Tisercin (Levomepromazinum)

Jak działa lek Tisercin?

Lek Tisercin to lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych.

Kiedy stosuje się lek Tisercin?

Lek Tisercin stosuje się w następujących przypadkach:

• choroby psychiczne przebiegające z pobudzeniem ruchowym i psychoruchowym
• schizofrenia
• lek wspomagający w niektórych towarzyszących objawach padaczki, niedorozwoju umysłowego, w depresji z niepokojem
• nasilenie działania przeciwbólowego innych leków
• przygotowanie i pogłębienie znieczulenia ogólnego

Jak stosować lek Tisercin?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek Tisercin podaje się domięśniowo lub dożylnie w powolnym wlewie.

Podawanie pozajelitowe stosowane jest gdy podanie doustne nie jest możliwe

• dawka dobowa wynosi 75-100 mg w 2-3 dawkach podzielonych, należy ściśle monitorować pacjenta, który w tym czasie musi leżeć w łóżku
• lek podawany domięśniowo będzie podawany w głębokiej iniekcji domieśniowej
• lek podawany dożylnie zostanie podany w postaci rozcieńczonej w powolnym wlewie kroplowym

W celu uniknięcia nadmiernego spadku ciśnienia w czasie zmiany pozycji z leżącej na stojąca, należy pozostać w pozycji lezącej co najmniej 30 minut od podania pierwszej dawki leku.

U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) należy zacząć leczenie od mniejszych dawek i zwiększać je stopniowo. Ta grupa pacjentów jest bardziej podatna na wystąpienie działań niepożądanych leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tisercin:

Objawy przedawkowania: hipotonia, gorączka, zaburzenie przewodzenia, arytmia, co może prowadzić do nagłej śmierci lub zatrzymania akcji serca, sztywność mięśni, skurcze mięśni, senność, śpiączka, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (drgawki padaczkowe) i złośliwy zespół neuroleptyczny (groźna reakcja przejawiająca się gorączką, sztywnością mięśni, splątaniem, zlewnymi potami i zmianami rytmu serca). Przedawkowanie leku Tisercin, szczególnie w połączeniu z alkoholem lub innymi lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy, może prowadzić do zgonu.

Przerwanie stosowania leku Tisercin:

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. Lekarz będzie stopniowo odstawiał lek zmniejszając jego dawki. Nagłe odstawienie leku może spowodować nawrót objawów psychotycznych, niepokoju, wzrostu poziomu lęku, bezsenności, nudności, wymiotów, bólów głowy, drżeń, zlewnych potów i tachykardii.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Tisercin należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Tisercin:?

Leku Tisercin nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

• uczulenie na lewomepromazynę lub na którykolwiek z pozostałych składników leku
• nadwrażliwość na leki mające takie samo działanie (np. chloropromazynę, tiorydazynę, flufenazynę, pipotiazynę, trifluperazynę) lub podczas stosowania takich leków doświadczył nadwrażliwości na światło
• przyjmowanie następujących substancji:
  • leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO)
  • znaczne ilości środków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (alkohol, leki nasenne, leki narkotyczne)
• jaskra z wąskim kątem przesączania
• problemu z pęcherzem moczowym
• choroba Parkinsona
• stwardnienie rozsiane
• ciężka niewydolność nerek lub wątroby
• problemy z funkcjonowaniem serca
• niskie ciśnienie krwi
• choroba układu krwiotwórczego
• zaburzenia przemiany porfiryn
• pacjentka kari piersią
• pacjentem jest dziecko w wieku poniżej 12 lat

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Tisercin może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

• spadek ciśnienia krwi przy zmianie pozycji ciała na stojącą, co prowadzi do zawrotów głowy, osłabienia lub omdleń
• pancytopenia (zmniejszenie liczby wszystkich elementów morfotycznych krwi), agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek powodujące zwiększenie podatności na infekcje), leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek), trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), eozynofilia (zwiększenie liczby ciałek krwi zwanych eozynofilami), zwiększona szybkość sedymentacji erytrocytów
• reakcje rzekomoanafilaktyczne (groźna reakcja alergiczna powodująca trudności w oddychaniu lub zawroty głowy), obrzęk gardła, obrzęk kostek, stóp i palców, napad astmy
• zmniejszenie masy ciała, niedobór witamin
• nietolerancja glukozy, wysoki poziom cukru we krwi
• niski poziom sodu we krwi, niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego (z objawami takimi jak skoncentrowany mocz, odczuwanie lub mdłości, skurcze mięśni, splątanie i drgawki)
• nawrót objawów psychotycznych, katatonia (zaburzenie ruchu), splątanie, dezorientacja, omamy wzrokowe, niewyraźna mowa, senność
• napady padaczkowe, zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, objawy pozapiramidowe (sztywność mięśni, skurcze mięśni i ruchy mimowolne), objawy odstawienia
• złogi w soczewce i rogówce, retinopatia barwnikowa (choroba oka związana z odkładaniem się barwnika w siatkówce)
• nieprawidłowy zapis EKG, niemiarowe bicie serca, szybkie bicie serca, migotanie, zatrzymanie akcji serca, nagła śmierć (niewyjaśnione lub sercowe)
• zakrzepy krwi w żyłach, szczególnie w nogach (objawy obejmują puchnięcie, ból, zaczerwienienie nogi); zakrzepy mogą przemieszczać się w naczyniach krwionośnych do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem
• martwicze zapalenie jelit (kolki, bóle brzucha, krwawe biegunki), wymioty, nudności, zaparcia, dyskomfort w jamie brzusznej, suchość w jamie ustnej
• uszkodzenie wątroby (żółtaczka, zastój żółci)
• ciężkie zapalenie skóry, pokrzywka, rumień, nadwrażliwość na światło, wzrost pigmentacji skóry
• trudności z oddawaniem moczu, zmiana zabarwienia moczu
• zespół odstawienia u noworodków
• mlekotok, zaburzenia miesiączkowania, bardzo rzadko nieprawidłowe skurcze macicy
• bolesna i długotrwała erekcja (priapizm)
• złośliwy zespół neuroleptyczny (poważna reakcja na lek przejawiająca się wysoką gorączką, sztywnością mięśni, splątaniem, zlewnymi potami i zmianami rytmu serca), podwyższona temperatura ciała (niewyjaśniona gorączka)
• w przypadku długotrwałego stosowania leków takich jak lek Tisercin mogą wystąpić łagodne (nienowotworowe) guzy przysadki mózgowej

Przed rozpoczęciem stosowania leku Tisercin należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką jeśli u pacjenta występują:

• choroba układu krążenia (niedociśnienie, niemiarowość, zaburzenia krążenia)
• pacjent przeszedł udar lub ryzyko jego wystąpienia jest zwiększone
• pacjent choruj na cukrzycę lub znajduje się w grupie ryzyka rozwoju cukrzycy; lek Tisercin może podwyższyć poziom cukru we krwi
• padaczka
• choroby ośrodkowego układu nerwowego
• choroba nerek i/lub wątroby
• występowanie zakrzepów
• wystąpienie reakcji nadwrażliwości; należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku jeśli pojawią się takie objawy jak obrzęk warg, wnętrza ust lub gardła powodujący trudności w połykaniu lub oddychaniu, uciążliwe swędzenie skóry
• pojawienie się gorączki niewiadomego pochodzenia z objawami dodatkowymi, jak sztywność i (lub) niekontrolowane skurcze mięśni oraz objawy ze strony wegetatywnego (niezależnego od woli) układu nerwowego (np. kołatanie serca, nieregularne bicie serca, niestabilne ciśnienie krwi, zlewne poty, szybkie zmiany podstawowych parametrów życiowych, splątanie z silnym pobudzeniem), mogące prowadzić do śpiączki -w takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie
• pacjenci w podeszłym wieku stosujący leki przeciwpsychotyczne

Przed rozpoczęciem leczenia i w czasie terapii zaleca się regularną kontrolę następujących parametrów:

• ciśnienie tętnicze krwi, zwłaszcza jeśli jest ono niski lub niestabilne
• czynność wątroby, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami pracy wątroby
• morfologia krwi z rozmazem w przypadku gorączki, zapalenia gardła lub podejrzenia leukopenii lub agranulocytozy (znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek), na początku leczenia i w czasie przewlekłego stosowania leku
• EKG (u osób z chorobami układu serca i krążenia oraz u osób w podeszłym wieku, powyżej 65 lat)
• pomiar stężenia potasu w surowicy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Tisercin u kobiet w ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli matki stosowały lek w ostatnim trymestrze ciąży u noworodków mogą pojawić się takie objawy jak:

• drżenie
• wzmożone napięcie i (lub) obniżone napięcie
• senność
• pobudzenie
• zaburzenia oddychania 
• zaburzenia karmienia

Jeśli u dziecka pojawią się takie objawy, konieczny jest kontakt z lekarzem.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Tisercin przenika do mleka matki, więc nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy podawać leku Tisercin łącznie z:

• lekami przeciwnadciśnieniowymi
• inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitorami MAO)

Przed przyjęciem następujących leków należy skonsultować to z lekarzem:

• leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (w tym uspokajające, nasenne, silne preparaty przeciwbólowe, leki do znieczulenia ogólnego, przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, z grupy amfetamin)
• lewodopa
• leki przeciwcukrzycowe
• niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego bicia serca lub chorób serca, niektóre antybiotyki (makrolidowe), leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, leki stosowane w alergiach (leki przeciwhistaminowe), cyzapryd, niektóre leki zwiększające produkcję i wydzielanie moczu
• dilewalol
• leki zwiększające wrażliwość skóry na działanie promieni słonecznych
• deferoksamina - służy do usuwania nadmiaru żelaza lub aluminium z organizmu
• epinefryna (adrenalina)

Razem z lekiem Tisercin powinna być podawana witamina C, aby zmniejszyć jej niedobór wywołany lekiem.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Zabronione jest spożywanie alkoholu podczas stosowania leku Tisercin oraz przez co najmniej 4-5 dni od zakończenia leczenia.

Na początku leczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Lekarz podejmie decyzję co do możliwości wykonywania tych czynności w dalszym etapie leczenia.

Jak przechowywać lek Tisercin?

• lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C
• lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem