Polopiryna Complex 500 mg + 15,58 mg + 2 mg, 8 saszetek

Polopiryna Complex jest wieloskładnikowym lekiem o kompleksowym działaniu, który zwalcza objawy przeziębienia takie jak gorączka, bóle mięśniowo-stawowe i katar. Substancjami czynnymi preparatu są kwas acetylosalicylowy, fenylefryna oraz chlorfenamina. Wskazaniem do stosowania leku jest objawowe leczenie przeziębiania i grypy, w tym gorączki, dreszczy, bólu gardła, bólów mięśniowe i kostno-stawowe, bólu głowy, bólów zatok, obrzęku i przekrwienia błony śluzowej nosa, kichania, łzawienia z oczu. Dodatkowo preparat pomaga w usuwaniu nadmiaru wydzieliny z nosa.

Kwas acetylosalicylowy należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) o właściwościach przeciwbólowych, przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych. Fenylefryna jest substancją zmniejszającą przekrwienie, obkurczającą naczynia oraz łagodzącą stany zapalne błony śluzowej nosa. Dzięki tym właściwościom udrożnia przewody nosowe, hamuje odruch kichania i łzawienia oczu. Chlorofenamina zwiększa suchość błony śluzowej nosa, łagodząc objawy cieknącego kataru.

Leczeniu objawów przeziębienia i grypy, takich jak:

• gorączka,
• dreszcze,
• ból gardła,
• bóle mięśniowe i kostno-stawowe,
• bóle głowy (m.in. spowodowane zmniejszeniem drożności zatok przynosowych w wyniku obrzęku błony śluzowej nosa i ograniczenia jego drożności),
• obrzęk i przekrwienie błony śluzowej nosa,
• kichanie,
• łzawienie z oczu.

1 saszetka zawiera:

• substancje czynne: kwas acetylosalicylowy 500 mg, fenylefryny wodorowinian 15,58 mg oraz chlorfenaminy maleinian 2 mg,
• substancje pomocnicze: krzemionka koloidalna bezwodna, sacharoza, sacharyna sodowa, sodu cyklaminian, kwas cytrynowy bezwodny, aromat pomarańczowy (zawiera między innymi: siarczyny, butylohydroksyanizol (E320)).

Przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne, udrożniające nos i zatoki, łagodzące objawy kataru.

• Dorośli i młodzież w wieku 16 lat i starsza: 1 saszetka co 6-8 godzin w zależności od potrzeb. 
• Zawartość saszetki rozpuścić w szklance gorącej wody, wymieszać i wypić.
• Nie należy przekraczać dawki 4 saszetek na dobę, czyli kwasu acetylosalicylowego 2 g, fenylefryny 32 mg i chlorofenaminy 8 mg.

• Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą lub nadwrażliwość na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, objawiająca się skurczem oskrzeli, zapaleniem błony śluzowej nosa, wstrząsem.
• Astma oskrzelowa, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączka sienna lub obrzęk błony śluzowej nosa.
• Czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy oraz stany zapalne lub krwawienia z przewodu pokarmowego.
• Ciężka niewydolność wątroby i/lub nerek oraz serca.
• Zaburzenia krzepnięcia krwi (np. hemofilia, małopłytkowość) oraz jednoczesne leczenie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna).
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
• Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach 15mg na tydzień lub większych, ze względu na mielotoksyczność.
• Choroba sercowo-naczyniowa, nadciśnienie tętnicze.
• Cukrzyca.
• Jaskra zamkniętego kąta przesączania.
• Nadczynność tarczycy.
• Przerost gruczołu krokowego.
• Chromochłonny guz nadnerczy.
• U pacjentów przyjmujących monoaminooksygenazy (IMAO) lub w czasie 14 dni od zakończenia terapii IMAO.
• Okres ciąży i karmienia piersią.
• Nie stosować U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, zwłaszcza w przebiegu infekcji wirusowych, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 30°C.

Możliwe działania niepożądane po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: małopłytkowość, niedokrwistość spowodowana mikrokrwawieniami z przewodu pokarmowego, niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, leukopenia, agranulocytoza, eozynopenia, zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, wydłużenie czasu protrombinowego.
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych, takie jak astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy z objawami takimi jak wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy), zaburzenia oddychania i pracy serca, zapalenie błony śluzowej nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa i bardzo rzadko ciężkie reakcje, w tym wstrząs anafilaktyczny.
• Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy i szumy uszne. Długotrwałe przyjmowanie leków zawierających kwas acetylosalicylowy może być przyczyna bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek.
• Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia.
• Zaburzenia ucha i błędnika: szumy uszne (zazwyczaj jako objaw przedawkowania), zaburzenia słuchu, odwracalna utrata słuchu, zawroty głowy.
• Zaburzenia serca: niewydolność serca.
• Zaburzenia naczyniowe: wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i/lub jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe).
• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: obrzęk płuc pochodzenia pozasercowego (występuje głównie w przewlekłym lub ostrym zatruciu), astma oskrzelowa.
• Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, zgaga, uczucie pełności w nadbrzuszu, nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego, uszkodzenie błony śluzowej żołądka, choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacje.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: ogniskowa martwica komórek wątrobowych, tkliwość i powiększenie wątroby, szczególnie u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, układowym toczniem rumieniowatym, gorączką reumatyczną lub chorobą wątroby w wywiadzie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wykwity skórne różnego rodzaju, rzadko pęcherze lub plamica.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu, martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalnie nerek. Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: gorączka.

Możliwe działania niepożądane po zastosowaniu fenylefryny:

• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: hiperglikemia.
• Zaburzenia układu nerwowego: niepokój ruchowy, lęk, nerwowość, uczucie osłabienia, zawroty głowy, drżenia, bezsenność, drażliwość, ból głowy (po dużych dawkach może być objawem nadciśnienia); po dużych dawkach mogą wystąpić drgawki, parestezje i psychoza z halucynacjami. Zaburzenia serca: zawał mięśnia sercowego, komorowe zaburzenia rytmu serca; bóle i uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, ciężka bradykardia, przyspieszona czynność serca z towarzyszącym zwiększonym oporem naczyń obwodowych, bardziej prawdopodobna u pacjentów w podeszłym wieku oraz z osłabionym krążeniem mózgowym i wieńcowym, indukcja bądź zaostrzenie niewydolności serca związanej z chorobą serca, kołatanie serca (po dużych dawkach).
• Zaburzenia naczyniowe: obrzęk i krwotok mózgowy (w przypadku stosowania dużych dawek oraz u pacjentów ze skłonnością); nadciśnienie tętnicze (zwykle w przypadku stosowania dużych dawek oraz u osób ze skłonnością), zwężenie naczyń obwodowych prowadzące do centralizacji krążenia (efekt zwężający naczynia jest bardziej prawdopodobny u pacjentów z hipowolemią), marznięcie kończyn, uderzenia krwi do głowy, niedociśnienie; w przypadku długotrwałego stosowania może wystąpić spadek objętości osocza. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: obrzęk płuc (w przypadku stosowania dużych dawek oraz u pacjentów ze skłonnością); duszność, niewydolność oddechowa.
• Zaburzenia żołądka i jelit: wymioty (po dużych dawkach), nudności.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: bladość skóry, nastroszenie włosów, nasilone pocenie się.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zwiększona perfuzja nerkowa i prawdopodobnie zmniejszenie ilości wydalanego moczu, retencja moczu.
• Badania diagnostyczne: hipokaliemia, kwasica metaboliczna.

Możliwe działania niepożądane po zastosowaniu kwasu chlorofenaminy:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: rzadko nieprawidłowy skład krwi (agranulocytoza, leukopenia, anemia aplastyczna, anemia hemolityczna, trompocytopenia) z objawami takimi jak nienaturalne krwotoki, ból gardła, znużenie.
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (m.in. kaszel, trudności w przełykaniu, gwałtowne bicie serca, świąd, obrzęk powiek, okolic oczu, twarzy, języka, duszność, zmęczenie), nadwrażliwość na światło, nadwrażliwość krzyżowa na inne leki.
• Zaburzenia psychiczne: depresja, stany splątania w pacjentów w podeszłym wieku.
• Zaburzenia układu nerwowego: depresja OUN z objawami takimi jak ospałość, mogąca prowadzić do głębokiej senności, ból i zawroty głowy, osłabienie zdolności psychomotorycznych, niemożliwość koncentracji, zmęczenie, drażliwość, nużliwość mięśni, które u pacjentów ustępują po 2-3 dniach leczenia, dyskinezja twarzy, zaburzenia koordynacji (niezgrabne ruchy), drżenie, parestezje; mialgia, sporadyczne pobudzenie paradoksalne, szczególnie w przypadku stosowania produktu leczniczego w dużych dawkach, u dzieci lub osób w podeszłym wieku, charakteryzujące się występowaniem lęku, bezsennością, drżeniem, nerwowością, delirium, napadami drgawek lub kołataniem serca.
• Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie, podwójne widzenie.
• Zaburzenia ucha i błędnika: szumy uszne, ostre zapalenie ucha wewnętrznego.
• Zaburzenia serca: zwykle związane z przedawkowaniem zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, tachykardia.
• Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie, nadciśnienie, obrzęk.
• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: suchość w nosie i gardle, zgrubienie błony śluzowej; zagęszczenie wydzieliny oskrzeli, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech.
• Zaburzenia żołądka i jelit: suchość ust, utrata apetytu, zaburzenia czucia smaku i zapachu, uczucie dyskomfortu związane z przewodem pokarmowym (nudności, wymioty, dyspepsja, biegunka, zaparcie, ból w nadbrzuszu) może zostać ograniczone przez przyjmowanie leku z pokarmem.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: nasilone pocenie, wysypki skórne, złuszczające zapalenie skóry, uwrażliwienie na światło, pokrzywka; wypadanie włosów.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: retencja moczu, utrudnione oddawanie moczu.
• Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: impotencja, krwawienia międzymiesiączkowe.

Przedawkowanie kwasu acetylosalicylowego:

• Po przedawkowaniu mogą wystąpić nudności, wymioty, szumy uszne i przyspieszony oddech, obserwowano również inne objawy: utrata słuchu, zaburzenia widzenia, bóle głowy, pobudzenie ruchowe, senność i śpiączkę, drgawki, hiperterię.
• W ciężkich zatruciach występują zaburzenia gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej (kwasica metaboliczna i odwodnienie).
• Łagodne lub średnio ciężkie objawy toksyczności występują po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego w dawce 150-300mg/kg mc.
• Ciężkie objawy zatrucia występują po zażyciu dawki 300-500mg/kg mc.
• Potencjalnie śmiertelna dawka kwasu acetylosalicylowego jest większa niż 500mg/kg mc.
• Zgon w przebiegu zatrucia kwasem acetylosalicylowym obserwowano po przyjęciu przez osoby dorosłe jednorazowej dawki 10-30g.
• Postępowanie po przedawkowaniu: pacjenta po przedawkowaniu należy przewieść do szpitala.

Przedawkowanie fenylefryny i chlorofenaminy:

• Objawy zatrucia fenylefryny obejmują nadmierne pobudzenie układu współczulnego charakteryzujące się występowaniem lęku, strachu, niepokoju ruchowego, bólu głowy, napadów drgawek, bezsenności, stanów splątania, drażliwości, drżenia, braku apetytu, uczuciem pragnienia, nudności, wymiotów, psychozy z halucynacjami, objawy dotyczące układu sercowo-naczyniowego: nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu i kołatanie serca, zwężenie naczyń trzewnych i obwodowych, centralizacja krążenia może doprowadzić do zmniejszenia ilości wydalanego moczu oraz wystąpienia kwasicy metabolicznej.
• Objawy związane z przedawkowaniem chlorofenaminy: działanie antycholinergiczne, zaburzenia rytmu serca, depresja OUN, pobudzenie OUN występujące z opóźnieniem, hipotensja (omdlenia).
• Postępowanie po przedawkowaniu: leczenie jest objawowe i podtrzymujące.

Interakcje z kwasem acetylosalicylowym:

• Nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi, w tym z kwasem acetylosalicylowym oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza).
• Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z lekami przeciwzakrzepowymi oraz trombolitycznymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączenia z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych kwasu acetylosalicylowego. Jednoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych z kwasem acetylosalicylowym zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek, na skutek synergistycznego działania tych leków.
• Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) zwiększają ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego na skutek synergistycznego działania z kwasem acetylosalicylowym. Kwas acetylosalicylowy stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego (np. benzbromaron, probenecyd) powoduje osłabienie działania lekówprzeciwdnawych (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe).
• Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego zdigoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki.
• Ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza, kwas acetylosalicylowy nasila działanie leków przeciwcukrzycowych (np. insuliny).
• Leki moczopędne stosowanie jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach mogą powodować osłabienie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach. Kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu.
• Glikokortykosteroidy podawane ogólnie, z wyjątkiem hydrokortyzony stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, stosowanie jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym, zwiększają ryzyko wytępienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszają stężenie salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów.
• Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach powodują zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne. Kwas acetylosalicylowy zwiększa toksyczność kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy nasila działanie antyagregacyjne obu leków.
• Alkohol może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, tj. owrzodzenie błony śluzowej oraz krwawienia. W trakcie leczenia nie należy spożywać alkoholu.
• Omeprazol i kwas askorbowy nie wpływają na wchłanianie kwasu acetylosalicylowego.
• Kwas acetylosalicylowy może w znacznym stopniu zwiększać stężenie, a tym samym toksyczność acetazolamidu.
• Dane doświadczalne wskazują na możliwość hamowania przez ibuprofen wpływu małych dawek kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi w przypadku jednoczesnego podawania obu leków. Z uwagi jednak na ograniczenia wspomnianych danych oraz wątpliwości związane z ekstrapolacją danych uzyskanych ex vivo do warunków klinicznych, sformułowanie jednoznacznych wniosków dotyczących regularnego stosowania ibuprofenu są mało prawdopodobne.

Interakcje z fenylefryną:

• Należy unikać jednoczesnego stosowania z fenylefryną lub podawać fenylefrynę co najmniej 15 dni po odstawieniu leków przeciwdepresyjnych (inhibitorów monoaminooksygenazy (IMAO), takich jak fenelzyna, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, moklobemid lubselegilina stosowana w chorobie Parkinsona lub innych, takich jak furazolidon).
• Jednoczesne stosowanie agonistów receptora alfa adrenergicznego o tym samym mechanizmie działania np. dihydroergotaminy, metyloergotaminy, pochodnych ergotaminy, oksytocyny nie jest zalecane z uwagi na możliwość wystąpienia zwiększonego działania obkurczającego na naczynia krwionośne. Ponadto leki przeciwnadciśnieniowe takie, jak alfa-adrenolityczne lub leki stosowane w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego antagonizują działanie receptorów alfa, pozostawiając działanie zależne od receptorów beta bez zrównoważenia i zwiększają ryzyko nadciśnienia tętniczego oraz tachykardii. Działanie lecznicze antagonistów receptorów beta adrenergicznych może być hamowane, co może prowadzić do zwiększenia ciśnienia tętniczego oraz nasilonej bradykardii. Leki blokujące zarówno receptory alfa i beta, jak labetalol, karwedylol mogą wchodzić w złożone interakcje przy jednoczesnym stosowaniu z fenylefryną, zwiększając działanie toksyczne wywołane antagonizmem na poziomie receptorów beta.
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak maprotylina mogą nasilać działanie obkurczające fenylefryny.
• Anestetyki wziewne, takie jak cyklopropan lub halotan mogą zwiększać ryzyko arytmii.
• Zaleca się zachowanie ostrożności przy stosowaniu leków przeciwnadciśnieniowych, zwłaszcza działających poprzez współczulny układ nerwowy, ponieważ może to antagonizować ich hipotensyjne działanie (jak metylodopa działająca ośrodkowo i guanetydyna lek beta-adrenolityczny, działający przeciwnadciśnieniowo), prowadząc do ciężkiego nadciśnienia.
• Leki powodujące utratę potasu, np. niektóre leki moczopędne jak furosemid, mogą nasilać hipokaliemię i zmniejszać wrażliwość naczyń tętniczych na leki obkurczające, takie jak fenylefryna.
• Leki wpływające na przewodnictwo w układzie przewodzącym serca, włączając glikozydy nasercowe i leki przeciwarytmiczne należy stosować z zachowaniem ostrożności.
• Siarczan atropiny blokuje odruchową bradykardię powodowaną przez fenylefrynę oraz zwiększa odpowiedź naczyń na obkurczające działanie fenylefryny.

Interakcje z chlorofenaminą.

• Alkohol oraz leki o działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy mogą nasilać depresyjne działanie takich leków lub leków przeciwhistaminiwych, takich jak chlorofenamina, prowadząc do wystąpienia objawów przedawkowania.
• Skojarzone stosowanie z lekami przeciwhistaminowymi inhibitorów monoaminooksygenazy (IMAO) może wydłużać czas trwania i siłę działania muskarynowego oraz hamującego na ośrodkowy układ nerwowy leków przeciwhistaninowych.
• Skojarzone stosowanie z lekami przeciwhistaminowymi furazolidonu (lek przeciwbakteryjny), pargyliny i prokarbazyny (leki przeciwnowotworowe) może wydłużać czas trwania i siłę działania muskarynowego oraz hamującego na ośrodkowy układ nerwowy leków przeciwhistaminowych.
• Jednoczesne stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, maprotyliny (czteropierścieniowy lek przeciwdepresyjny) oraz innych leków o działaniu antycholinergicznym może nasilać działanie antycholinergiczne tych leków lub leków przeciwhistaminowych np. chlorofenaminy. Jeśli występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, z uwagi na ryzyko rozwoju niedrożności porażennej jelit.
• Leki ototoksyczne mogą maskować objawy ototoksyczności chlorofenaminy, takie jak szumy w uszach i zawroty głowy.
• Leki wywołujące nadwrażliwość na światło (fotosensytyzujące) mogą wywołać nasilone działanie fotosensytyzujące.
• Chlorofenamina może hamować metabolizm fenytoiny, co może doprowadzić do rozwoju zatrucia fenytoiną.
• Chlorofenamina może nasilać działanie sedatywne alkoholu, leków nasennych, przeciwlękowych, uspokajających, opioidowych leków przeciwbólowych oraz neuroleptyków.

Interakcje w testach diagnostycznych.

• Kwas acetylosalicylowy może zmieniać wartość parametrów w badaniach analitycznych.
• Krew: zwiększona aktywność aminotransferazy (AlAT, AspAT), fosfatazy alkalicznej, zwiększone stężenie jonów amonowych, bilirubiny, cholesterolu, kinazy kreatynowej,digoksyny, wolnej tyroksyny, dehydrogenazy (DHO), globuliny wiążącej tyroksynę, trójglicerydów, kwasu moczowego i kwasu walproinowego, zwiększone stężenie glukozy (zakłócenie odczytu testu), paracetamolu, białka całkowitego, zmniejszenie stężenia wolnej tyroksyny, glukozy, fenytoiny, TSH, TSH-RH, trójglicerydów, trójjodotyroniny, kwasu moczowego i klirensu kreatyniny, zmniejszona aktywność aminotransferazy (AlAT), albumina, fosfatazy alkalicznej, cholesterolu, kinazy kreatynowej oraz dehydrogenazy mleczanowej (LDH) i białka całkowitego.
• Mocz: zmniejszenie stężenia estriolu, kwasu 5-hydroksyindolooctowego, kwasu 4-Chlorofenamina może zaburzać wyniki testów skórnych z wykorzystaniem alergenów. Zaleca się odstawić lek na co najmniej 3 dni przed rozpoczęciem alergicznych testów skórnych.

• Produktu nie należy stosować u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe z grupy sulfonylomocznika, ze względu na ryzyko nasilenia działania hipoglikemizującego oraz u pacjentów przyjmujących leki przeciwdnawe.
• Należy zachować ostrożność stosując produkt u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz z przewlekłą niewydolnością nerek.
• U pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów i/lub toczniem rumieniowatym układowym oraz zaburzoną czynnością wątroby produkt należy stosować ostrożnie, gdyż zwiększa się toksyczność salicylanów (u tych pacjentów należy kontrolować czynność wątroby).
• Przyjmowanie produktu w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.
• Produkt należy odstawić na 5-7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym, z uwagi na ryzyko wydłużonego czasu krwawienia zarówno w czasie jak i po zabiegu.
• Należy zachować ostrożność podczas stosowania z metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15mg na tydzień, ze względu na nasilenie toksycznego działania metotreksatu na szpik kostny. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach większych niż 15mg na tydzień jest przeciwwskazane.
• Zachować ostrożność w przypadku krwotoków macicznych, nadmiernych krwawień miesięcznych, stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej, nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Lek może wpływać na płodność kobiet.
• Podczas stosowania nie należy spożywać alkoholu, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego.
• Lek może wywołać nadwrażliwość krzyżową. Pacjenci wrażliwi na konkretną substancję przeciwhistaminową, mogą być również wrażliwi na inne.
• Produkt należy stosować ostrożnie u pacjentów z okluzyjną chorobą naczyń (w tym choroba Raynauda).
• Produkt należy stosować ostrożnie u pacjentów ze skłonnością do retencji moczu lub z jaskrą.
• W następujących przypadkach należy rozważyć stosunek korzyści do ryzyka: zaburzenia nerek lub płuc, zapalenie lub rozstrzeń oskrzeli, zaburzenia sercowo-naczyniowe (bradykardia, idiopatyczna hipotonia ortostatyczna), miażdżyca tętnic mózgowych, zapalenie trzustki, bliznowaciejący wrzód trawienny, niedrożność odźwiernika dwunastnicy, niedokrwistość choroby tarczycy, u pacjentów wrażliwych na działanie sedacyjne i pacjentów z padaczką, ponieważ może to wywołać interakcje lub wpływać na działanie przyjmowanych przez nich leków.
• Pacjenci przyjmujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, maprotylinę lub inne leki o działaniu antycholinergicznym lub chlorofenaminę, powinni niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku wystąpienia zaburzeń żołądkowo-jelitowych z uwagi na ryzyko wystąpienia niedrożności porażennej jelit.
• U pacjentów w podeszłym wieku, z uwagi na zawartość fenylefryny oraz chlorofenaminy w składzie, produkt leczniczy należy stosować ostrożnie. W szczególności może powodować bradykardię oraz zmniejszenie przepływu sercowego. Należy kontrolować ciśnienie krwi, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku z chorobami serca. Grupa ta jest częściej narażona na wystąpienie zawrotów głowy, sedacji, stanów splątania, hipotensji oraz reakcji paradoksalnej, charakteryzującej się nadpobudliwością. Jest również bardziej podatna na antycholinergiczne działanie leków przeciwhistaminowych, objawiające się np. uczuciem suchości w ustach i zatrzymaniem moczu.
• Jeśli opisane objawy niepożądane utrzymują się lub ulegną zaostrzeniu, konieczne może okazać się przerwanie leczenia.
• Produkt zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

• Stosowanie produktu leczniczego Polopiryna Complex w ciąży i podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane.
• Istnieją dowody na to, że kwas acetylosalicylowy może powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację.
• Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

• Lek może wywoływać ospałość, senność, nadmierne uspokojenie, niewyraźne widzenie i zawroty głowy.
• Należy unikać czynności wymagających dużego skupienia, takich jak prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, ponieważ może to być niebezpieczne.

Zakłady Farmaceutyczne Polpharma S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.