Levoxa (Levofloxacinum)

Jak działa lek Levoxa?

Działa bakteriobójczo na bakterie wywołujące zakażenia w organizmie.

Kiedy stosuje się lek Levoxa?

Lek Levoxa w postaci tabletek i roztworu do infuzji stosuje się w leczeniu zakażeń bakteriobójczych:

• zatok
• płuc, u pacjentów z długotrwałymi problemami z oddychaniem lub zapaleniem płuc
• układu moczowego, w tym nerek lub pęcherza
• gruczołu krokowego, w przypadku długotrwałego zakażenia
• skóry i tkanki podskórnej, w tym mięśni
• może być stosowany w zapobieganiu chorobie płuc zwanej wąglikiem lub nasileniu choroby, która może wystąpić po kontakcie z bakteriami wywołującymi wąglika

Jak stosować lek Levoxa?

Ten lek zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie watpliwości należy skonsultować sie z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie leku w postaci tabletek:

Przyjmowanie tego leku

• lek należy przyjmować doustnie
• tabletki należy połknąć w całości popijając wodą
• można przyjmować podczas posiłku lub między posiłkami

Ochrona skóry przed promieniowaniem słonecznym:

Podczas stosowania tego leku i przez 2 dni po zakończeniu jego stosowania należy unikać bezpośredniego promieniowania słonecznego. To dlatego, że skóra pacjenta stanie się bardziej wrażliwa na słońce, co może doprowadzić do oparzenia, uczucia mrowienia i pojawienia się dużych pęcherzy na skórze, jeśli pacjent nie zachowa następujących środków ostrożności:

• stosować kremy z wysokim filtrem UV
• zawsze należy nosić nakrycie głowy i ubranie zakrywające ręce i nogi
• unikać opalania, w tym w solariach
• przez 2 dni po zakończeniu jego stosowania należy unikać bezpośredniego promieniowania słonecznego. To dlatego, że skóra pacjenta stanie się bardziej wrażliwa na słońce, co może doprowadzić do oparzenia, uczucia mrowienia i pojawienia się dużych pęcherzy na skórze

Jeśli pacjent stosuje już tabletki zawierające żelazo, preparaty cynku, leki zobojętniające kwas żołądkowy, dydanozynę lub sukralfat:

• nie powinien przyjmować tych leków w tym samym czasie, co lek Levoxa
• należy przyjąć przepisaną dawkę przynajmniej 2 godziny przed przyjęciem lub 2 godziny po przyjęciu tabletek powlekanych leku Levoxa

Jaką dawkę należy stosować:

• lekarz zdecyduje ile tabletek powlekanych leku pacjent powinien przyjmować
• dawka zależy od rodzaju i miejsca zakażenia
• długość leczenia zależy od ciężkości zakażenia
• pacjent nie powinien samodzielnie zmieniać dawki, ale poradzić się lekarza

Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku

Zapalenie zatok:

• dwie tabletki powlekane leku 250 mg raz na dobę
• tabletka powlekana leku 500 mg raz na dobę

Zakażenia płuc u pacjentów z długotrwałymi problemami z oddychaniem: 

• dwie tabletki powlekane leku 250 mg raz na dobę
• jedna tabletka powlekana leku 500 mg raz na dobę

Zapalenie płuc :

• dwie tabletki powlekane leku 250 mg raz lub dwa razy na dobę
• jedna tabletka powlekana leku 500 mg raz lub dwa razy na dobę

Zakażenia układu moczowego, w tym nerek lub pęcherza:

• jedna tabletka powlekana lub dwie tabletki powlekane leku 250 mg raz na dobę
• pół tabletki powlekanej lub jedna tabletka powlekana leku 500 mg raz na dobę 

Zakażenia gruczołu krokowego:

• dwie tabletki powlekane leku 250 mg raz na dobę
• jedna tabletka powlekana leku 500 mg raz na dobę

Zakażenia skóry i tkanki podskórnej, w tym mięśni:

• dwie tabletki powlekane leku 250 mg raz lub dwa razy na dobę
• jedna tabletka powlekana leku 500 mg raz lub dwa razy na dobę

Kontakt z bakteriami wywołującymi płucną postać wąglika:

• dwie tabletki powlekane leku 250 mg raz na dobę
• jedna tabletka powlekana leku 500 mg raz na dobę

Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek:

• lekarz może zalecić stosowanie mniejszej dawki

Dawkowanie leku w postaci roztworu do infuzji:

• Levoxa, roztwór do infuzji jest przeznaczony do stosowania w szpitalach
• lek podawany jest pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę w postaci wstrzyknięcia
• wstrzyknięcie wykonuje się do jednej z żył pacjenta i będzie to trwało pewien czas (nazywane jest to infuzją dożylną)
• roztwór do infuzji w dawce 250 mg podaje się przez 30 minut lub dłużej
• roztwór do infuzji w dawce 500 mg podaje się przez 60 minut lub dłużej
• tętno i ciśnienie tętnicze krwi pacjenta musi być ściśle monitorowane. Wynika to stąd, że bardzo szybkie bicie serca i chwilowe obniżenia ciśnienia tętniczego krwi są możliwymi działaniami niepożądanymi, które obserwowano w trakcie infuzji podobnych antybiotyków
• jeśli podczas infuzji ciśnienie tętnicze krwi pacjenta zauważalnie zmniejsza się, należy natychmiast przerwać infuzję
• lekarz zdecyduje, jaką dawkę leku Levoxa otrzyma pacjent
• dawka zależy od rodzaju i miejsca zakażenia
• długość leczenia zależy od ciężkości zakażenia

Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku :

Zapalenie płuc:

• 500 mg raz lub dwa razy na dobę

Zakażenia układu moczowego:

• 500 mg raz na dobę

Zakażenia gruczołu krokowego:

• 500 mg raz na dobę

Zakażenia skóry i tkanki podskórnej, w tym mięśni:

• 500 mg raz lub dwa razy na dobę

Choroba płuc wywołana przez bakterie wąglika:

• 500 mg raz na dobę

Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek:

Lekarz może zalecić podawanie mniejszej dawki.

Ochrona skóry przed promieniowaniem słonecznym

• podczas stosowania tego leku i przez 2 dni po zakończeniu jego stosowania należy unikać bezpośredniego promieniowania słonecznego
• skóra pacjenta stanie się bardziej wrażliwa na słońce, co może doprowadzić do oparzenia, uczucia mrowienia i pojawienia się dużych pęcherzy na skórze 
• stosowanie kremów z wysokim filtrem UV
• należy nosić nakrycie głowy i ubranie zakrywające ręce i nogi
• unikać opalania.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Levoxa.

W razie przypadkowego przyjęcia większej niż zalecana liczby tabletek, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala z oddziałem ratunkowym. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku, aby lekarz wiedział, jaki lek został przyjęty. Jeśli pacjent otrzyma też zbyt dużą dawkę roztworu leku Levoxa:

Mogą wystąpić następujące objawy:

• drgawki (napad padaczkowy)
• uczucie splątania
• zawroty głowy
• zaburzenia świadomości
• drżenia mięśniowe i zaburzenia serca prowadzące do nierównej pracy serca
• nudności
• zgaga

Pominięcie zastosowania leku Levoxa.

W razie pominięcia dawki leku, należy ją przyjąć niezwłocznie po przypomnieniu sobie o tym, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. Nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Levoxa:

Nie należy przerywać przyjmowania leku Levoxa tylko dlatego, że pacjent czuje się lepiej. Ważne jest, aby przyjąć wszystkie tabletki, które zalecił lekarz. Jeśli pacjent zbyt wcześnie przerwie przyjmowanie tabletek, zakażenie może powrócić, stan pacjenta może się pogorszyć lub bakterie mogą stać się oporne na lek .Po kilku dniach leczenia roztworem do podawania dożylnego lekarz może zdecydować o zmianie postaci leku na tabletki, w celu zakończenia zaleconego cyklu leczenia.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Levoxa?

Lek Levoxa nie należy stosować w przypadkach gdy:

• pacjent ma uczulenie na lewofloksacynę lub jakikolwiek inny chinolon, taki jak: moksyfloksacyna, cyprofloksacyna lub ofloksacyna, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• objawy reakcji alergicznej obejmują: wysypkę, trudności w połykaniu lub oddychaniu, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka
• pacjent miał kiedykolwiek w przeszłości padaczkę
• pacjent miał kiedykolwiek problem ze ścięgnami, taki jak zapalenie ścięgna
• pacjent jest dzieckiem lub nastolatkiem w okresie wzrostu
• pacjentka jest w ciąży, może zajść w ciążę lub przypuszcza, że jest w ciąży
• pacjentka karmi piersią

Dzieci i młodzież

Tego leku nie wolno stosować u dzieci i młodzieży.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Jak każdy lek, lek Levoxa może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy zaprzestać stosowania leku Levoxa i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Rzadko (1 na 1 000 pacjentów)

• reakcja alergiczna obejmująca wysypkę, trudności w połykaniu lub oddychaniu, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka
• ból i zapalenie ścięgien lub więzadeł, mogące prowadzić do zerwania; najczęściej dotyczy to ścięgna Achillesa
• drgawki (napady padaczkowe)
• widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy, paranoja), zmiany opinii i myśli (reakcje psychotyczne) z ryzykiem wystąpienia myśli lub prób samobójczych
• uczucie depresji, zaburzenia psychiczne, niepokój (pobudzenie), dziwne sny lub koszmary
• rozległa wysypka
• wysoka temperatura ciała
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych
• nieprawidłowy skład krwi (eozynofilia)
• powiększone węzły chłonne i inne narządy ciała  
• zespół związany z nieprawidłowym wydalaniem wody i niskim stężeniem sodu
• spadek poziomu cukru we krwi (hipoglikemia) lub spadek poziomu cukru we krwi prowadzący do śpiączki (śpiączki hipoglikemicznej)

Częstość nieznana 

• ciężkie wysypki skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona
• toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Mogą one występować jako czerwonawe plamki przypo

Jeśli u pacjenta wystąpi pogorszenie widzenia lub jakiekolwiek inne zaburzenia wzroku podczas przyjmowania leku Levoxa, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem okulistą. 

Należy poinformować lekarza, jeśli nasilą się lub utrzymują się dłużej niż kilka dni działania niepożądane:

Często ( 1 na 10 pacjentów)  

• problemy ze snem
• ból głowy
• zawroty głowy
• nudności
• wymioty
• biegunka
• podwyższony poziom niektórych enzymów wątrobowych we krwi

Niezbyt często ( 1 na 100 pacjentów)

• zmiany w liczbie innych bakterii lub grzybów, zakażenie grzybami z rodzaju Candida, co może wymagać leczenia
• zmiany w liczbie białych krwinek wykazane w wynikach niektórych badań krwi (leukopenia, eozynofilia)
• niepokój
• splątanie
• nerwowość
• senność
• drżenie
• uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego)
• skrócenie oddechu (duszność)
• zmiany w odczuwaniu smaku
• utrata apetytu
• rozstrój żołądka lub niestrawność
• ból w okolicy żołądka
• wzdęcia z oddawaniem wiatrów lub zaparcie
• świąd i wysypka skórna
• pokrzywka
• nadmierna potliwość (hiperhydroza)
• ból stawów lub mięśni
• nieprawidłowe wyniki badań krwi spowodowane zaburzeniami czynności wątroby (zwiększenie stężenia bilirubiny)
• nieprawidłowe wynik nerek (zwiększenie stężenia kreatyniny)
• ogólne osłabienie

Rzadko ( 1 na 1 000 pacjentów)

• zwiększona skłonność do powstawania siniaków i krwawień z powodu zmniejszenia liczby płytek krwi (trombocytopenia)
• mała liczba białych krwinek (neutropenia)
• przesadna odpowiedź immunologiczna (nadwrażliwość)
• uczucie mrowienia w rękach i stopach (parestezje)
• problemy ze słuchem (szum uszny)
• niewyraźne widzenie
• nietypowe szybkie bicie serca (tachykardia)
• kołatanie serca (palpitacje)
• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie)
• osłabienie siły mięśni; jest to istotne u pacjentów z miastenią (rzadka choroba układu nerwowego
• niewydolność nerek, co może być spowodowane reakcją alergiczną w nerkach nazywaną śródmiąższowym zapaleniem nerek
• gorączka
• ostro odgraniczone rumieniowe plamy z pęcherzami lub bez, rozwijające się w ciągu godzin po podaniu lewofloksacyny

Częstość nieznana  

• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość), może to spowodować bladość lub zażółcenie skóry spowodowane uszkodzeniem krwinek czerwonych
• zmniejszenie liczby wszystkich rodzajów krwinek
• gorączka
• ból gardła i ogólne złe samopoczucie, które nie przemija
• zwiększone stężenie cukru we krwi (hiperglikemia)
• zmiany w odczuwaniu zapachów, utrata węchu lub smaku (omamy węchowe, brak węchu, brak smaku)
• problemy z poruszaniem się i chodzeniem (dyskineza, zaburzenia pozapiramidowe)
• przemijająca utrata przytomności lub zasłabnięcie (omdlenie)
• przemijająca utrata widzenia, zapalenie oka
• zaburzenia lub utrata słuchu
• nieprawidłowy szybki rytm serca, zagrażające życiu nieregularne bicie serca, w tym zatrzymanie pracy serca
• trudności z oddychaniem lub świszczący oddech (skurcz oskrzeli) 
• reakcje alergiczne płuc
• zapalenie trzustki
• zapalenie wątroby
• zwiększona wrażliwość skóry na światło słoneczne i promieniowanie ultrafioletowe (uczulenie na światło)
• zapalenie naczyń krwionośnych, które dostarczają do organizmu krew, na skutek reakcji alergicznej
• zapalenie błony wyściełającej jamę ustną (zapalenie błony śluzowej jamy ustnej)
• uszkodzenie i rozpad mięśni  
• zaczerwienienie i obrzęk stawów (zapalenie stawów)
• ból, w tym ból pleców, klatki piersiowej i kończyn
• napady choroby metabolicznej
• utrzymujący się ból głowy z łagodnym nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym

Przed rozpoczęciem stosowania leku Levoxa należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

• pacjent ma 60 lat lub więcej
• stosuje kortykosteroidy, nazywane czasami sterydami
• pacjent otrzymał przeszczep
• miał kiedykolwiek w przeszłości drgawki (napad padaczkowy)
• miał w przeszłości uszkodzenie mózgu spowodowane udarem mózgu lub innym urazem mózgu
• pacjent ma problemy z nerkami
• ma zaburzenie krwi podczas stosowania tego leku
• pacjent miał kiedykolwiek problemy ze zdrowiem psychicznym
• miał kiedykolwiek problemy z sercem: należy zachować ostrożność podczas stosowania tego leku, jeśli u pacjenta od urodzenia występuje lub w jego rodzinie stwierdzono wydłużenie odstępu QT
• u pacjenta występują zaburzenia elektrolitów we krwi (zwłaszcza małe stężenie potasu lub magnezu we krwi)
• pacjent ma spowolniony rytm serca (nazywany „bradykardią”)
• praca serca pacjenta jest osłabiona (niewydolność serca)
• wystąpił w przeszłości zawał serca (zawał mięśnia sercowego)
• pacjent jest kobietą lub osobą w podeszłym wieku, lub przyjmuje inne leki, które powodują nietypowe zmiany w zapisie EKG, lub przyjmuje leki nazywane antagonistami witaminy K (np. warfaryna)
• pacjent choruje na cukrzycę
• miał kiedykolwiek problemy z wątrobą  
• pacjent choruje na miastenię
• pacjent ma uszkodzenia nerwów (neuropatia obwodowa)
• stwierdzono poszerzenie dużego naczynia krwionośnego (tętniak aorty lub dużej tętnicy obwodowej)
• w przeszłości wystąpiło u pacjenta rozwarstwienie aorty (rozdarcie ściany aorty)
• stwierdzono niedomykalność zastawek serca
• w rodzinie występowały przypadki tętniaka aorty lub rozwarstwienia aorty albo wrodzonej choroby zastawki serca, czy też inne czynniki ryzyka lub stany predysponujące
• u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka wysypka skórna lub złuszczanie skóry, powstawanie pęcherzy
• wystąpiło owrzodzenia jamy ustnej po zastosowaniu lewofloksacyny

Jeśli pacjent nie jest pewny, czy którekolwiek z powyższych dotyczy pacjenta, powinien porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Levoxa.

Nie należy przyjmować leków przeciwbakteryjnych zawierających fluorochinolony lub chinolony, w tym leku Levoxa, jeśli u pacjenta wystąpiło w przeszłości jakiekolwiek ciężkie działanie niepożądane podczas przyjmowania chinolonów lub fluorochinolonów. W takiej sytuacji należy jak najszybciej poinformować lekarza.

Należy skonsultować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą jeśli pacjent otrzyma lek Levoxa w przypadku:

• wystąpienia nagłego silnego bólu brzucha, klatki piersiowej lub pleców, który może być objawem tętniaka i rozwarstwienia aorty, należy się natychmiast zgłosić do oddziału ratunkowego
• wystąpienia nagłych duszności, zwłaszcza po położeniu się do łóżka
• zaobserwowania obrzęku kostek, stóp lub brzucha
• pojawienia się kołatania serca (uczucia przyspieszonego lub nieregularnego bicia serca) należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza
• rzadko może wystąpić ból i obrzęk stawów oraz stan zapalny lub zerwanie ścięgien. Ryzyko jest zwiększone u osób w podeszłym wieku (powyżej 60 lat), po przeszczepie narządu, w przypadku występowania problemów z nerkami lub leczenia kortykosteroidami. Stan zapalny i zerwania ścięgien mogą wystąpić w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia, a nawet do kilku miesięcy po przerwaniu leczenia lekiem Levoxa. Po wystąpieniu pierwszych objawów bólu lub stanu zapalnego ścięgna (na przykład w stawie skokowym, nadgarstku, łokciu, barku lub kolanie) należy przerwać przyjmowanie leku Levoxa, skontaktować się z lekarzem i odciążyć bolący obszar
• należy unikać nadmiernego wysiłku, ponieważ może to zwiększyć ryzyko zerwania ścięgna
• gdy u pacjenta mogą rzadko wystąpić objawy uszkodzenia nerwów (neuropatii), takie jak ból, pieczenie, mrowienie, drętwienie i osłabienie, zwłaszcza stóp i nóg lub dłoni i rąk. W takim przypadku należy przerwać przyjmowanie leku Levoxa i natychmiast poinformować lekarza, aby zapobiec rozwojowi potencjalnie nieodwracalnej choroby
• jeśli u pacjenta wzrok ulegnie pogorszeniu lub jeśli w inny sposób zostanie zaburzone działanie układu wzrokowego, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem specjalistą chorób oczu
• antybiotyki chinolonowe mogą powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi powyżej normy (hiperglikemię) lub zmniejszenie stężenia cukru we krwi poniżej normy mogące w ciężkich przypadkach prowadzić do utraty przytomności (śpiączki hipoglikemicznej). U chorych na cukrzycę zaleca się uważne kontrolowanie stężenia cukru we krwi

Ciężkie reakcje skórne

• zespół StevensaJohnsona
• toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka oraz polekową reakcję z eozynofilią i objawami ogólnymi. Początkowo pojawia się jako czerwonawe, podobne do tarczy, lub okrągłe plamy, często z pęcherzami pośrodku na tułowiu
• mogą również wystąpić owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych oraz oczu (czerwone i obrzęknięte oczy). Te ciężkie wysypki skórne są często poprzedzone gorączką i objawami grypopodobnymi
• wysypki te mogą prowadzić do rozległego łuszczenia się skóry, które mogą stanowić zagrożenie dla życia lub powodować zgon Jeśli wystąpi ciężka wysypka lub inny z tych objawów skórnych, należy przerwać przyjmowanie lewofloksacyny i zgłosić się do lekarza lub niezwłocznie zasięgnąć pomocy medycznej.

Długotrwałe, zaburzające sprawność i potencjalnie nieodwracalne ciężkie działania niepożądane

Leki przeciwbakteryjne zawierające fluorochinolony lub chinolony, w tym lek Levoxa, były związane z bardzo rzadkimi, ale ciężkimi działaniami niepożądanymi. Niektóre z nich były długotrwałe (utrzymujące się przez miesiące lub lata), zaburzające sprawność lub potencjalnie nieodwracalne.

Należą do nich:

• bóle ścięgien, mięśni i stawów kończyn górnych i dolnych
• trudności w chodzeniu
• nieprawidłowe odczucia, takie jak kłucie, mrowienie, łaskotanie, drętwienie lub pieczenie (parestezje)
• zaburzenia zmysłów, w tym zaburzenia wzroku, smaku i węchu oraz słuchu
• depresja
• zaburzenia pamięci
• silne zmęczenie i ciężkie zaburzenia snu

Jeśli po przyjęciu leku Levoxa wystąpi którekolwiek z tych działań niepożądanych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem przed kontynuacją leczenia. Pacjent i lekarz zdecydują, czy należy kontynuować leczenie, biorąc również pod uwagę antybiotyk z innej grupy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku

Nie należy stosować tego leku, jeśli pacjentka jest w ciąży, może zajść w ciążę lub podejrzewa, że jest w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować tego leku, jeśli pacjentka karmi piersią lub planuje karmić piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Levoxa może wpływać na działanie innych leków.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków.

• kortykosteroidy, nazywane czasami sterydami – stosowane w stanach zapalnych. Pacjent może być bardziej podatny na wystąpienie zapalenia i (lub) uszkodzenia ścięgien
• warfaryna – stosowana w celu rozrzedzenia krwi. Pacjent może być bardziej podatny na wystąpienie krwawienia
• teofilina – stosowana w problemach z oddychaniem. Pacjent może być bardziej podatny na wystąpienie drgawek (napadu padaczkowego)
• niesteroidowe leki przeciwzapalne stosowane w bólach i stanach zapalnych, takie jak: kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, fenbufen, ketoprofen i indometacyna
• cyklosporyna – stosowana po przeszczepieniu narządu. Pacjent może być bardziej podatny na wystąpienie działań niepożądanych cyklosporyny
• leki wpływające na rytm serca. Dotyczy to leków stosowanych w nieprawidłowym rytmie serca (leki antyarytmiczne, takie jak: chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid, sotalol, dofetylid, ibutylid i amiodaron)
• w depresji (trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, takie jak: amitryptylina i imipramina)
• zaburzeniach psychicznych (leki przeciwpsychotyczne)
• w zakażeniach bakteryjnych (antybiotyki makrolidowe, takie jak: erytromycyna, azytromycyna i klarytromycyna)
• probenecyd – stosowany w dnie moczanowej. Jeśli pacjent ma problemy z nerkami, lekarz może zalecić przyjmowanie mniejszej dawki
• cymetydyna – stosowana w leczeniu choroby wrzodowej i zgagi. Jeśli pacjent ma problemy z nerkami, lekarz może zalecić przyjmowanie mniejszej dawki

Nie należy przyjmować leku Levoxa jednocześnie z wymienionymi niżej lekami.  

• tabletki zawierające żelazo (stosowane w niedokrwistości)
• leki uzupełniające cynk
• leki zobojętniające kwas żołądkowy zawierające magnez lub glin (stosowane w nadkwaśności lub zgadze)
• dydanozyna (lek przeciwwirusowy stosowany w zakażeniach HIV)
• sukralfat (stosowany we wrzodach żołądka)

Testy wykrywające opioidy w moczu

Wyniki testów wykrywających w moczu silne leki przeciwbólowe zwane opioidami mogą być fałszywie dodatnie u pacjentów przyjmujących lek Levoxa. Jeżeli lekarz zalecił wykonanie badania moczu, pacjent powinien poinformować lekarza, że przyjmuje lek Levoxa.

Testy na gruźlicę.

Ten lek może dawać fałszywie ujemne wyniki niektórych testów wykorzystywanych przez laboratoria do wykrywania bakterii wywołujących gruźlicę.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Po zastosowaniu tego leku u pacjenta mogą wystąpić działania niepożądane, w tym zawroty głowy, senność, uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego) lub zaburzenia widzenia. Niektóre z tych działań niepożądanych mogą osłabiać zdolność koncentracji i szybkość reakcji. W takim przypadku pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani wykonywać żadnej pracy, która wymaga koncentracji uwag.

Jak przechowywać lek Levoxa?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania
• roztwór do infuzji należy zużyć natychmiast (w ciągu 3 godzin) po otwarciu butelki (przebiciu gumowego korka) w celu uniknięcia zanieczyszczenia mikrobiologicznego.