Velafax (Venlafaxinum)

Jak działa lek Velafax?

Lek Velafax należy do grupy leków inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Dzięki zawartości substancji czynnej wenlafaksyny wykazuje działanie przeciwdepresyjne. 

Kiedy stosuje się lek Velafax?

Lek Velafax stosuje się w leczeniu i zapobieganiu:

• zaburzeń depresyjnych
• zaburzeń depresyjnych z lękiem
• nowych stanów depresyjnych

Jak stosować lek Velafax? 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zwyczajowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej wynosi 75 mg na dobę, w dwóch dawkach podzielonych po 37,5 mg. Jeśli stan pacjenta tego wymaga lekarz, może zwiększyć dawkę leku do 150 mg podawaną w dwóch dawkach podzielonych po 75 mg. Maksymalnie lekarz może zwiększyć dawkę leku do 375 mg na dobę. 

Zasady stosowania leku Velafax

• tabletki należy połykać w całości popijając wodą
• nie żuć, nie rozgryzać tabletek
• tabletki należy przyjmować w trakcie posiłku

Specjalne stosowanie u pacjentów, którzy mają problemy z wątroba lub nerkami

Należy poinformować o tym lekarza, może być konieczna zmiana dawkowania.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku należy zastosować standardowe dawkowanie, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Zawsze należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku, w razie zwiększenia dawki leku należy kontrolować stan pacjenta. 

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Velafax

W przypadku zastosowania większej dawki leku niż zalecana należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Mogą wystąpić objawy przedawkowania takie jak:

• przyspieszona czynność serca
• zaburzenia świadomości
• zaburzenia widzenia
• drgawki
• wymioty

Pominięcie zastosowania leku Velafax

W przypadku pominięcia przyjęcia leku należy przyjąć pominięta kapsułkę jak najszybciej. Jednak gdy odstęp pomiędzy przyjęciem kolejnej dawki a zaległej będzie zbyt krótki, nie należy przyjmować zaległej dawki. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia. 

Przerwanie stosowania leku Velafax

Nie należy przerywać leczenia ani zmniejszać dawki bez konsultacji z lekarzem. Lekarz poinformuje pacjenta jak bezpiecznie odstawić lek, stopniowo zmniejszając dawkę. Nagłe odstawienie leku może spowodować wystąpienie działań niepożądanych. 

Kiedy nie stosować leku Velafax?

Nie należy stosować leku Velafax w przypadku:

• uczulenia na wenlafaksynę lub którykolwiek ze składników preparatu
• jednoczesnego przyjmowania lub przyjmowania w przeciągu ostatnich 14 dni leków z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Velafax może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Należy zaprzestać stosowania leku Velafax i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

• obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, wypukła, swędząca wysypka, trudności w przełykaniu lub oddychaniu
• uczucie nerwowości lub niepokoju, zawroty głowy, uczucie pulsowania, nagłe czerwienienie skóry, uczucie ciepła
• ciężka wysypka, swędzenie lub pokrzywka
• niepokój ruchowy, omamy, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszona czynność serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia tętniczego krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty- objawy zespołu serotoninowego
• gorączka, przyspieszona czynność serca, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientacja, zwiększona aktywność enzymów w mięśniach- najcięższa postać zespołu serotoninowego przypominająca złośliwy zespół neuroleptyczny
• ból mięśni o nieznanym pochodzeniu, tkliwość, osłanienie- objawy rabdomiolizy

W razie wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem

• kaszel, sapanie, zadyszka, wysoka temperatura
• czarne smołowate stolce lub krew w stolcu
• żółty kolor skóry lub białkówek oczu, swędzenie lub ciemny kolor moczu, które mogą być objawami zapalenia wątroby
• zaburzenia pracy serca, przyspieszone lub nieregularne tętno, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi
• zaburzenia wzroku takie jak niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice
• zaburzenia układu nerwowego, takie jak zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia koordynacji ruchów, napady padaczkowe, drgawki
• zaburzenia psychiczne, nadmierna ruchliwość i euforia
• objawy odstawienia leku
• wydłużony czas krwawienia

Inne działania niepożądane

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• zawroty głowy, ból głowy
• nudności, suchość w jamie ustnej
• pocenie się, poty nocne

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• zmniejszenie apetytu
• uczucie splątania, oderwania od samego siebie, brak orgazmu, zmniejszenie popędu płciowego, pobudzenie, nerwowość, nietypowe sny
• senność, drżenie, mrowienie, wzmożone napięcie mięśniowe
• drżenie uczucie niepokoju, niezdolność do usiedzenia w miejscu, mrowienie, zaburzenia smaku, zwiększenie napięcia mięśniowego
• zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice, niezdolność dostosowania ostrości widzenia do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach
• dzwonienie, szum w uszach
• przyspieszone bicie serca, kołatanie serca
• wzrost ciśnienia tętniczego krwi, uderzenia gorąca
• duszność, ziewanie
• wymioty, biegunka
• łagodna biegunka, swędzenie
• zwiększona częstotliwość oddawania moczu, zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu
• zaburzenia miesiączkowania, nasilone, nieregularne krwawienia
• zaburzenia wytrysku, orgazmu i erekcji u mężczyzn
• osłabienie, zmęczenie, dreszcze
• zwiększone stężenie cholesterolu 

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• omamy, uczucie oderwania od rzeczywistości, pobudzenie, zaburzenia orgazmu, apatia, uczucie nadmiernego pobudzenia, zgrzytanie zębami
• uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia, lub ustania w miejscu, omdlenie, niekontrolowane ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi, zaburzenia smaku
• przyspieszona czynność serca, zawroty głowy
• skrócenie oddechu
• zawroty głowy podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej
• wymiotowanie krwią, czarne smołowate stolce lub krew w stolcu
• ogólny obrzęk skóry zwłaszcza twarzy, warg, języka, gardła lub rąk i stóp, wypukła swędząca wysypka, nadwrażliwość na światło, siniaki, wysypka, nadmierna utrata włosów
• zatrzymanie moczu
• zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• nadmierne pobudzenie, galopujące myśli i zmniejszona potrzeba snu (mania)
• drgawki
• nietrzymanie moczu

Częstość nieznana 

• zmniejszona liczba płytek krwi, zwiększone ryzyko siniaków lub krwawień, zaburzenia krwi
• opuchnięcie twarzy lub języka, duszność lub trudności z oddychaniem, często z wysypką skórną
• nadmierne zatrzymanie wody w organizmie
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• myśli i zachowania samobójcze
• dezorientacja z często występującymi omamami, zachowanie agresywne
• wysoka gorączka ze sztywnością mięśni, dezorientacja lub pobudzenie i pocenie się, lub urwane ruchy mięśni- objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego
• uczucie euforii, senność, utrzymujące się szybkie ruchy gałki ocznej, niezgrabność, niepokój, uczucie bycia pijanym, pocenie się, sztywność mięśni- objawy zespołu serotoninowego
• silny ból oka oraz zaburzenia widzenia lub niewyraźne widzenie
• zawroty głowy
• nieprawidłowa, przyspieszona lub nieregularna czynność serca, która może spowodować omdlenie
• zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi
• nieoczekiwane krwawienia, np. krwawienie z dziąseł, krew w moczu lub w wymiocinach, nieoczekiwane pojawienie się siniaków lub popękanych naczyń krwionośnych
• kaszel, sapanie, duszność i wysoka temperatura, które są objawami zapalenia płuc związanego ze zwiększeniem liczby białych krwinek we krwi
• ciężkie bóle brzucha lub pleców
• swędzenie, żółty kolor skóry lub białkówek oczu, ciemny kolor moczu, objawy grypopodobne, które są objawami zapalenia wątroby
• wysypka skórna mogąca prowadzić do powstawania pęcherzy i złuszczania skóry
• niewyjaśnione bóle mięśni, tkliwość, osłabienie
• nieprawidłowości w zapisie EKG, wydłużony czas krwawienia
• nieprawidłowe wydzielanie mleka u kobiet

Przed zastosowaniem leku Velafax należy skonsultować się z lekarzem w przypadku:

• stosowania innych leków, które mogą doprowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego
• jeśli u pacjenta występują choroby oczu, np. jaskra
• jeśli w przeszłości pacjent miał wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, zaburzenia rytmu serca, drgawki, zmniejszone stężenie sodu we krwi
• pacjent ma skłonność do powstawania siniaków lub krwawień oraz jeśli przyjmuje inne leki, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia
• jeśli u pacjenta wystąpiła w przeszłości mania, zaburzenia dwubiegunowe, zachowania agresywne

Podczas pierwszych tygodni stosowania leku Velafax mogą wystąpić uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia, lub ustania w miejscu. Jeśli pojawią się takie objawy, należy poinformować o tym lekarza. 

Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

Pacjenci cierpiący na depresję lub zaburzenia lękowe czasami mają myśli o samookaleczeniu, lub samobójstwie. Przez pierwsze 2 tygodnie pacjent może być bardziej narażony na takie myśli, gdyż dopiero po tym czasie leki przeciwdepresyjne zaczynają działać. Występowanie takich myśli jest częstsze u pacjentów:

• którzy w przeszłości mieli myśli o samookaleczaniu oraz samobójcze
• którzy są w wieku poniżej 25 lat

W takich przypadkach należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub zgłosić do szpitala. Pacjent powinien zostać objęty także opieką ze strony rodziny lub przyjaciół. 

Suchość w ustach

Działanie niepożądane jest zgłaszane przez około 10% pacjentów. Suchość w jamie ustnej może doprowadzić do rozwoju próchnicy. Podczas stosowania leku należy szczególnie dbać o higienę jamy ustnej. 

Cukrzyca

Stężenie glukozy we krwi może ulec zmianie podczas stosowania leku Velafax. Lekarz może zdecydować o zmodyfikowaniu dawki leków przeciwcukrzycowych. 

Objawy odstawienia wenlafaksyny

Po odstawieniu wenlafaksyny, zwłaszcza nagłym mogą wystąpić objawy niepożądane. Ryzyko ich występowania zależy od czynników takich jak czas trwania terapii, wielkość stosowanej dawki, tempa zmniejszania dawki. Najczęściej występują objawy jak:

• zawroty głowy
• zaburzenia czucia
• zaburzenia snu
• pobudzenie lub lęk
• nudności, wymioty
• drżenie
• ból głowy
• objawy grypopodobne
• Zazwyczaj te objawy występują w ciągu kilku pierwszych dni od odstawienia leku oraz są łagodne do umiarkowanych. Objawy ustępują samoistnie, zazwyczaj w przeciągu 2 tygodni.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku Velafax podczas ciąży może doprowadzić do ciężkich powikłań u noworodka, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka. Objawia się on przyspieszonym oddechem oraz sinicą. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej dobie po porodzie. Po urodzeniu dziecka może pojawić się także problem ze ssaniem. W obu przypadkach należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku w okresie ciąży. 

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Substancja czynna leku Velafax przenika do mleka kobiecego. Istnieje ryzyko wpływu leku na dziecko. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku w okresie karmienia piersią. 

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Velafax łącznie z:

• inhibitorami monoaminooksydazy
• lekami zwiększającymi ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego

Przykłady takich leków:

• tryptany
• inne leki stosowane w leczeniu depresji, np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki zawierające lit
• antybiotyk linezolid
• moklobemid, inhibitor MAO
• sylbutramina
• tramadol, tapentadol, petydyna, pentazocyna
• dekstrometorfan
• metadon
• błękit metylenowy
• ziele dziurawca zwyczajnego
• tryptofan
• leki przeciwpsychotyczne, leki będące antagonistami dopaminy

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą wpływać na rytm serca

• leki przeciwarytmiczne, np. chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid
• leki przeciwpsychotyczne, np. tiorydazyna
• antybiotyki, np. erytromycyna, moksyfloksacyna
• leki przeciwhistaminowe

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z lekiem Velafax, należy zachować ostrożność podczas ich stosowania

• ketokonazol
• haloperydol, rysperydon
• metoprolol

Velafax z jedzeniem i piciem

Lek Velafax należy przyjmować łącznie z jedzeniem, popijając dużą ilością płynu. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy w trakcie leczenia lekiem Velafax pić alkoholu. 

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu aż pacjent pozna wpływ działania leku na organizm. 

Jak przechowywać lek Velafax?

• przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC
• lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci