Theovent 100 (Theophyllinum)

Jak działa lek Theovent 100?

Mechanizm działania teofiliny (substancji czynnej leku Theovent 100) nie jest całkowicie poznany.

Lek Theovent 100 wykazuje działanie:

• rozkurczające mięśnie gładkie dróg oddechowych
• przeciwzapalne
• moczopędne
• hamujące późną fazę reakcji alergicznej
• pobudzające ośrodek oddechowy w ośrodkowym układzie nerwowym

Kiedy stosuje się lek Theovent 100?

Lek Theovent 100 stosuje się w leczeniu i zapobieganiu skurczom oskrzeli w przewlekłych chorobach układu oddechowego:

• astmy oskrzelowej
• przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma płuc)

Jak stosować lek Theovent 100?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób podania

• lek należy przyjmować doustnie
• linia podziału na tabletce Theovent 100 ułatwia dzielenie jej na dwie równe dawki
• tabletki nie należy rozgryzać ani miażdżyć
• tabletkę należy połykać w całości lub przełamaną wzdłuż linii podziału (dotyczy to dawkowania leku u dzieci)
• lekarz ustala dawkę leku indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od jego wieku i masy ciała oraz poziomu stężenia teofiliny we krwi

Dawkowanie:

Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 45 kg

Dawka początkowa (nasycająca)

• dla pacjentów, którzy nie otrzymywali teofiliny w ciągu ostatnich 24 godzin, optymalna dawka nasycająca teofiliny wynosi 5 mg/ kg należnej masy ciała 
• dla pacjentów uprzednio leczonych teofiliną każda dodatkowa dawka teofiliny wynosi 0,5 mg/ kg należnej masy ciała

Leczenie podtrzymujące

• początkowo: 1 tabletka 3 razy na dobę
• nie należy przekraczać 300 mg na dobę (3 tabletki)
• jeśli lek jest dobrze tolerowany przez pacjenta po trzech dniach można zwiększyć dawkę do: 1 tabletki 4 razy na dobę
• nie należy przekraczać 400 mg na dobę (4 tabletki)
• po kolejnych 3 dniach, jeśli lek jest dobrze tolerowany dawkę można zwiększyć do: 1,5 tabletki 4 razy na dobę lub 2 tabletki 3 razy na dobę
• nie należy przekraczać 600 mg na dobę (6 tabletek)

Przy zmianie leku Theovent 100 na inny lek zawierający teofilinę, należy monitorować terapię, kontrolując stężenie teofiliny we krwi.

Dzieci o masie ciała poniżej 45 kg ( w wieku powyżej 6 lat)

Dawka początkowa (nasycająca)

• dawkę ustala lekarz na podstawie aktualnej masy ciała dziecka
• dla pacjentów, którzy nie otrzymywali teofiliny w ciągu ostatnich 24 godzin, optymalna dawka nasycająca teofiliny wynosi 5 mg/ kg należnej masy ciała 
• dla pacjentów uprzednio leczonych teofiliną każda dodatkowa dawka teofiliny wynosi 0,5 mg/ kg należnej masy ciała

Leczenie podtrzymujące

• początkowo 12 mg do 14 mg teofiliny/ kg masy ciała: 1 tabletka 3 razy na dobę
• nie należy przekraczać 300 mg na dobę (3 tabletki)
• jeśli lek jest dobrze tolerowany przez pacjenta po trzech dniach można zwiększyć dawkę do 16 mg teofiliny/ kg masy ciała: 1 tabletka 4 razy na dobę.
• nie należy przekraczać 400 mg na dobę (4 tabletki)
• po kolejnych 3 dniach, jeśli lek jest dobrze tolerowany, dawka może być zwiększona do 20 mg teofiliny/ kg masy ciała: 1 tabletka 6 razy na dobę  lub 1,5 tabletki 4 razy na dobę
• nie należy przekraczać 600 mg na dobę (6 tabletek)

Dzieci w wieku poniżej 6 lat

Leku Theovent 100 nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 roku życia. Lekarz ustali inne postaci leku, które są bardziej odpowiednie dla dzieci w wieku poniżej 6 roku życia.

Dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy

Teofiliny nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 miesiąca życia.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Theovent 100

Jeśli przyjęto większą niż zalecana dawkę leku, należy bezwzględnie i natychmiast skontaktować się z lekarzem ze względu na ryzyko poważnych zaburzeń. Nie wolno podawać kolejnych dawek leku. Przedawkowanie teofiliny prowadzi do nasilenia działań niepożądanych.
Objawy przedawkowania to:

• nudności, nasilone wymioty, bóle w nadbrzuszu, wymioty z domieszką krwi, zapalenie trzustki
• niepokój, zwiększone napięcie mięśniowe, nasilenie odruchów, drgawki, śpiączka
• zwiększenie stężenia cukru we krwi, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, nagromadzenie w organizmie substancji o charakterze kwasowym (kwasica), zmniejszenie stężenia magnezu we krwi, rabdomioliza (rozpad mięśni połączony z niewydolnością nerek)
• przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu serca

Pominięcie przyjęcia leku Theovent 100

• należy jak najszybciej zażyć pominiętą dawkę leku 
• następnie kontynuować leczenie przyjmując lek zgodnie z zalecanym schematem dawkowania
• nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Kiedy nie stosować leku Theovent 100?

Leku nie należy stosować:

• u pacjentów z uczuleniem na teofilinę, pochodne teofiliny lub inne pochodne ksantyny, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• u dzieci jednocześnie stosujących produkty lecznicze z zawarające efedrynę
• u pacjentów krótko po zawale mięśnia sercowego
• u pacjenta z ostrymi zaburzeniami rytmu serca z szybką czynnością serca

Nie należy stosować teofiliny u dzieci poniżej 6 miesiąca życia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Theovent 100 może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Jeśli wystapią ciężkie reakcje alergiczne po zastosowaniu leku Theovent 100 należy natychmiast zwrócić się do lekarza.
Należą do nich:

• wysypka, świąd, pokrzywka, skurcz oskrzeli
• obrzęki, głównie twarzy lub ust (obrzęk naczynioruchowy), które mogą powodować trudności w oddychaniu
• zapaść lub utrata przytomności

Inne objawy niepożądane

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zaburzenia żołądkowo-jelitowe, nudności, wymioty, zwiększone wydzielanie kwasu żołądkowego, nasilenie istniejącego refluksu żołądkowo-przełykowego w nocy
• bóle głowy, drżenie, niepokój, zawroty głowy
• trudności w zasypianiu, pobudzenie, niepokój
• nadpobudliwość (szczególnie u dzieci)
• szybsze niż zwykle bicie serca
• zaburzenia rytmu serca
• kołatanie serca (nierówne, szybkie bicie serca), obniżenie ciśnienia tętniczego krwi
• drgawki
• małe stężenie potasu we krwi
• zwiększenie stężenia wapnia, kreatyniny, cukru i kwasu moczowego w surowicy krwi
• zwiększone wydalanie moczu

Przed rozpoczęciem stosowania leku Theovent 100 należy omówić to z lekarzem.

Należy poinformować lekarza jeśli pacjent:

• ma ciężkie niedotlenienie
• ma zapalenie płuc lub obrzęk płuc
• ma przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP)
• ma gorączkę niepoddającą się leczeniu
• jest w podeszłym wieku
• ma chorobę układu sercowo-naczyniowego (niewydolność krążenia, zastoinowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze)
• ma zaburzenia rytmu serca
• nadużywa alkoholu
• pali tytoń lub pije kawę
• ma niewydolność wątroby i (lub) nerek
• ma chorobę wrzodową
• ma nadczynność tarczycy
• ma choroby wywołane przez wirusy
• miał napady drgawek (lekarz może zalecić stosowanie innego leku)
• planuje szczepienia lub jest w trakcie szczepień
• ma porfirię (rzadką chorobę krwi)

Jeśli pacjent w trakcie leczenia przestanie palić tytoń, powinien o tym powiedzieć lekarzowi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku Theovent 100 w pierwszym trymestrze ciąży, dlatego należy unikać stosowania leku Theovent 100 w tym okresie.
Teofilina (substancja czynna leku Theovent 100) przenika przez barierę łożyskową i może wywoływać działania niepożądane u płodu.
Lek można stosować w drugim i trzecim trymestrze ciąży jeśli tak zdecyduje lekarz.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Teofilina (substancja czynna leku Theovent 100) przenika do mleka kobiet karmiących piersią.
U kobiet podczas laktacji należy stosować możliwie najmniejszą dawkę leczniczą teofiliny a karmienie piersią, powinno odbywać się bezpośrednio przed przyjęciem dawki leku.
Jeśli jest konieczne zastosowanie większych dawek leczniczych, należy przerwać karmienie piersią.

Należy zawsze poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczególnie należy poinformować lekarza jeśli pacjent stosuje:

• barbiturany (leki uspokajające stosowane w leczeniu zaburzeń snu, stanów lękowych lub padaczki np. prymidon)
• benzodiazepiny takie jak diazepam (stosowane w leczeniu padaczki)
• sole litu, fluwoksamina, wiloksazyna (stosowane w leczeniu depresji)
• disulfiram (stosowany w leczeniu alkoholizmu)
• antybiotyki (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych), np.: ryfampicyna, erytromycyna, cyprofloksacyna, enoksacyna, klinafloksacyna, grepofloksacyna, pefloksacyna, kwas pipemidowy
• leki przeciwwirusowe np. rytonawir
• sulfinpirazon, allopurynol (stosowane w leczeniu dny moczanowej)
• cymetydynę i ranitydynę (stosowane w leczeniu choroby wrzodowej)
• prednizolon (stosowany w leczeniu np. chorób reumatycznych, zapalenia stawów, stanów alergicznych, niektórych chorób skóry, astmy lub niektórych chorób krwi)
• aminoglutetymid (stosowany w leczeniu zespołu Cushinga i raka piersi)
• izoniazyd (stosowany w leczeniu gruźlicy)
• diltiazem, izoprenalinę, werapamil, propafenon, meksyletynę, adenozynę (stosowane w leczeniu chorób serca)
• tiklopidynę (stosowana w celu zapobiegania niedokrwiennym udarom mózgu)
• leki beta-adrenolityczne, takie jak propranolol (stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i w stanach lękowych)
• interferon alfa (stosowany w leczeniu niektórych nowotworów lub zapalenia wątroby)
• rofekoksyb (stosowany w leczeniu zapalenia stawów)
• pentoksyfilinę (stosowana w leczeniu zaburzeń krążenia)
• doustne środki antykoncepcyjne
• tiabendazol (stosowany w leczeniu chorób pasożytniczych)
• szczepionki przeciw grypie lub gruźlicy
• fenylopropanolaminę (stosowanąw niektórych rodzajach kaszlu i przeziębieniach)
• zileuton, zafirlukast (leki stosowane w leczeniu astmy)
• halotan (stosowany do znieczulenia ogólnego)
• leki moczopędne np. furosemid
• leki przeciwgrzybicze – tiabendazol
• produkty zawierające ziele dziurawca
• inne produkty lecznicze, które zawierają ksantyny, beta-sympatykomimetyki, kofeinę lub podobne substancje

Theovent 100 z jedzeniem, piciem i alkoholem

• lek można przyjmować niezależnie od posiłku
• podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu, ponieważ wpływa on na skuteczność działania leku Theovent 100

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać napojów alkoholowych podczas stosowania leku Theovent 100.

Podczas stosowania leku Theovent 100 mogą wystąpić niedociśnienie i drgawki, uniemożliwiające prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn.
Jeśli wystapią takie objawy nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać Theovent 100?

Lek należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25ºC
• w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią