Triplixam (Perindoprilum argininum + Indapamidum + Amlodipinum)

Jak działa lek Triplixam?

Lek Triplixam zawiera trzy substancję czynne, które obniżają ciśnienie tętnicze, a działając razem umożliwiają kontrolę ciśnienia krwi u pacjenta:

• peryndopryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (ACE). Działa on przez rozszerzenie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi
• indapamid jest lekiem moczopędnym (który należy do grupy leków zwanych pochodnymi sulfonamidowymi z pierścieniem indolowym). Leki moczopędne zwiększają ilość moczu wytwarzanego przez nerki, jednakże indapamid różni się od innych leków moczopędnych, ponieważ powoduje tylko niewielkie zwiększenie ilości wytwarzanego moczu
• amlodypina jest antagonistą wapnia (który należy do grupy leków nazywanych dihydropirydynami). Powoduje ona rozluźnienie naczyń krwionośnych, co ułatwia przepływ krwi

Kiedy stosuje się lek Triplixam?

Lek Triplixam można zastosować u pacjentów, którzy przyjmują już peryndopryl i indapamid w jednym leku oraz amlodypinę w drugim. Mogą, zamiast tego zastosować jedną tabletkę leku Triplixam, który zawiera te trzy substancje czynne w takich samych dawkach.

Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego).

Jak stosować lek Triplixam?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ogólne zasady dawkowania:

• tabletkę należy połknąć popijając szklanką wody, najlepiej rano, przed posiłkiem
• lekarz określi odpowiednią dawkę dla pacjenta
• zazwyczaj zalecana dawka to jedna tabletka raz na dobę

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zażycia większej ilości leku niż zalecana należy natychmiast powiadomić lekarza lub zgłosić się do oddziału pomocy doraźnej najbliższego szpitala. Przedawkowanie leku może spowodować, że ciśnienie tętnicze obniży się, nawet w niebezpiecznym stopniu.

Objawy przedawkowania to:

• nudności, wymioty
• kurcze
• zawroty głowy
• senność
• dezorientacja
• skąpomocz (wydalanie mniejszej ilości moczu niż zwykle)
• bezmocz (brak wytwarzania lub wydalania moczu)
• uczucie „pustki” w głowie
• uczucie omdlewania lub słabnięcia

Jeśli obniżenie ciśnienia tętniczego jest znaczne, może wystąpić wstrząs, w przypadku którego skóra staje się chłodna i wilgotna, a pacjent może stracić przytomność.

Pominięcie zastosowania leku

Jest istotne, aby lek przyjmować codziennie, gdyż zapewnia to skuteczność terapii. W razie pominięcia dawki leku kolejną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku

Ponieważ terapia przeciwnadciśnieniowa jest zwykle długotrwała, należy porozmawiać z lekarzem przed odstawieniem leku.

Kiedy nie stosować leku Triplixam?

Leku Triplixam nie należy stosować, jeśli u pacjenta występuje:

• uczulenie na peryndopryl lub inne inhibitory ACE, indapamid lub inne sulfonamidy, amlodypinę lub inne dihydropirydyny albo na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym
• ciężka choroba wątroby lub stan zwany encefalopatią wątrobową (zaburzenie czynności mózgu wywołane chorobą wątroby)
• nieleczona niewyrównana niewydolność serca (nasilone zatrzymanie wody w organizmie, trudności w oddychaniu)
• zwężenie zastawki aortalnej serca (zwężenie aorty) lub wstrząs kardiogenny (stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczyć wystarczającej ilości krwi do organizmu)
• niewydolność serca po zawale serca
• bardzo niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie tętnicze)
• małe stężenie potasu we krwi
• ciężka choroba nerek, która powoduje, że dostarczenie krwi do nerek jest zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej)
• dializoterapia lub filtracja krwi inną metodą
• umiarkowana choroba nerek (dotyczy leku Triplixam o mocy 10 mg + 2,5 mg + 5 mg i 10 mg + 2,5 mg + 10 mg)
• 3. miesiąc ciąży
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek przy równoczesnym stosowaniu leku obniżającego ciśnienie krwi zawierającego aliskiren
• stosowanie leku złożonego zawierającego sakubitryl i walsartan

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Triplixam może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Triplixam i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu
• obrzęk powiek, twarzy lub warg
• obrzęk błony śluzowej jamy ustnej, języka lub gardła, powodujący znaczne trudności w oddychaniu
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne
• silne zawroty głowy lub omdlenie
• zawał serca, zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca
• zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie
• osłabienie mięśni, kurcze, tkliwość lub ból mięśni, szczególnie gdy w tym samym czasie pacjent źle się czuje lub ma wysoką temperaturę, co może być spowodowane przez nieprawidłowy rozpad mięśni

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• obrzęk (zatrzymanie płynów)

Częste (u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
• kołatanie serca (odczuwanie bicia serca)
• nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy)
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
• uczucie mrowienia lub drętwienia
• zaburzenie widzenia, podwójne widzenie
• szum uszny (wrażenie słyszenia dźwięków)
• uczucie „pustki” w głowie z powodu niskiego ciśnienia tętniczego
• kaszel
• duszność
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność lub zaburzenia trawienia, biegunka, zaparcie, zmiana rytmu wypróżnień)
• reakcje alergiczne (takie jak wysypki, świąd)
• kurcze mięśni
• uczucie zmęczenia
• osłabienie
• senność
• opuchnięcie okolicy kostek

Niezbyt częste (u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• wahania nastroju
• lęk
• depresja
• zaburzenia snu
• drżenie
• pokrzywka
• omdlenie
• nieodczuwanie bólu
• nieregularna lub szybka czynność serca
• zapalenie błony śluzowej nosa (obrzęk lub wyciek z nosa)
• wypadanie włosów
• plamica (czerwone punkciki na skórze)
• odbarwienie skóry
• swędzenie
• pocenie się
• ból w klatce piersiowej
• ból mięśni lub stawów
• ból pleców
• ból
• złe samopoczucie
• zaburzenia nerek
• zaburzenia oddawania moczu
• potrzeba oddawania moczu w nocy
• zwiększona częstość oddawania moczu
• niemożność osiągnięcia wzwodu
• gorączka lub podwyższona temperatura ciała
• dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała
• zwiększenie liczby krwinek białych pewnego typu
• duże stężenie potasu we krwi
• hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru we krwi)
• małe stężenie sodu we krwi
• zapalenie naczyń krwionośnych
• reakcja nadwrażliwości na światło (zmiany w wyglądzie skóry) po narażeniu na słońce lub sztuczne promienie UVA
• skupiska pęcherzy na skórze
• obrzęk rąk lub stóp
• zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi
• upadki
• suchość błony śluzowej jamy ustnej

Rzadkie (u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów):

• dezorientacja
• nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, duże stężenie bilirubiny w surowicy
• nasilenie łuszczycy

Bardzo rzadkie (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie liczby krwinek białych
• zmniejszenie liczby płytek krwi (co powoduje łatwe tworzenie się siniaków oraz krwawienia z nosa)
• niedokrwistość (zmniejszenie liczby krwinek czerwonych)
• dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej, ból żuchwy i pleców, wywołany przez wysiłek fizyczny i spowodowany zaburzeniami ukrwienia serca)
• eozynofilowe zapalenie płuc (rzadki rodzaj zapalenia płuc)
• opuchlizna dziąseł
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, zaczerwienienie skóry całego ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy
• łuszczenie i obrzęk skóry
• rumień wielopostaciowy (wysypka, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy, ramionach lub nogach)
• krwawiące, wrażliwe lub powiększone dziąsła
• zaburzenie czynności wątroby, zapalenie wątroby
• ciężkie zaburzenie czynności nerek
• zażółcenie skóry (żółtaczka)
• wzdęcie brzucha (zapalenie żołądka)
• zaburzenia nerwów, mogące powodować osłabienie, mrowienie lub drętwienie
• zwiększenie napięcia mięśni
• hiperglikemia (bardzo duże stężenie cukru we krwi)
• duże stężenie wapnia we krwi
• udar, prawdopodobnie wtórny do znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego

Nieznana częstość (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• encefalopatia wątrobowa (choroba mózgu wywołana chorobą wątroby)
• nieprawidłowy zapis czynności serca w badaniu EKG
• małe stężenie potasu we krwi
• w przypadku występowania tocznia rumieniowatego układowego (rodzaj kolagenozy) może nastąpić nasilenie objawów
• krótkowzroczność, zamazane widzenie, pogorszenie widzenia lub ból oczu z powodu wysokiego ciśnienia
• drżenie, usztywnienie postawy, maskowatość twarzy, spowolnienie ruchów i powłóczenie nogami, chwiejny chód
• zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda)

Przed rozpoczęciem stosowania leku Triplixam należy zachować szczególną ostrożność, w przypadku, gdy u pacjenta występuje:

