Telmidon (Telmisartanum + Hydrochlorothiazidum)

Jak działa lek Telmidon?

Lek Telmidon zawiera dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd.

Telmisartan blokuje działanie angiotensyny II, w związku z czym naczynia krwionośne rozszerzają się, a ciśnienie tętnicze obniża.

Hydrochlorotiazyd należy do grupy leków zwanych tiazydowymi lekami moczopędnymi. Zwiększa wydalanie moczu, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.

Kiedy stosuje się lek Telmidon?

Lek Telmidon jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (samoistnego nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych, u których:

• ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez stosowanie tylko telmisartanu (Telmidon o mocy 40 mg + 12,5 mg lub 80 mg + 12,5 mg)
• uzyskano kontrolę ciśnienia krwi podczas stosowania telmisartanu i hydrochlorotiazydu w oddzielnych preparatach (Telmidon o mocy 80 mg + 25 mg jest stosowany)

Jak stosować lek Telmidon?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli:

• dawka zalecana to 1 tabletka na dobę

Zasady stosowania leku:

• należy starać się przyjmować tabletkę regularnie o taj samej porze
• lek można przyjmować w trakcie posiłku lub niezależnie od nich
• tabletki należy połknąć, popijając wodą lub napojem bezalkoholowym

Pacjenci z niewydolnością wątroby

• zalecana dawka nie powinna przekraczać 40 mg telmisartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu na dobę

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Jeżeli przez pomyłkę zostanie przyjęta zbyt duża liczba tabletek, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą albo z najbliższym szpitalnym oddziałem doraźnej pomocy medycznej jeśli pojawią się objawy takie jak:

• niskie ciśnienie krwi
• przyspieszenie akcji serca
• spowolnienie akcji serca
• zawroty głowy
• wymioty
• pogorszenie czynności nerek, w tym niewydolności nerek
• niskie stężenia potasu we krwi, co może doprowadzić do nudności, senności i skurczów mięśni

Pominięcie zastosowania leku

Jeżeli pominięto dawkę leku w danym dniu, należy ją przyjąć jak najszybciej tego samego dnia. Jeżeli jednak nie przyjęto tabletki jednego dnia, należy przyjąć zwykle stosowaną dawkę następnego dnia. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Telmidon?

Leku Telmidon nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na telmisartan lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli pacjent ma uczulenie na hydrochlorotiazyd lub inne pochodne sulfonamidów
• po trzecim miesiącu ciąży (należy również unikać stosowania leku Telmidon we wczesnym okresie ciąży)
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby, taka jak zastój żółci lub zwężenie dróg żółciowych (zaburzenia odpływu żółci z pęcherzyka żółciowego) lub jakakolwiek inna ciężka choroba wątroby
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek
• jeśli lekarz stwierdzi występowanie małego stężenia potasu lub dużego stężenia wapnia we krwi, które nie ulegają poprawie na skutek leczenia

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Telmidon może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• posocznica (nazywana często zatruciem krwi) będąca ciężkim zakażeniem, z reakcją zapalną całego organizmu
• nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)
• tworzenie się pęcherzy i złuszczanie się zewnętrznej warstwy skóry (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)

Inne działania niepożądane:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić do 1 na 10 pacjentów):

• zawroty głowy

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić do 1 na 100 pacjentów):

• zmniejszenie stężenia potasu we krwi
• lęk
• omdlenia
• uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje)
• uczucie wirowania
• przyspieszone tętno (częstoskurcz)
• zaburzenia rytmu serca
• niskie ciśnienie tętnicze krwi
• nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi podczas wstawania
• skrócenie oddechu (duszność)
• biegunka
• suchość błon śluzowych w jamie ustnej
• wzdęcia
• ból pleców
• skurcze mięśni
• ból mięśni
• zaburzenia erekcji (niezdolność do uzyskania lub utrzymania erekcji)
• ból w klatce piersiowej
• zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić do 1 na 1000 pacjentów):

• zapalenie płuc (zapalenie oskrzeli)
• aktywacja lub zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego
• ból gardła
• zapalenie zatok
• uczucie smutku (depresja)
• trudności w zasypianiu (bezsenność)
• zaburzenia widzenia
• trudności w oddychaniu
• ból brzucha
• zaparcia
• wzdęcia (niestrawność)
• nudności
• zapalenie błony śluzowej żołądka
• nieprawidłowa czynność wątroby
• nagły obrzęk skóry i błon śluzowych, który może również prowadzić do zgonu (obrzęk naczynioruchowy, również zakończony zgonem)
• zaczerwienienie skóry (rumień)
• reakcje alergiczne, takie jak świąd lub wysypka
• zwiększona potliwość
• pokrzywka
• ból stawów i ból kończyn
• skurcze mięśni
• objawy grypopodobne
• ból
• zwiększone stężenie kwasu moczowego
• małe stężenie sodu
• zwiększone stężenie kreatyniny
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych lub fosfokinazy kreatynowej we krwi

Działania niepożądane zgłaszane dla jednego ze składników mogą wystąpić również podczas terapii lekiem Telmidon, nawet jeśli nie stwierdzono ich podczas badań klinicznych produktu.

Telmisartan

U pacjentów przyjmujących wyłącznie telmisartan, obserwowano dodatkowo następujące działania niepożądane:

Niezbyt częste (mogą wystąpić do 1 na 100 pacjentów):

• zakażenie górnych dróg oddechowych (na przykład ból gardła, zapalenie zatok, przeziębienie)
• zakażenia układu moczowego
• za mała liczba krwinek czerwonych (niedokrwistość)
• duże stężenie potasu
• wolna czynność serca (bradykardia)
• zaburzenie czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek
• osłabienie
• kaszel

Rzadkie (mogą wystąpić do 1 na 1000 pacjentów):

• mała liczba płytek krwi (małopłytkowość)
• zwiększenie liczby niektórych krwinek białych (eozynofilia)
• ciężka reakcja alergiczna (na przykład nadwrażliwość, reakcja anafilaktyczna, wysypka polekowa)
• małe stężenie glukozy we krwi (u pacjentów z cukrzycą)
• nieżyt żołądka
• wyprysk (zaburzenie skóry)
• zwyrodnienie stawów
• zapalenie ścięgien
• zmniejszone stężenie hemoglobiny (białka krwi)
• senność

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić do 1 na 10000 pacjentów):

• postępujące bliznowacenie pęcherzyków płucnych (śródmiąższowa choroba płuc)

Hydrochlorotiazyd

U pacjentów przyjmujących wyłącznie hydrochlorotiazyd obserwowano dodatkowe następujące działania niepożądane:

Częste (mogą wystąpić do 1 na 10 pacjentów):

• nudności
• małe stężenie magnezu we krwi

Rzadkie (mogą wystąpić do 1 na 1000 pacjentów):

• zmniejszenie liczby płytek krwi, przez co wzrasta ryzyko wystąpienia krwawień lub siniaków (niewielkie, fioletowo-czerwone zmiany na skórze lub w innych tkankach, spowodowane przez krwawienie)
• duże stężenie wapnia we krwi
• ból głowy

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić do 1 na 10 000 pacjentów):

• wzrost pH (zakłócona równowaga kwasowo-zasadowa) ze względu na małe stężenie chlorków we krwi

Czestość nieznana:

• zapalenie ślinianek
• zmniejszenie liczby krwinek, w tym mała ilość czerwonych i białych krwinek, mała ilość płytek krwi (małopłytkowość)
• ciężkie reakcje alergiczne (na przykład nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne)
• zmniejszenie lub utrata apetytu
• niepokój
• uczucie pustki w głowie
• niewyraźne widzenie lub widzenie na żółto, ograniczenie widzenia i ból oczu (prawdopodobnie objawy ostrej jaskry z zamkniętym kątem przesączania)
• zapalenie naczyń krwionośnych (martwicze zapalenie naczyń)
• zapalenie trzustki
• nieżyt żołądka
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka)
• zespół o typie tocznia
• zaburzenia skóry, takie jak zapalenie naczyń krwionośnych w skórze, zwiększona wrażliwość na światło słoneczne lub powstawanie pęcherzy i łuszczenie się zewnętrznej warstwy skóry (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
• osłabienie
• zapalenie nerek lub zaburzenia czynności nerek
• obecność glukozy w moczu (cukromocz)
• gorączka
• zaburzenia równowagi elektrolitowej
• duże stężenie cholesterolu we krwi
• zmniejszona objętość krwi
• zwiększone stężenie glukozy lub tłuszczu we krwi
• nowotwory złośliwe skóry i warg

Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występują lub występowały którekolwiek z poniższych stanów lub chorób:

• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), którego prawdopodobieństwo wystąpienia jest większe, jeśli pacjent jest odwodniony (z nadmierną utratą wody z organizmu) lub ma niedobór soli z powodu stosowania leków moczopędnych (tabletek odwadniających), diety ubogosolnej, biegunki, wymiotów lub hemodializy
• choroba nerek lub przeszczep nerki
• zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych jednej nerki lub obu nerek)
• choroba wątroby
• problemy z sercem
• cukrzyca
• dna moczanowa
• zwiększone stężenie aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie łącznie z zaburzeniem równowagi elektrolitowej)
• toczeń rumieniowaty układowy, choroba, w przebiegu której układ odpornościowy atakuje własny organizm
• substancja czynna hydrochlorotiazyd może powodować rzadkie reakcje powodujące ograniczenie widzenia i ból oczu (mogą to być objawy zwiększonego ciśnienia w gałce ocznej, które mogą się pojawić w ciągu kilku godzin do kilku tygodni od przyjęcia leku Telmidon; nieleczone mogą prowadzić do trwałej utraty wzroku)
• nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna
• planowany zabieg chirurgiczny lub znieczulenie
• nadwrażliwość skóry na światło słoneczne, w postaci oparzeń słonecznych (zaczerwienienie, swędzenie, obrzęk, powstanie pęcherzy) pojawiających się szybciej niż zazwyczaj
• leczenie hydrochlorotiazydem może prowadzić do zaburzenia równowagi elektrolitów w organizmie, objawiające się suchością błony śluzowej w jamie ustnej, osłabieniem, letargiem, sennością, niepokojem, bólami lub skurczami mięśni, nudnościami, wymiotami, zmęczeniem mięśni oraz nieprawidłowo przyspieszonym tętnem (szybciej niż 100 uderzeń na minutę)
• należy powiadomić lekarza o podejrzeniu (lub planowaniu) ciąży - nie zaleca się stosowania leku Telmidon we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po trzecim miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku
• pacjenci rasy czarnej, u których lek może być mniej skuteczny
• przyjmowanie leków zawierających alskiren lub inhibitor konwertazy angiotensyny
• pacjent przyjmuje digoksynę

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany w okresie ciąży, zwłaszcza na początku oraz po 3 miesiącu, może on poważnie zagrozić dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią, jesli pacjentka chce karmić piersią, lekarz powinien zaproponować inny lek.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Telmidon może z niektórymi lekami wchodzić w niekorzystne interakcje. Lekarz w niektórych przypadkach będzie musiał zmienić dawki leków lub zastosować inne środki ostrożności.

Należy zachować ostrożność stosując lek Telmidon w połączneiu z:

• preparatami litu
• innymi lekami moczopędnymi
• lekami przeczyszczającymi
• kortykosteroidami
• hormonem adrenokortykotropowym
• amfoterycyną
• karbenoksolonem
• solą sodową penicyliny G
• kwasem salicylowym oraz jego pochodnymi
• lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, suplementami potasu, substytutami soli zawierającymi potas
• inhibitorami ACE
• cyklosporyną
• heparyną sodową
• lekami nasercowymi lub lekami stosowanymi w kontrolowaniu rytmu serca
• lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń psychicznych
• niektórymi antybiotykami
• pewnymi lekami stosowanymi w terapii reakcji alergicznych
• lekami stosowanymi w cukrzycy
• cholestyraminą i kolestypolem
• lekami podwyższającymi ciśnienie krwi
• lekami zwiotczającymi mięśnie
• suplementami wapnia i (lub) witaminy D
• lekami o działaniu antycholinergicznym
• amantadyną
• digoksyną
• pozostałymi lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia
• steroidami
• lekami przeciwbólowymi
• lekami stosowanymi w leczeniu nowotworów, dny moczanowej lub zapalenia stawów
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
• inhibitorami ACE
• alskirenem
• digoksyną

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Alkohol w połączeniu z lekiem Telmidon może spowodować zbyt duży spadek ciśnienia krwi, a w konsekwensji uczucie osłabienia i zawrotów głowy.

Jeśli po przyjęciu leku wystepują zwaroty głowy lub uczucie zmęczenia, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Telmidon?

Lek Telmidon należy przechowywać:

• w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią
• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci