Loper 2 mg, 10 tabletek

Loper to lek przeciwbiegunkowy w postaci tabletek. Substancją czynną produktu leczniczego jest chlorowodorek loperamidu.

Jak działają tabletki na biegunkę Loper 2 mg?

Loperamid jest doustnym lekiem przeciwbiegunkowym. Zmniejsza perystaltykę jelit, dzięki czemu wydłuża czas przechodzenia treści pokarmowej przez jelita. Ponadto zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu, jednocześnie zmniejszając natychmiastową potrzebę wypróżnienia, tzw. parcie na stolec.

Lek Loper 2 mg wskazany jest w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki. U pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego tabletki z loperamidem Loper mogą być stosowane w celu zmniejszenia liczby i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji.

Tabletki przeciw biegunce Loper mogą być stosowanie u osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat.

• Leczenie ostrej i przewlekłej biegunki u dorosłych i dzieci powyżej 6 lat.
• Zmniejszenie liczby i objętości stolców oraz zwiększenie ich konsystencji u pacjentów wytworzoną przetoką jelita krętego.

1 tabletka leku Loper zawiera:

• substancję czynną: loperamidu chlorowodorek 2 mg,
• pozostałe składniki: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, magnezu stearynian.

Przeciwbiegunkowe.

Jak dawkować lek przeciwbiegunkowy Loper?

Ostra biegunka

• Dorośli: początkowa dawka 2 tabletki (4 mg), a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym luźnym stolcu.
• Dzieci powyżej 6 lat: początkowa dawka 1 tabletka (2 mg), a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym luźnym stolcu.

Przewlekła biegunka

• Dorośli: początkowa dawka 2 tabletki (4 mg).
• Dzieci powyżej 6 lat: początkowa dawka 1 tabletka (2 mg).
  
   
• Początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg) na dobę.
• Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce nie może być większa niż 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych i dzieci.
• U dzieci dawka leku musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki/20 kg mc./dobę) – jednak nie więcej niż 8 tabletek (16 mg) na dobę.
• Nie należy stosować dawki większej niż maksymalna zalecana dawka.

Jeśli w ciągu 48 godzin po zastosowaniu leku Loper objawy nie ustąpią albo nasilą się i (lub) pojawią się inne (np. gorączka), należy koniecznie zasięgnąć porady lekarskiej.

• Uczulenie na loperamidu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
• Lek Loper 2 mg nie może być stosowany jako leczenie zasadnicze:
  • u pacjentów z ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością krwi w kale i wysoką gorączką,
  • u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelit
  • u pacjentów z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter,
  • u pacjentów z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania.
• Nie stosować w przypadkach, w których należy unikać zwolnienia perystaltyki jelit, z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, rozszerzenia okrężnicy i toksycznego rozszerzenia okrężnicy.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

• Jak każdy lek, lek Loper może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
• Wiele działań niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem wiatrów).
• Często objawy te trudno jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku.

Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych dotyczących leczenia ostrej biegunki

Często (u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• ból głowy,
• zatwardzenie,
• wzdęcia i nudności.

Niezbyt często (u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):

• zawroty głowy,
• suchość w jamie ustnej,
• ból i dolegliwości w obrębie brzucha,
• wymioty,
• ból nadbrzusza,
• wysypka.

Rzadko (1 do 10 na 10 000 pacjentów):

• zwiększenie obwodu brzucha.

Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych dotyczących leczenia przewlekłej biegunki

Często (u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• zawroty głowy,
• wzdęcia,
• zatwardzenie,
• nudności.

Niezbyt często (u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):

• ból głowy,
• suchość w jamie ustnej,
• ból i dolegliwości w obrębie brzucha.
• niestrawność.

Działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu loperamidu do obrotu

Często (u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• bóle i zawroty głowy,
• zatwardzenie,
• nudności,
• wzdęcia.

Niezbyt często (u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):

• bezsenność,
• bóle i dolegliwości w obrębie brzucha,
• suchość w jamie ustnej,
• ból w nadbrzuszu,
• wymioty i niestrawność,
• wysypka.

Rzadko (1 do 10 na 10 000 pacjentów):

• zaburzenia układu odpornościowego (reakcja nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna oraz anafilaktoidalna),
• zaburzenia układu nerwowego (nieprawidłowa koordynacja, obniżony poziom świadomości, utrata świadomości, hipertonia – zwiększone napięcie mięśni, otępienie),
• zaburzenia układu pokarmowego (niedrożność jelita, rozszerzenie okrężnicy, pieczenie języka),
• zwiększenie obwodu brzucha, zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, świąd, pokrzywka),
• zwężenie źrenicy, zatrzymanie moczu i zmęczenie.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• ból w nadbrzuszu,
• ból brzucha promieniujący do pleców,
• wrażliwość uciskowa brzucha,
• gorączka,
• przyspieszone tętno,
• nudności, wymioty,
• mogące być objawami stanu zapalnego trzustki (ostre zapalenie trzustki).

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wyżej wymienionych objawów należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Loper a inne leki

• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
• Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o przyjmowaniu:
  • rytonawiru (leku stosowanego w leczeniu zakażenia wirusem HIV),
  • chinidyny (leku stosowanego w leczeniu niektórych chorób serca lub malarii),
  • desmopresyny podawanej doustnie (leku stosowanego w leczeniu częstego oddawania moczu i moczenia nocnego),
  • itrakonazolu lub ketokonazolu (leku stosowanego w leczeniu zakażeń grzybiczych),
  • gemfibrozylu (leku stosowanego w celu zmniejszenia stężenia tłuszczów we krwi).

• Przed rozpoczęciem stosowania leku Loper należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
• Leczenie biegunki lekiem Loper jest leczeniem wyłącznie objawowym.
• W każdym przypadku, w którym możliwe jest ustalenie przyczyny biegunki, gdy jest to uzasadnione (lub wskazane), lekarz zaleci odpowiednie leczenie.
• Stosowanie leku Loper należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit.
• U pacjentów z biegunką, szczególnie u dzieci może wystąpić odwodnienie i nadmierna utrata elektrolitów, dlatego w czasie biegunki należy przyjmować większą niż zwykle ilość płynów, aby uzupełnić te niedobory.
• Jeśli po podaniu leku w ostrej biegunce, w ciągu 48 godzin objawy nie ustąpią, należy przerwać podawanie leku Loper i skonsultować się z lekarzem.
• Pacjenci z AIDS, stosujący lek z powodu biegunki, w razie pojawienia się najwcześniejszych objawów wzdęcia brzucha powinni natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.
• Opisywano pojedyncze przypadki wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy u pacjentów z AIDS i jednoczesnym zakaźnym zapaleniem okrężnicy wywołanym zarówno przez wirusy, jak i bakterie, leczonych loperamidu chlorowodorkiem.
• Nie należy przyjmować tego produktu w celu niezgodnym z jego wskazaniem do stosowania ani w dawkach większych niż zalecane.
• U pacjentów przyjmujących zbyt duże dawki loperamidu (substancji czynnej leku Loper) notowano występowanie ciężkich zaburzeń pracy serca (m.in. przyspieszony lub nieregularny rytm serca).

Ciąża i karmienie piersią

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Lekarz powinien dokładnie rozważyć przewidywane korzyści dla matki względem potencjalnego ryzyka wiążącego się ze stosowaniem leku Loper przez kobiety w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze.
• Nie zaleca się stosowania leku Loper w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• W przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: zmęczenie, zawroty głowy lub senność.
• Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

SUN-FARM Sp. z o.o.
ul. Dolna 21
05-092 Łomianki

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.