Doxar (Doxazosinum)

Jak działa lek Doxar?

Lek Doxar działa wazodylatacyjnie (rozkurczająco) na naczynia krwionośne i sprawia, że krew łatwiej przez nie przepływa, co w konsekwencji zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi. Doxar działa również rozkurczająco na mięśnie otaczające ujście pęcherza moczowego i gruczołu krokowego, co powoduje łatwiejsze wydalanie moczu.

Kiedy stosuje się lek Doxar?

Lek Doxar stosuje się w celu leczenia samoistnego nadciśnienia tętniczego krwi oraz w objawowym leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego u mężczyzn.

Jak stosować lek Doxar?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem, lub farmaceutą.

Samoistne nadciśnienie tętnicze:

Rozpoczęcie leczenia zaleca się wprowadzeniem następującego schematu dawkowania:

• dzień 1-8, rano 1 mg doksazosyny
• dzień 9-14, rano 2 mg doksazosyny

Następnie zaleca się zwiększenie dawki do dawki podtrzymującej 2 mg- 4 mg na dobę.

Maksymalna zalecana dawka dobowa leku wynosi 16 mg.

Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego:

Rozpoczęcie leczenia zaleca się wprowadzeniem następującego schematu dawkowania:

• dzień 1-8, rano 1 mg doksazosyny
• dzień 9-14, rano 2 mg doksazosyny

Następnie zaleca się zwiększenie dawki do dawki podtrzymującej. Podczas stopniowego zwiększania dawki należy zachować odstęp 1-2 tygodnie.

Maksymalna dawka dobowa to 8 mg doksazosyny.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku:

Dawka powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększenie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Można zachować powyższe schematy dawkowania.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek:

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek nie ma potrzeby zmiany dawkowania. Dawka powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększenie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Dawkowanie u pacjentów w zaburzoną czynnością wątroby:

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego.

Zastosowanie większej dawki niż zalecana:

W momencie przyjęcia większej dawki leku należy niezwłocznie udać się do lekarza lub farmaceuty. 

W przypadku wystąpienia obniżenia ciśnienia tętniczego należy ułożyć pacjenta na plecach z uniesionymi nogami. W razie potrzeby lekarz może zalecić dożylne podanie płynów oraz środki wspomagające (płukanie żołądka z podaniem węgla aktywnego). Jeśli działania te okazują się nieskuteczne, należy zastosować środki zwiększające objętość krwi krążącej, a w późniejszym etapie lekarz może zalecić leczenie objawowe.

Pominięcie zastosowania leku:

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie wątpliwości dotyczących stosowania leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Kiedy nie stosować leku Doxar?

Lek Doxar jest przeciwwskazany u pacjentów, u których występuje:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub pochodne chinazoliny (np. doksazosynę, prazosynę, terazosynę) lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• hipotonia ortostatyczne w wywiadzie
• łagodny rozrost gruczołu krokowego i współistniejące przekrwienie górnych dróg moczowych
• przewlekłe zakażenie dróg moczowych lub kamica pęcherza moczowego
• nietrzymanie moczu z przepełnieniem (brak potrzeby oddawania moczu), bezmocz (brak wytwarzania moczu) z niewydolnością nerek lub bez niej
• kobiety z nadciśnieniem tętniczym karmiące piersią
• niedociśnienie tętnicze (tylko dla wskazania: łagodny rozrost gruczołu krokowego)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta

Jak każdy lek, lek Doxar może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy zaprzestać stosowania leku Doxar i natychmiast udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

• zawał serca
• uczucie słabości w kończynach lub zaburzenia mówienia, które mogą być objawem udaru
• obrzęk twarzy, języka lub gardła, które mogą być objawem reakcji alergicznej na lek

Należy zaprzestać stosowania leku Doxar i natychmiast skontaktować się z lekarzem jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• ból klatce piersiowej (dławica piersiowa)
• przyspieszony oddech, trudności z oddychaniem
• przyspieszone, zwolnione lub nieregularne bicie serca
• kołatanie serca (palpitacje)
• omdlenie
• zażółcenie białkówek oczu i skóry (żółtaczka)
• zmniejszenie liczby białych krwinek lub płytek krwi, które może zwiększać ryzyko występowania krwawień lub siniaków

Często (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób):

• zakażenia dróg oddechowych
• zakażenie dróg moczowych, zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu
• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego błędnikowego, bóle głowy, senność
• uczucie silnego bicia serca, przyspieszona czynność serca, kołatanie serca
• niskie ciśnienie tętnicze krwi
• zmniejszone ciśnienie tętnicze podczas wstawania, co może wywołać zawroty głowy, oszołomienie, omdlenie
• świąd
• zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, katar
• ból brzucha, niestrawność, suchość w jamie ustnej, nudności
• ból pleców, bóle mięśniowe, osłabienie
• bolesne i częste oddawanie moczu, niemożność kontrolowania oddawania moczu (nietrzymanie moczu)
• objawy grypopodobne
• obrzęk stóp
• ból w klatce piersiowej

Niezbyt często (mniej niż 1 na 100 osób):

• rekcje alergiczne na lek
• zwiększenia apetytu, zwiększenie masy ciała, jadłowstręt (anoreksja)
• bóle stawów, dna moczanowa
• pobudzenie, niepokój, depresja, bezsenność, nerwowość
• udar mózgu
• zmniejszona wrażliwość na dotyk, omdlenie, drżenie
• szumy uszne
• dławica piersiowa
• krwawienie z nosa
• zaparcia, biegunka, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych widoczne w wynikach badań czynności wątroby
• wysypka
• trudności w oddawaniu moczu, krwiomocz, zaburzenia częstości oddawania moczu, impotencja
• ból, obrzęk twarzy

Rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• kurcze mięśni, osłabienie mięśni
• częste oddawanie moczu

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 100 000 osób):

• mała liczba białych krwinek i płytek krwi
• zawroty głowy podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej
• uczucie drętwienia, mrowienia w kończynach (parestezje)
• niewyraźne widzenie
• uderzenia gorąca
• wolne/ nieregularne bicie serca
• świszczący oddech (skurcz oskrzeli)
• zastój żółci, zapalenie wątroby, żółtaczka
• łysienie, pokrzywka, plamica (czerwone plamy na skórze)
• zaburzenie oddawania moczu, moczenie nocne, zwiększona diureza
• powiększenie piersi u mężczyzn
• bolesny, utrzymujący się wzwód prącia
• zmęczenie, złe samopoczucie

Częstość nieznana:

• śródoperacyjny syndrom miękkiej tęczówki
• wsteczna ejakulacja

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Doxar, należy wykluczyć raka gruczołu krokowego. Zaleca się regularnie wykonywać pomiar ciśnienia tętniczego zwłaszcza na początku terapii oraz przy zwiększaniu dawki leku.

Niedociśnienie ortostatyczne:

Na początku leczenia może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne objawiających się zawrotami głowy, osłabieniem, utratą przytomności. W początkowym okresie terapii wskazana jest kontrola ciśnienia tętniczego, aby zmniejszyć do minimum ryzyko efektów ortostatycznych. Należy unikać sytuacji, w których może dojść do urazu wskutek osłabienia lub zawrotów głowy.

Pacjenci z ciężkimi chorobami serca:

Zaleca się ostrożność podczas przyjmowania leku Doxar u pacjentów z następującymi ciężkimi chorobami serca:

• obrzęk płuc związany ze zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej
• niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej
• prawokomorowa niewydolność serca związana z zatorowością płucną lub płynem w osierdziu
• lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania

U takich pacjentów szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może powodować zaostrzenie dolegliwości dławicowych.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby:

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Stosowanie leku Doxar w tej grupie pacjentów nie jest zalecane.

Stosowanie jednocześnie z lekami stosowanymi w zaburzeniach erekcji:

U Pacjentów jednocześnie stosujących lek Doxar oraz inhibitory fosfodiesterazy-5 (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil) należy zachować ostrożność, ponieważ może dojść objawowej hipotonii (niedociśnienia) ze względu na fakt, iż obie grupy wykazują działanie wazodylatacyjne (rozszerzające naczynia krwionośne). Zaleca się, aby leczenie zaburzeń erekcji rozpocząć od możliwie najmniejszej dawki oraz zachować sześciogodzinną przerwy po przyjęciu leku Doxar.

Operacje oka:

Należy poinformować chirurga okulistę przed planowaną operacją usunięcia zaćmy o przyjmowaniu obecnie lub w przeszłości leku Doxar, aby uniknąć możliwości wystąpienia powikłań podczas operacji. Komplikacji można uniknąć jeśli lekarz przygotuje się odpowiednio wcześniej.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może być stosowany w ciąży jedynie, gdy w opinii lekarza korzyść matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Doxalek, jeśli pacjentka karmi piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Grupy leków mogące nasilać działanie obniżające ciśnienie krwi:

• inne leki obniżające ciśnienie krwi
• leki rozszerzające naczynia krwionośne, azotany
• inhibitory PDE-5, np. syldenafil

Leki mogące osłabiać działanie obniżające ciśnienie krwi:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), np. kwas salicylowy, ibuprofen
• estrogeny
• laki sympatykomimetyczne, np. salbutamol, fenoterol

Doxar może osłabić działanie następujących leków stosowanych w nadciśnieniu krwi:

• dopaminy
• efedryny
• fenylefryny
• metaraminolu
• metoksaminy

Zaleca się zachowanie ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu Doxaru z lekami wpływającymi na metabolizm wątrobowy, np. cymetydyna.

Doxar może wpływać na aktywność reniny w osoczu oraz wydalanie kwasu wanilinomigdałowego z moczem. Należy wziąć to pod uwagę podczas analizy danych labolatoryjnych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych dotyczących możliwej interakcji leku z alkoholem.

Lek Doxar może przejściowo spowodować ograniczenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Szczególnie na początku leczenia istnieje możliwość nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego.

Jak przechowywać lek Doxar?

• lek Doxar należy przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC
• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci