Co sprawia, że ostropest działa?

Swoje dobroczynne właściwości roślina zawdzięcza obecności kompleksu flawonolignanów określanych jako sylimaryna. Olejek eteryczny, związki goryczowe, olej, sterole, witamina E, cukry oraz aminy – histamina i tyramina – to wszystko zawiera w sobie ostropest plamisty. Sposób użycia ostropestu nie ogranicza się zatem  do jednej metody – może być on stosowany na wiele różnych sposobów.

Ostropest – właściwości

Najistotniejszym działaniem farmakologicznym ostropestu jest jego korzystny wpływ na wątrobę. Wspomaga regenerację komórek oraz zapobiega odkładaniu się w nich kolagenu, tym samym hamując zmiany martwicze. Ponadto, chroni wątrobę przed działaniem czynników toksycznych poprzez uszczelnianie błon komórkowych i hamowaniem wnikania toksyn do środka. Dodatkowo działa delikatnie żółciopędnie.  Warto przeprowadzić taką kurację (ostropest plamisty mielony to jej najczęściej spotykana postać) po długotrwałej antybiotykoterapii, zatruciu alkoholem czy grzybami lub po zapaleniu wątroby. To działanie zawdzięczamy właśnie obecności sylimaryny.

Ostropest plamisty – działanie

Oprócz powyższego, ostropest wpływa regulująco na proces trawienia, zwiększa wydzielanie soków trawiennych i poprawia apetyt. Tą aktywność możemy przypisać zarówno sylimarynie, jak i związkom goryczkowym, które stymulują układ pokarmowy, które zawiera w sobie ostropest plamisty. Dawkowanie będzie zależało od wielu indywidualnych czynników, dlatego w celu osiągnięcia powyższych efektów powinniśmy skonsultować je ze specjalistą.

Ostropest plamisty – zastosowanie

Owoc ostropestu działa również przeciwutleniająco, przeciwzapalnie oraz zmniejsza syntezę cholesterolu i utlenianie lipidów, co ma duże znaczenie w zapobieganiu powstawania zmian miażdżycowych. Badania wykazują, że przyjmowanie sylimaryny zwiększa też zdolność regeneracji nerek i zapobiega rozpadowi czerwonych krwinek. Jeden ze związków wyizolowanych z tej rośliny- taksyfolina – prawdopodobnie ma korzystny wpływ na leczenie osteoporozy.

Ostropest plamisty – sposób użycia

Owoc ostropestu jest surowcem oleistym. Otrzymany z niego olej nie tylko nawilża skórę, ale też przyspiesza jej regenerację. Dodatkowo, kosmetyki zawierające wyciągi z ostropestu będą wzmacniały skórę, spowalniały procesy jej starzenia oraz rozjaśniały przebarwienia. Ponadto będą chroniły przed promieniowaniem UV, zatem świetnie sprawdzą się do stosowania na dzień. Działanie prozdrowotne skutecznie przyczyniło się do wzrostu popularności, jaką cieszy się dziś ostropest plamisty. Jak stosować go w praktyce? Istnieją różne możliwości, bowiem ostropest plamisty posiada wiele cennych właściwości.

Ostropest plamisty – sposób użycia

W aptekach możemy kupić bardzo wiele preparatów z wyciągiem z sylimaryny bądź całe lub zmielone nasiona ostropestu. Warto pamiętać, że jeśli chcemy uzyskać efekt ochronny dla komórek wątroby to kuracja musi trwać minimum 3 miesiące, chociaż pierwsze efekty zauważymy na pewno nieco wcześniej. Przeciętna dawka w jednej tabletce to 70 mg sylimaryny, natomiast według WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) aby uzyskać optymalne wyniki terapii powinniśmy przyjmować od 200 do 400 mg sylimaryny dziennie w 2-3 dawkach, co odpowiada mniej więcej 12-15 gramom surowca.

Jak przyjmować całe lub zmielone owoce ostropestu?

Z całych owoców, ze względu na wygląd pospolicie nazywanych nasionami, możemy przygotować macerat, poprzez zalanie surowca zimną lub letnią wodą i pozostawienie na kilkanaście godzin najlepiej w ciemnym miejscu. Powstanie wówczas śluzowaty, gęsty produkt, podobny do tego otrzymanego z nasion lnu, który możemy przyjmować doustnie. Poza działaniem wymienionym wcześniej, śluz będzie działał powlekająco na układ pokarmowy, co może pomóc przy chorobie wrzodowej czy nadkwasocie. Warto pamiętać, aby w taki sposób przyjmować ostropest maksymalnie trzy tygodnie – nadmierne powleczenie śluzem może upośledzać wchłanianie związków odżywczych ze światła przewodu pokarmowego do krwi. Poza tym, taki „kleik” możemy stosować na skórę jako maseczkę. Sprawdzi się zwłaszcza przy suchej skórze.

Z mielonych owoców (najlepiej świeżo zmielonych, na przykład w młynku do kawy) możemy przygotować napar bądź nalewkę, ewentualnie mogą stanowić dodatek do kanapek, sałatek bądź sosów.

Przeciwwskazania

Generalnie surowiec nie ma działań niepożądanych w dawkach terapeutycznych. Jednakże kobiety w okresie ciąży i karmienia piersią powinny skonsultować z lekarzem taką suplementację ze względu na brak badań na ten temat. Nie zaleca się również podawania ostropestu dzieciom poniżej 12 roku życia.

Produkt ten może hamować aktywność pewnych enzymów, zatem pacjenci przyjmujący metronidazol lub indinavir powinni zaprzestać suplementacji na czas terapii lub przynajmniej robić 2-3 godziny przerwy między przyjęciem leku i suplementu.

Ciekawostka na zakończenie

Nazwa gatunkowa Sylibum marianum związana jest z pewną legendą. Wierzono kiedyś, że podczas karmienia kropla mleka Matki Boskiej upadła na liść ostropestu i stąd roślina zyskała te charakterystyczne białe plamy. Przez wiele wiele lat uważano przez to ostropest za roślinę niemal świętą.

Przeczytaj również: Niezwykłe właściwości żurawiny

Bibliografia:

  • Palomino OM, Gouveia NM, Ramos S, Martín MA, Goya L. Protective effect of silybum marianum and silibinin on endothelial cells submitted to high glucose concentration. Planta Med [Internet]. 2017;83(1-2):97-103.
  • Zaulet M, Kevorkian SEM, Dinescu S, Cotoraci C, Suciu M, Herman H, Buburuzan L, Badulescu L, Ardelean A, Hermenean A. Protective effects of silymarin against bisphenol A-induced hepatotoxicity in mouse liver. Exp Ther Med [Internet]. 2017;13(3):821-8.
  • Bahmani M, Shirzad H, Rafieian S, Raifieian-Kopaei M. Silybum marianum: Beyond Hepatoprotection. Journal of Evidence-Based Complementary & Alternative Medicine [Internet]. 2015; 20(4): 292-301.
  • Sprouse A.A, van Breemen R.B. Pharmacokinetic Interactions between Drugs and Botanical Dietary Supplements. Drug Metabolism and Disposition [Internet]. 2016; 44 (2): 162-171.
  • http://www.flowersinisrael.com/Silybummarianum_page.htm
  • Lamer-Zarawska E. i współ., Fitoterapia i leki roślinne. 2012