Zolaxa (Olanzapinum)

Jak działa lek Zolaxa?

Zolaxa jest lekiem przeciwpsychotycznym, przeciwmaniakalnym oraz stabilizującym nastrój. Mechanizm działania substancji czynnej - olanzapiny, nie jest do końca znany, prawdopodobnie jest on związany z blokowaniem receptorów dopaminowych (D2) i serotoninowych (5-HT2).

Kiedy stosuje się lek Zolaxa?

Lek Zolaxa stosowany jest w leczeniu:

• schizofrenii (pacjent może odczuwać depresję, lęk lub napięcie)
• średnio nasilonych i ciężkich epizodów manii (objawami to pobudzenie lub euforia)
• zapobiegania nawrotów chorobowych u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową, u których uzyskano dobrą odpowiedź na leczenie epizodu manii olanzapiną

Jak stosować lek Zolaxa?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• dobowa dawka leku wynosi od 5 mg do 20 mg
• lek należy przyjmować raz na dobę
• lek należy przyjmować lek codziennie o tej samej porze
• tabletki zażywa się niezależnie od posiłku
• tabletkę należy połykać w całości, popijając wodą

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Zolaxa

U pacjentów, którzy przyjęli większą niż zalecana dawkę leku Zolaxa występowały następujące objawy:

• przyspieszone bicie serca
• pobudzenie lub agresywne zachowanie
• trudności w mówieniu
• mimowolne ruchy (zwłaszcza mięśni twarzy i języka) oraz ograniczenie świadomości
• ostre splątanie (dezorientacja)
• drgawki (padaczka)
• śpiączka
• jednoczesne wystąpienie gorączki, szybkiego oddechu, pocenia się, sztywności mięśni i ospałości lub senności
• zmniejszenie częstości oddechów
• zachłyśnięcie
• wysokie lub niskie ciśnienie krwi
• zaburzenia rytmu serca

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać do szpitala, jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów.

Pominięcie zastosowania leku Zolaxa

Od razu po przypomnieniu należy przyjąć tabletkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Zolaxa

Nawet gdy pacjent poczuje się lepiej, nie należy przerywać przyjmowania tabletek. Lek Zolaxa należy przyjmować tak długo, jak zaleci to lekarz. W przypadku nagłego przerwania stosowania leku Zolaxa mogą wystąpić następujące objawy: pocenie się, bezsenność, drżenie, lęk, nudności lub wymioty. Lekarz może zalecić stopniowe zmniejszenie dawki leku przed przerwaniem leczenia.

Kiedy nie stosować leku Zolaxa?

Leku Zolaxa nie należy stosować jeśli:

• pacjent ma uczulenie na olanzapinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia dotyczące oczu np. niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeżeli wystąpią:

• nieprawidłowe ruchy, zwłaszcza w obrębie twarzy czy języka
• zakrzepy krwi w żyłach, szczególnie w nogach (objawy obejmują puchnięcie, ból, zaczerwienienie nogi), które mogą przemieszczać się w naczyniach krwionośnych do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem
• jednoczesne występowanie gorączki, przyspieszonego oddechu, pocenia się, sztywności mięśni i ospałości lub senności
• ciężkie reakcje alergiczne, takie jak polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (objawy grypopodobne z wysypką na twarzy, a następnie rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała, powiększone węzły chłonne, widoczna w badaniach krwi zwiększona aktywność enzymów wątrobowych i zwiększone stężenie szczególnego rodzaju białych krwinek)

Bardzo często (więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• zwiększenie masy ciała
• senność
• zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi
• we wczesnym etapie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy lub omdlenia (ze zwolnieniem czynności serca), szczególnie podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej

Często (występujące do 1 na 10 pacjentów):

• zmiany liczby niektórych komórek krwi i stężenia lipidów w krwiobiegu
• przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych na początku leczenia
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi i moczu
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego i aktywności fosfokinazy kreatyninowej we krwi
• wzmożone uczucie głodu
• zawroty głowy
• niepokój
• drżenie
• zaburzenia ruchu (dyskinezy)
• zaparcia
• suchość błony śluzowej jamy ustnej
• wysypka
• utrata siły
• skrajne zmęczenie
• zatrzymanie wody w organizmie powodujące obrzęki rąk, stóp lub okolicy kostek
• gorączka, ból stawów
• zaburzenia seksualne (zmniejszenie libido u mężczyzn i kobiet lub zaburzenia erekcji u mężczyzn)

Niezbyt często (dotyczy do 1 na 100 pacjentów):

• nadwrażliwość (np. obrzęk w obrębie jamy ustnej i gardła, swędzenie, wysypka)
• cukrzyca lub nasilenie jej przebiegu, sporadycznie z kwasicą ketonową (obecność związków ketonowych we krwi i w moczu) lub śpiączką
• napady drgawek, zazwyczaj u pacjentów, u których wcześniej występowały napady drgawkowe (padaczka)
• sztywność lub kurcz mięśni (w tym ruchy gałek ocznych)
• zespół niespokojnych nóg
• zaburzenia mowy
• zwolnienie czynności serca
• wrażliwość na światło słoneczne
• krwawienie z nosa
• wzdęcia brzucha
• utrata pamięci lub brak pamięci
• nietrzymanie moczu
• trudności z oddawaniem moczu
• wypadanie włosów
• brak lub zmniejszenie miesiączki
• zmiany w piersiach u mężczyzn i kobiet, takie jak wydzielanie mleka poza okresem karmienia lub nietypowe powiększenie piersi

Rzadko (dotyczy do 1 na 1000 pacjentów):

• obniżenie prawidłowej temperatury ciała
• zaburzenia rytmu serca
• nagła śmierć z niewyjaśnionej przyczyny
• zapalenie trzustki powodujące silny ból brzucha, gorączkę i nudności
• choroba wątroby objawiająca się zmianą barwy skóry i białych części oka na kolor żółty
• choroba mięśni objawiająca się niewyjaśnionym pobolewaniem i bólem
• wydłużony i (lub) bolesny wzwód

Podczas leczenia olanzapiną u pacjentów w podeszłym wieku z rozpoznaniem otępienia mogą wystąpić:

• udar
• zapalenie płuc
• nietrzymanie moczu
• upadki
• skrajne zmęczenie
• omamy wzrokowe
• podwyższona temperatura ciała
• zaczerwienienie skóry
• trudności z chodzeniem

U pacjentów z chorobą Parkinsona, Zolaxa może nasilać objawy działań niepożądanych.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Zolaxa należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Jeśli u pacjenta występuje którekolwiek z niżej wymienionych schorzeń, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza:

• udar lub „mini” udar (przemijające objawy udaru)
• choroba Parkinsona
• zaburzenia dotyczące gruczołu krokowego
• niedrożność jelit (porażenna)
• choroba wątroby lub nerek
• choroby krwi
• choroba serca
• cukrzyca
• napady drgawek

Ponadto należy zachować ostrożność:

• podczas stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku, ponieważ lek może spowodować bardzo poważne działania niepożądane
• jeśli w przeszłości u pacjenta lub w rodzinie pacjenta występowały zakrzepy, ponieważ podobne leki były powiązane z tworzeniem zakrzepów krwi
• jeśli podczas stosowania leku Zolaxa u pacjenta wystąpią nieprawidłowe ruchy, zwłaszcza w obrębie twarzy lub języka, wówczas należy powiadomić o tym lekarza
• gdy podczas stosowania leku wystąpią objawy takie jak gorączka, przyspieszony oddech, pocenie się, sztywność mięśni, ospałość lub senność, w przypadku wystąpienia wymienionych objawów należy skontaktować się z lekarzem
• lek może powodować zwiększenie masy ciała, dlatego zaleca się kontrolować masę ciała pacjenta
• podczas stosowania leku może wystąpić zwiększenie stężenia cukru we krwi oraz wysokie stężenie lipidów (triglicerydów i cholesterolu), należy zatem wykonać badania krwi określające stężenie cukru we krwi i stężenie niektórych lipidów
• podczas stosowania leku u pacjentów powyżej 65 roku życia, należy kontrolować ciśnienie tętnicze krwi

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Ze względu na brak dostatecznych badań u kobiet w ciąży olanzapina może być stosowana w ciąży jedynie w przypadku, kiedy spodziewane korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla płodu.

U noworodków, których matki stosowały olanzapinę w ostatnim trymestrze ciąży mogą wystąpić:

• drżenie
• sztywność mięśni i (lub) osłabienie
• senność
• pobudzenie
• trudności z oddychaniem
• trudności związane z karmieniem

Jeśli pojawią się takie objawy, należy skontaktować się z lekarzem.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Lek Zolaxa nie powinien być stosowany u kobiet karmiących piersią, ponieważ niewielkie jego ilości mogą przenikać do mleka.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty oraz produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy w szczególności poinformować lekarza o stosowaniu:

• leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona
• leków, które mogą wpływać na pracę serca (powodują zmiany w zapisie EKG), np. leki przeciwarytmiczne, niektóre antybiotyki
• karbamazepiny (lek przeciwpadaczkowy i stabilizujący nastrój)
• fluwoksaminy (lek przeciwdepresyjny)
• cyprofloksacyny (antybiotyk)

Nie należy łączyć leku Zolaxa z:

• lekami przeciwdepresyjnymi
• lekami uspokajającymi
• lekami nasennymi

Jednoczesne przyjmowanie tych leków z lekiem Zolaxa może wywoływać senność.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku Zolaxa.

Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, ponieważ lek Zolaxa może wywoływać senność i zawroty głowy. Jeżeli pojawią się takie objawy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Zolaxa?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C oraz w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.