłaszcza propranolol)
• środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny i leki stosowane w hormonalnej terapii zastępczej
• sertralina, chlorochina, proguanil
• barbiturany, ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina
• leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV i wirusem przewlekłego zapalenia wątroby typu C (inhibitory proteazy, np. lopinawir, rotynawir)
• leki stosowane w leczeniu raka (inhibitory kinazy tyrozynowej, np. imatynib, sunitynib, sorafenib, motesanib)

Leki, które mogą nasilać działanie leku Letrox:

• salicylany, szczególnie dawki powyżej 2 g na dobę
• furosemid, w dużych dawkach (250 mg)
• dikumarol
• klofibrat

Amiodaron i środki konrastujące używane w diagnostyce rentgenowskiej, ze względu na dużą zawartość jodu, mogą wywołać zarówno niedoczynność, jak i nadczynność tarczycy. W razie konieczności lekarz indywidualnie dostosuje dawkę leku Letrox.

Letrox z jedzeniem i piciem

Leku Letrox nie powinno się przyjmować wraz z posiłkiem, zwłaszcza bogatym w wapń (produkty mleczne). Może to zmniejszyć wchłanianie lewotyroksyny i osłabić siłę jej działania. Podobne ryzyko występuje w przypadku diety zawierającej produkty sojowe. W takim przypadku lekarz powinien częściej kontrolować stężenie hormonów tarczycy i odpowiednio dostosowywać dawkę leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych dotyczących możliwej interakcji między lekiem a alkoholem.

Brak badań dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.

Jak przechowywać lek Letrox?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze poniżej 25° C.

Letrox 50 mcg, 100 mcg oraz 150 mcg należy przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed wilgocią i światłem.