• kardiomiopatia przerostowa (choroba mięśnia sercowego) lub zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczynia krwionośnego dostarczającego krew do nerki)
• niewydolność serca lub jakiekolwiek inne choroby serca
• zwiększenie ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy)
• choroba wątroby
• kolagenoza (choroba tkanki łącznej), taka jak toczeń rumieniowaty układowy lub twardzina skóry
• miażdżyca tętnic (stwardnienie tętnic)
• zaplanowane badania czynności przytarczyc
• dna moczanowa
• cukrzyca
• dieta o małej zawartości soli lub zamienniki soli zawierające potas (istotne jest odpowiednie stężenie potasu we krwi)
• stosowanie litu lub leków moczopędnych oszczędzających potas (spironolakton, triamteren)
• podeszły wiek i konieczność zwiększenia dawki leku
• reakcje uczuleniowe na światło
• u pacjentów rasy czarnej częściej może wystąpić obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, co może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu), a lek może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego
• dializoterapia z użyciem błon o dużej przepuszczalności (tzw. high - flux)
• choroba nerek lub dializa
• pogorszenie widzenia lub ból oka
• zaburzenia dotyczące mięśni, w tym ból, tkliwość, osłabienie lub kurcze mięśni
• nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi (pierwotny aldosteronizm)
• duże stężenie kwasu we krwi, co może powodować przyspieszenie oddychania
• niewydolność krążenia mózgowego (niskie ciśnienie krwi w mózgu)
• obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, mogący powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy)
• stosowanie któregokolwiek z następujących leków, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego: racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki), syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy tak zwanych inhibitorów mTOR (stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionego narządu), sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan), stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca
• stosowanie któregokolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego: antagonisty receptora angiotensyny II (AIIRA), nazywane również sartanami (walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą lub aliskiren

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Triplixam przed planowaną ciążą lub natychmiast po stwierdzeniu ciąży i zaleci przyjmowanie innego leku. Nie zaleca się stosowania leku Triplixam w pierwszym trymestrze ciąży i nie wolno go przyjmować po 3. miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Triplixam jest przeciwwskazany u kobiet karmiących piersią, zwłaszcza jeśli dziecko jest noworodkiem lub wcześniakiem. Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy łączyć leku Triplixam z:

• litem (stosowanym w leczeniu niektórych chorób psychicznych, takich jak mania, choroba maniakalno-depresyjna i nawracająca depresja)
• lekami oszczędzającymi potas (triamteren, amiloryd), suplementami potasu lub zamiennikami soli zawierającymi potas, innymi lekami mogącymi zwiększać stężenie potasu w organizmie (takimi jak heparyna i kotrimoksazol, znany także jako lek złożony zawierający trimetoprim i sulfametoksazol)
• dantrolenem (we wlewie), stosowanym także w leczeniu hipertermii złośliwej występującej podczas znieczulenia (objawy to bardzo wysoka gorączka i sztywność mięśni)
• estramustyną (stosowaną w leczeniu raka)
• lekami, które stosuje się w leczeniu biegunki (racekadotryl)
• lekami stosowanymi w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionego narządu (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy tak zwanych inhibitorów mTOR)
• lekiem złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan (stosowanym w leczeniu przewlekłej niewydolności serca)
• innymi lekami stosowanymi w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego: inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę oraz antagonistami receptora angiotensyny II
• sokiem grejpfrutowym oraz grejpfrutami

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem przyjmowania leku:

• antagonisty receptora angiotensyny II
• aliskiren
• leki moczopędne
• leki oszczędzające potas, takie jak eplerenon i spironolakton
• leki znieczulające
• środki kontrastujące zawierające jod
• beprydyl (lek stosowany w terapii dławicy piersiowej)
• metadon (lek stosowany w terapii uzależnień)
• leki stosowane w terapii zaburzeń rytmu serca, takie jak dofetylid, ibutylid, bretylium, cyzapryd, difemanil, prokainamid, chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid, amiodaron, sotalol
• werapamil, diltiazem (stosowane w chorobach serca)
• digoksyna i inne glikozydy nasercowe (stosowane w chorobach serca)
• antybiotyki, takie jak ryfampicyna, erytromycyna podawana we wstrzyknięciu, klarytromycyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna
• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej)
• leki przeciwhistaminowe, takie jak mizolastyna, terfenadyna, astemizol
• kortykosteroidy
• niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen
• duże dawki salicylanów
• leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna, takrolimus
• tetrakozaktyd (stosowany w chorobie Crohna)
• sole złota
• halofantryna (stosowana w leczeniu niektórych typów malarii)
• baklofen
• leki przeciwcukrzycowe, takie jak metformina, insulina
• preparaty zawierające wapń
• leki przeczyszczające o działaniu drażniącym, takie jak senes
• leki stosowane w terapii nowotworów
• winkamina
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• leki przeciwpsychotyczne
• leki przeciwdepresyjne typu imipraminy
• neuroleptyki, takie jak amisulpryd, sulpiryd, sultopryd, tiapryd, haloperydol, droperydol
• pentamidyna (stosowana w leczeniu zapalenia płuc)
• leki stosowane w terapii HIV, takie jak rytonawir, indynawir, nelfinawir
• ziele dziurawca zwyczajnego
• trimetoprim (stosowany w leczeniu zakażeń)
• leki stosowane w terapii niskiego ciśnienia tętniczego, astmy lub wstrząsu, takie jak efedryna, noradrenalina, adrenalina
• nitrogliceryna i inne azotany
• inne leki rozszerzające naczynia krwionośne

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Triplixam może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Jeśli pacjent czuje nudności, ma zawroty głowy, jest zmęczony albo ma bóle głowy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. W takiej sytuacji należy skontaktować się z lekarzem.

Jak przechowywać lek Triplixam?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku