Captopril Polfarmex (Captoprilum)

Jak działa lek Captopril Polfarmex?

Kaptopryl hamuje przejście nieaktywnej angiotensyny I w aktywną angiotensynę II. U chorych z nadciśnieniem zablokowanie syntezy angiotensyny II powoduje spadek ciśnienia, zaś zahamowanie tkankowych systemów renina-angiotensyna zmniejsza przerost lewej komory. W niewydolności mięśnia sercowego wskutek zmniejszenia oporu obwodowego kaptopryl zmniejsza pracę serca i poprawia stan chorego. W nefropatii cukrzycowej zmniejsza białkomocz.

Kiedy stosuje się lek Captopril Polfarmex?

Lek Captopril Polfarmex stosuje się w:

• nadciśnieniu tętniczym
• przewlekłej niewydolności serca z osłabieniem czynności skurczowej komór, w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i jeśli jest to właściwe, z glikozydami naparstnicy i beta - adrenolitykami
• bezobjawowym zaburzeniu czynności lewej komory po zawale mięśnia sercowego u pacjentów z ustabilizowanym stanem klinicznym
• nefropatii cukrzycowej

Jak stosować lek Captopril Polfarmex?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Dawkę należy określić indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 150 mg / dobę. Kaptopryl można stosować przed, w trakcie i po posiłku.

Nadciśnienie tętnicze:

• zalecana dawka początkowa wynosi 25-50 mg, podawana dwa razy na dobę
• dawka może być stopniowo zwiększana, w odstępach co najmniej dwutygodniowych do dawki 100 - 150 mg/ dobę w dwóch dawkach podzielonych, by osiągnąć docelowe ciśnienie krwi
• Kaptopryl może być stosowany jako jedyny lek  bądź z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi
• dawka kaptoprylu podawana raz na dobę może być stosowana w leczeniu skojarzonym z preparatami przeciwnadciśnieniowymi takimi jak tiazydowe leki moczopędne

U pacjentów z dużą aktywnością układu renina-angiotensyna-aldosteron (hiperwolemia, nadciśnienie nerkowo-naczyniowe, dekompensacja sercowa) zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 6,25 mg lub 12,5 mg podawanej raz na dobę. Rozpoczęcie leczenia powinno być ściśle kontrolowane. Następnie dawki podawane są 2 razy na dobę. Dawka może być stopniowo zwiększana do 50 mg lub 100 mg na dobę i podawana w jednej, lub dwóch dawkach. 

Niewydolność serca:

• leczenie niewydolności serca kaptoprylem powinno być ściśle kontrolowane przez lekarza
• dawkowanie przeważnie zaczyna się od 6,25 mg do 12,5 mg podawanych dwa lub trzy razy na dobę
• przejście z dawki podtrzymującej do maksymalnej dawki 150 mg na dobę w dawkach podzielonych powinno odbywać się w zależności od odpowiedzi klinicznej danego pacjenta
• dawka powinna być zwiększana stopniowo, w odstępach co najmniej 2 tygodniowych w zależności od reakcji klinicznej pacjenta

Zawał serca:

Krótkotrwałe leczenie:

• leczenie preparatem Captopril Polfarmex powinno zacząć się w szpitalu tak szybko jak to możliwe do momentu gdy pacjent będzie stabilny
• początkowa dawka wynosi 6,25 mg, następnie po 2 godzinach należy podać 12,5 mg i 25 mg 12 godzin później
• następnie należy podawać 100 mg kaptoprylu w dwóch dawkach podzielonych przez 4 tygodnie pod warunkiem, że nie występowały niekorzystne reakcje hemodynamiczne.
• pod koniec 4 tygodnia leczenia, przed decyzją o podjęciu leczenia pozawałowego, należy określić stan pacjenta

Długotrwałe leczenie:

• jeżeli leczenie kaptoprylem nie zostało podjęte w czasie 24 godzin po ciężkim zawale serca, zaleca się rozpocząć leczenie pomiędzy 3 a 16 dniem, pod warunkiem, że przed rozpoczęciem leczenia spełnione będą odpowiednie warunki (stabilna hemodynamika, pełna diagnoza szczątkowego niedokrwienia)
• leczenie powinno zacząć się w szpitalu pod ścisłą kontrolą lekarską, aż do osiągnięcia dawki 75 mg
• dawka początkowa musi być niewielka, szczególnie gdy pacjent wykazuje normalne albo obniżone ciśnienie krwi podczas początkowego stadium leczenia
• leczenie powinno zacząć się od dawki 6,25 mg do 12,5 mg 3 razy na dobę podawanej przez 2 dni, następnie 25 mg 3 razy na dobę o ile nie wystąpiły niekorzystne zmiany hemodynamiczne
• dla osiągnięcia efektu kardioprotekcyjnego podczas leczenia długotrwałego zaleca się dawkę 75 mg do 150 mg na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych
• w przypadku objawowego niedociśnienia, jak występuje w niewydolności serca, dawka diuretyku lub innego towarzyszącego leku rozszerzającego naczynia może być zmniejszona w odniesieniu do określonej stałej dawki kaptoprylu
• Kaptopryl może być stosowany w połączeniu z innymi preparatami stosowanymi w niewydolności serca takimi jak preparaty trombolityczne, beta-blokery albo kwas acetylosalicylowy

