Vincristine Teva (Vincristini sulfas)

Jak działa lek Vincristine Teva?

Lek Vincristine Teva hamuje wzrost komórek nowotworowych.

Kiedy stosuje się lek Vincristine Teva?

Lek Vincristine Teva stosuje się w leczeniu:

• ostrej białaczki limfocytowej, która jest szybko rozwijającą się chorobą nowotworową, w której organizm wytwarza duże ilości niedojrzałych białych komórek krwi
• choroby Hodgkina, która jest nowotworem złośliwym układu chłonnego
• chłoniaków nieziarniczych, które są nowotworami węzłów chłonnych niespowodowanymi chorobą Hodgkina
• raka płuc (drobnokomórkowego)
• mięsaka mięśni poprzecznie prążkowanych, który jest nowotworem mięśni
• mięsaka Ewinga, który jest odmianą raka kości
• krwiaków (krwawienie wewnętrzne) wraz z obniżoną liczbą płytek krwi (idiopatyczna plamica małopłytkowa)
• raka rdzenia nadnercza (część gruczołu nadnerczy)
• pierwotnych guzów neuroektodermalnych, które są nowotworami części układu nerwowego
• guza Wilmsa, który jest odmianą raka nerki
• raka piersi z przerzutami do innych części ciała
• szpiczaka mnogiego, który jest rakiem komórek układu odpornościowego
• siatkówczaka, który jest odmianą raka oka

Jak stosować lek Vincristine Teva?

Ten lek należy zawsze stosować z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Vincristine Teva podaje się wyłącznie dożylnie, poprzez wlew lub powolne wstrzyknięcie przez przewód infuzyjny. Lek powinien być podawany pod ścisłym nadzorem lekarza mającego doświadczenie w podawaniu leków cytotoksycznych.

Dawkowanie:

Dorośli:

• dawka zazwyczaj stosowana to 1,4 mg na metr kwadratowy powierzchni ciała raz w tygodniu
• dawka maksymalna to 2 mg na metr kwadratowy powierzchni ciała

Dzieci:

• dawka zazwyczaj stosowana to od 1,5 do 2,0 mg na metr kwadratowy powierzchni ciała raz w tygodniu
• dzieci których masa jest niższa niż 10 kg dawka początkowa wynosi 0,05 mg na kilogram masy ciała raz w tygodniu

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

• jeśli istnieje taka konieczność lekarz dostosuje dawkę leku

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Vincristine Teva

Jesli pacjent otrzymał zbyt dużą dawkę leku, należy poinformować o tym lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie podtrzymujące. Objawami przedawkowania są nasilone działania niepożądane związane ze stosowaniem leku. 

Pominięcie zastosowania leku Vincristine Teva

Lekarz podejmie decyzję odnośnie stosowania leku, w razie pominięcia dawki leku należy niezwłocznie powiadomić o tym lekarza.

Kiedy nie stosować leku Vincristine Teva?

Leku Vincristine Teva nie należy stosować jeśli występuje:

• nadwrażliwość na siarczan winkrystyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• choroba Charcota Mariego-Tootha
• zaburzenia czynności wętroby
• zaparcia lub niedrożność jelit szczególnie jeśli wystepuje u dzieci
• pacjent jest poddawany radioterapiii która obejmuje wątrobę

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Vincristine Teva może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Bardzo często: (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób)

• wypadanie włosów (odwracalne po zakończeniu leczenia)

Często: (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób)

• przemijający wzrost liczby płytek krwi; u pacjentów może wystąpić ból głowy, zawroty głowy, mrowienie w rękach, palcach lub stopach, siny nos, siniaki lub krwawienie z dziąseł
• neuropatia obwodowa, wiążącą się ze szkodliwym działaniem na obwodowy układ nerwowy. Możliwe są zaburzenia ruchowe, czuciowe i czynnościowe. U pacjentów mogą wystąpić zaburzenia odczuwania, mrowienie, swędzenie lub kłucie bez żadnej przyczyny, nerwobóle (między innymi żuchwy lub jąder), problemy z poruszaniem, utrata niektórych odruchów (zniesienie odruchów głębokich), porażenie lub osłabienie mięśni stopy (zespół opadającej stopy), słabość mięśni, problemy z koordynacją (na przykład, poruszanie się jak pod wpływem alkoholu) oraz paraliż. Lek może mieć wpływ na nerwy czaszkowe (nerwy mózgowe), powodując porażenie niektórych mięśni, osłabienie mięśni krtani, zachrypnięcie, porażenie strun głosowych, osłabienie mięśni zewnątrzgałkowych oka, opadanie powiek (ptoza), podwójne widzenie, zaburzenia nerwu wzrokowego, zaburzenia nerwów zewnątrzgałkowych oka oraz przemijającą ślepotę
• gwałtowne wystąpienie duszności i bezdechu, ze względu na skurcz mięśni dróg oddechowych (skurcz oskrzeli), szczególnie, gdy lek jest stosowany jednocześnie z mitomycyną C
• zaparcia, ból brzucha, napady bólu brzucha wywołane skurczem między innymi jelit i układu żółciowego (narządów i przewodów - dróg żółciowych, pęcherza żółciowego i powiązanych organów - zaangażowanych w wytwarzanie i transport żółci) (kolki w obszarze brzucha), nudności, wymioty
• zahamowanie produkcji nasienia, nerwobóle jąder
• podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia

Niezbyt częste (występują u 1 na 100 pacjentów):

• zahamowanie czynności szpiku kostnego, zaburzenia krwi, takie jak anemia (może objawiać się osłabieniem, zmęczeniem i (lub) ogólnym złym samopoczuciem), niedobór białych krwinek (związany ze zwiększonym ryzykiem zakażeń) i niedobór płytek krwi (objawiający się skłonnościami do występowania siniaków i krwawień)
• napady drgawkowe/drgawki, często w połączeniu z podwyższonym ciśnieniem krwi. W kilku przypadkach u dzieci donoszono o napadach drgawkowych, po których wystąpiła śpiączka. Zaburzenia świadomości i zmiany psychiczne, takie jak depresja, pobudzenie, bezsenność, splątanie, ciężka choroba psychiczna z zaburzeniami kontroli nad zachowaniem i działaniami (psychoza) oraz postrzeganie nieistniejących obiektów (halucynacje).
• u niektórych pacjentów leczonych winkrystyną w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi, którzy byli wcześniej leczeni napromienianiem w okolicy serca, występowały zaburzenia krążenia i zawał serca.
• brak apetytu, utrata masy ciała, biegunka, zaburzenia czynności jelit ze względu na porażenie (porażenna niedrożność jelit, w której dochodzi do zatrzymania czynności jelit i braku ruchu jelit), szczególnie u małych dzieci
• głuchota
• problemy z oddawaniem moczu (bolesność, częste oddawanie moczu lub problemy z prawidłowym oddawaniem moczu). Obecność wysokich stężeń pewnych produktu rozkładu (kwasu moczowego) we krwi (hiperurykemia)
• zatrzymanie miesiączkowania
• ból i stan zapalny żył oraz podskórnej tkanki łącznej podczas wstrzykiwania dożylnego, gorączka

Rzadko (u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):

• reakcja nadwrażliwości połączona z dużym spadkiem ciśnienia krwi, bladością, niepokojem, szybkim słabym tętnem, wilgotną skórą i zaburzeniami świadomości (anafilaksja), wysypka oraz zatrzymanie płynów
• podwyższone lub obniżone ciśnienie krwi
• zapalenie błony śluzowej ust, martwica tkanki w jelicie cienkim i (lub) uszkodzenia ściany jelita
• zaburzenia czynności wątroby w wyniku zamknięcia żył wątrobowych, szczególnie u dzieci
• nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), skutkujące obniżonym ciśnieniem krwi, odwodnieniem, nieprawidłowymi stężeniami związków azotu (pacjenci mogą odczuwać suchość w ustach, splątanie i zmęczenie), zatrzymaniem płynów, które może powodować obrzęk oraz niedoborem sodu (zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH))
• ból głowy

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zapalenie trzustki
• nietrzymanie moczu

Należy skontaktować się z lekarzem, jeżeli którekolwiek z poniższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta lub dotyczyło go w przeszłości:

• zaburzenia układu nerwowego
• choroby wątroby
• przyjmowanie leków mających szkodliwy wpływ na układ nerwowy
• zaparcia; konieczne jest zastosowanie środków leczniczych zapobiegających zaparciom
• choroby serca, w tym zaburzenia o charakterze niedokrwiennym
• choroby układu krążenia
• istniejące zakażenie lub te które rozwija się w trakcie leczenia
• pacjent jest aktywny seksualnie; w trakcie leczenia oraz 6 miesiący po jego zakończeniu należy używać skutecznych metod antykoncepcji

Lek może być podawany jedynie drogą dożylną.

Należy unikać kontaktu leku z oczami, jeśli już dojdzie do takiego kontaktu należy niezwłocznie przemyć oczy dużą ilością wody. Jeśli mimo przemycia podrażnienie będzie dalej utrzymywało się na oku, należy skontaktować się z lekarzem.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować winkrystyny podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Kobiety przyjmujące lek nie powinny karmić piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Interakcja może wystąpić, gdy lek Vincristine Teva stosowany jest jednocześnie z:

• niektórymi lekami hamującymi aktywność enzymów wątrobowych, na przykład rytonawir, nelfinawir, ketokonazol, itrakonazol, erytromycyna i nefazodon; podawanie tych leków jednocześnie z winkrystyną może prowadzić do przedwczesnych i (lub) nasilonych zaburzeń mięśniowych;
• niektóre leki hamujące białko o nazwie p-glikoproteina, na przykład nifedypina: mogą one powodować wzrost stężenia winkrystyny we krwi, co z kolei może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych
• niektóre leki stosowane w leczeniu padaczki, np. fenytoina, fosfenytoina; winkrystyna może obniżać stężenie fenytoiny we krwi
• niektóre leki stosowane w leczeniu chorób nowotworowych oraz inne leki hamujące czynność szpiku kostnego, takie jak doksorubicyna (szczególnie w skojarzeniu z prednizonem); zachodzi możliwość nasilenia działania, działań niepożądanych i zahamowania szpiku kostnego
• niektóre leki o działaniu szkodliwym dla układu nerwowego, takie jak izoniazyd, L-asparaginaza i cyklosporyna A; leki te mogą prawdopodobnie nasilać szkodliwe działanie winkrystyny na układ nerwowy
• szczepionki (szczepienia); winkrystyna hamuje czynność układu odpornościowego i może wpływać na zdolność organizmu do reakcji na szczepionkę
• digoksyna; winkrystyna może osłabiać działanie digoksyny
• mitomycyna C; podawanie jednocześnie z winkrystyną może powodować problemy z oddychaniem;
• radioterapia; radioterapia może nasilać działania niepożądane winkrystyny na układ nerwowy
• cyklosporyna, takrolimus; stosowane w tym samym czasie mogą uniemożliwić układowi odpornościowemu ochronę organizmu przed chorobą (immunosupresja) i wywołać ryzyko wzrostu niektórych komórek (limfoproliferacja)
• GM-CSF i G-CSF (leki stosowane w celu pobudzenia wzrostu komórek krwi po chemioterapii); stosowane jednocześnie z winkrystyną mogą powodować chorobę nerwów (neuropatia)
• daktynomycyna; u pacjentów z rakiem nerek (guz Wilmsa) zgłaszano przypadki ciężkiego uszkodzenia wątroby
• bleomycyna; takie połączenie może wywoływać zaburzenia dopływu krwi do końcowych części ciała, z uwzględnieniem palców nóg i rąk, nosa i uszu, przy narażeniu na zmiany temperatury lub stres (zespół Raynauda)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Pacjenci którzy po otrzymaniu leku odczuwają osłabienie odruchów, słabość mięśni i zaburzenia wzroku, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Vincristine Teva?

Lek Vincristine Teva należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w lodówce (2˚C – 8˚C)
• w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem