NeisVac - C (Vaccinum meningococcale classis C coniugatum adsorbatum)

Jak działa lek NeisVac - C?

Efektem podania szczepionki jest rozpoczęcie produkcji przeciwciał skierowanych przeciwko patogenom obecnym w preparacie.

Kiedy stosuje się lek NeisVac - C?

Szczepionkę podaje się w celu zapobiegania chorobom zakaźnym:

• zapaleniu opon mózgowych
• sepsie

 wywołanym na skutek zakażenia bakteriami Neisseria meningitidis grupy C.

Preparat nie chroni przed chorobami wywołanymi przez inne grupy meningokoków.

Jak stosować lek NeisVac - C?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.   

Preparat podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę wyłącznie domięśniowo: w udo u niemowląt, a u starszych dzieci, młodzieży i niemowląt w ramię.

Niemowlęta w wieku 3 - 4 miesiące: 2 dawki w odstępie co najmniej 2 miesięcy

Niemowlęta od 5 miesiąca życia, dzieci, młodzież i dorośli: 1 dawka

Niemowlęta, które miały podaną pierwszą dawkę szczepionki w wieku między 3 a 12 miesięcy, powinny otrzymać dawkę przypominającą w odstępie przynajmniej 6 miesięcy od ostatniej dawki NeisVac - C.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku NeisVac - C:

Bardzo mało prawdopodobne.

Pominięcie zastosowania leku NeisVac - C:

Pominiecie dawki lub przerwanie cyklu szczepienia może nie zapewnić pełnej ochrony.

W przypadku pominięcia dawki należy umówić kolejny termin szczepienia.

Kiedy nie stosować leku NeisVac-C?

Przeciwwskazaniem do podania szczepionki jest:

• uczulenie na którykolwiek składnik szczepionki
• reakcja alergiczna w przeszłości na inną szczepionkę przeciw meningokokom grupy C
• ostra faza choroby z lub bez gorączki, szczepienie należy wykonać po wyzdrowieniu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek NeisVac - C może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Ciężkie reakcje alergiczne obserwowane są bardzo rzadko, jednak wymagają interwencji lekarskiej. Objawia się ona:

• obrzękiem warg, jamy ustnej, gardła powodującym trudności w połykaniu lub oddychaniu
• wysypką i obrzękiem rąk, stóp i łokci
• utratą świadomości w wyniku spadku ciśnienia krwi

Działania niepożądane występujące bardzo często:

• zaczerwienienie, obrzęk, wrażliwość na dotyk i ból w miejscu wstrzyknięcia (w każdym wieku)
• ból głowy (dzieci i dorośli)
• gorączka, rozdrażnienie, senność, ospałość, płacz, wymioty, zmniejszenie apetytu, stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia (niemowlęta, dzieci raczkujące)

Często:

• ból gardła, kaszel, katar, biegunka, wysypka (niemowlęta, dzieci raczkujące, dzieci)
• zaburzenia snu, rozdrażnienie, nadmierne pocenie się (niemowlęta, dzieci raczkujące)
• gorączka, nudności, wymioty (dorośli i dzieci)
• zmęczenie, senność, ospałość, zawroty głowy, nudności, ból brzucha, ból ramion lub nóg
• swędzenie, wysypka, fioletowe plamy pod skórą (dzieci)

Niezbyt często:

• miejscowe opuchnięcie, nagłe zaczerwienienie, dreszcze (niemowlęta, dzieci raczkujące, dzieci)
• ból brzucha, niestrawność, nudności, ból ramion lub nóg, zaczerwienienie skóry (niemowlęta, dzieci raczkujące)
• powiększenie węzłów chłonnych (dorośli i dzieci)
• rozdrażnienie, osłabienie, sztywność mięśni i stawów, ból: karku, mięśni, stawów, pleców, reakcje alergiczne, nieprawidłowe lub zmniejszone czucie, omdlenie, płacz, napad drgawkowy, zmniejszenie apetytu, opuchnięcie powiek, uczucie zatkanego nosa, wysypka, nadmierne pocenie się (dzieci)
• objawy grypopodobne (dorośli)

Rzadko:

• reakcje alergiczne, opuchnięcie powiek, zasłabnięcie, zapalenie skóry, fioletowe plamy pod skórą, sztywność mięśni i stawów (niemowlęta, dzieci raczkujące)
• objawy grypopodobne (dzieci)

Inne:

• utrata napięcia mięśniowego lub zwiotczenie mięśni u niemowląt
• podrażnienie opon mózgowo - rdzeniowych
• napady drgawkowe
• czerwone lub fioletowe plamy na skórze przypominające sińce lub wybroczyny
• wysypki pokrywające znaczną część ciała, prowadzące do powstania pęcherzy i łuszczenia się skóry, wysypka może obejmować spojówki i wnętrze jamy ustnej
• ciężkie reakcje alergiczne
• opuchnięcie warg, jamy ustnej i gardła, co może powodować trudności w oddychaniu
• dłuższe niż zwykle przerwy między oddechami przez 2 - 3 dni po szczepieniu u wcześniaków urodzonych przed 29 tygodniem ciąży

W przypadku nasilenia powyższych objawów lub wystąpienia innych należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Jeżeli pacjent cierpi na zespół nerczycowy, stan ten może powrócić kilka miesięcy po szczepieniu. Wywołuje on obrzęki, głównie twarzy i oczu, obecność białka w moczu (pienisty mocz) i/lub przyrost masy ciała. O pojawieniu się powyższych objawów należy poinformować lekarza.

Szczepionka nie może wywołać choroby spowodowanej zakażeniem meningokokami typ C. Jeśli jednak pacjent zaobserwuje:

• ból lub sztywność karku
• światłowstręt
• senność
• zaburzenia orientacji
• czerwone lub purpurowe plami wyglądające jak siniaki, które nie bledną pod wpływem ucisku

należy pilnie skontaktować się z lekarzem lub najbliższym pogotowiem ratunkowym.

• stosowanie leków rozrzedzających krew, hemofilia lub inna choroba zaburzająca krzepnięcie krwi
• osłabiony układ odpornościowy lub choroba autoimmunologiczna np. zaburzenia wytwarzania przeciwciał, stosowanie leków przeciwnowotworowych lub wysokich dawek kortykosteroidów, które zmniejszają odporność na zakażenia
• brak śledziony lub zaburzenia jej funkcjonowania
• choroba nerek przebiegająca z dużą ilością białka w moczu (zespół nerczycowy), stan ten może wrócić po szczepieniu
• wiek powyżej 65 lat

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lekarz może zadecydować o podaniu szczepionki ciężarnej w przypadku, gdy ryzyko zakażenia jest duże.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Kobiety karmiące piersią mogą zostać zaszczepione jeżeli lekarz uzna, że ryzyko zakażenia jest wysokie.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczepionka może być podawana jednocześnie z innymi, lecz w różne miejsca, chroniącymi przed:

• polio
• odrą, świnką, różyczką
• błonicą, tężcem, krztuścem
• zakażeniami Haemophilus influenzae typu B
• zakażeniami pneumokokami
• wirusowym zapaleniem wątroby typu B
• rotawirusami

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych dotyczących możliwej interakcji między szczepionką a alkoholem.

Jest mało prawdopodobne, aby preparat wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługę maszyn.

Jak przechowywać lek NeisVac-C?

Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w lodówce w temperaturze 2 - 8°C.