Normeg (Levetiracetamum)

Jak działa lek Normeg?

Lek Normeg zawiera substancję czynną lewetiracetam, która wykazuje działanie przeciwpadaczkowe. Mechanizm działania substancji nie jest do końca poznany.

Kiedy stosuje się lek Normeg?

Lek Normeg jest stosowany w:

• monoterapii w leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u dorosłych i młodzieży powyżej 16 roku życia z nowo zdiagnozowaną padaczką
• jako lek wspomagający u dorosłych, młodzieży dzieci i niemowląt powyżej 1 miesiąca życia w leczeniu napadów częściowych wtórnie uogólnionych lub bez wtórnego uogólnienia
• jako lek wspomagający u dorosłych i młodzieży powyżej 12 lat z młodzieńczą padaczką miokloniczną
• jako lek wspomagający u dorosłych i młodzieży powyżej 12 lat w leczeniu napadów toniczno - klonicznych pierwotnie uogólnionych z idiopatyczną padaczką uogólnioną

Jak stosować lek Normeg?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek Normeg należy stosować dwa razy na dobę, rano i wieczorem. Tabletki można podzielić w celu ułatwienia połknięcia zgodnie z przebiegiem rowka na tabletce, nie zapewnia to jednak podziału na dwie równe dawki.

Monoterapia

Stosowanie u dorosłych i dzieci od 16 roku życia

Zazwyczaj stosowana dawka wynosi od 1000 mg do 3000 mg na dobę. Leczenie należy rozpocząć od mniejszej dawki i zwiększyć ją po około 2 tygodniach, zgodnie z zaleceniami lekarza. 

Leczenie wspomagające

Stosowanie u dorosłych i dzieci od 12 do 17 roku życia o masie ciała minimum 50 kg

Zazwyczaj stosowana dawka wynosi od 1000 mg do 3000 mg na dobę.

Stosowanie u niemowląt i dzieci (w wieku od 1 do 23 miesięcy), dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) i młodzieży (w wieku od 12 do 17 lat) o masie ciała poniżej 50 kg:

Lekarz dobiera dawkę i postać leku dostosowaną do potrzeb dziecka. Dla niemowląt i dzieci poniżej 6 roku życia najlepszą postacią jest roztwór doustny ze względu na łatwiejsze podanie i dostosowanie dawki.

Stosowanie u niemowląt w wieku od 1 do 6 miesięcy

Dla niemowląt najlepszą postacią leku jest roztwór doustny.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Normeg

Możliwe jest wystąpienie skutków ubocznych takich jak senność, agresja, pobudzenie, zahamowanie oddychania lub śpiączka. Jeżeli zostanie przyjęta większa niż zalecana dawka leku, należy zgłosić się do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Normeg

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia dawki. Należy skontaktować się z lekarzem w celu ustalenia dalszego działania.

Przerwanie stosowania leku Normeg

Leczenie jest długotrwałe i należy je kontynuować tak długo, jak zaleca to lekarz. Nie wolno przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. Może to spowodować częstsze napady drgawek.

Kiedy nie stosować leku Normeg?

Leku Normeg nie należy stosować w przypadku uczulenia na lewetiracetam, pochodne pirolidonu lub którykolwiek z pozostałych składników leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Normeg może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala, jeśli wystąpią następujące działania niepożądane:

• reakcja anafilaktyczna objawiająca się osłabieniem, zawrotami głowy lub trudnościami w oddychaniu
• obrzęk twarzy, ust, języka i gardła
• objawy grypopodobne i wysypka na twarzy, następnie rozszerzająca się na całym ciele, przebiegająca z wysoką gorączką, zwiększony poziom enzymów wątrobowych w badaniach krwi i wzrost liczby białych krwinek (eozynofilia) oraz powiększone węzły chłonne
• mała objętość moczu, zmęczenie, nudności, wymioty, splątanie oraz obrzęki nóg, kostek i stóp
• rumień wielopostaciowy
• rozległa wysypka z pęcherzami i łuszczeniem się skóry, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa – Johnsona)
• martwica toksyczno - rozpływna naskórka
• objawy poważnych zmian psychicznych lub wystąpienie splątania, senności, amnezji, zapominania, zaburzeń zachowania lub innych objawów neurologicznych w tym mimowolnych lub niekontrolowanych ruchów

Bardzo często (częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zapalenie błony śluzowej nosa i gardła
• senność, ból głowy

Często (mogą wystąpić u 1 do 10 na 100 osób):

• utrata apetytu
• depresja, wrogość lub agresja, lęk, bezsenność, nerwowość lub rozdrażnienie
• drgawki, zaburzenia równowagi
• ospałość (brak energii i zapału), mimowolne drżenie
• zawroty głowy
• kaszel
• ból brzucha
• biegunka
• niestrawność
• wymioty, nudności
• wysypka
• astenia/zmęczenie

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 do 10 na 1 000 osób):

• zmniejszona liczba płytek krwi
• zmniejszona liczba białych krwinek
• zmniejszenie masy ciała bądź zwiększenie masy ciała
• próby samobójcze i myśli samobójcze
• zaburzenia umysłowe, nieprawidłowe zachowanie, omamy, uczucie złości, stan splątania
• ataki paniki, niestabilność emocjonalna/zmiany nastroju, pobudzenie
• utrata pamięci, zaburzenia pamięci
• ataksja, parestezja, zaburzenia koncentracji
• podwójne widzenie, zaburzenia widzenia
• nieprawidłowe/podwyższone wyniki testów wątrobowych
• utrata włosów, wyprysk, świąd
• osłabienie mięśni, mialgia (ból mięśni)
• urazy

Rzadko (nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• zakażenie
• zmniejszenie liczby wszystkich rodzajów krwinek
• ciężkie reakcje nadwrażliwości
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• samobójstwo, zaburzenia osobowości, zaburzenia myślenia
• majaczenie
• encefalopatia
• napady mogą się pogorszyć bądź występować częście
• mimowolne skurcze mięśni głowy, tułowia i kończyn, trudności w kontrolowaniu ruchów, hiperkinezja
• zmiana rytmu pracy serca (badanie elektrokardiograficzne)
• zapalenie trzustki
• niewydolność wątroby, zapalenie wątroby
• nagłe pogorszenie czynności nerek
• rumień wielopostaciowy
• zespół Stevensa- Johnsona
• martwica toksyczno - rozpływna naskórka
• rabdomioliza (rozpad tkanki mięśniowej)
• utykanie lub trudności w chodzeniu

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występował którykolwiek z poniższych stanów:

• choroby nerek
• spowolnienie wzrostu lub zaburzenia w dojrzewaniu u dzieci przyjmujących lewetiracetam
• myśli samobójcze lub samookaleczanie się po zastosowaniu leku - jeżeli pacjent ma takie myśli lub obserwuje u siebie objawy depresji lub pojawiają się myśli samobójcze, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym
• gdy w rodzinie pacjenta bądź wcześniej u samego pacjenta występował nieregularny rytm pracy serca (widoczny w badaniu elektrokardiograficznym), albo jeżeli u pacjenta występuje choroba i/lub stosuje on leki, które powodują skłonność do nieregularnego rytmu pracy serca albo zaburzeń równowagi elektrolitowej

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, gdy nasili się lub będą się utrzymywać dłużej niż kilka dni:

• nieprawidłowe myśli, drażliwość bądź bardziej agresywne reakcje niż zwykle lub istotne zmiany nastroju lub zachowania zauważone przez pacjenta bądź jego rodzinę i przyjaciół
• zaostrzenie padaczki - napady mogą się pogorszyć lub występować częściej, szczególnie w pierwszym miesiącu po rozpoczęciu leczenia lub zwiększeniu dawki. W przypadku pojawienia się któregokolwiek z tych nowych objawów podczas przyjmowania leku Normeg, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Normeg może być stosowany przez kobiety w ciąży wyłącznie w sytuacji gdy lekarz prowadzący uzna leczenie za konieczne.

Jeżeli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.

Nie zaleca się stosowania leku Normeg w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy przyjmować makrogolu (lek stosowany jako środek przeczyszczający) na godzinę przed i godzinę po przyjęciu lewetiracetamu, ponieważ może to spowodować brak jego działania.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Podczas stosowania leku Normeg nie należy pić alkoholu. 

Lek może wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i powodować senność, szczególnie na początku jego stosowania. Nie jest wskazane prowadzenie pojazdów, dopóki wpływ leku na pacjenta i jego zdolność do tej czynności nie jest znany.

Jak przechowywać lek Normeg?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku