Kategorie
Gemini.pl

Artykuły

X - Aurovitas Tributron
X - Nowości 2024
X - Solpharma
X - Hello Spring
X - Tydzień francuskich marek
X - Światowy Dzień Zdrowia Jamy Ustnej

Choroby wieku dziecięcego

Sortuj wg

Choroby dzieci – porady, objawy, leczenie, profilaktyka i rodzaje 

Gdy Twoje dziecko zaczyna marudzić, jest senne, osowiałe i nie ma apetytu, możesz podejrzewać, że to zbliżająca się choroba. Układ odpornościowy dzieci nie jest jeszcze tak rozwinięty, jak u dorosłych, dlatego jest zdecydowanie bardziej podatny na infekcje. Dzieci w wieku przedszkolnym mogą chorować nawet kilkanaście razy w roku. Sprawdź, jakie dolegliwości najczęściej występują u dzieci, jakie wyróżniamy choroby dziecięce i jak można im zapobiegać. Czytaj więcej...

Czym są choroby dziecięce?

Choroby dziecięce najczęściej powodują bakterie i wirusy. Każde dziecko się z nimi zetknie prędzej czy później. Najczęściej choroby wieku dziecięcego zaczynają się, gdy dziecko pójdzie do przedszkola lub szkoły.

Nie ma znaczenia, czy to tylko niegroźny katar, czy poważniejsza choroba. Dziecko będzie potrzebowało w tym czasie więcej uwagi i zainteresowania rodziców. Im dzieci są mniejsze, tym bardziej bezradne i tym trudniej ocenić, jaka jest przyczyna złego samopoczucia. Maluchy najczęściej nie rozumieją, dlaczego źle się czują i muszą przyjmować lekarstwa.

Wizyta u lekarza nie zawsze będzie konieczna. Kiedy należy koniecznie zgłosić się do specjalisty, które choroby dziecięce są zakaźne i w jakiej sytuacji konieczna jest izolacja, a kiedy warto wypróbować domowe sposoby leczenia?

Jakie są najczęstsze przyczyny chorób u dzieci?

Układ odpornościowy dzieci nie jest tak rozwinięty, jak u dorosłych. Kształtuje się on przez pierwszych 12 lat życia. Młody organizm nie umie jeszcze bronić się przed infekcjami, dlatego dzieci mogą często chorować. Początkowo maluszki mają odporność nieswoistą, co oznacza, że organizm uczy się walki oraz obrony przed wirusami i patogenami dopiero wraz z rozwojem i napotykaniem kolejnych z nich. Niestety jest to proces, który wymaga czasu. Jedyne, co rodzice mogą zrobić, to wzmacniać odporność swoich pociech.

Większość chorób dziecięcych jest bardzo zaraźliwa i z łatwością przenosi się na inne maluchy. Największym siedliskiem takich chorób są przedszkola, żłobki i kluby dziecięce. Duża liczba dzieci, które nie przyswoiły jeszcze prawidłowych zasad higieny, sprzyja rozprzestrzenianiu się zarazków. Maluchy często się przytulają, wymieniają sztućcami i kubeczkami, nie zakrywają ust i nosa podczas kaszlu i kichania. Dlatego ważne jest, by jak najszybciej odizolować od grupy dziecko, u którego pojawią się pierwsze oznaki choroby.

Najczęstsze objawy chorób u dzieci

Zazwyczaj rodzice zauważają pierwsze objawy choroby u dziecka, zanim ona się rozwinie. Przy niemowlętach i kilkulatkach problemem jest to, że dziecko nie potrafi wskazać, co konkretnie mu dolega. Maluchy są jednak wtedy bardziej płaczliwe i nie chcą jeść, a starsze dzieci nie mają ochoty na zabawę i kładą się do łóżka o nietypowych porach. Takie dzieci często określa się jako marudne. Często pierwszymi objawami choroby u młodszych dzieci są gorączka, katar, wymioty, biegunka i ból brzucha.

Najczęstsze choroby wieku dziecięcego – jakie są?

Choroby skóry

Do najczęstszych problemów skórnych u dzieci zaliczamy:

  • Alergiczny wyprysk kontaktowy (egzema) – stan zapalny w obrębie naskórka i skóry właściwej. Występuje pod postacią grudek, rumieni, pęcherzyków czy nadżerek, a także pogrubienia naskórka i jego nadmiernego złuszczania. Towarzyszy temu świąd i pieczenie.
  • AZS (atopowe zapalenie skóry) – schorzenie o podłożu alergicznym. Charakterystyczny objaw AZS to bardzo sucha skóra i swędzące plamy w newralgicznych częściach ciała, wywołujące niepokój i rozdrażnienie dziecka.
  • Pieluszkowe zapalenie skóry – stan zapalny skóry o charakterze wyprysku, zlokalizowany w miejscach okołopieluszkowych. Jego przyczyną jest wilgoć i maceracja naskórka, a także pocieranie skóry o pieluszkę. Objawami są rumień, złuszczanie naskórka, obrzęk, nadżerka i ostry zapach amoniaku.
  • Pokrzywkę choroba skóry o ostrym przebiegu, charakteryzująca się swędzącymi rumieniowo-obrzękowymi zmianami skórnymi, tzw. bąblami pokrzywkowymi, które szybko się pojawiają i równie szybko znikają. Czynniki powstawania pokrzywki u dzieci mogą być pochodzenia alergicznego, związane z czynnikami zewnętrznymi (woda, ciepło), roślinnego lub zwierzęcego (np. ukąszenia owadów).
  • Trądzik noworodkowy i niemowlęcy – zmiany o typie drobnych zaskórników, wykwitów grudkowo-krostowych, czasami podskórnych guzków. Powstają prawdopodobnie w wyniku stymulacji hormonalnej gruczołów łojowych przez hormony

Infekcje układu oddechowego

Najczęściej występujące infekcje układu oddechowego u dzieci to:

  • Przeziębienie – wirusowa infekcja zakaźna o łagodnym przebiegu. Charakterystyczny jest zatkany nos, suchy kaszel, drapanie w gardle, ból głowy i lekka gorączka. Przeziębienie można z powodzeniem leczyć domowymi sposobami.
  • Grypa – wirusowa infekcja zakaźna, której objawy pojawiają się nagle. Towarzyszy jej wysoka gorączka, poczucie ogólnego rozbicia, bóle mięśni, głowy i gardła. Czasami występują nudności, wymioty lub biegunka.
  • Angina – zakaźna choroba bakteryjna wywołana najczęściej przez paciorkowce. Głównym objawem jest ostry ból gardła utrudniający przełykanie, który jest spowodowany powiększonymi migdałkami. Anginie towarzyszy wysoka gorączka i bóle mięśniowo-stawowe. Powiększone są węzły chłonne podżuchwowe i szyjne, mogą także wystąpić bóle brzucha.
  • Krztusiec (koklusz) – zakażenie spowodowane pałeczkami krztuśca. Charakterystycznym objawem krztuśca jest długo utrzymujący się kaszel. Mogą także wystąpić inne objawy: katar, bóle głowy i mięśni, wymioty, gorączka, utrata masy ciała i wzmożone pocenie. Najciężej przebiega u niemowląt, które mogą mieć napady bezdechów i drgawki. Dzięki szczepionce można na kilka lat uzyskać odporność. Po zachorowaniu nie wytwarza się odporności na tę chorobę.
  • Zakażenie pneumokokowe – bakteryjne zakażenie układu oddechowego, szczególnie groźne dla małych dzieci. Jest przenoszone drogą powietrzno-kropelkową. Pneumokoki mogą powodować zapalenie ucha środkowego i zatok obocznych nosa, zapalenie płuc, opon mózgowo-rdzeniowych lub sepsę. Dzieci najczęściej chorują na zapalenie ucha środkowego i zapalenie zatok obocznych nosa, którym towarzyszy wysoka gorączka, ból gardła, niedosłuch, brak apetytu i ogólne osłabienie, a także problemy z oddychaniem

Choroby zakaźne

Wśród najczęstszych zakaźnych chorób dziecięcych wyróżniamy:

  • Gorączkę trzydniową (rumień nagły, szósta choroba) – częsta i bardzo zaraźliwa infekcja wirusowa o łagodnym przebiegu. Charakterystycznymi objawami tzw. trzydniówki są utrzymująca się przez 3 dni wysoka temperatura (sięgająca nawet 40°C), po której pojawia się plamista, czerwona wysypka, a także ogólne osłabienie organizmu. Jej przebycie uodparnia na całe życie.
  • Błonicę (krup) – bardzo zakaźna choroba wywoływana przez bakterie przenoszone drogą kropelkową. Objawami tej choroby są grube ropne czopy na migdałkach, które powodują gnilny zapach z ust i utrudniają przełykanie, powodują także kaszel oraz duszność.
  • Odrę – bardzo zaraźliwa choroba wirusowa, która często przebiega z komplikacjami. Objawami odry są drobna wysypka na ciele, gorączka do 39°C, kaszel, ból gardła, katar, zaczerwienione oczy i nadwrażliwość na światło. Przebycie odry uodparnia nas na całe życie.
  • Świnkę – zaraźliwa choroba wirusowa o ostrym przebiegu. Jest przenoszona drogą kropelkową. Do charakterystycznych objawów świnki należą jednostronny obrzęk ślinianki, który po kilku dniach atakuje także śliniankę po drugiej stronie, gorączka, ból podczas żucia i poruszania głową i bóle brzucha. Ponadto u chłopców występuje ból jąder, a u dziewczynek ból podbrzusza.
  • Różyczkę – zakaźna choroba wirusowa o łagodnym przebiegu przenoszona drogą kropelkową. Objawami różyczki są powiększenie węzłów chłonnych po obu stronach karku, jasnoczerwona wysypka, niewielka gorączka oraz objawy typowe dla przeziębienia.
  • Szkarlatynę (płonica) – choroba bakteryjna wywoływana przez paciorkowca przenoszona drogą kropelkową oraz przez zainfekowane przedmioty. Objawami szkarlatyny są: gorączka do 39°C, ból gardła, biały, a następnie malinowy kolor języka i drobnoplamista wysypka w ciepłych miejscach ciała (szyja, fałdy skórne, pachy).
  • Ospę wietrzną – bardzo zakaźna choroba wywoływana przez wirusy. Jest przenoszona drogą kropelkową. Jej charakterystycznymi objawami są czerwone, swędzące, wypełnione płynem pęcherzyki na całym ciele i temperatura do 40°C. Przebycie ospy wietrznej daje odporność na wiele lat. Przy ponownym kontakcie rozwija się półpasiec, w którego przebiegu pęcherzyki pojawiają się wzdłuż pojedynczych nerwów po jednej stronie ciała.
  • Mononukleozę (tzw. choroba pocałunków) – wirusowa choroba zakaźna przenoszona droga kropelkową. Do jej objawów zaliczamy ogólne złe samopoczucie, podwyższoną temperaturę, powiększone węzły chłonne na szyi, żółty nalot na migdałkach i wyczuwalnie powiększoną śledzionę. Przebycie choroby daje odporność na całe życie.
  • Zespół Kawasaki – choroba wirusa, której charakterystycznym objawem jest wysoka gorączka utrzymująca się pomimo podania leków przeciwgorączkowych. Dodatkowo zauważalna jest czerwona wysypka na szyi, dłoniach oraz podeszwach stóp, intensywnie czerwony język i usta oraz zapalenie spojówek.
  • Meningokokowe zapalenie opon mózgowych wywołane przez wirusy lub bakterie przenoszone przez kontakt z wydzieliną zarażonego. Objawami są wysoka gorączka, nudności i wymioty, sztywność karku i nagły, silny ból głowy oraz plamista wysypka na nogach lub rękach.
  • Sepsę (posocznica) – zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej organizmu (SIRS) wywołany zakażeniem (infekcje w obrębie jamy brzusznej, układu moczowego, zapalenie płuc, opon mózgowych itp.). Do najbardziej rozpoznawalnych objawów należą wysoka gorączka, krwawe wybroczyny na skórze, brak apetytu, biegunka i wymioty, senność, rozdrażnienie oraz rozpaczliwy płacz.
  • Rumień zakaźny (piąta choroba) – choroba zakaźna wywoływana przez parwowirusa. Głównym objawem jest czerwono-fioletowa wysypka (początkowo pojawia się na twarzy, przypominając skrzydła motyla lub obraz uderzonych policzków), która po kilku dniach roznosi się na ręce i nogi, czasami występuje stan podgorączkowy. Choroba może przebiegać bezobjawowo.
  • Chorobę bostońską (choroba dłoni, stóp i ust) – bardzo zakaźna choroba o łagodnym przebiegu. Jest wywoływana przez wirusy, natomiast przenosi się ją droga kropelkową oraz przez bezpośredni kontakt z wydzielinami chorego. Do objawów zaliczamy bolesne pęcherzyki na dłoniach, stopach i błonach śluzowych jamy ustnej, które z czasem mogą przybrać formę pęcherzy i owrzodzeń. Zdarza się, że choroba ma ciężki przebieg z poważnymi powikłaniami.
  • Giardiozę (lamblioza) – choroba pasożytnicza wywoływana przez spożycie pokarmów zanieczyszczonych cystami pierwotniaków. Najczęściej przebiega bezobjawowo, mogą jednak pojawić się ból brzucha, biegunka, wysypka i utrata apetytu.
  • Owsicę i glistnicę – są to choroby pasożytnicze wywołane połknięciem jaj pasożytów. Objawami zakażenia są świąd odbytu, bezsenność, ból brzucha, utrata apetytu i rozdrażnienie. W przypadku glistnicy może pojawić się kaszel.
  • Wszawicę – choroba pasożytnicza, której głównym objawem są drobne, swędzące grudki na głowie wywołane ugryzieniami wszy.

Chore dziecko – kiedy do lekarza?

Wizyta u lekarza nie zawsze jest konieczna. Czasami wystarczą domowe sposoby, żeby organizm poradził sobie z chorobą. Przede wszystkim należy uważnie obserwować dziecko.

Do lekarza należy zgłosić się, jeśli dziecko:

  • zachowuje się inaczej niż zwykle,
  • jest apatyczne lub silnie pobudzone,
  • przez dłuższy czas odmawia jedzenia i picia,
  • „leje się” przez ręce,
  • ma drgawki gorączkowe,
  • silne wymiotuje lub ma biegunkę,
  • ma wybroczyny na skórze,
  • gorączkuje, a temperatura nie spada po podaniu leków przeciwgorączkowych.

Noworodki i niemowlęta źle znoszą nawet niewielki katar. Nie są także w stanie powiedzieć ani pokazać, co im dolega. Z tego powodu, jeśli niepokojące objawy pojawią się u dziecka poniżej 2. roku życia, powinien je obejrzeć pediatra. Ze starszym dzieckiem można poczekać do 3 dni i jeżeli objawy nie ustąpią, skontaktować się z lekarzem.

Prawidłowa temperatura ciała człowieka waha się od 36,1°C do 37,8°C. Jest ona indywidualnym parametrem, zależnym także od pory dnia czy wysiłku fizycznego. Najwyższą temperaturę obserwuje się zazwyczaj ok. godziny 18, najniższą zaś ok. godz. 4 nad ranem. Każdy organizm jest inny i dlatego warto kontrolnie sprawdzać, jaką temperaturę ma Twoje dziecko, gdy jest zupełnie zdrowe, nieprzegrzane i spokojne. Należy pamiętać o tym, że gorączka jest sygnałem, który mówi o tym, że organizm walczy z chorobą i należy mu na to pozwolić. Nie powinno się więc próbować jej zbijać, dopóki nie osiągnie groźnego dla zdrowia poziomu 38-38,5°C. Wyjątkiem jest przypadek, gdy dziecko źle znosi ten stan i „leje się” przez ręce bądź doświadczało w przeszłości drgawek gorączkowych.

Podczas każdej choroby dzieci, a zwłaszcza takiej ze współwystępującą gorączką, należy dbać o prawidłowe nawodnienie organizmu. Dzieci bardzo szybko się odwadniają, a im maluch jest młodszy, tym bardziej ten stan jest niebezpieczny dla jego zdrowia.

Chorowanie dzieci – profilaktyka

Jak mówi znane powiedzenie: lepiej zapobiegać niż leczyć. W profilaktyce chorób dziecięcych niezwykle ważną rolę odgrywają obowiązkowe szczepienia ochronne. Odra, świnka czy różyczka są obecnie dużo rzadziej spotykane niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Niestety w ich miejsce pojawiły się nowe choroby, dlatego bardzo ważne jest dbanie o odporność dzieci. Od najmłodszych lat powinno się je także uczyć, jak dbać o odpowiednią higienę i wprowadzać zasady zdrowego trybu życia.

Małe dzieci niestety często muszą „odchorować” infekcje, by nauczyć organizm walczyć z wirusami. Choroby dziecięce są zatem normalnym zjawiskiem. Warto jednak dbać o odporność dziecka, aby uchronić je przed zachorowaniem. Odpowiednia ilość snu, regularne i zbilansowane posiłki oraz dużo ruchu na świeżym powietrzu wzmocnią Wasze pociechy. Niezwykle ważne jest także uczenie od najmłodszych lat podstawowych zasad higieny, które mogą uchronić od niejednej choroby.

Źródła:

  • https://www.gov.pl/web/zdrowie/zdrowie-ucznia [dostęp: 12.03.2021 r.].
  • A. Pawełko, Choroby dziecięce, http://www.szpitalpediatryczny.pl/ [dostęp: 12.03.2021 r.].
  • Lek. Med. J. Głodczak, Współczesne choroby zakaźne wieku dziecięcego, Doradca nauczyciela przedszkola, nr 33 listopad 2014.
  • https://www.bebiprogram.pl/zdrowie-dziecka/odpornosc/abc-odpornosci-dziecka-dlaczego-odpornosc-jest-tak-wazna-w-czasie-rozwoju-dziecka [dostęp: 12.03.2021 r.].
  • lek. L. Marek, prof. dr hab. med. W. Placek, Trądzik noworodkowy i niemowlęcy, Katedra i Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunodermatologii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy
  • https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/choroby/skora/74472,tradzik-noworodkowy-i-niemowlecy [dostęp: 12.03.2021 r.].
Masz pytanie, szukasz porady?
Jeśli szukasz darmowej porady w zakresie zdrowia oraz przyjmowania leków lub suplementów diety, chętnie odpowiemy na Twoje pytanie.
Zapytaj farmaceutę