Nefropatia cukrzycowa typu I:

• zalecana dawka wynosi 75 mg do 100 mg w dawkach podzielonych
• jeżeli dodatkowo wskazane jest obniżenie ciśnienia można zastosować preparat przeciwnadciśnieniowy

Niewydolność nerek: 

• Kaptopryl jest wydalany głównie przez nerki, dlatego też dawkowanie powinno być zredukowane bądź przerwy w dawkowaniu powinny być zwiększone u pacjentów z zaburzoną funkcją nerek
• jeżeli terapia towarzysząca diuretykami jest konieczna u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, preferowane są diuretyki pętlowe (na przykład furosemid) zamiast tiazydowych leków moczopędnych
• u pacjentów z niewydolnością nerek dawka dobowa może być ustalona tak, aby unikać odkładania się kaptoprylu

Pacjenci w podeszłym wieku: 

• terapia powinna zacząć się od najniższej dawki początkowej (6,25 mg 2 razy na dobę) u pacjentów w podeszłym wieku z możliwą zaburzoną funkcją nerek i dysfunkcją innych organów
• dawka powinna być ustalona w zależności od ciśnienia krwi pacjenta i powinna być stosowana jak najniższa dawka podtrzymująca

W przypadku pominięcia dawki leku Captopril Polfarmex:

W przypadku pominięcia dawki leku nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W przypadku zażycia większej dawki leku Captopril Polfarmex niż zalecana:

Objawy przedawkowania: ciężkie niedociśnienie, wstrząs, osłupienie, bradykardia, zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek. Jeżeli dojdzie do przedawkowania należy zapobiec absorpcji leku (np. przez wykonanie płukania żołądka, podanie w ciągu 30 minut od spożycia leku adsorbentów i siarczanu sodu). Bezpośrednio po przedawkowaniu leku należy doprowadzić do jego szybkiego wydalenia. W razie wystąpienia niedociśnienia, pacjenta należy położyć w pozycji jak we wstrząsie i za pomocą wlewu dożylnego szybko podać roztwór soli fizjologicznej. Należy również rozważyć podanie angiotensyny II. W razie wystąpienia bradykardii lub niepożądanych reakcji nerwu błędnego należy podać atropinę. Można również rozważyć zastosowanie rozrusznika.

Kaptopryl może być usunięty z organizmu przez hemodializę.

Kiedy nie stosować leku Captopril Polfarmex?

Przeciwskazaniami do stosowania leku są:

• nadwrażliwość na kaptopryl lub inny inhibitor ACE, lub którąkolwiek substancje pomocniczą
• obrzęk naczynioruchowy związany ze stosowaniem inhibitora ACE w wywiadzie
• dziedziczny lub samoistny obrzęk naczynioruchowy
• jednoczesne stosowanie z produktami zawierającymi aliskiren u pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek
• drugi i trzeci trymestr ciąży
• karmienie piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Jak każdy lek, lek Captopril Polfarmex może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Często (nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów) należą:

• zaburzenia snu
• zaburzenia smaku
• zawroty głowy
• suchy, uporczywy kaszel
• nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zaparcia, suchość w jamie ustnej
• świąd z wysypką lub bez wysypki
• łysienie

Niezbyt często (u co najmniej 1 pacjenta na 1000, ale mniej niż 1 na 100)

• tachykardia (szybka czynność serca) lub tachyarytmia (zaburzenia rytmu serca)
• dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej)
• kołatanie serca
• niedociśnienie tętnicze
• zespół Raynauda (napadowe blednięcie palców rąk lub stóp pod wpływem zimna, lub emocji)
• nagłe zaczerwienienie
• bladość, obrzęk naczynioruchowy
• zmęczenie
• złe samopoczucie

Rzadko (u co najmniej 1 pacjenta na 10000, ale mniej niż 1 na 1000)

• anoreksja (utrata apetytu i wagi)
• senność
• bóle głowy i parestezje (uczucie kłucia, mrowienia)
• zapalenie jamy ustnej/owrzodzenia aftowe
• zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek, wielomocz, skąpomocz, zwiększenie częstości oddawania moczu

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 pacjenta na 10000)

• neutropenia/agranulocytoza (zmniejszenie ilości/brak pewnego typu krwinek białych)
• pancytopenia (zmniejszenie liczby wszystkich krwinek) – szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
• niedokrwistość (w tym niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna)
• małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi)
• powiększenie węzłów chłonnych
• eozynofilia (zwiększenie ilości pewnego typu krwinek białych)
• zaburzenia autoimmunologiczne i (lub) dodatnie miano przeciwciał przeciwjądrowych (rodzaj zaburzeń układu odporności)
• hiperkaliemia (zwiększone stężenie potasu)
• hipoglikemia (zmniejszone stężenie cukru w surowicy)
• splątanie
• depresja
• incydenty naczyniowo-mózgowe, w tym udar, omdlenie, niewyraźne widzenie
• zatrzymanie czynności serca
• wstrząs kardiogenny (ostra niewydolność krążenia spowodowana chorobą serca)
• skurcz oskrzeli
• nieżyt błony śluzowej nosa
• alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych/eozynofilowe zapalenie płuc
• zapalenie języka
• wrzód trawienny
• zapalenie trzustki
• zaburzenia czynności wątroby i zastój żółci (w tym żółtaczka)
• zapalenie wątroby w tym martwica, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny
• pokrzywka
• rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (choroby charakteryzujące się powstawaniem pęcherzy i następnie bolesnych nadżerek)
• nadwrażliwość na światło
• erytrodermia (zaczerwienienie i złuszczane skóry)
• zmiany skórne podobne do pęcherzycy i złuszczające zapalenie skóry
• bóle mięśni, bóle stawów
• zespół nerczycowy (choroba objawiająca się znaczną utratą białka z moczem)
• impotencja
• ginekomastia (powiększenie piersi u mężczyzny)
• gorączka
• zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (białkomocz, eozynofilia, zwiększenie stężenia potasu w surowicy, zmniejszenie stężenia sodu w surowicy, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny i bilirubiny w surowicy, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie wartości hematokrytu, zmniejszenie ilości leukocytów i płytek krwi, dodatnie miano przeciwciał przeciwjądrowych, przyspieszone OB).

Przed rozpoczęciem stosowania Captorpilu Polfarmex należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: antagonistę receptora angiotensyny II (znane również jako sartany – na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą
• pacjent przyjmuje aliskiren
• jeśli pacjent ma niedociśnienie
• u pacjentów z niewydolnością serca
• u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki
• w przypadku upośledzenia funkcji nerek 
• jeśli w pierwszym tygodniu leczenia wystąpił obrzęk naczynioworuchowy kończyn, twarzy, ust, błony śluzowej, języka, głośni, krtani
• jeśli wystąpił kaszel
• jeśli u pacjenta rozwinęła się żółtaczka albo zanotowano podwyższony poziom enzymów wątrobowych
• u pacjentów z niewydolnością nerek
• u pacjentów z cukrzycą
• u pacjentów przyjmujących diuretyki oszczędzające potas, preparaty potasu oraz produkty zawierające sole potasu lub inne leki, które podwyższają poziom potasu
• u pacjentów przyjmujących lit
• jeśli pacjent był poddawany odczulaniu za pomocą jadu owadów błonkoskrzydłych
• u pacjentów dializowanych z użyciem błon filtracyjnych o dużej przepuszczalności albo podczas aferezy lipoprotein o małej gęstości
• u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczuleniu z zastosowaniem środków znieczulających powodujących obniżenie ciśnienia krwi
• u pacjentów z wrodzoną galaktozemią, złym wchłanianiem glukozy-galaktozy oraz niedoborem laktazy
• jeśli pacjent jest rasy czarnej

Lekarz prowadzący może monitorować czynności nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania preparatu Captopril Polfarmex podczas pierwszego trymestru ciąży. Kiedy ciąża jest planowana lub jest już stwierdzona, należy najszybciej jak to możliwe, zastosować inne leczenie. Leku nie należy stosować w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Wydłużona ekspozycja na kaptopryl podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży jest toksyczna dla płodu (zaburzenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia kości czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia)

W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie inhibitorów ACE oraz jeśli to konieczne zastosować inną metodę leczenia.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Captopril Polfarmex nie zaleca się stosować podczas karmienia piersią. 

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę lub zastosować inne środki ostrożności, gdy pacjent stosuje:

• antagonistę receptora angiotensyny II (walsartan, telmisartan, irbesartan)
• aliskiren

Lek Captopril Polfarmex należy stosować ostrożnie, gdy pacjent przyjmuje:

• leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren lub amiloryd), suplementy potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas
• wysokie dawki leków moczopędnych (tiazydy lub diuretyki pętlowe) lub przyjmował w przeszłości
• nitroglicerynę i inne azotany lub inne środki rozszerzające naczynia
• lit
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne/ leki przeciwpsychotyczne
• allopurynol, prokainamid, cytostatyki oraz leki immunosupresyjne
• niesteroidowe leki przeciwzapalne
• leki sympatykomimetyczne
• leki przeciwcukrzycowe

Captopril Polfarmex z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek może być podawany przed, podczas lub po posiłku

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Podczas stosowania leku Captopril Polfarmex nie należy spożywać alkoholu.

Zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi urządzeń mechanicznych może być zaburzona, szczególnie w początkowym okresie leczenia, po zmianie dawkowania, oraz po połączeniu leku z alkoholem. Zależy to od indywidualnych predyspozycji pacjenta.

Jak przechowywać lek Captopril Polfarmex?

Lek należy przechowywać:

• w temperaturze poniżej 25^oC
• w oryginalnym opakowaniu
• w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci