Jak działa azytromycyna?

Słuchaj artykułu

Azytromycyna to lek z grupy antybiotyków makrolidowych. Charakteryzują się one złożoną budową chemiczną. Pierwsze leki z tej grupy wyizolowano z gatunku Streptomyces, obecnie są wytwarzane syntetycznie. Antybiotyki makrolidowe działają poprzez hamowanie syntezy białek bakterii w procesie wydłużania łańcucha RNA (łączenie się z podjednostką 50S rybosomu). Ten mechanizm wskazuje na ich działanie bakteriostatyczne.

Azytromycyna – zastosowanie

Azytromycyna wykazuje działanie wobec następujących bakterii:

M. pneumoniae,
Ureaplasma,
Chlamydia,
Legionella,
ziarenkowce gram-dodatnie Streptococcus,
ziarenkowce gram-ujemne Moraxella,
H. influenzae,
Bordetella petrussis,
Camphylobacter,
Helicobacter,
Corynebacterium diphteriae,
Mycobacterium avium complex,
Clostridium, Listeria.

Antybiotyk nie działa na bakterie: P. aerguinosa, Enterococcus, Nocardia i MRSA.

Azytromycyna znajduje zastosowanie w zakażeniach bakteryjnych, w których bakterie są wrażliwe na substancję czynną. Są to:

zakażenia górnych dróg oddechowych – zapalenie gardła, zatok, migdałków;
ostre zapalenie ucha środkowego;
zakażenia dolnych dróg oddechowych – ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc (lekkie do umiarkowanie ciężkiego);
zakażenia skóry i tkanek miękkich – róża, liszajec, wtórne ropne zapalenie skóry;
rumień wędrujący.

Zmiany skórne

Azytromycyna – dawkowanie

Azytromycyna podawana jest doustnie w postaci tabletek lub zawiesiny. Zwykle stosuje się dawki 0,5-1 g/dzień. Wykazuje bardzo dobrą wchłanialność po przyjęciu z posiłkiem. Dobrze przedostaje się do tkanek i osiąga tam wysokie stężenie, dlatego możliwa jest krótsza terapia, która trwa 3-5 dni. Eliminacja leku z organizmu następuje głównie z żółcią lub z kałem.

Azytromycyna – przeciwwskazania

Leku nie należy stosować w przypadku alergii na substancję czynną lub jakąkolwiek substancję pomocniczą. Należy zachować ostrożność przy przyjmowaniu azytromycyny w chorobach przebiegających z zaburzeniami rytmu serca, gdyż wydłuża ona okres repolaryzacji serca. Substancja może wchodzić w interakcje z innymi lekami, jednak dzięki swojej budowie ma mniejszy potencjał interakcyjny niż reszta makrolidów. Należy zachować ostrożność i poinformować lekarza o stosowaniu poniższych leków:

pimozydu, astemizolu, terfenadyny – ryzyko wydłużenia odstępu QT;
ergotaminy, dihydroergotaminy – możliwe skurcze naczyń i niedokrwienie kończyn;
inhibitorów reduktazy HMG-CoA (simwastatyna, lowastatyna) – niebezpieczeństwo wystąpienia rabdomiolizy;
doustnych leków przeciwcukrzycowych – możliwość wystąpienia hipoglikemii;
doustnych leków przeciwzakrzepowych – ryzyko wystąpienia krwawień.

Lek w trakcie ciąży oraz karmienia piersią może być stosowany tylko, gdy jest taka konieczność, gdyż substancja przenika przez łożysko i do mleka matki.

Azytromycyna – działania niepożądane

Azytromycyna jest lekiem dobrze tolerowanym i wykazuje niewiele działań niepożądanych. Najczęściej są to:

zawroty głowy,
senność,
bóle głowy,
zaburzenia smaku,
węchu,
nudności,
wymioty,
biegunka,
bóle brzucha,
reakcje alergiczne,
kołatanie serca,
arytmie.

Azytromycyna to substancja stosowana w leczeniu m.in. zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych oraz skóry. Ze względu na krótką terapię oraz szerokie spektrum działania jest ona często wypisywana przez lekarzy.

Źródła:

Mutschler E., Farmakologia i toksykologia wydanie IV polskie poprawione i uzupełnione, 2013,
Korzybski D., Nowiński A., Makrolidy – nie tylko działanie przeciwbakteryjne, 2013.