Parogen (Paroxetinum)

Jak działa lek Parogen?

Paroksetyna (substancja czynna leku Parogen) najprawdopodobniej zwiększa poziom serotoniny (neuroprzekaźnika) w mózgu.
W ten sposób wykazuje działanie przeciwdepresyjne.

Kiedy stosuje się lek Parogen?

Lek Parogen stosuje się w leczeniu:

• epizodu cięzkiej depresji
• zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych
• zespołu lęku napadowego z lub bez agorafobii
• zespołu lęku społecznego/ fobii społecznej
• zespołu lęku uogólnionego
• zespołu stresu pourazowego 

Jak stosować lek Parogen?

Ten lek należy zawsze stosować z zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób podania

• tabletki należy przyjmować rano, w czasie jedzenia
• tabletek nie należy żuć, lecz połykać w całości, popijając wodą
• linia podziału ma ułatwić przełamanie tabletki w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podziału na dwie równe dawki
• lekarz określi czas leczenia, które może trwać wiele miesięcy lub nawet dłużej

Depresja

• zalecana dawka wynosi 20 mg raz dziennie
• zazwyczaj poprawa stanu chorych następuje po tygodniu leczenia, zdarza się, że jest widoczna dopiero w drugim tygodniu terapii
• w zależności od reakcji pacjenta na leczenie, dawkę można stopniowo zwiększać do 50 mg na dobę
• leczenie należy kontynuować przez co najmniej przez 6 miesięcy

Zaburzenie Obsesyjno-Kompulsyjne

• dawka początkowa wynosi 20 mg na dobę
• w zależności od reakcji pacjenta na leczenie, dawkę można stopniowo zwiększać o 10 mg, aż do dawki dobowej 40 mg
• zalecana dawka wynosi 40 mg na dobę
• maksymalna dawka to 60 mg na dobę
• pacjenci z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi powinni być leczeni dostatecznie długo, aby mieć pewność, że objawy ustąpiły
• leczenie może trwać kilka miesięcy lub nawet dłużej

Zespół Lęku Napadowego

• dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę
• w zależności od odpowiedzi na leczenie, dawkę można stopniowo zwiększać o 10 mg, aż do dawki dobowej 40 mg
• zalecana dawka wynosi 40 mg na dobę
• maksymalna dawka to 60 mg na dobę
• leczenie należy kontynuować przez kilka miesięcy
• pacjenci z zespołem lęku napadowego powinni być leczeni dostatecznie długo, aby mieć pewność, że objawy ustąpiły
• leczenie może trwać kilka miesięcy lub nawet dłużej

Zespół Lęku Społecznego/Fobia Społeczna, Zespół Lęku Uogólnionego, Zespół Stresu Pourazowego

• zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę
• w zależności od odpowiedzi na leczenie, dawkę można stopniowo zwiększać o 10 mg, aż do dawki 50 mg
• maksymalna dawka to 50 mg na dobę
• leczenie długoterminowe należy regularnie kontrolować 

Poprawa stanu zdrowia następuje zazwyczaj po kilku tygodniach leczenia. 
Jeśli tak się nie stanie, należy porozmawiać z lekarzem, który wyda odpowiednie zalecenia.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

• maksymalna dawka dobowa dla pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) wynosi 40 mg na dobę

Stosowanie u dzieci i młodzieży

• dzieci i młodzież poniżej 18 lat zwykle nie powinni stosować leku Parogen, o ile lekarz nie zaleci inaczej

Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek

• w przypadku choroby wątroby lub ciężkiej choroby nerek lekarz może zalecić mniejszą niż zazwyczaj dawkę leku

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Parogen

Nigdy nie należy przyjmować większej liczby tabletek, niż zalecił lekarz jeśli tak się stało, należy zgłosić się do lekarza lub udać się bezpośrednio do szpitala.
Po przedawkowaniu mogą się pojawić objawy:

• wymioty
• rozszerzenie źrenic
• gorączka
• wahania ciśnienia krwi
• bóle głowy
• mimowolne skurcze mięśni
• pobudzenie
• niepokój 
• przyspieszenie akcji serca

Pominięcie zastosowania leku Parogen

• lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze
• w razie pominięcia dawki i uświadomienia sobie tego przed pójściem spać, należy natychmiast przyjąć tę dawkę, następnego dnia lek należy przyjmować według stałego schematu
• jeśli pacjent zorientuje się dopiero w nocy lub następnego dnia, że nie wziął leku, należy pominiętą dawkę opuścić
• możliwe jest wystąpienie objawów odstawienia, ale powinny one ustąpić po przyjęciu następnej dawki o stałej porze
• nie należy przyjmować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Przerwanie stosowania leku Parogen

Nie należy przerywać przyjmowania leku Parogen dopóki nie zaleci tego lekarz.

Podczas przerywania leczenia lekiem Parogen lekarz poleci stopniowe zmniejszanie dawki przez kilka tygodni lub miesięcy – to powinno pomóc zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia objawów odstawienia, takich jak:

• zawroty głowy, chwiejność lub trudności w utrzymaniu równowagi
• uczucie mrowienia, uczucie pieczenia i (rzadziej) uczucie przechodzenia prądu elektrycznego
• w tym również w głowie, jak również brzęczenie, syczenie, gwizdanie, dzwonienie lub odczucie innych dźwięków w uszach (szumy uszne)
• zaburzenia snu (żywe sny, koszmary senne, bezsenność)
• uczucie niepokoju
• bóle głowy
• mdłości (nudności)
• poty (w tym poty nocne)
• niepokój ruchowy lub pobudzenie
• drżenie
• uczucie splątania lub dezorientacji
• biegunka (luźne stolce)
• silne emocje lub rozdrażnienie
• zaburzenia widzenia
• szybkie bicie lub walenie serca (kołatanie)

Jeśli objawy odstawienia po zakończeniu leczenia lekiem Parogen budzą niepokój, należy zgłosić się do lekarza.

Kiedy nie stosować leku Paogenr?

Leku nie należy przyjmować w przypadku:

• uczulenia na paroksetynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jednoczesnego stosowania inhibitorów monoaminooksydazy - MAO w tym moklobemidu, linezolidu, chlorku metylotioninowy
• krótszej niż 14 dni przerwy w stosowaniu inhibitorów monoaminooksydazy - MAO
• jednoczesnego stosowania leków przeciwpsychotycznych - tiorydazyny lub pimozydu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Parogen może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Objawy niepożądane związane ze stosowaniem leku pojawiają się raczej w pierwszych tygodniach przyjmowania leku Parogen.

Należy zaprzestać stosowania leku Parogen i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.  

Ciężkie działania niepożądane

• nietypowe siniaki lub krwawienia, w tym krwawe wymioty lub krew w kale
• niemożność oddania moczu
• napad padaczkowy (drgawki)
• niepokój lub uczucie niemożności usiedzenia ani stania nieruchomo, może to oznaczać poważny stan zwany akatyzją, który może nasilać się podczas zwiększenia dawki leku Parogen 
• zmęczenie, osłabienie lub splątanie, ból, sztywność lub brak koordynacji mięśni, może to być wynikiemć zmniejszonego stężenia sodu we krwi
• reakcje alergiczne na lek Parogen, w tym ciężkie reakcje alergiczne, z objawami: czerwonej i grudkowatej wysypki skórnej, obrzęku powiek, twarzy, warg, jamy ustnej lub języka, swędzenia, trudności w oddychaniu lub przełykaniu, uczucia osłabienia lub oszołomienia skutkującym upadkiem lub utratą przytomności, wysypki skórnej mogącej przebiegać z tworzeniem się pęcherzy, tzw. rumienień wielopostaciowy, rozsianej wysypki na skórze z pęcherzykami i złuszczaniem się skóry, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona), rozsianej wysypki na skórze z pęcherzykami i złuszczaniem znacznej powierzchni skóry (martwica toksyczno-rozpływna naskórka), zespołu niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego SIADH (stan, w którym organizm produkuje nadmiar wody, obniżając jednocześnie poziom sodu we krwi, wskutek niewłaściwych sygnałów chemicznych), pacjenci z SIADH mogą ciężko chorować lub nie mieć żadnych objawów
• zespół serotoninowy z objawami: uczucia splątania, niepokoju ruchowego, pocenia się, drżenia, dreszczy, halucynacji, nagłych skurczów mięśni lub szybkiego bicia serca
• bolesność oczu i pojawiące się zaburzenia ostrości widzenia (mogą być to objawy jaskry)
• zażółcenie skóry i białkówek oczu, które mogą wskazywać na problemy z wątrobą
• myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie

Inne możliwe objawy niepożądane 

Bardzo częste (mogą dotyczyć więcej niż u 1 na 10 pacjentów):

• uczucie mdłości (nudności), prawdopodobieństwo wystąpienia takich dolegliwości można zmniejszyć poprzez przyjmowanie leku rano, w czasie posiłku
• zmiany dotyczące popędu płciowego lub funkcji seksualnych (np.brak orgazmu, zaburzenia erekcji i ejakulacji)

Częste (mogą dotyczyć 1 na 10 pacjentów):

• zmniejszenie apetytu
• bezsenność lub uczucie senności
• niezwykłe sny (w tym koszmary)
• uczucie zawrotów głowy lub drżenia
• ból głowy
• uczucie pobudzenia
• uczucie niezwykłego osłabienia
• ziewanie, suchość w ustach
• biegunka lub zaparcia
• przyrost wagi ciała
• poty
• zwiększone stężenie cholesterolu
• wymioty
• zaburzenia koncentracji

Niezbyt częste (mogą dotyczyć 1 na 100 pacjentów):

• szybsze niż zwykle bicie serca
• krótkotrwały wzrost ciśnienia tętniczego lub krótkotrwały spadek ciśnienia tętniczego mogący powodować zawroty głowy lub omdlenie przy nagłym wstawaniu
• bezruch, sztywność, drżenie lub nieprawidłowe ruchy ust i języka
• rozszerzone źrenice
• niekontrolowane, mimowolne oddawanie moczu (nietrzymanie moczu)
• u chorych na cukrzycę może wystąpić utrata kontroli poziomu cukru we (należy dostosować dawki insuliny lub doustnych leków na cukrzycę)

Rzadkie (mogą dotyczyć 1 na 1000 pacjentów):

• nieprawidłowe wytwarzanie mleka u mężczyzn i kobiet
• wolne bicie serca
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych zauważalne w badaniach krwi 
• napady paniki
• nadmierna aktywność w zachowaniu lub myślach (mania)
• uczucie oddzielenia się od własnej osoby (depersonalizacja)
• uczucie niepokoju
• ból stawów lub mięśni
• niemożliwy do opanowania przymus poruszania nogami (Zespół Niespokojnych Nóg)
• wzrost poziomu hormonu zwanego prolaktyną we krwi
• zaburzenia miesiączkowania (w tym nasilone lub nieregularne krwawienia, krwawienie między miesiączkowe i brak lub opóźnienie wystąpienia miesiączki).

Bardzo rzadkie (mogą dotyczyć 1 na 10000 pacjentów):

• zatrzymanie płynów lub wody mogące powodować obrzęk rąk lub nóg
• nadwrażliwość na światło
• bolesny, długotrwały wzwód prącia
• niewyjaśnione lub nietypowe krwawienie lub powstawanie siniaków (może być to oznaką małej liczby płytek krwi)

Nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• zgrzytanie zębami
• agresja
• bzyczenie, syczenie, gwizdy, dzwonienie lub inny utrzymujący się hałas w uszach (szum uszny)
• zapalenie okrężnicy (powodujące biegunkę)

U pacjentów przyjmujących lek Parogen może zwiększyć się ryzyko złamań kości.

Pacjenci poniżej 18 roku życia narażeni są na częstsze występowanie działań niepożadanych takich jak: 

• zwiększona częstość myśli samobójczych i prób samobójczych
• umyślne samouszkodzenie
• wrogość, zachowania agresywne lub nieprzyjazne
• utrata apetytu
• drżenia
• nieprawidłowe pocenie się
• nadmierna aktywność (wykazywanie nadmiaru energii), pobudzenie
• chwiejność emocjonalna (w tym płaczliwość i zmiany nastroju)

Przed rozpoczęciem stosowania leku Parogen należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Paragon należy poinformować lekarza jeśli:

• pacjent cierpi na niewydolność nerek, wątroby lub serca
• pacjent choruje na padaczkę lub gdy występowały u niego w przeszłości napady padaczkowe lub drgawki
• u pacjenta kiedykolwiek występowały epizody manii (nadmierna aktywność w zachowaniu lub gonitwa myśli)
• pacjent był poddawany terapii elektrowstrząsami w leczeniu ciężkiej depresji
• pacjent choruje na cukrzycę
• u pacjenta występuje niskie stężenie sodu we krwi
• pacjent ma jaskrę (wysokie ciśnienie w oku)
• jeśli pacjentka stosuje tamoksyfen w leczeniu raka piersi lub problemach z płodnością, lek Parogen może zmniejszać skuteczność jego skuteczność
• u pacjenta występowały w przeszłości krwawienia lub pacjent przyjmuje leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawienia  (leki przeciwzakrzepowe - warfaryna, leki przeciwpsychotyczne - perfenazyna lub klozapina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne - klomipramina, leki niesteroidowe leki przeciwzapalnei NLPZ - kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, celekoksyb, etodolak, diklofenak, meloksykam)
• pacjent jest w wieku poniżej 18 roku życia

Dzieci i młodzież poniżej 18 roku życia

• leku Parogen nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia
• pacjenci z tej grupy wiekowej podczas stosowania tego leku są narażeni na zwiększone ryzyko działań niepożądanych: próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (głównie agresja, zachowanie nacechowane sprzeciwem i złość) 
• lekarz może przepisać lek Parogen pacjentowi poniżej 18 roku życia, jeśli uzna, że jest to niezbędnie konieczne

Myśli samobójcze i nasilenie depresji lub stanu lękowego

W trakcie występowania depresji i/lub stanów lękowych mogą niekiedy występować myśli dotyczące samouszkodzenia lub samobójstwa.
Mogą one nasilać się na początku pierwszego leczenia lekami przeciwdepresyjnymi.
Efekt działania tych leków jest widoczny dopiero po upływie dwóch tygodni. 
Prawdopodobieństwo wystąpienia takich myśli jest większe:

• u osób, które wcześniej myślały o tym, aby się zabić lub zrobić sobie krzywdę
• u młodych osób dorosłych w wieku poniżej 25 roku życia z chorobami psychicznymi leczonymi lekiem przeciwdepresyjnym

Jeśli w jakimkolwiek momencie pojawią się takie myśli, należy skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się bezpośrednio do szpitala.

Podczas stosownia leku Parogen mogą wystąpić:

• zaburzenia zwane akatyzją, w przebiegu których chorzy mają uczucie niepokoju ruchowego i nie mogą spokojnie stać ani siedzieć
• zaburzenia zwane zespołem serotoninowym, w którym występują niektóre lub wszystkie spośród następujących objawów: uczucie splątania, uczucie niepokoju ruchowego, poty, drżenie, dreszcze, halucynacje (dziwne wizje lub głosy), nagłe skurcze mięśni lub szybkie bicie serca.
  W razie zauważenia któregokolwiek z tych objawów, należy zgłosić się do lekarza.
• zaburzenia czynności seksualnych, czasem utrzymujące się po przerwaniu leczenia              

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania paroksetyny u kobiet w ciąży

Lekarz zadecyduje o sposobie leczenia najbardziej odpowiednim dla pacjentki.
Lek Parogen przyjmowany w czasie ciąży, szczególnie w trzecim trymestrze, może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań (zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka PPHN), powodującego przyspieszenie oddechu u dziecka i zasinienie skóry.
Objawy te mogą wystąpić w pierwszych 24 godzinach po urodzeniu dziecka i są to:

• trudności z oddychaniem
• zasinienie skóry lub niestałość temperatury ciała
• zasinienie ust
• wymioty lub trudności z prawidłowym przyjmowaniem pokarmu
• zmęczenie, trudności z zasypianiem lub zwiększona płaczliwość
• sztywne lub wiotkie mięśnie
• drżenia, drżączka ze zdenerwowania lub drgawki
• nasilenie odruchów

Jeżeli u dziecka wystąpi po urodzeniu którykolwiek z tych objawów, należy skontaktować się z lekarzem lub położną.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może w niewielkich ilościach przenikać do mleka matki.
Lekarz podejmie decyzję o możliości zastosowania leku u pacjentki podczas karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Parogen z:

• inhibitorami monoaminooksydazy (łącznie z moklobemidem stosowanym w leczeniu depresji i chlorkiem metylotioniny barwnikiem stosowanym w zabiegach i operacjach) 
• lekami przeciwpsychotycznymi (tiorydazyną lub pimozydem) stosowanymi w leczeniu zaburzeń psychicznych

Należy zwrócić szczególną uwagę przy stosowaniu leku Parogen z:

• aspiryną (kwas acetylosalicylowy), ibuprofenem lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi NLPZ (celekoksyb lub rofekoksyb, etodolak, diklofenak i meloksykam) stosowanymi w leczeniu bólu i stanów zapalnych
• lekami przeciwpłytkowymi, stosowanych w celu zmniejszenia ryzyka powstawania zakrzepów (klopidogrel)
• lekami przeciwbólowymi (np. tramadol, petydyna)
• tryptanami, stosowanymi w leczeniu migreny (sumatryptan)
• innymi lekami przeciwdepresyjnymi w tym inne SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (klomipramina, nortryptylina i dezypramina)
• suplementem diety - tryptofanem
• lekami przeciwpsychotycznymi (lit, rysperydon, perfenazyna, klozapina)
• lekiem stosowanym w czasie znieczulenia oraz w leczeniu przewlekłego bólu - fenantylem 
• kombinacją leków fozamprenawiru i rytonawiru, stosowaną w leczeniu zakażeń HIV
• lekami ziołowymi zawierającymi ziele dziurawca, stosowanymi pomocniczo w depresji
• lekami przeciwpadaczkowymi (fenobarbital, fenytoina lub karbamazepina)
• atomoksetyną, stosowaną w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej ADHD
• procyklidyną, stosowaną w chorobie Parkinsona
• lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna)
• lekami antyarytmicznymi stosowanymi w leczeniu nieregularnego bicia serca (propafenon i flekainid)
• metoprololem, beta-adrenolitykiem stosowanym w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i problemów z sercem
• prawastatyną obniżającą poziom cholesterolu
• ryfampicyną stosowaną w leczeniu gruźlicy i trądu
• antybiotykiem - linezolidem 
• tamoksyfenem, stosowanym w leczeniu raka piersi lub problemów z płodnością
• miwakurium lub suksametonium stosowanymi w celu rozluźnienia mięśni

Parogen z jedzeniem, piciem i alkoholem

• w czasie stosowania leku Parogen nie należy pić alkoholu
• alkohol może nasilać objawy i działania niepożądane
• przyjmowanie leku Parogen rano, w czasie posiłku, zmniejsza prawdopodobieństwo występowania nudności

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nalezy unikać spożywania alkoholu podczas stosowania leku Parogen.

Lek Parogen może wywoływać zawroty głowy, splątanie, uczucie senności i nieostre widzenie.

Jeśli takie objawy się pojawią nie należy prowadzić samochodu ani obsługiwać urządzeń mechanicznych. 

Jak przechowywać lek Parogen?

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. 
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 25ºC