Ramipril Actavis (Ramiprilum)

Jak działa lek Ramipril Actavis?

Lek Ramipril Actavis działa przez:

• zmniejszanie wytwarzania przez organizm substancji, które mogą zwiększać ciśnienie krwi
• spadek napięcia i rozszerzenie naczyń krwionośnych
• ułatwienie sercu pompowania krwi w organizmie 

Kiedy stosuje się lek Ramipril Actavis?

Lek Ramipril Actavis stosuje się w:

• leczeniu nadciśnienia tętniczego
• obniżeniu ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu
• obniżeniu ryzyka wystąpienia choroby nerek lub opóźnieniu jej pogorszenia
• leczeniu niewydolności serca
• terapii po przebytym zawale serca lub przy współistniejącej niewydolności serca

Jak stosować lek Ramipril Actavis? 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Przyjmowanie leku:

• lek przyjmuje się codziennie, doustnie o tej samej porze dnia
• tabletki należy połykać w całości, popijając płynem
• tabletek nie należy rozgryzać ani rozkruszać

Leczenie nadciśnienia tętniczego

• dawka początkowa to 1,25 mg lub 2,5 mg raz na dobę
• kontrolując ciśnienie krwi, lekarz może modyfikować dawkę leku
• dawka maksymalna to 10 mg raz na dobę
• w przypadku jednoczesnego przyjmowania diuretyków, lekarz może zalecić odstawienie lub zmniejszenie dawki takiego leku zanim pacjent zacznie stosować lek

Zapobieganie wystąpieniu zawału serca lub udaru mózgu

• dawka początkowa wynosi zwykle 2,5 mg raz na dobę
• lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki
• zwykle stosowana dawka wynosi 10 mg raz na dobę

Zmniejszenie lub opóźnienie pogarszania się choroby nerek

• dawka początkowa może wynosić 1,25 mg lub 2,5 mg raz dziennie
• lekarz decyduje o zastosowanej dawce
• dawka zazwyczaj stosowana to 5 mg lub 10 mg raz dziennie

Leczenie niewydolności serca

• dawka początkowa to 1,25 mg raz dziennie
• lekarz może zmodyfikować dawkę leku
• dawka maksymalna to 10 mg na dobę, zaleca się przyjąć lek w dwóch dawkach podzielonych

Leczenie po zawale serca

• dawka początkowa to 1,25 mg do 2,5 mg raz dziennie
• dawkę ustali lekarz
• dawka zwykle stosowana to 10 mg na dobę stosowana w dwóch dawkach podzielonych

Pacjenci w podeszłym wieku

Dawka początkowa jest niższa, lekarz stopniowo będzie zwiększał dawkę leku

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ramipril Actavis

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać do szpitala. Najlepiej dotrzeć do szpitala w towarzystwie drugiej osoby lub zadzwonić po karetkę pogotowia, zabierając ze sobą opakowanie leku.

Pominięcie zastosowania leku Ramipril Actavis

W przypadku pominięcia dawki następną należy przyjąć o wyznaczonej porze. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej.

Kiedy nie stosować leku Ramipril Actavis?

Leku Ramipril Actavis nie należy stosować w nasepujących przypadkach:

• nadwrażliwość na substancję czynną leku, inny lek z grupy inhibitorów ACE lub którykolwiek z pozostałych składników leku Ramipril Actavis
• wystapienie ciężkiej reakcji alergicznej zwanej obrzękiem naczynioruchowym. Objawami reakcji uczuleniowej mogą być: wysypka, trudności w połykaniu lub oddychaniu, obrzęk ust, twarzy, gardła lub języka
• pacjent przechodzi dializy lub jest poddawany innemu rodzajowi filtracji krwi
• zwężenie tętnicy nerkowej
• pacjentka po 3 miesiącu ciąży
• cukrzyca lub zaburzona czynność nerek z równoczesnym stosowaniem leku zawierającym aliskiren
• bardzo niskie lub niestabilne ciśnienie tętnicze
• przyjmowanie leku zawierającego sakubitryl z walsartanem, zwiększającego ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Ramipril Actavis może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Ramipril Actavis i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• obrzęk twarzy, warg lub gardła utrudniający połykanie lub oddychanie oraz świąd i wysypka. Mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej na lek
• ciężkie zmiany skórne, w tym wysypki, owrzodzenia jamy ustnej, pogorszenie wcześniej istniejących chorób skóry, zaczerwienienie, pęcherze bądź odwarstwienie skóry (takie jak zespół Stevensa – Johnsona, toksyczna martwica naskórka lub rumień wielopostaciowy)

W razie wystąpienia poniższych zaburzeń należy natychmiast poinformować lekarza:

• przyspieszona czynność serca, nierówne lub mocne bicie serca (kołatanie serca), ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej lub poważniejsze zaburzenia, w tym zawał serca lub udar mózgu
• duszność lub kaszel. Mogą one wskazywać na choroby płuc
• łatwe powstawanie siniaków, dłuższy niż zwykle czas krwawienia, jakiekolwiek objawy krwawienia (np. krwawienie z dziąseł), purpurowe plamki na skórze lub częstsze zakażenia, ból gardła i gorączka, zmęczenie, omdlenie, zawroty głowy lub bladość skóry. Mogą to być objawy chorób krwi lub szpiku kostnego
• silny ból brzucha, który może promieniować do pleców. Może on być objawem zapalenia trzustki
• gorączka, dreszcze, zmęczenie, utrata apetytu, ból żołądka, nudności, zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka). Mogą to być objawy zaburzeń dotyczących wątroby, takich jak zapalenie lub uszkodzenie wątroby

Inne działania niepożądane

Często (u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy lub uczucie zmęczenia
• zawroty głowy
• omdlenie, niedociśnienie (nieprawidłowo niskie ciśnienie tętnicze) występujące zwłaszcza po szybkiej zmianie pozycji z leżącej na siedzącą lub stojącą
• suchy, męczący kaszel, zapalenie zatok lub oskrzeli, duszność
• ból żołądka lub brzucha, biegunka, niestrawność, nudności lub wymioty
• wysypka z wypukłymi zmianami skórnymi lub bez
• ból w klatce piersiowej
• kurcze lub ból mięśni
• zwiększone stężenie potasu we krwi, stwierdzane w badaniach laboratoryjnych

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia równowagi (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego)
• świąd skóry i nietypowe odczucia w obrębie skóry, takie jak drętwienie, mrowienie, kłucie, pieczenie lub uczucie pełzania po skórze (parestezje)
• utrata lub zaburzenia smaku
• zaburzenia snu
• depresja, lęk, nerwowość lub niepokój
• niedrożność nosa, trudności w oddychaniu lub nasilenie astmy
• obrzęk jelit nazywany „obrzękiem naczynioruchowym jelit”, którego objawami są bóle brzucha, wymioty i biegunka
• zgaga, zaparcie lub suchość błony śluzowej jamy ustnej
• większe niż zwykle wydalanie moczu w ciągu dnia
• nasilone pocenie się
• utrata bądź zmniejszenie apetytu (jadłowstręt)
• przyspieszona lub nieregularna czynność serca
• obrzęk rąk i nóg. Może być objawem zatrzymania większych niż zwykle ilości wody w organizmie
• uderzenia gorąca
• niewyraźne widzenie
• ból stawów
• gorączka
• impotencja, zmniejszenie popędu płciowego u mężczyzn lub kobiet
• zwiększona liczba niektórych krwinek białych (eozynofilia), stwierdzana w badaniach krwi
• wyniki badań krwi wskazujące na zmiany w wątrobie, trzustce lub nerkach

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• uczucie roztrzęsienia i dezorientacji
• zaczerwienienie i obrzęk języka
• ciężkie łuszczenie się i odwarstwianie skóry, swędząca grudkowa wysypka
• choroby paznokci
• wysypka skórna lub siniaki
• plamy na skórze i zimne kończyny
• zaczerwienienie, świąd, obrzęk lub łzawienie oczu
• zaburzenia słuchu i dzwonienie w uszach
• osłabienie
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych lub płytek krwi albo stężenia hemoglobiny, stwierdzane w badaniach krwi

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• nadwrażliwość na światło słoneczne

Częstość nieznana:

• zagęszczony mocz (ciemne zabarwienie), nudności, kurcze mięśni, dezoriencja i ataki drgawek, które mogą być spowodowane nieprawidłowym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego (ADH)
• trudności w koncentracji
• obrzęk ust
• stwierdzenie zbyt małej liczby krwinek w badaniach krwi
• stwierdzenie niższego niż zwykle stężenia sodu w badaniach krwi
• zmiany koloru palców po wychłodzeniu oraz uczucie mrowienia lub ból po rozgrzaniu (objaw Raynauda)
• powiększenie piersi u mężczyzn
• spowolnione lub upośledzone reakcje
• uczucie pieczenia
• zaburzenia węchu
• wypadanie włosów

Przed zastosowaniem leku Ramipril Actavis należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty jeśli:

• pacjent choruje na choroby serca, wątroby lub nerek
• pacjent utracił niedawno sporo elektrolitów lub płynów (z powodu wymiotów, biegunki, wzrostu potliwości, stosowania diety ubogiej w sól przyjmowania leków moczopędnych przez dłuższy czas lub dializoterapii)
• ma być przeprowadzone leczenie zmniejszające reakcje alergiczne na jad pszczół lub os
• pacjent ma otrzymać leki znieczulające (zabieg chirurgiczny lub stomatologiczny), konieczne jest zaprzestanie stosowania leku Ramipril Actavis na dzień przez zabiegiem
• w badaniach krwi stwierdzono duże stężenie potasu
• pacjent przyjmuje leki lub cierpi na chorobę, która może obniżać stężenie sodu we krwi. Lekarz może zlecić regularne badania krwi, w szczególności w celu sprawdzenia stężenia sodu we krwi, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku
• jeśli pacjent przyjmuje leki określane jako inhibitory mTOR (np. temsyrolimus, ewerolimus, sirolimus) lub wildagliptynę lub racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki), ponieważ zwiększają one ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego (ciężkiej reakcji alergicznej)
• u pacjenta stwierdzono twardzinę lub toczeń rumieniowaty układowy
• należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka sądzi, że jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę
• pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: antagonistę receptora angiotensyny II na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan, zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą
• pacjent przyjmuje aliskiren

Lekarz prowadzący może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ramipril Actavis może szkodliwie wpływać na dziecko, dlatego nie zaleca się stosowania leku w pierwszym trymestrze ciąży oraz nie wolno go stosować w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Lekarz zaleci stosowanie innego leku w tym okresie.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Osłabienie działania leku Ramipril Actavis obserwowane jest przy jego jednoczesnym stosowaniu z następującymi lekami:

• leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ, takie jak ibuprofen lub indometacyna oraz aspiryna)
• leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu, niewydolności serca, astmy lub alergii, takie jak efedryna, noradrenalina lub adrenalina. Lekarz zaleci kontrolę cisnienia tętniczego

Zwiększone ryzyko działań niepożądanych leku Ramipril Actavis obserwowano stosując łącznie:

• leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ, takie jak ibuprofen lub indometacyna oraz kwas acetylosalicylowy)
• leki stosowane w leczeniu nowotworów (chemioterapia)
• leki moczopędne (diuretyki), takie jak furosemid
• suplementy potasu (w tym zamienniki soli)
• leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki zwiększające stężenie potasu we krwi (np. trimetoprym i kotrimoksazol, stosowane w zakażeniach wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec zakrzepom)
• steroidowe leki przeciwzapalne, takie jak prednizolon
• allopurynol (stosowany w celu zmniejszenia stężenia kwasu moczowego we krwi)
• prokainamid (stosowany w zaburzeniach rytmu serca)
• temsyrolimus (stosowany w leczeniu raka)
• syrolimus, ewerolimus (stoswane w celu zapobiegania odrzucania przeszczepów)
• wildagliptyna (stosowana w leczeniu cukrzycy typu 2)
• racekadotryl (lek stosowany w leczeniu biegunki)
• lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki ostrożności, jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II (ARB) lub aliskiren

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z poniższych leków. Ich działanie może być zmienione podczas stosowania leku:

• leki przeciwcukrzycowe, takie jak doustne leki zmniejszające stężenie glukozy i insulina, ponieważ lek może zmniejszać stężenie glukozy we krwi (w czasie stosowania leku należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi)
• lit (stosowany w zaburzeniach psychicznych), ponieważ lek może zwiększać stężenie litu we krwi (lekarz będzie uważnie kontrolował stężenie litu we krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Alkohol nasilna działanie leku Ramiril Actavis oraz powoduje zawroty głowy i uczucie oszołomienia przy jednoczesnym stosowaniu. Należy omówić z lekarzem bezpieczną ilośc alkoholu którą może pacjent spożyć podczas przyjmowania leku.

Lek może powodować zawroty głowy zwłaszcza na początku leczenia lub przy zmianie dawki na większą. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Ramipril Actavis?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią