Saxenda (Liraglutidum)

Jak działa lek Saxenda?

Lek Saxenda działa poprzez wpływ na receptory w mózgu, które kontrolują apetyt, powodując uczucie pełności i zmniejszenie odczucia głodu. Skutkuje to w ograniczeniu ilości spożywanego pokarmu i zmniejszeniu masy ciała.

Kiedy stosuje się lek Saxenda?

Lek Saxenda jest produktem wspomagającym utratę masy ciała, stosowanym łącznie z dietą i ćwiczeniami fizycznymi u osób dorosłych w wieku 18 lat i powyżej, u których:

• BMI* wynosi 30 lub powyżej (otyłość)
• BMI* wynosi od 27 do mniej niż 30 (nadwaga)
• występują stany związane z nadwagą: cukrzyca, wysokie ciśnienie tętnicze, nieprawidłowe stężenie tłuszczów we krwi lub bezdech senny

BMI* - wskaźnik masy ciała (ang. Body Mass Index) jest współczynnikiem masy ciała w stosunku do wzrostu

Jak stosować lek Saxenda?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Leczenie rozpoczyna się od wprowadzenia diety i programu ćwiczeń fizycznych oraz od niskiej dawki leku, którą należy stopniowo zwiększać w ciągu pierwszych pięciu tygodni leczenia. Dawka początkowa leku Saxenda wynosi 0,6 mg raz na dobę, przez co najmniej tydzień. Należy zwiększać dawkę o 0,6 mg co tydzień, aż do osiągnięcia zalecanej dawki 3,0 mg raz na dobę. Lekarz udzieli informacji, jaką ilość leku Saxenda należy przyjąć w kolejnych tygodniach terapii.

Zwykle zalecany jest następujący sposób dawkowania:

• 1 tydzień: 0,6 mg raz na dobę
• 2 tydzień: 1,2 mg raz na dobę
• 3 tydzień: 1,8 mg raz na dobę
• 4 tydzień: 2,4 mg raz na dobę
• od 5 tygodnia: 3,0 mg raz na dobę

Po osiągnięciu zalecanej dawki 3,0 mg w piątym tygodniu należy ją utrzymać do końca terapii. Nie należy dalej zwiększać dawki.

Przed pierwszym użyciem wstrzykiwacza należy zapoznać się z instrukcją użytkowania oraz skonsultować się z pielęgniarką lub lekarzem.

Lek Saxenda można przyjmować o każdej porze dnia najbardziej dogodnej dla pacjenta, niezależnie od posiłków. Lek należy przyjmować w przybliżeniu o tej samej porze każdego dnia. Lek należy wstrzykiwać pod skórę w brzuch, udo albo ramię. Nie wolno wstrzykiwać leku do żyły ani do mięśnia.

Pacjenci z cukrzycą:

Aby zapobiec obniżeniu stężenia glukozy we krwi, lekarz odpowiednio dostosuje dawkę leków przeciwcukrzycowych.

• leku Saxenda nie należy mieszać z innymi lekami podawanymi we wstrzyknięciach (np. z insuliną)
• nie należy stosować leku Saxenda w skojarzeniu z innymi lekami, będącymi agonistami receptora GLP-1 (takimi jak eksenatyd, liksysenatyd)

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Saxenda:

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Saxenda należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Pacjent może wymagać leczenia. Mogą wystąpić mdłości i wymioty.

Pominięcie zastosowania leku Saxenda:

• jeśli minęło mniej niż 12 godzin od zwykłej pory przyjmowania leku, należy go zastosować możliwie jak najszybciej
• jeśli minęło ponad 12 godzin od momentu, kiedy powinno się zastosować lek, należy pominąć dawkę, o której się zapomniało, następnego dnia tak jak zwykle, zastosować kolejną dawkę
• nie należy następnego dnia przyjmować podwójnej dawki lub zwiększać dawki w celu uzupełnienia dawki pominiętej

Przerwanie stosowania leku Saxenda:

Nie należy przerywać stosowania leku bez konsultacji z lekarzem.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Saxenda należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Saxenda?

Leku Saxenda nie należy stosować w przypadku uczulenia na liraglutyd lub którykolwiek z pozostałych składników leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Saxenda może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Podczas stosowania leku Saxenda mogą wystąpić bardzo rzadkie, ale ciężkie działania niepożądane wymagające pilnej interwencji lekarskiej:

• ciężkie reakcje alergiczne: trudności z oddychaniem, obrzęk gardła i twarzy, przyspieszone bicie serca
• stany zapalne trzustki: silne i uporczywe bóle brzucha w okolicy żołądka, mogące promieniować do pleców, nudności i wymioty

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• mdłości
• wymioty
• biegunka
• zaparcia

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• zaburzenia czynności żołądka i jelit: niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, dolegliwości żołądkowe, ból w górnej części brzucha, zgaga, wzdęcia, gazy, odbijania
• suchość w jamie ustnej
• uczucie osłabienia lub zmęczenia
• zaburzenia smaku
• zawroty głowy
• trudności w zasypianiu
• kamienie żółciowe
• reakcje w miejscu wstrzyknięcia (zasinienie, ból, podrażnienie, swędzenie i wysypka)
• hipoglikemia
• nagłe obniżenie stężenia glukozy we krwi: zimne poty, chłodna blada skóra, ból głowy, kołatanie serca, nudności, uczucie silnego głodu, zaburzenia widzenia, senność, uczucie osłabienia, nerwowość, niepokój, stan splątania, zaburzenie koncentracji, drżenie

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• odwodnienie
• stan zapalny pęcherzyka żółciowego
• reakcje alergiczne, wysypka skórna
• ogólne złe samopoczucie
• przyspieszone tętno

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• upośledzenie czynności nerek
• ostra niewydolność nerek
• zmniejszenie objętości moczu
• metaliczny smak w ustach
• łatwo powstające siniaki

Przed zastosowaniem leku Saxenda należy zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty.

• lek Saxenda nie może być stosowany jako zamiennik insuliny
• w przypadku znacznej utraty masy ciała może dojść do powstania kamieni żółciowych oraz zapalenia pęcherzyka żółciowego, czego objawami jest ostry ból w górnej części brzucha, silniejszy po prawej stronie pod żebrami i promieniujący w stronę pleców lub prawego ramienia; należy wówczas przerwać stosowanie leku
• w trakcie leczenia może dojść do kołatania serca lub uczucia przyspieszonej akcji serca podczas spoczynku
• stosowanie leku może spowodować nudności, wymioty oraz biegunkę, czego konsekwencją może być odwodnienie organizmu, aby temu zapobiec należy pić dużo płynów

Nie należy stosować leku u pacjentów:

• z ciężką niewydolnością serca
• w wieku 75 lat i powyżej
• z ostrym zapaleniem żołądka powodującym opóźnienie opróżniania żołądka lub nieswoistym zapaleniem jelit

Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem w przypadku:

• chorób trzustki
• chorób tarczycy
• niewydolności nerek
• wykonywanych dializ
• niewydolności wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Saxenda w okresie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Saxenda. Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka matki.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jeżeli pacjent jednocześnie przyjmuje leki przeciwcukrzycowe z grupy pochodnych sulfonylomocznika (np. glimepiryd lub glibenklamid), możliwe jest wystąpienie hipoglikemii. Aby zapobiec niebezpiecznemu dla zdrowia obniżeniu stężenia glukozy we krwi, lekarz może zmienić dawkę leku przeciwcukrzycowego.

Jeżeli pacjent jednocześnie przyjmuje warfarynę lub inne doustne leki przeciwzakrzepowe, może być konieczne częstsze wykonywanie badań oceniających krzepliwość krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Stosowanie leku Saxenda nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Saxenda?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przed pierwszym użyciem lek należy przechowywać w lodówce (2°C – 8°C)
• po rozpoczęciu użytkowania wstrzykiwacz można przechowywać do jednego miesiąca w temperaturze poniżej 30°C lub w lodówce (2°C – 8°C)
• leku nie należy nie zamrażać, przechowywać z dala od elementu chłodzącego
• jeśli wstrzykiwacz nie jest używany, w celu ochrony przed światłem nakładać nasadkę na wstrzykiwacz