Madopar HBS (Levodopum + Benserazidum)

Jak działa lek Madopar HBS?

Choroba Parkinsona

Lewodopa (nazwa międzynarodowa) lub L - DOPA jest bezpośrednim prekursorem w biosyntezie dopaminy. Lewodopa (prekursor dopaminy), ze względu na zdolność przenikania przez barierę krew - mózg, jest stosowana jako prolek w celu zwiększenia stężenia dopaminy, która nie ma zdolności przenikania przez tę barierę.

Idiopatyczny zespół niespokojnych nóg

Dokładny mechanizm działania jest nieznany, lecz dostępnych jest coraz więcej dowodów na to, że głównie układ dopaminergiczny bierze udział w patogenezie zespołu niespokojnych nóg.

Kiedy stosuje się lek Madopar HBS?

Lek Madopar HBS stosuje się w:

• chorobie Parkinsona, która objawia się spowolnieniem ruchów, sztywnością mięśni i drżeniem. Objawy te są spowodowane niedostateczną ilością dopaminy w określonych ośrodkach mózgowych niemożliwe.
• zespole niespokojnych nóg (Restless Legs Syndrom) schorzeniu charakteryzującym się przymusem poruszania kończynami z zaburzeniami czucia (parestezjami), niepokojem ruchowym, narastaniem objawów w spoczynku, przejściową poprawą stanu chorego związaną z jego aktywnością oraz nasileniem objawów w godzinach wieczornych i nocnych

Jak stosować lek Madopar HBS?

Ten lek należy stosować zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie w chorobie Parkinsona

Pacjent z chorobą Parkinsona musi pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską i nie może bez uzgodnienia z lekarzem podejmować żadnego innego leczenia tej choroby. W razie konieczności zmiany lekarza lub wizyty u innego lekarza należy go niezwłocznie poinformować o terapii lekiem Madopar. Nigdy nie należy przyjmować leku Madopar bez przepisu lekarza. W żadnym wypadku nie wolno zmieniać dawkowania bez zgody lekarza. Lek Madopar należy przyjmować w miarę możliwości na 30 minut przed posiłkiem lub jedną godzinę po posiłku.

Zazwyczaj stosowana dawka leku

We wczesnym stadium choroby Parkinsona zazwyczaj rozpoczyna się leczenie stosując jedną kapsułkę leku Madopar 62,5mg od trzech do czterech razy na dobę. Optymalny efekt leczniczy osiąga się zazwyczaj po dawce dobowej leku Madopar odpowiadającej 300 mg - 800 mg lewodopy + 75 mg - 200 mg benzerazydu, przyjmowanej w co najmniej 3 dawkach podzielonych, stosowanych przez okres od 4 do 6 tygodni.

Średnia dawka podtrzymująca odpowiada 1 kapsułce leku Madopar 125 mg, przyjmowanej od 3 do 6 razy na dobę. Liczba dawek podzielonych i ich rozkład w ciągu doby powinny być ustalone przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stanu klinicznego. Madopar HBS i Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej można stosować wymiennie do postaci standardowych leku Madopar (kapsułek i tabletek) w taki sposób, żeby osiągnąć optymalny efekt terapeutyczny.

Dawkowanie w zespole niespokojnych nóg

W zespole niespokojnych nóg dawkowanie zależy od nasilenia choroby, przy czym optymalną skuteczność uzyskuje się przez staranne indywidualne dostosowanie dawki. Lek Madopar zażywa się z reguły przez dłuższy okres. O dawkowaniu i długości leczenia decyduje lekarz. Lek należy zażywać godzinę przed snem, najlepiej z niewielką ilością płynu i pieczywa. Zażywanie kapsułek podczas posiłku, zawierającego dużo białka, zmniejsza wchłanianie leku Madopar i może ograniczać jego skuteczność. Maksymalna dawka dobowa leku Madopar nie powinna być większa niż 500 mg. 

Idiopatyczny zespół niespokojnych nóg

Lek Madopar przyjmuje się doustnie na godzinę przed pójściem spać. Aby uniknąć działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, najlepiej przyjmować lek z niewielkim posiłkiem. 

RLS z trudnościami z zasypianiem

W przypadku pacjentów z RLS, którzy uskarżają się na trudności z zasypianiem, zalecana dawka leku Madopar wynosi 62,5 mg - 125 mg. Jeżeli objawy nie ustępują, można zwiększyć dawkę leku Madopar do 250 mg.

RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy

W przypadku pacjentów z RLS, u których występują zarówno trudności z zasypianiem, jak i zaburzenia snu w ciągu nocy, należy stosować 1 kapsułkę leku Madopar HBS wraz z jedną kapsułką leku Madopar 125 mg na godzinę przed pójściem spać. Jeżeli nie doprowadzi to do wystarczającego złagodzenia dolegliwości w drugiej części nocy, można zwiększyć dawkę do 2 kapsułek leku Madopar HBS.

RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy oraz z dodatkowymi zaburzeniami w ciągu dnia

U takich pacjentów zaleca się podawanie dodatkowej dawki 125 mg standardowego leku Madopar, przy czym należy zwrócić uwagę na to, aby całkowita dawka podawana w okresie 24 godzin nie była większa niż 500 mg leku Madopar.

Zespół niespokojnych nóg związany z niewydolnością nerek wymagającą dializy

U pacjentów z RLS, którzy są poddawani dializie, należy stosować dawkę 125 mg leku Madopar standardowego lub w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny, podawaną na 30 minut przed dializą.

Przyjmowanie leku Madopar w postaci tabletek, kapsułek, kapsułek HBS

Kapsułki Madopar oraz kapsułki Madopar HBS należy połykać zawsze w całości, bez rozgryzania, popijając napojem bezalkoholowym i spożywając jednocześnie trochę pokarmu. Jeżeli lekarz przepisał lek Madopar w postaci tabletek, można przepisaną ilość w razie potrzeby dowolnie rozdrabniać, aby ułatwić przełykanie. Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (ok. 25 - 50 ml). Nie należy zalewać tabletek sokami owocowymi, mlekiem, gorącymi napojami, ponieważ zmniejsza to skuteczność leku Madopar. W ciągu kilku minut tabletka rozpada się całkowicie i tworzy białą zawiesinę. Zawiesinę należy zużyć najpóźniej w ciągu 30 minut od przygotowania. Bezpośrednio przed wypiciem zawiesinę należy dobrze wymieszać. W przypadku wrażenia, że działanie leku Madopar jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Madopar 

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Najczęstszymi objawami przedawkowania mogą być objawy ze strony układu sercowo - naczyniowego (zaburzenia rytmu serca), zaburzenia psychiczne (np. dezorientacja i bezsenność), objawy żołądkowo - jelitowe (np.nudności i wymioty) i nieprawidłowe ruchy mimowolne. Jeżeli pacjent przedawkował lek Madopar o przedłużonym uwalnianiu (tj. kapsułki HBS) wystąpienie objawów może zostać opóźnione z uwagi na późniejsze wchłaniane substancji czynnych z przewodu pokarmowego. Przedawkowanie leku Madopar wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej, w razie potrzeby w warunkach szpitalnych lub na oddziale intensywnej terapii. Wskazane jest monitorowanie podstawowych czynności życiowych pacjenta oraz innych parametrów zgodnie ze stanem klinicznym. Pacjenci mogą wymagać leczenia objawów sercowo - naczyniowych (np. zaburzeń rytmu serca) lub zaburzeń czynności ośrodkowego układu nerwowego. Może być konieczne podanie leków przeciwarytmicznych i (lub) leków pobudzających oddychanie bądź neuroleptycznych.

Pominięcie dawki leku Madopar 

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Kolejne dawki leku należy przyjmować według schematu ustalonego przez lekarza. 

Przerwanie stosowania leku Madopar

Nie wolno nagle odstawiać leku Madopar. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Madopar HBS?

Leku Madopar HBS nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na lewodopę, benzerazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• u pacjentów leczonych nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), z powodu ryzyka przełomu nadciśnieniowego. Jednoczesne stosowanie leku Madopar HBS z selektywnymi inhibitorami MAO - B, jak np. selegilina lub rasagilina, lub selektywnymi inhibitorami MAO - A, jak moklobemid, nie jest przeciwwskazane; należy jednak zwrócić uwagę, aby łącznie z lekiem Madopar HBS nie stosować równocześnie obu selektywnych inhibitorów MAO - A i MAO - B
• u pacjentów z niewyrównanymi zaburzeniami endokrynologicznymi (guz chromochłonny nadnercza, nadczynność tarczycy, zespół Cushinga)
• u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (z wyjątkiem pacjentów leczonych dializą z RLS) lub zaburzeniami czynności wątroby, chorobami serca (np. ciężkie arytmie serca i niewydolność serca), chorobami psychicznymi z objawami psychotycznymi oraz z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania
• u pacjentów w wieku poniżej 25 lat (musi być zakończony rozwój układu kostnego)
• u kobiet w okresie ciąży lub u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcji. W przypadku zajścia w ciążę kobiety leczonej preparatem Madopar HBS, lek ten należy niezwłocznie odstawić

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Madopar HBS może wywoływać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Madopar HBS i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych działań niepożądanych.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• zaostrzenie objawów w zespole niespokojnych nóg
• zawroty głowy
• zakażenie z gorączką
• katar
• zapalenie oskrzeli
• suchość w jamie ustnej
• biegunka, nudności
• zmiany w EKG (arytmia), zwiększone ciśnienie krwi

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zaburzenia krwi i układu chłonnego: zaburzenia krwi takie jak niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, małopłytkowość
• zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zmniejszony apetyt
• zaburzenia psychiczne: zespół dysregulacji dopaminowej (zaburzenia poznawcze i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku), stan splątania, depresja, pobudzenie, lęk, bezsenność, halucynacje, urojenia, dezorientacja, patologiczna skłonność do hazardu, zwiększone libido, zwiększone pobudzenie seksualne, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, napadowe objadanie się, zespół zaburzeń odżywiania
• zaburzenia układu nerwowego: brak smaku, zaburzenia smaku, ruchy mimowolne (na przykład ruchy zaburzające prawidłową koordynację ruchową), zmiany reakcji na leczenie w ciągu dnia (można je wyeliminować lub ograniczyć poprzez odpowiednie dobranie dawki leku lub przez podawanie mniejszych pojedynczych dawek w krótszych odstępach czasu), senność, nagły napad snu, zamrożenie (zjawisko nagłego znieruchomienia)
• zaburzenia serca: arytmia (zaburzenia rytmu serca)
• zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie ortostatyczne (zmiana ciśnienia krwi związana ze zmianą pozycji leżącej lub siedzącej na stojącą)
• zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, biegunka, zmiana zabarwienia śliny, zmiana zabarwienia języka, zmiana zabarwienia zębów, zmiana zabarwienia błony śluzowej jamy ustnej. Działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego występują głównie we wczesnym okresie leczenia i można je w znacznym stopniu ograniczyć poprzez przyjmowanie leku Madopar HBS z niewielkim posiłkiem ubogim w białko, popijanie leku płynem bądź powolne zwiększanie jego dawki
• zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności transaminaz, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej, zwiększenie aktywności gamma-glutamylotransferazy
• zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, wysypka
• zaburzenia układu mięśniowo - szkieletowego i tkanki łącznej: w zespole niespokojnych nóg może wystąpić zjawisko nasilenia objawów (przesunięcie objawów w czasie z okresu wieczora/ nocy na wczesne popołudnie i wieczór przed przyjęciem kolejnej nocnej dawki)
• badania diagnostyczne: zwiększenie stężenia mocznika we krwi, chromaturia (zmiana zabarwienia moczu)

Należy zwrócić uwagę, że mogą również wystąpić następujące działania niepożądane:

• zespół dysregulacji dopaminowej (zaburzenia poznawcze i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku)
• niezdolność odparcia impulsu, pokusy czy przymusu wykonania czynności, które mogą być szkodliwe dla pacjenta lub innych osób

• jeśli pacjent ma cukrzycę należy częściej sprawdzać stężenie glukozy we krwi i dostosowywać do niego dawkowanie leków przeciwcukrzycowych
• jeśli u pacjenta występuje jaskra z otwartym kątem przesączania należy wtedy regularnie mierzyć ciśnienie śródgałkowe
• jeśli pacjent ma planowany zabieg chirurgiczny w znieczuleniu ogólnym. W takim przypadku należy stosować lek Madopar HBS przez jak najdłuższy czas do operacji, z wyjątkiem znieczulenia przy użyciu halotanu. W znieczuleniu ogólnym z użyciem halotanu należy odstawić lek Madopar HBS na 12 - 48 godzin przed zabiegiem, ze względu na możliwość wystąpienia wahań ciśnienia krwi i (lub) zaburzeń rytmu serca (niemiarowość serca). Po zabiegu leczenie można wznowić, stopniowo zwiększając dawki aż do osiągnięcia poprzednio stosowanej dawki
• jeśli pacjent miał wcześniej zaburzenia tętnic wieńcowych, zaburzenia rytmu serca lub niewydolność serca należy uważnie monitorować czynność serca szczególnie w czasie rozpoczęcia leczenia, a następnie regularnie przez czas trwania terapii
• jeśli pacjent jest w podeszłym wieku i przyjmuje jednocześnie leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki mogące wywołać niedociśnienie ortostatyczne lub jeśli pacjent miał wcześniej niedociśnienie
• jeśli pacjent zażywa leki pobudzające współczulny układ nerwowy (tzw. symaptykomimetyki), ponieważ może dojść do nasilenia ich działania
• jeśli pacjent stosuje inhibitor katecholo - O - metylotransferazy (tzw. COMT)
• jeśli pacjent przyjmuje leki antycholinergiczne, takie jak amantadyna, selegilina, bromokryptyna, agonistadopaminy; łączne stosowanie tych leków z lekiem Madopar HBS może nasilać zarówno działanie lecznicze, jak i działania niepożądane
• w fazie ustalania dawki należy okresowo kontrolować czynność wątroby, nerek i układu krążenia oraz kontrolować obraz krwi. Podczas leczenia lekiem Madopar HBS może wystąpić depresja, która może być jednak uwarunkowana chorobą podstawową. Pacjenci przyjmujący lek Madopar HBS powinni być dokładnie monitorowani w kierunku zmian psychologicznych oraz depresji: bez lub z myślami samobójczymi. U pacjentów przyjmujących lek Madopar HBS mogą wystąpić zaburzenia poznawcze i zachowania. W rzadkich przypadkach podczas stosowania lewodopy może występować senność i (lub) nagłe zasypianie. Bardzo rzadko donoszono o przypadkach napadów snu mogących wystąpić również podczas wykonywania codziennych czynności, w niektórych przypadkach bez ostrzeżenia lub bez wcześniejszej senności. Dlatego podczas przyjmowania leku Madopar HBS należy zachować ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. Pacjenci, u których wystąpiła już przedtem senność i (lub) napady snu nie mogą prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. W przypadku wystąpienia senności lub napadów snu lekarz powinien rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia
• u osób predysponowanych mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent lub jego bliscy zauważą nietypowe zachowania będące wynikiem nieodpartego impulsu, przymusu, natrętnego wykonywania pewnych czynności, szkodliwych dla pacjenta lub innych osób. Takie zachowania są zwane zaburzeniami kontroli impulsów i mogą obejmować uzależnienie od gier hazardowych, kompulsyjne lub napadowe objadanie się, nadmierny popęd seksualny lub nasilone myśli i odczucia seksualne. Może być konieczne ponowne przeanalizowanie stosowanego leczenia przez lekarza
• u pacjentów z chorobą Parkinsona występuje zwiększone ryzyko rozwoju czerniaka. Nie jest jasne, czy obserwowane zwiększone ryzyko wynika z choroby Parkinsona, czy z innych czynników, takich jak lewodopa stosowana do leczenia choroby Parkinsona. Należy regularnie przeprowadzać okresowe badanie skóry pod kątem wystąpienia czerniaka podczas stosowania leku Madopar HBS w jakimkolwiek wskazaniu
• nie wolno nagle odstawiać leku Madopar HBS. Nagłe odstawienie leku może prowadzić do wystąpienia potencjalnie zagrażającego życiu stanu przypominającego złośliwy zespół neuroleptyczny (wysoka gorączka, sztywność mięśni, możliwe zmiany psychiczne). W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent powinien znaleźć się pod obserwacją lekarza, w razie potrzeby w szpitalu i szybko otrzymać odpowiednie leczenie objawowe
• u niewielkiej liczby pacjentów występują zaburzenia poznawcze i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku (dawka znacznie wykraczająca ponad dawkę leku wymaganą do leczenia upośledzenia ruchowego)  

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosoaniem tego leku.

Nie wolno stosować leku Madopar HBS w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcji. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie testu ciążowego, aby wykluczyć ciążę. Jeśli kobieta stosująca Madopar HBS zajdzie w ciążę, lek należy odstawić (po konsultacji z lekarzem prowadzącym).

Jeśli pacjentka karmi piersią powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie wolno karmić piersią w trakcie terapii lekiem Madopar HBS, gdyż substancje czynne leku mogą przenikać do mleka matki i zaszkodzić dziecku.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu leków:

• nieselektywnych  inhibitorów MAO - jeśli lekarz zalecił leczenie lekiem Madopar HBS, od zakończenia zażywania nieselektywnego inhibitora MAO do rozpoczęcia przyjmowania leku Madopar HBS powinno upłynąć co najmniej dwa tygodnie. Dopuszcza się jednoczesne stosowanie leku Madopar HBS z selektywnymi inhibitorami MAO - B, jak selegilina i rasagilina, lub selektywnymi inhibitorami MAO - A, jak moklobemid. Natomiast jednoczesne podawanie selektywnego inhibitora MAO - A i selektywnego inhibitora MAO - B odpowiada nieselektywnemu hamowaniu MAO i dlatego nie należy ich stosować równocześnie z lekiem Madopar HBS
• środków zobojętniających sok żołądkowy i leku Madopar HBS zmniejsza wchłanianie lewodopy i może spowodować słabsze działanie leku
• w przypadku jednoczesnego stosowania siarczanu żelaza zmniejsza się wartość maksymalnego stężenia lewodopy w osoczu
• metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania lewodopy
• domperydon może wpływać na zwiększone wchłanianie lewodopy w jelicie
• w przypadku równoczesnego stosowania leków przeciwnadciśnieniowych i leku Madopar HBS, należy regularnie kontrolować ciśnienie krwi w celu umożliwienia dostosowania dawek leków
• leki neuroleptyczne, opioidy i preparaty przeciwnadciśnieniowe zawierające rezerpinę hamują działanie leku Madopar HBS
• jednoczesne stosowanie leku Madopar HBS z lekami przeciw parkinsonizmowi (amantadyna, selegilina, bromokryptyna, agoniści dopaminy, leki antycholinergiczne, jak triheksyfenidyl) jest dozwolone, należy jednak mieć na uwadze, że może zostać wzmocnione nie tylko pożądane, ale i niepożądane działanie leku. Należy zwrócić uwagę, aby na początku leczenia lekiem Madopar HBS nie odstawiać nagle leków antycholinergicznych, ponieważ działanie lewodopy występuje dopiero po pewnym czasie
• jednoczesne podawanie leków przeciwpsychotycznych z lekami o właściwościach blokujących receptor dla dopaminy może znosić działanie leku Madopar HBS przeciw parkinsonizmowi. Lewodopa może znosić działanie leków przeciwpsychotycznych. Należy zachować ostrożność w czasie jednoczesnego podawania tych leków i uważnie obserwować pacjenta czy nie zmniejsza się działanie leków przeciw parkinsonizmowi i nie nasilają się objawy choroby Parkinsona
• lewodopa zawarta w leku Madopar HBS może mieć wpływ na wyniki badań laboratoryjnych dotyczących katecholamin, kreatyniny, kwasu moczowego oraz glukozurii
• u pacjentów przyjmujących lek Madopar HBS mogą występować fałszywie dodatnie wyniki odczynu Coombsa oraz fałszywie dodatni wynik obecności związków ketonowych w moczu
• w przypadku znieczulenia ogólnego przy użyciu halotanu należy odstawić lek Madopar HBS na 12 - 48 godzin przed zabiegiem, ponieważ jednoczesne podawanie leku Madopar HBS i halotanu może spowodować wahania ciśnienia krwi i (lub) niemiarowość serca  

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Podczas stosowania leku Madopar HBS może wystąpić senność, a w rzadkich przypadkach nagłe napady snu, dlatego zawsze zażywając Madopar HBS należy zachować ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. Pacjenci, u których podczas terapii lekiem Madopar HBS wystąpiła już senność lub napady snu, muszą zrezygnować z prowadzenia pojazdów mechanicznych lub wykonywania niektórych innych czynności (takich jak obsługa maszyn), ponieważ ze względu na upośledzoną koncentrację może to stwarzać zagrożenie poważnego urazu lub śmierci dla nich samych lub dla innych osób.

Jak przechowywać lek Madopar HBS?

• przechowywać w temperaturze do 30°C
• przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią
• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci