Poradnik
beauty week
niezbędnik majówkowy
Voltaren (Diclofenacum natricum)

Voltaren (Diclofenacum natricum)

Lek Voltaren zawierający substancję czynną diklofenak sodowy z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. 
Lek jest stosowany w chorobie reumatycznej oraz w łagodzeniu w silnych bóli pourazowych i pooperacyjnych.

Zarezerwuj w aptece
Odbiór tylko w aptece
Lek na receptę jest wyłączony ze sprzedaży wysyłkowej. Może być sprzedawany jedynie w aptekach stacjonarnych.
Odbiór w aptece
Odbierz osobiście w aptece
Rezerwacja w aplikacji Recepta Gemini
SPRAWDŹ W APLIKACJI
Zgodnie z prawem, leki na receptę mogą być sprzedawane jedynie w aptekach stacjonarnych po okazaniu ważnej recepty.
NazwaVoltaren
Nazwa międzynarodowaDiclofenacum natricum
Kategoria dostępnościLeki na receptę
Dawka

Roztwór do wstrzykiwań: 

  • 25 mg/ 1 ml 

Tabletki dojelitowe: 

  • 50 mg 

Tabletki o przedłużonym uwalnianiu:

  • 75 mg 
  • 100 mg
PostaćRoztwór do wstrzykiwań, Tabletki dojelitowe, Tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu
Skład - substancja czynna

Diklofenak sodowy

Skład - substancje pomocnicze

Roztwór do wstrzykiwań:

  • mannitol
  • pirosiarczyn sodu 
  • alkohol benzylowy
  • glikol propylenowy (E 1520)
  • wodorotlenek sodu 
  • woda do wstrzykiwań

Tabletki dojelitowe:

  • bezwodna krzemionka koloidalna 
  • celuloza mikrokrystaliczna
  • jednowodna laktoza
  • stearynian magnezu 
  • skrobia kukurydziana
  • powidon
  • karboksymetyloskrobia sodowa
  • hypromeloza
  • hydroksystearynian makrogologlicerolu 
  • talk
  • kopolimer kwasu metakrylowego i etylu akrylanu
  • makrogol 8000
  • emulsja przeciwpienna 
  • dwutlenek tytanu (E 171)
  • żółty tlenek żelaza (E 172), 
  • czerwony tlenek żelaza (E 172)

Tabletki o przedłużonym uwalnianiu:

  • sacharoza
  • alkohol cetylowy
  • bezwodna krzemionka koloidalna 
  • powidon K30
  • stearynian magnezu 
  • hypromeloza
  • polisorbat 80
  • dwutlenek tytanu (E 171)
  • czerwony tlenek żelaza (E 172)
  • talk
  • makrogol 8000
Dostępne opakowania

Roztwór do wstrzykiwań:

  • 5 ampułek po 3 ml

Tabletki dojelitowe:

  • 20 tabletek dojelitowych

Tabletki o przedłużonym uwalnianiu:

  • 20 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
  • 30 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
Działanie / właściwości
  • przeciwzapalne
  • przeciwbólowe
  • przeciwgorączkowe
Zastosowanie
  • stany zapalne lub zwyrodnieniowe w przebiegu choroby reumatycznej
  • ostre napady dny moczanowej
  • bóle pourazowe i pooperacyjne
  • kolka nerkowa i wątrobowa 
  • ciężkie napady migreny 
Przeciwwskazania
  • uczulenie na diklofenak lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
  • występująca w przeszłości reakcja alergiczna po zastosowaniu leków przeciwzapalnych lub przeciwbólowych
  • czynna lub przebyta choroba wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienie z przewodu pokarmowego
  • odczuwany dyskomfort w okolicach żołądka lub zgaga po przyjęciu leków przeciwzapalnych
  • ostatni trymestr ciąży
  • niewydolność wątroby, nerek
  • zawał serca, udar, mini-udar lub zator naczyń krwionośnych serca, lub mózgu
  • zaburzenia krążenia (choroba naczyń obwodowych)
Ostrzeżenia i środki ostrożności
  • schorzenia układu sercowo-naczyniowego
  • choroba wrzodowa przewodu pokarmowego
  • podeszły wiek
  • wrzodziejące zapalenie okrężnicy
  • choroba Leśniowskiego- Crohna 
  • astma
  • alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk błony śluzowej nosa 
  • przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCHP)
  • przewlekłe zakażenie dróg oddechowych
  • zaburzenia czynności wątroby 
  • cukrzyca
  • zabiegi chirurgiczne przewodu pokarmowego
Działania niepożądane / Skutki uboczne

