Setaloft (Sertralinum)

Jak działa lek Setaloft?
Setaloft to lek, który zawiera substancję czynną sertralinę. Należy ona do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Stosowana jest w leczeniu depresji, zapobieganiu jej nawrotom, zespołu lęku społecznego, pourazowego (PTSD), a także lęku napadowego i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Kiedy stosuje się lek Setaloft?
U dorosłych:

• depresja oraz zapobieganie jej nawrotom
• zespół lęku społecznego
• zespół lęku pourazowego (PTSD)
• lęk napadowy.

​​​​​​U dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat:

• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Jak stosować lek Setaloft?
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli:

Depresja i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: 

• 50 mg na dobę.
• Dawkę dobową można zwiększać stopniowo o 50 mg, w odstępach co najmniej jednego tygodnia.
• Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 200 mg na dobę.

Lęk napadowy, zespół lęku społecznego i zespół lęku pourazowego: 

• rozpoczynać od dawki 25 mg/dobę, zwiększając ją do 50 mg/dobę po upływie tygodnia.
• Dawkę dobową można następnie stopniowo zwiększać o 50 mg w ciągu kilku tygodni.
• Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 200 mg na dobę. 

Stosowanie u dzieci i młodzieży: 

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:

Lek Setaloft może być stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat tylko z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi.

Dzieci w wieku od 6 do 12 lat:

• Zalecana dawka początkowa to 25 mg na dobę.
• Po tygodniu lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 50 mg na dobę.
• Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Młodzież w wieku od 13 do 17 lat:

• Zalecana dawka początkowa to 50 mg na dobę.
• Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek

Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinni poinformować o nich lekarza prowadzącego, a następnie postępować zgodnie z zaleceniami.

Sposób podawania

• Tabletkę można podzielić na równe części.
• Lek Setaloft można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od nich.
• Lek należy przyjmować raz na dobę, rano lub wieczorem.

To lekarz informuje pacjenta, jak długo powinien przyjmować lek. Okres leczenia zależy od rodzaju choroby i od reakcji pacjenta. Poprawa może nastąpić dopiero po kilku tygodniach. Leczenie depresji powinno zazwyczaj trwać przez 6 miesięcy od czasu poprawy.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Setaloft

W razie przypadkowego zażycia zbyt dużej ilości leku Setaloft, należy koniecznie zawiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku niezależnie od tego, czy znajduje się w nim lek, czy nie.

Objawy przedawkowania u dorosłych to: 

• senność
• nudności, wymioty
• przyspieszenie akcji serca
• drżenie
• pobudzenie
• zawroty głowy
• utrata przytomności (rzadko). 

Pominięcie przyjęcia leku Setaloft

W przypadku pominięcia przyjęcia leku, nie należy przyjmować pominiętej tabletki. Należy przyjąć kolejną tabletkę o właściwej porze.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Setaloft

Leku Setaloft nie należy odstawiać bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Lekarz powinien stopniowo zmniejszać dawkę leku Setaloft przez okres kilku tygodni, aż do przerwania jego stosowania. Nagłe odstawienie leku może powodować działania niepożądane takie jak:

• zawroty głowy 
• drętwienia
• zaburzenia snu
• pobudzenie lub lęk
• bóle głowy
• nudności, wymioty
• drżenie mięśniowe.

Jeżeli podczas odstawiania leku Setaloft wystąpią jakiekolwiek z wymienionych działań niepożądanych bądź inne działania niepożądane, należy zwrócić się do lekarza prowadzącego. 

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Setaloft?
Leku Setaloft nie powinno się stosować w przypadku:

• gdy pacjent ma uczulenie na sertralinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• gdy pacjent stosuje lub stosował w przeszłości leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, np. selegilinę, moklobemid lub leki podobne do inhibitorów MAO, np. linezolid; w przypadku zakończenia leczenia sertraliną, należy odczekać minimum tydzień przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem MAO. Z kolei po zakończeniu leczenia inhibitorem MAO należy odczekać minimum 2 tygodnie zanim rozpocznie się leczenie sertraliną
• gdy pacjent przyjmuje pimozyd (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak psychoza).

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Setaloft może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najczęstszym działaniem niepożądanym są nudności. Działania niepożądane zależą od zastosowanej dawki i często przemijają w miarę kontynuowania leczenia.

Należy koniecznie poinformować lekarza, jeśli po przyjęciu tego leku u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z poniższych objawów, ponieważ mogą one być ciężkie:

• jeśli u pacjenta rozwinie się ciężka wysypka skórna, która spowoduje utworzenie się pęcherzy (rumień wielopostaciowy); mogą one pojawiać się w jamie ustnej i na języku; mogą to być objawy stanu zwanego zespołem Stevensa - Johnsona lub toksycznym martwiczym oddzielaniem się naskórka (w takim przypadku lekarz przerwie leczenie)
• reakcja alergiczna lub alergia, z objawami takimi jak:
  • swędząca wysypka skórna
  • problemy z oddychaniem
  • świszczący oddech
  • obrzęk powiek, twarzy lub warg
• jeśli u pacjenta wystąpią:
  • pobudzenie
  • splątanie
  • biegunka
  • wysoka temperatura ciała
  • wysokie ciśnienie tętnicze
  • nasilone pocenie się
  • przyspieszenie rytmu serca.

Są to objawy zespołu serotoninowego. Rzadko może on wystąpić, gdy pacjent przyjmuje pewne leki w tym samym czasie, co lek Setaloft. Wówczas lekarz może przerwać leczenie stosowane u pacjenta:

• jeśli u pacjenta wystąpi zażółcenie skóry i oczu, co może oznaczać uszkodzenie wątroby
• jeśli u pacjenta pojawią się objawy depresji z myślami o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa
• jeśli pacjent zacznie odczuwać niepokój ruchowy i nie będzie mógł siedzieć lub stać w bezruchu podczas leczenia lekiem Setaloft
• gdy u pacjenta wystąpi napad drgawek
• gdy u pacjenta występują epizody maniakalne.

Bardzo często występujące działania niepożądane (więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• nudności, suchość w jamie ustnej
• zaburzenia wytrysku
• bezsenność
• zawroty głowy
• senność
• bóle głowy
• biegunka
• zmęczenie

Często występujące działania niepożądane (u 1 na 10 pacjentów):

• zapalenie oskrzeli, ból gardła, katar
• zmniejszone łaknienie, zwiększone łaknienie
• depresja, pobudzenie nerwowe, niepokój, zmniejszenie zainteresowania seksem, nerwowość, lęk
• dziwne samopoczucie, koszmary senne, zgrzytanie zębami
• drżenie, problemy z ruchliwością mięśni (nasilona ruchliwość, zwiększone napięcie mięśniowe, trudności w chodzeniu, sztywność, mimowolne ruchy mięśni, drgawki (skurcz mięśni bez wpływu na ich prawidłowy ruch)), uczucie drętwienia i mrowienia, zaburzenia koncentracji, zaburzenia smaku
• zaburzenia widzenia
• dzwonienie w uszach
• kołatanie serca
• uderzenia gorąca
• ziewanie
• zaburzenia żołądkowe, zaparcia, ból brzucha, wymioty, oddawanie gazów
• zwiększone pocenie, wysypka skórna
• ból pleców, ból stawów, ból mięśni
• nieregularne miesiączkowanie, zaburzenia wzwodu
• ogólne poczucie dyskomfortu, ból w klatce piersiowej, osłabienie, gorączka
• zwiększenie masy ciała
• urazy

Niezbyt często występujące działania niepożądane (u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• zapalenie żołądka i jelit, zakażenia ucha
• nowotwór
• nadwrażliwość, alergia sezonowa
• zmniejszenie stężenia hormonów tarczycy
• myśli samobójcze, zachowania samobójcze, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia myślenia, zobojętnienie, omamy, agresja, euforia (uczucie całkowitego szczęścia), paranoja
• niepamięć, osłabienie czucia, niezależne od woli skurcze mięśni, utrata przytomności, zwiększona aktywność ruchowa, migrena, drgawki, zawroty głowy podczas wstawania, zaburzenia koordynacji, zaburzenia mowy
• powiększone źrenice
• ból ucha
• szybkie bicie serca, problemy z sercem
• krwawienie, np. z żołądka, wysokie ciśnienie tętnicze, nagłe zaczerwienienie skóry, krew w moczu
• duszność, krwawienie z nosa, trudności w oddychaniu, możliwy świszczący oddech
• smoliste stolce, zaburzenia stomatologiczne, zapalenie przełyku, problemy z językiem, hemoroidy, zwiększone wydzielanie śliny, trudności z połykaniem, odbijanie, choroby języka
• obrzęk oczu, pokrzywka, wypadanie włosów, świąd, purpurowe plamki na skórze, zaburzenia skóry z tworzeniem się pęcherzy, sucha skóra, zatrzymanie płynów w twarzy (obrzęk twarzy) i zimne poty
• choroba zwyrodnieniowa stawów, tiki mięśniowe, bolesne skurcze mięśni, osłabienie siły mięśniowej
• zwiększenie częstości oddawania moczu, zaburzenia podczas oddawania moczu, niemożność oddania moczu, niemożność zatrzymania moczu (nietrzymanie moczu), zwiększenie wydalania moczu, oddawanie moczu w nocy
• zaburzenia seksualne, zwiększenie krwawienia podczas menstruacji, krwawienie z pochwy, zaburzenia czynności seksualnych u kobiet
• obrzęk nóg, dreszcze, trudności w chodzeniu, pragnienie
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zmniejszenie masy ciała

Podczas leczenia sertraliną lub zaraz po jego zakończeniu zgłaszano przypadki występowania myśli i zachowań samobójczych. 

Rzadko występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• zapalenie uchyłków (stan zapalny dotyczący wybrzuszeń w ścianie narządów), obrzęk węzłów chłonnych, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby białych krwinek
• ciężka reakcja alergiczna
• zaburzenia endokrynologiczne
• wysoki poziom cholesterolu, trudności z kontrolowaniem stężenia glukozy we krwi (cukrzyca), zmniejszenie lub zwiększenie stężenia glukozy we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• fizyczne objawy spowodowane stresem lub emocjami, koszmary senne, uzależnienie od leków, lunatykowanie, przedwczesny wytrysk
• śpiączka, nieprawidłowe ruchy, trudności z poruszaniem się, zwiększenie wrażliwości czuciowej, nagły silny ból głowy (który może być objawem ciężkiego stanu zwanego zespołem przejściowego skurczu naczyń mózgowych), zaburzenia czucia
• plamki przed oczami, jaskra, podwójne widzenie, wrażliwość na światło, krew w oku, nierówna wielkość źrenic, nieprawidłowe widzenie, zaburzenia wydzielania łez
• zawał, uczucie pustki w głowie, omdlenie lub dyskomfort w klatce piersiowej; mogą to być objawy zmian elektrycznej czynności serca (zobrazowanych w elektrokardiografii lub w badaniu usg serca), nieprawidłowy rytm pracy serca, wolne bicie serca
• zaburzenia krążenia krwi w ramionach i nogach
• przyspieszenie oddychania, postępujące włóknienie tkanki płucnej (śródmiąższowa choroba płuc), zamknięcie gardła (skurcz krtani), trudności z mówieniem, spowolnienie oddychania, czkawka
• owrzodzenie jamy ustnej, zapalenie trzustki, obecność krwi w stolcu, owrzodzenie języka, bolesność w jamie ustnej
• zaburzenia czynności wątroby, ciężkie zaburzenia czynności wątroby, zażółcenie skóry i oczu
• reakcja skórna na słońce, obrzęk skóry, nieprawidłowa struktura włosów, nieprawidłowy zapach skóry, wysypka skóry owłosionej
• rozpad tkanki mięśniowej, zaburzenia kości
• problem z rozpoczęciem oddawania moczu, zmniejszone oddawanie moczu
• wyciek z brodawek sutkowych, suchość pochwy, wydzielina z narządów płciowych
• zaczerwienienie i bolesność penisa i napletka, powiększenie piersi, długotrwały wzwód prącia
• przepuklina, zmniejszenie tolerancji lekowej
• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych
• nieprawidłowe wyniki badania nasienia, problemy z krzepnięciem krwi
• zwiotczenie naczyń krwionośnych

Działania niepożądane występujące z częstością nieznaną:

• szczękościsk
• moczenie nocne
• częściowa utrata widzenia
• zapalenie okrężnicy (powodujące biegunkę)

Dodatkowe działania niepożądane występujące u dzieci i młodzieży

W badaniach klinicznych z udziałem dzieci i młodzieży działania niepożądane były zazwyczaj podobne do występujących u dorosłych. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były bóle głowy, bezsenność, biegunka i nudności

Objawy występujące po przerwaniu stosowania

Po nagłym przerwaniu stosowania leku mogą wystąpić zawroty głowy, drętwienie, zaburzenia snu, pobudzenie, lęk, bóle głowy, nudności, wymioty i dreszcze.

U pacjentów przyjmujących tego rodzaju leki zaobserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Setaloft należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: 

• padaczka lub napady drgawkowe występujące w wywiadzie; w przypadku wystąpienia ataku padaczkowego należy natychmiast skontaktować się z lekarzem
• występowanie w przeszłości choroby maniakalno-depresyjnej (dwubiegunowej) lub schizofrenii. W razie wystąpienia epizodu maniakalnego należy koniecznie skontaktować się z lekarzem
• występowanie obecnie lub w przeszłości myśli o samookaleczaniu się lub o popełnieniu samobójstwa
• zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny. Rzadko może wystąpić u pacjentów, którzy przyjmowali pewne leki w tym samym czasie, co sertralinę. Lekarz powinien powiedzieć pacjentowi, czy w przeszłości występowała u niego któraś z tych chorób
• obniżone stężenie sodu we krwi, co może wystąpić także w wyniku stosowania leku Setaloft; należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, ponieważ mogą one także zmieniać stężenie sodu we krwi
• u osób w podeszłym wieku ryzyko zmniejszenia stężenia sodu we krwi może być większe
• choroba wątroby - lekarz może zadecydować o zmniejszeniu dawki leku
• cukrzyca - lek może wpływać na zmianę stężenia glukozy we krwi, dlatego może być konieczne dokonanie zmian w dawkowaniu leków przeciwcukrzycowych
• zaburzenia krwotoczne lub stosowanie w przeszłości leków zmniejszających krzepliwość krwi, np. kwasu acetylosalicylowego lub warfaryny lub takich, które mogą zwiększyć ryzyko krwawień
• lek Setaloft może być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wyłącznie z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi
• stosowana terapia elektrowstrząsami
• choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększenie ciśnienia w oku)
• zaburzenia czynności serca widoczne w zapisie EKG (wydłużony odstęp QT)
• choroba serca, małe stężenie magnezu lub potasu, wydłużenie odstępu QTc w wywiadzie rodzinnym, wolne bicie serca przy równoczesnym stosowaniu leków powodujących wydłużenie odstępu QTc.

Niepokój psychoruchowy/ akatyzje

Istnieje ryzyko wystąpienia stanu charakteryzującego się niepokojem ruchowym i przymusem wykonywania ruchów (często z niemożnością usiedzenia lub ustania w miejscu (akatyzja)). Występuje on na ogół w ciągu pierwszych tygodni leczenia. Należy skontaktować się jednak z lekarzem w przypadku zwiększania dawki leku, ponieważ może być to szkodliwe u pacjentów, u których występują takie objawy.

Objawy z odstawienia

Ryzyko wystąpienia objawów z odstawienia zależy od długości leczenia, dawki leku i szybkości zmniejszania tej dawki. Objawy te wykazują zwykle słabe lub umiarkowane nasilenie, ale u niektórych pacjentów mogą być one ciężkie. Pojawiają się zazwyczaj w ciągu pierwszych dni po zakończeniu leczenia. Zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu 2 tygodni, ale u niektórych pacjentów mogą trwać dłużej (nawet przez 2–3 miesiące lub dłużej). W przypadku decyzji o przerwaniu leczenia sertraliną zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku w ciągu kilku tygodni lub miesięcy oraz skonsultowanie z lekarzem sposobu zakończenia leczenia.

Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

Osoby, u których występuje depresja i/lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu się lub popełnieniu samobójstwa. Takie zachowania czasem nasilają się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych.

Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeśli:

• u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć do samookaleczenia
• pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych pokazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy koniecznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Dobrym rozwiązaniem jest poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych, a także poproszenie ich o przeczytanie ulotki tego leku. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, gdy zauważą, że objawy depresji lub lęku nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu. 

Zaburzenia czynności seksualnych

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) mogą powodować wystąpienie zaburzeń czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy utrzymywały się także po przerwaniu leczenia tymi lekami.

Dzieci i młodzież

Zasadniczo sertraliny nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym. U pacjentów w wieku poniżej 18. roku życia podczas stosowania leków z omawianej grupy, stwierdza się zwiększoną możliwość wystąpienia:

• prób samobójczych
• myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa (myśli samobójcze)
• wrogości (głównie zachowania agresywne, buntownicze i złość).

Jednak lekarz może zdecydować o przepisaniu leku Setaloft pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, jeśli będzie to w interesie pacjenta. Jeśli lekarz przepisze lek Setaloft pacjentowi w wieku poniżej 18. roku życia i opiekun dziecka będzie chciał to przedyskutować, należy się skontaktować z lekarzem. Jeśli podczas stosowania leku Setaloft pojawi się lub nasili którykolwiek z wymienionych powyżej objawów, należy powiadomić lekarza. Dodatkowo nie potwierdzono bezpieczeństwa długotrwałego przyjmowania leku Setaloft pod względem jego wpływu na wzrost, dojrzewanie, uczenie się (funkcje poznawcze) oraz zachowanie w tej grupie wiekowej.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć 

dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie potwierdzono definitywnie bezpieczeństwa stosowania leku Setaloft u kobiet w ciąży. Lek można stosować u kobiet w ciąży tylko, gdy według lekarza korzyści ze stosowania leku są większe niż ryzyko dla rozwijającego się płodu.

Należy się upewnić, czy położna i/lub lekarz wiedzą, że pacjentka przyjmuje lek Setaloft.

Stosowanie leków takich jak Setaloft podczas ciąży, szczególnie w ostatnim trymestrze, może zwiększać ryzyko wystąpienia u dziecka zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków, w której dziecko oddycha szybciej i sinieje. Objawy te pojawiają się zazwyczaj w pierwszej dobie życia. Jeśli u dziecka wystąpiły takie objawy, należy koniecznie skontaktować się z położną lub lekarzem.

U noworodka mogą wystąpić także działania niepożądane, które zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie: 

• trudności z oddychaniem
• sine zabawienie skóry, zbyt niska lub zbyt wysoka temperatura ciała
• sine usta
• wymioty lub trudności z przyjmowaniem pokarmu
• nadmierne zmęczenie, bezsenność lub bardzo częsty płacz
• sztywność lub wiotkość mięśni
• drżenie, drżączka lub drgawki
• wzmożenie odruchów
• drażliwość
• małe stężenie cukru we krwi.

Jeśli u dziecka wystąpiły wymienione objawy lub matka ma wątpliwości odnośnie stanu zdrowia dziecka, należy koniecznie skontaktować się z lekarzem lub położną.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Istnieją badania świadczące o przenikaniu sertraliny do mleka matki. Lek można stosować u kobiet w okresie karmienia piersią tylko jeśli według lekarza korzyści ze stosowania leku przeważają ryzyko zagrożeń dla dziecka.

Stosowanie leku Setaloft jednocześnie z poniższymi lekami może powodować ciężkie działania niepożądane:

• leki będące inhibitorami monoaminooksydazy, np. moklobemid (leczenie depresji), selegilina (leczenie choroby Parkinsona) oraz antybiotyk linezolid, a także błękit metylenowy (leczenie dużego stężenia methemoglobiny we krwi); nie należy stosować leku Setaloft jednocześnie z tymi lekami
• pimozyd - lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych takich jak psychozy; nie należy stosować leku Setaloft jednocześnie z pimozydem.

Przed zażyciem leku Setaloft należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z wymienionych poniżej leków: 

• leki roślinne zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (działanie dziurawca zwyczajnego może utrzymywać się przez okres 1–2 tygodni)
• leki zawierające amfetaminę (stosowane w leczeniu ADHD, narkolepsji (śpiączki, nagłej nieodpartej chęci do spania) i w leczeniu otyłości)
• preparaty zawierające aminokwas – tryptofan
• leki stosowane w leczeniu silnego bólu, np. tramadol
• leki stosowane w znieczuleniu lub w leczeniu bólu przewlekłego jak fentanyl
• leki stosowane w leczeniu migreny, np. sumatryptan
• leki zmniejszające krzepnięcie krwi (warfaryna)
• leki stosowane w leczeniu bólu/zapalenia stawów (niesteroidowe leki przeciwzapalne, np. ibuprofen, kwas acetylosalicylowy)
• leki uspokajające (diazepam)
• leki moczopędne, czyli diuretyki
• leki stosowane w leczeniu padaczki (fenytoina, fenobarbital, karbamazepina)
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (tolbutamid)
• leki stosowane w leczeniu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego, zgagi i choroby wrzodowej (cymetydyna, omeprazol, lanzoprazol, pantoprazol, rabeprazol)
• leki stosowane w leczeniu manii i depresji (lit)
• inne leki stosowane w leczeniu depresji, np. amitryptylina, nortryptylina, nefazodon, fluoksetyna, fluwoksamina
• leki stosowane w leczeniu schizofrenii oraz innych zaburzeń psychicznych, np. perfenazyna, lewomepromazyna i olanzapina
• leki stosowane w nadciśnieniu, leczeniu bólu w klatce piersiowej lub regulowaniu częstości i rytmu serca, np. werapamil, diltiazem, flekainid, propafenon
• leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych, np. ryfampicyna, klarytromycyna, telitromycyna, erytromycyna
• leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, np. ketokonazol, itrakonazol, pozakonazol, worykonazol, flukonazol
• leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV/AIDS i wirusowego zapalenia wątroby typu C (inhibitory proteazy takie jak rytonawir, telaprewir)
• leki stosowane w leczeniu nudności i wymiotów po operacji lub chemioterapii (aprepitant)
• leki zwiększające ryzyko zmian w elektrycznej aktywności serca, np. leki przeciwpsychotyczne i antybiotyki).

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Setaloft z jedzeniem i piciem

Lek Setaloft w postaci tabletek powlekanych można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od nich.

Nie należy stosować leku Setaloft razem z sokiem grejpfrutowym, ponieważ może to spowodować zwiększenie stężenia sertraliny w organizmie.

Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu.

Leki zmieniające sposób myślenia i zachowanie, takie jak Setaloft, mogą wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Należy poczekać z wykonywaniem tych czynności do momentu, gdy będzie wiadomo jaki wpływ wywiera lek Setaloft na pacjenta.

Jak przechowywać lek Setaloft?
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.