Często:

  • ból głowy
  • zawroty głowy
  • nudności
  • wymioty
  • biegunka
  • niestrawność
  • ból brzucha
  • wzdęcia
  • zmniejszony apetyt
  • zwiększenie aktywności aminotransferaz
  • wysypka

Niezbyt często:

  • zawał mięśnia sercowego
  • niewydolność serca
  • kołatanie serca
  • ból w klatce piersiowej
Możliwe interakcje z
  • preparatami litu, lekami przeciwdepresyjnymi (SSRI)
  • digoksyną
  • lekami moczopędnycmi
  • inhibitorami konwertazy angiotensyny, lekami beta-adrenolitycznymi 
  • innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi 
  • kortykosteroidami 
  • lekami przeciwzakrzepowymi i przeciwpłytkowymi
  • niektórymi lekami przeciwcukrzycowymi 
  • metotreksatem
  • cyklosporyną i takrolimusem 
  • trimetoprimem 
  • chinolonami
  • kolestypolem i cholestyraminą 
  • worykonazolem 
  • fenytoiną
Ciąża

Leku Voltaren nie powinny przyjmować kobiety w pierwszych dwóch trymestrach ciąży.
W ostanim trymestrze ciąży stosowanie leku Voltaren jest przeciwwskazane.

Karmienie piersią

Nie należy stosować leku Voltaren u kobiet karmiących piersią.

Dzieci

Nie zaleca się stosowania leku Voltaren u dzieci i młodzieży. 

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów

Lek Voltaren nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Działanie i właściwości

Jak działa lekl Voltaren?

Lek Voltaren zawiera substancję czynną diklofenak sodowy z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. 
Lek wykazuje działanie przeciwreumatyczne, przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, które jest wynikiem hamowania syntezy prostaglandym odpowiedzialnych za powstawanie stanów zapalnych, bólu oraz gorączki.

Zastosowanie / wskazania

Kiedy stosuje się lek Voltaren?

Lek Voltaren stosuje się w:

  • leczeniu stanów zapalnych lub zwyrodnieniowych choroby reumatycznej: reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów (choroba Stilla), zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów, zapalenia stawów kręgosłupa, zespołów bólowych związanych ze zmianami w kręgosłupie, reumatyzmu pozastawowego
  • leczeniu zaostrzeń zapalnych lub zwyrodnieniowych choroby reumatycznej (roztwór do wstrzykiwań)
  • leczeniu ostrych napadów dny (roztwór do wstrzykiwań, tabletki dojelitowe)
  • leczeniu bólów spowodowanych pourazowymi i pooperacyjnymi stanami zapalnymi i obrzękami, np.: po zabiegach stomatologicznych lub ortopedycznych
  • leczeniu stanów bólowych i zapalnych w ginekologii, np.: pierwotnego bolesnego miesiączkowania lub zapalenia przydatków (tabletki)
  • leczeniu wspomagającym w ciężkich, bolesnych zakażeniach uszu, nosa lub gardła
  • leczeniu kolki nerkowej i wątrobowej (roztwór do wstrzykiwań)
  • leczeniu ciężkich napadów migreny (roztwór do wstrzykiwań)
  • leczeniu lub profilaktyce bólów pooperacyjnych u pacjentów pozostających w leczeniu szpitalnym (roztwór do wstrzykiwań)

Dawkowanie

Jak stosować lek Voltaren?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady stosowania leku

  • nie należy przekraczać zalecanych przez lekarza dawek
  • jeśli tabletki dojelitowe Voltaren są stosowane dłużej niż kilka tygodni, należy regularnie wykonywać kontrolne badania lekarskie, w celu wykluczenia występowania niezauważonych przez pacjenta działań niepożądanych
  • lekarz dostosowuje dawkę leku indywidualnie dla każdego pacjenta
  • zalecane jest przyjmowanie najmniejszej skutecznej dawki przez możliwie najkrótszy okres
  • w przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza

Dawkowanie

Roztwór do wstrzykiwań

Dorośli:

  • zazwyczaj stosowana dawka to 75 mg (jedna ampułka) na dobę, nie dlużej niż dwa dni
  • w niektórych przypadkach dawkę można zwiększyć do dwóch wstrzyknięć po 75 mg (dwie ampułki) na dobę
  • jeśli wskazana jest kontynuacja leczenia, lek należy stosować w postaci tabletek lub czopków

Tabletki dojelitowe

Sposób podawania

  • tabletki należy połknąć w całości, popijając wodą, najlepiej przed posiłkiem
  • tabletek nie należy dzielić ani żuć 

Dorośli:

  • zalecana, początkowa dawka leku wynosi od 100 mg do 150 mg na dobę
  • w łagodnych przypadkach oraz w leczeniu przewlekłym, dawka leku wynosi od 75 mg do 100 mg na dobę 
  • całkowita dawka dobowa powinna być podzielona i podawana w 2 do 3 dawkach

Leczenie zniesienia bólu nocnego i sztywności porannej

  • leczenie tabletkami w ciągu dnia można uzupełnić podaniem czopka przed snem (nie przekraczając całkowitej maksymalnej dawki dobowej 150 mg)

Pierwotne bolesne miesiączkowanie

  • dawkę dobową lekarz ustali indywidualnie dla każdego pacjenta
  • zwykle dawka leku wynosi od 50 mg do 150 mg na dobę
  • początkowo należy podawać od 50 mg do 100 mg, a w razie potrzeby można dawkę zwiększyć w ciągu kilku cykli menstruacyjnych do dawki maksymalnej 200 mg na dobę, leczenie należy rozpocząć w momencie pojawienia się pierwszych objawów i w zależności od ich nasilenia, kontynuować terapię przez kilka dni

Dzieci i młodzież

Lek Voltaren w dawce 50 mg w postaci tabletek dojelitowych nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży.

Tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Sposób podawania

  • tabletki należy połknąć w całości, popijając wodą, najlepiej podczas posiłku
  • tabletek nie należy dzielić ani żuć 

Dorośli

  • zalecana początkowa dawka dobowa wynosi od 100 mg do 150 mg, podawana jako jedna tabletka leku Voltaren SR 100 lub dwie tabletki leku Voltaren SR 75
  • w bardziej łagodnych przypadkach oraz w leczeniu przewlekłym stosuje się jedną tabletkę Voltaren SR 75 lub Voltaren SR 100 na dobę
  • jeśli nasilenie objawów choroby występuje w nocy bądź rano, zaleca się przyjmowanie leku Voltaren SR 75 lub Voltaren SR 100 wieczorem

Dzieci i młodzież

Ze względu na wielkość dawki, lek Voltaren SR 75 i Voltaren SR 100, nie są zalecane do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Pacjenci w podeszłym wieku (w wieku 65 lat i powyżej)

  • lek należy stosować ostrożnie u osób w podeszłym wieku
  • u osób w podeszłym wieku i u osób z małą masą ciała zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki

Rozpoznana choroba układu krążenia lub istotne sercowo-naczyniowe czynniki ryzyka

  • u pacjentów z rozpoznaną chorobą układu krążenia lub u pacjenctów z istotnymi czynnikami ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych lek Voltaren powinien być stosowany bardzo ostrożnie
  • dawka dobowa w tej grupie pacjentów nie powinna być większa niż 100 mg na dobę jeśli leczenie trwa dłużej niż 4 tygodnie

Zaburzenia czynności nerek

  • lek Voltaren jest przeciwwskazany u pacjentów z niewydolnością nerek
  • zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania leku Voltaren pacjentom z zaburzeniami czynności nerek w stopniu łagodnym do umiarkowanego

Zaburzenia czynności wątroby

  • lek Voltaren jest przeciwwskazany u pacjentów z niewydolnością wątroby
  • zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania leku Voltaren pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby w stopniu łagodnym do umiarkowanego

Czas stosowania leku Voltaren

  • lek Voltaren należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza
  • jeśli pacjent przyjmuje lek Voltaren długotrwale musi regularnie kontaktować się z lekarzem, aby upewnić się, że nie wystąpiły żadne objawy niepożądane

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Voltaren

  • przedawkowanie leku Voltaren nie powoduje charakterystycznych objawów, jednakże mogą wystąpić: wymioty, krwotok z przewodu pokarmowego, biegunki, zawroty głowy, szumy uszne lub drgawki
  • przy znacznym zatruciu może nastąpić ostra niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby
  • jeśli przyjęto dawkę leku większą niż zalecona przez lekarza, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub udać się do szpitalnego oddziału ratunkowego

Pominięcie zastosowania leku Voltaren

  • w przypadku pominięcia dawki leku, należy ją przyjąć od razu, gdy tylko pacjent sobie przypomni
  • jeśli jednak minęła więcej niż połowa czasu dzielącego dwie dawki nie należy przyjmować pominiętej dawki leku
  • następną dawkę należy przyjąć według wcześniejszego schematu dawkowania
  • nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Voltaren?

Nie należy stosować leku Voltaren:

  • u pacjentow uczulonych na diklofenak lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
  • jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna po zastosowaniu leków przeciwzapalnych lub przeciwbólowych (np. kwas acetylosalicylowy, diklofenak lub ibuprofen)
  • u pacjentów z czynną lub przebytą chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawieniem lub perforacją, odczuwających dyskomfort w okolicach żołądka lub zgagę po przyjęciu leków przeciwzapalnych
  • u pacjentek w ostatnim trymestrze ciąży
  • u pacjentów z niewydolnością wątroby, nerek
  • u pacjenta ze zdiagnozowaną chorobą serca i (lub) chorobą naczyń mózgowych np. u pacjentów po zawale serca, udarze, mini-udarze (przejściowego niedokrwienia mózgu) lub zatorze naczyń krwionośnych serca, lub mózgu, albo zabiegu udrożnienia, lub pomostowania zamkniętych naczyń
  • u pacjentów z zaburzeniami krążenia (choroba naczyń obwodowych)

Leku Voltaren, w postaci roztworu do wstrzykiwań, nie wolno podawać dzieciom poniżej 3 roku życia.
Lek może powodować reakcje toksyczne i reakcje alergiczne u pacjentów w tej grupie wiekowej.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Działania niepożądane / skutki uboczne

Jak każdy lek, lek Voltaren może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Jeśli wystąpią ciężkie działania niepożądane należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku Voltaren i powiadomić o tym lekarza.

Ciężkie działania niepożądane:

  • dyskomfort w żołądku, zgaga lub ból w górnej części brzucha
  • krwawe wymioty, krew w stolcu, krew w moczu
  • problemy skórne takie jak wysypka lub świąd
  • sapanie lub skrócenie oddechu
  • zażółcenie skóry lub białkówek oczu
  • utrzymujący się ból gardła lub wysoka temperatura ciała
  • obrzęk twarzy, stóp lub nóg
  • ciężka migrena
  • ból w klatce piersiowej połączony z kaszlem
  • łagodne bolesne skurcze i tkliwość brzucha, rozpoczynające się wkrótce po rozpoczęciu stosowania leku Voltaren, po których wystąpią krwawienia z odbytu lub krwawa biegunka, na ogół w ciągu 24 godzin od pojawienia się bólu brzucha
  • ból w klatce piersiowej, który może być objawem potencjalnie ciężkiej reakcji alergicznej
  • nagły, uciskowy ból w klatce piersiowej (objawy zawału mięśnia sercowego lub ataku serca), duszność, trudności z oddychaniem podczas leżenia, obrzęki stop lub nóg (objawy niewydolności serca) podczas stosowania dużych dawek dobowych leku (150 mg) przez długi czas

 Jeśli lek jest stosowany dłużej niż kilka tygodni należy regularnie kontaktować się z lekarzem, aby upewnić się, że nie wystąpiły żadne objawy niepożądane.

Inne działania niepożądane

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

  • ból głowy
  • zawroty głowy
  • nudności
  • wymioty
  • biegunka
  • niestrawność
  • ból brzucha
  • wzdęcia
  • zmniejszony apetyt
  • zwiększenie aktywności aminotransferaz
  • wysypka

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):

  • zawał mięśnia sercowego
  • niewydolność serca
  • kołatanie serca
  • ból w klatce piersiowej

Rzadko  (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

  • nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne (w tym nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego i wstrząs)
  • senność
  • astma (w tym duszność)
  • zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienia z przewodu pokarmowego, krwawe wymioty, krwawe biegunki, smoliste stolce
  • choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (z krwawieniem lub bez i perforacją)
  • zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby
  • pokrzywka
  • obrzęk

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

  • trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów we krwi obwodowej), anemia (w tym anemia hemolityczna i aplastyczna), agranulocytoza (niedobór krwinek białych- granulocytów obojętnochłonnych)
  • obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy)
  • dezorientacja, depresja, bezsenność, koszmary senne, drażliwość, zaburzenia psychotyczne parestezje, zaburzenia pamięci, drgawki, lęk, drżenie, jałowe zapalenie opon mózgowych, zaburzenia smaku, udar naczyniowy mózgu
  • zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie
  • szumy uszne, zaburzenia słuchu
  • nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń
  • zapalenie płuc
  • zapalenie okrężnicy (także krwotoczne zapalenie okrężnicy oraz zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, choroba Crohna), zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (w tym wrzodziejące zapalenie jamy ustnej), zapalenie języka, zaburzenia w obrębie przełyku, błoniaste zwężenie jelit, zapalenie trzustki
  • piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby, niewydolność wątroby
  • wysypka pęcherzowa, wyprysk, rumień, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Lyella), złuszczające zapalenie skóry, łysienie, reakcje nadwrażliwości na światło, plamica, choroba Schönleina-Henocha, świąd
  • ostra niewydolność nerek, krwiomocz, białkomocz, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalnie nerek, martwica brodawek nerkowych

Nieznana:

  • jednoczesne pojawienie się bólu w klatce piersiowej i reakcji alergicznych (objawy zespołu Kounisa)

Przyjmowanie takich leków, jak Voltaren, może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Voltaren należy omówić to z lekarzem.

Należy poinformować lelarza:

  • jeśli u pacjenta rozpoznano chorobę układu sercowo-naczyniowego lub u pacjenta występuje ryzyko jej wystąpienia np.: wysokie ciśnienie krwi, nieprawidłowo zwiększone stężenia tłuszczów we krwi (cholesterolu, triglicerydów), palenie tytoniu (u pacjentów z tej grupy nie wolno zwiększać dawki leku Voltaren powyżej 100 mg na dobę przy leczeniu dłuższym niż 4 tygodnie)
  • o aktualnej lub przbytej chorobie wrzodowej przewodu pokarmowego (stosowanie diklofenaku może spowodować krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie lub perforację nawet ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie w przypadku stosowania dużych dawek diklofenaku)
    Jeśli podczas stosowania leku Voltaren wystąpią jakiekolwiek nietypowe dolegliwości w obrębie jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), lek należy niezwłocznie odstawić i skontaktować się z lekarzem.
  • jeśli u pacjenta występuje wrzodziejące zapalenie okrężnicy lub choroba Leśniowskiego - Crohna (diklofenak może zaostrzyć przebieg choroby)
  • jeśli pacjent choruje na astmę, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk błony śluzowej nosa (np. z powodu polipów nosa), przewlekłą obturacyjną chorobę płuc lub przewlekłe zakażenie dróg oddechowych (pacjenci z tymi schorzeniami są bardziej narażeni na wystąpienie reakcji alergicznej na diklofenak)
  • o uczuleniach na inne substancje objawiających się reakcjami skórnymi, świądem lub pokrzywką
  • jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby (diklofenak może powodować zaostrzenie przebiegu choroby, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących wykonywania kontrolnych badań czynności wątroby)
  • jeśli pacjent choruje na porfirię wątrobową (diklofenak może wywołać napad porfirii)
  • jeśli pacjent choruje na cukrzycę

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku.

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku Voltaren łagodzącą ból i (lub) obrzęk przez jak najkrótszy czas.

Podczas stosowania leku Voltaren:

  • mogą wystąpić ból w klatce piersiowej, duszność, osłabienie lub niewyraźna mowa, jeśli wystąpią takie objawy należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub szpitalnym oddziałem ratunkowy
  • mogą wystąpić: groźne dla życia reakcje skórne (jak np. złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa- Johnsona z rozległą wysypką, wysoką gorączką i bólem stawów oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka ze zmianami w obrębie skóry i błon śluzowych, wysoką gorączką i ciężkim stanem ogólnym)
    Po pierwszych oznakach wysypki, zmian na błonach śluzowych lub innych objawach reakcji alergicznej lek należy odstawić i skontaktować się z lekarzem.
  • lek może maskować objawy zakażenia (np. ból głowy, podwyższoną temperatura ciała) i utrudniać prawidłową diagnozę (podczas badań lekarskich należy poinformować lekarza o stosowaniu leku Voltaren)
  • lek może przemijająco hamować agregację płytek krwi

Jeśli pacjent niedawno przeszedł operację żołądka albo przewodu pokarmowego lub taka operacja jest planowana należy poinformować o tym lekarza
(lek Voltaren może powodować osłabienie procesu gojenia ran w jelitach po zabiegu chirurgicznym).

Po podaniu leku w postaci roztworu do wstrzykiwań mogą wystapić:

  • odczyny miejscowe w miejscu wstrzyknięcia, ból w miejscu wstrzyknięcia,zaczerwienienie, obrzęk/twardy guzek, wrzód, czasem z zasinieniem lub gromadzeniem się ropy oraz zniszczenie skóry i tkanki podskórnej 
  • reakcje alergiczne (alkohol benzylowy może powodować takie reakcje)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Voltaren a ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Voltaren u kobiet w ciąży w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, chyba, że lekarz zadecyduje inaczej.
Stosowanie leku Voltaren u pacjentek w ostatnim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane, może on poważnie zaszkodzić dziecku lub niekorzystnie wpłynąć na poród.
Alkohol benzylowy (jedna z substancji pomocniczych leku Voltaren roztworu do wstrzykiwań) może gromadzić się w organizmie i powodować działania niepożądane (tzw. kwasicę metaboliczną). 

Voltaren a karmienie piersią

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Voltaren u kobiet karmiących piersią, ponieważ może on wywierać szkodliwe działanie u niemowlęcia. 

Interakcje

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczególnie należy poinformować lekarza o przyjmowaniu:

  • preparatów litu lub leków przeciwdepresyjnych (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny)
  • digoksyny (leku stosowanego w leczeniu chorób serca)
  • leków moczopędnych
  • inhibitorów konwertazy angiotensyny, leków beta-adrenolitycznych (stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca)
  • innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. kwasu acetylosalicylowego lub ibuprofenu) oraz kortykosteroidów (stosowanych w łagodzeniu stanów zapalnych)
  • leków przeciwzakrzepowych i leków przeciwpłytkowych
  • leków przeciwcukrzycowych (oprócz insuliny)
  • metotreksatu (stosowanego w leczeniu niektórych nowotworów lub zapalenia stawów)
  • cyklosporyny i takrolimusu (stosowanych po przeszczepieniu narządów)
  • trimetoprimu (stosowanego w zapobieganiu i leczeniu infekcji dróg moczowych)
  • chinolonów przeciwbakteryjnych i niektórych leków stosowanych w leczeniu zakażeń
  • kolestypolu i cholestyraminy (obniżających stężenie cholesterolu we krwi)
  • worykonazolu (stosowanego w leczeniu zakażeń grzybiczych)
  • fenytoiny (stosowanej w leczeniu napadów padaczkowych) 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Voltaren a alkohol

Brak informacji o możliwych interakcjach leku Voltaren z alkoholem.

Voltaren a prowadzenie pojazdów

Lek Voltaren nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Przechowywanie

Jak przechowywać lek Voltaren?

Lek należy przechowywać:

  • w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
  • w temperaturze poniżej 30°C
  • chronić przed światłem (roztwór do wstrzykiwań)

Spis treści

Podstawowe informacje
Działanie i właściwości
Zastosowanie / wskazania
Dawkowanie
Przeciwwskazania
Działania niepożądane / skutki uboczne
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Voltaren a ciąża
Voltaren a karmienie piersią
Interakcje
Voltaren a alkohol
Voltaren a prowadzenie pojazdów
Przechowywanie
Dołącz do nas
Facebook logoInstagram logo
Pobierz aplikację Recepta Gemini
Rezerwuj wygodnie w aplikacji, odbieraj w pobliskich aptekach!
Google Play logo
Gemini
Regulaminy
Pomocne linki